Narkotik maddə istifadəsində güllinin rolu və mükafatla əlaqəli davranışlar: ədəbiyyat sahəsində boşluqlar və ədəbiyyatdakı boşluqlar (2013)

Curr Drug Abuse Rev. 2013 Sep;6(3):231-44.

Revitsky AR, Klein LC1.

mücərrəd

Ghrelin, qida istehlakı ilə enerji tarazlığını tənzimləyən bağırsaq beyin hormonudur. Ghrelin hipotalamikanın aktivləşdirilməsində və homeostatik bəslənmədə rolu ilə məşhur olsa da, daha son sübutlar göstərir ki, Ghrelin də dopaminergik mükafat yolu ilə hedonik qidalanma ilə əlaqədardır.

Bu sənəd Ghrelin administrasiyasının (intraperitoneal, intracerebroventriküler və ya birbaşa dopaminergik mükafatlandırma ilə əlaqəli beyin bölgələrinə) dopaminergik mükafat yolunu və gəmiricilərdə mükafatla əlaqəli davranış reaksiyalarını necə aktivləşdirdiyini araşdırdı. Bu dəyişənlərdən birini və ya daha çoxunu araşdıran cəmi 19 empirik nəşr bu araşdırmaya daxil edilmişdir.

Ümumiyyətlə, ghrelin administrasiyası, nüvənin böyüdülməsində dopamin səviyyəsini, həmçinin qida (həm standart çow, həm də ləzzətli qidalar) və alkoqol istehlakı kimi mükafatlarla əlaqəli davranışları artırır. Ghrelin rəhbərliyi, saxaroza və şərtli yer seçiminə cavab verən operantı da artırır.

Ghrelin administrasiyasının dopamin mükafat yoluna təsirini araşdıran kiçik bir ədəbiyyat orqanının araşdırmasından sonra ghrelin və dopaminergic mükafat aktivləşdirmə arasındakı əlaqənin bir modelini təqdim edirik. Xüsusilə, ghrelin, ventral tegramal bölgədə (VTA) və lateral dorsal tegramal nüvədə (LDTg) grelin reseptorlarına (GHS-R1A) təsir göstərir və mesolimbik dopamin mükafat yolunu stimullaşdırır və bu da gəmiricilərdə mükafat davranışlarının artmasına səbəb olur..

Bu baxışdan alınan nəticələr, Ghrelin sisteminin seçmə antaqonizminin narkotik asılılığı üçün potensial müalicə ola biləcəyini göstərir. Bu araşdırmada ədəbiyyatdakı boşluqlar, cins və ya yaşla bağlı fərqlərin yoxlanılması, hrelinin dopamin mükafatlandırma proseslərinə təsirindəki əhəmiyyəti vurğulanır. Qadın və yeniyetmələr arasında narkotik istifadəsinə qarşı həssaslıq baxımından gələcək tədqiqatlar bu fərdi fərq amillərini hədəf almalıdır.