Prog Neuropsychopharmacol Biol Psixiatriya. 2012 Aug 7; 38 (2): 328-35. doi: 10.1016 / j.pnpbp.2012.05.002.
Davis C1, Levitan RD, Yılmaz Z, Kaplan AS, Carter JC, Kennedy JL.
mücərrəd
OBYEKTİV:
Binge yeme bozukluğu (BED) tədqiqatı son on ildə burjundurken, onun nörobiyolojik əsaslarının bir anlayışı hələ erkən mərhələdədir. Əvvəlki tədqiqatlar göstərir ki, BED mükafat üçün hiper-həssaslıq ilə xarakterizə olan overeating sindromu ola bilər və zövq və iştahlı davranışları tənzimləyən neyroaktivada güclü dopamin siqnalları. Biz D2 reseptorlarının genlərini (DRD2 / ANKK1) və onların BED fenotipinə və BED-in dörd sub-fenotipinə münasibətini müsbət stimullaşdırıcı stimullara cavab verməklə əks etdirdik.
METHODS:
BED ilə olan və olmayan 230 obez böyüklər nümunəsində biz D2 reseptorunun beş funksional markerini genotip etdik: rs1800497, rs1799732, rs2283265, rs12364283 və rs6277, və binge yemək, emosional yemək, hedonik yemək və ölçülü- özünə hesabat anketlərini qeyd etdi.
NƏTİCƏLƏR:
Kilo eşlemeli kontrollerle müqayisədə BED, rs1800497 və rs6277 genotipləri ilə əlaqədardır ki, bu da inkişaf etmiş dopamin neyrotransmissiyasını əks etdirir. BED iştirakçıları da rs2283265-un kiçik t alelini daşımaq ehtimalı az idi. Rs1800497 ilə BED alt fenotipləri ilə bağlı eyni göstəricilər proqnozlaşdırılan istiqamətdə ən güclü təsiri göstərir.
NƏTİCƏLƏR:
Bu tədqiqat BED-in mükafatlandırılmasına qarşı yüksək həssaslığa səbəb olan bir şərt ola biləcəyi - mövcud dadlı və kalorili sıx işlənmiş qidaların bol mövcudluğu ilə mövcud mühitimizdə həddindən artıq yeməyə təkan verə biləcək bir meyl olduğuna dair fikri dəstəkləyir.
PMID: 22579533
DOI: 10.1016 / j.pnpbp.2012.05.002