- Rebecca L. Collins, Marc N. Elliott, + 4 autora Angela Miu
- Objavljeno u pedijatriji 2004
- DOI:10.1542 / peds.2003-1065-L
POZADINA
Rana seksualna inicijacija je važan društveni i zdravstveni problem. Nedavno istraživanje pokazalo je da većina seksualno iskusnih tinejdžera želi da su duže čekali da imaju seks; drugi podaci ukazuju da su neplanirane trudnoće i spolno prenosive bolesti češće među onima koji počinju seksualne aktivnosti ranije. Američka pedijatrijska akademija sugerira da portreti seksa na zabavnoj televiziji (TV) mogu doprinijeti ranom adolescentskom seksu. Približno dvije trećine TV programa sadrži seksualni sadržaj. Međutim, empirijski podaci koji istražuju odnose između izlaganja seksu na televiziji i seksualnog ponašanja adolescenata su rijetki i neadekvatni za rješavanje problema uzročnih posljedica. DESIGN AND
UČESNICI
Proveli smo nacionalnu longitudinalnu anketu 1792 adolescenata, 12 do 17 godina starosti. U početnim i 1-godišnjim intervjuima, učesnici su prijavili svoje navike gledanja televizije i seksualno iskustvo i odgovorili na mjere više od desetak faktora za koje se zna da su povezani sa seksualnom inicijacijom adolescenata. Podaci o gledanju TV-a bili su kombinirani s rezultatima znanstvene analize TV seksualnog sadržaja kako bi se izvukle mjere izloženosti seksualnom sadržaju, prikazima seksualnih rizika ili sigurnosti i prikazima seksualnog ponašanja (nasuprot pričanju o seksu, ali bez ponašanja).
MJERE ISHODA
Iniciranje seksualnog odnosa i napredovanje na nivou ne-seksualne seksualne aktivnosti tokom perioda 1-godišnje.
REZULTATI
Multivarijantna regresijska analiza pokazala je da su adolescenti koji su gledali više seksualnog sadržaja u početnoj fazi vjerovatnije da će inicirati seksualni odnos i napredovati ka naprednijim ne-seksualnim seksualnim aktivnostima tokom naredne godine, kontrolirajući karakteristike ispitanika koje bi inače objasnile ove odnose. Veličina prilagođenog efekta seksualnog odnosa je bila takva da su mladi u 90-ovom percentilu gledanja TV seksa imali predviđenu vjerovatnoću inicijacije spolnog odnosa koja je bila dvostruko veća od omladine u 10-ovom percentilu, za sve ispitivane godine. Izloženost televiziji koja je uključivala samo razgovor o seksu bila je povezana s istim rizicima kao i izloženost televiziji koja je opisivala seksualno ponašanje. Malo je verovatno da će mladi afroamerikanci koji su gledali više prikaza seksualnih rizika ili sigurnosti u narednoj godini pokrenuti odnos.
ZAKLJUČCI
Gledanje seksa na televiziji predviđa i može ubrzati seksualnu inicijaciju adolescenata. Smanjenje količine seksualnog sadržaja u zabavnom programiranju, smanjenje izloženosti adolescenata ovom sadržaju, ili povećanje referenci i prikaza mogućih negativnih posljedica seksualne aktivnosti može značajno odgoditi započinjanje koitalnih i nonicitalnih aktivnosti. Alternativno, roditelji mogu smanjiti efekte seksualnog sadržaja gledajući televiziju sa svojom djecom u tinejdžerskoj dobi i raspravljajući o svojim vlastitim uvjerenjima o seksu i ponašanju. Pedijatri bi trebali ohrabrivati ove porodične rasprave.
;