Κριτική για ισχυρισμούς γύρω από τους Steele et al., 2013 ("Η σεξουαλική επιθυμία, όχι η υπερσεξουαλικότητα, σχετίζεται με νευροφυσιολογικές απαντήσεις που προκαλούνται από σεξουαλικές εικόνες")

Μπορείτε να παραλείψετε το ιστορικό και πηγαίνετε απευθείας στην ανάλυσή μας.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ, 2013 CRITIQUE

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο, 2013 ως απάντηση blog στο post μια ανάρτηση ιστολογίου «Ψυχολογία Σήμερα» με συνέντευξη με τον Dr. Nicole Prause, συν-συγγραφέα της μελέτης EEG που συζητήθηκε εδώ. Στις 6 Μαρτίου 2013, ο συνάδελφος blogger Psychology Today, David Ley, ανακοίνωσε σε μια επικεφαλίδα blog-post ότι μια νέα μελέτη, που δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί, διέψευσε την ύπαρξη του εθισμού στο πορνό στο Διαδίκτυο:Το μυαλό σου στο πορνό - Δεν είναι εθιστικό" Δεδομένου ότι δύο δεκαετίες η έρευνα για τον εθισμό στη συμπεριφορά έρχεται σε αντίθεση με αυτόν τον ισχυρισμό, ήμασταν δύσπιστοι. Στις 7 Μαρτίου γράψαμε ένα blog απάντηση σχετικά με την Ψυχολογία Σήμερα αυξάνοντας τις ανησυχίες μας με βάση τη δυσνόητη (και τελικά ανακριβή) περιγραφή του Ley's για τη μη δημοσιευμένη μελέτη EEG του Prause.

Αυτό προκάλεσε θερμή ιδιωτική αλληλογραφία από τη Nicole Prause, έναν από τους συγγραφείς της μελέτης, ο οποίος αρνήθηκε να μας δώσει τη μελέτη της, αλλά ζήτησε να καταργήσουμε τη θέση απάντησής μας - ένα αίτημα που συνοδεύεται από επιπόλαιες νομικές απειλές και ταυτόχρονη παρακολούθηση του κυβερνοχώρου. Τελικά, οι συντάκτες της Psychology Today αφαίρεσαν τόσο την αρχική ανάρτηση του Ley όσο και την απάντησή μας. Δείτε την ιστορία, με email και άλλα έγγραφα, εδώ: Μάρτιος & Απρίλιος 2013: Η αρχή της παρενόχλησης, των ψευδών ισχυρισμών και των απειλών της Nicole Prause (αφού αυτή και ο David Ley στοχεύουν τον Gary Wilson σε μια ανάρτηση ιστολογίου στο PT).

--------------
ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΊΖΩ - 7 / 21 / 13: Πέντε μήνες μετά την ανάρτηση του blog του David Ley, εμφανίστηκε η μελέτη Prause EEG:Η σεξουαλική επιθυμία, όχι η υπερσεξουαλικότητα, σχετίζεται με νευροφυσιολογικές απαντήσεις που προκαλούνται από σεξουαλικές εικόνες»(Steele et αϊ., 2013). Η ερευνητική ομάδα αποτελείται από τους Steele, Staley, Fong και Prause. Τα δύο τελευταία αναφέρονται ως μέλη του "SPAN Lab" (ένας πλέον μη λειτουργικός ιστότοπος). Παρεμπιπτόντως, ο Φονγκ υποστηρίζεται δημοσίως ότι ο εθισμός στο πορνό δεν υπάρχει.

Η Nicole Prause επικοινώνησε με τον συντάκτη της Psychology Today, ο οποίος κατάργησε την ανάρτηση ιστολογίου του Wilson (που βρίσκεται παρακάτω) και μια άλλη θέση εξετάζοντας Steele et αϊ., 2013. Είμαι σοκαρισμένος από αυτήν τη συμπεριφορά. Η Prause αρνήθηκε να απευθυνθεί απευθείας στα άρθρα μας, αν και ήταν ευπρόσδεκτη να δημοσιεύσει στην ενότητα σχολίων για την Ψυχολογία Σήμερα. Αντίθετα, η Prause αποφάσισε να εμπλακεί σε δυσφήμιση, παρενόχληση, ενώ παίζει το θύμα - κάτι που σίγουρα δεν είναι. Βλέπω Η σελίδα καταγράφει τη συνεχιζόμενη παρενόχληση της Nicole Prause εκείνων που διαφωνούν μαζί της.

Προσθήκη: Δεδομένου ότι η Prause προσπαθεί να λογοκρίνει κριτικούς, έχω κάνει διαθέσιμο Η αρχική ανάρτηση του David Ley και η απάντησή μου, και από τον Μάρτιο του 2013, μαζί με όλα τα σχόλια κάτω από την αρχική ανάρτηση - συμπεριλαμβανομένων των σχολίων της Prause, ακολουθούμενη από την απάντησή μου.

--------------

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - 9/22/13: John A. Johnson PhD στις Steele et αϊ., 2013 (συζητώντας τη μαριονέτα της Nicole Prause στην ενότητα σχολίων)

--------------

ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΊΖΩ - 2 / 10 / 2014: Οι David Ley & Nicole Prause συνεργάστηκαν για άλλη μια φορά. Ο Ley, ο οποίος είναι ο συγγραφέας του "Ο μύθος του σεξουαλικού εθισμού", συνεργάστηκε με το Prause (του SPAN Lab) για να δημοσιεύσει Ο αυτοκράτορας δεν έχει ρούχα: Μια ανασκόπηση του μοντέλου "Τοξικομανίας πορνογραφίας" (Ley et αϊ., 2014). Τόσο για την αντικειμενικότητα των ερευνητών. Αυτό δεν ήταν μια πραγματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Αντ 'αυτού, οι Ley et al., Παρατήρησαν παραπλανητικές σειρές κερασιών στις μελέτες, παρέλειψαν όλες τις μελέτες που έδειξαν αρνητικά αποτελέσματα και περιείχαν πολλαπλές αναφορές που δεν σχετίζονταν με τις αξιώσεις. Δες αυτό εκτεταμένη αποσυναρμολόγηση του Ley, et al. ανασκόπηση. Ας είμαστε ξεκάθαροι, δεν υπάρχει μια μελέτη που να αντικρούει την ύπαρξη του εθισμού σε πορνό. Όπως μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, η μελέτη Prause που έχει κριθεί εδώ δείχνει πραγματικά υψηλότερο απάντηση σε σεξουαλικές εικόνες - αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν οι εθισμένοι βλέπουν οπτικά στοιχεία του εθισμού τους στην επιλογή.

--------------

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - 2/21/14: Μια κριτική κριτική από τον ομότιμο κριτή Steele et αϊ. 2013 - «Υψηλή επιθυμία» ή «απλώς» εθισμός; Μια απάντηση στους Steele et al., Από τον Donald L. Hilton, Jr., MD (2014).

--------------

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - 7/12/14: Μια νέα μελέτη fMRI από το πανεπιστήμιο του Cambridge (Οι Voon κ.ά. 2014) αξιολόγησε την ενεργοποίηση του κυκλώματος επιβράβευσης και προκάλεσε ενεργοποίηση που αντικατοπτρίζει την τοξικομανία. Διαπίστωσε επίσης ότι οι καταναγκαστικοί χρήστες πορνό δεν είχαν μεγαλύτερη σεξουαλική επιθυμία από τους ελέγχους. Στην πραγματικότητα, πολλά θέματα γνώρισαν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία με πραγματικούς εταίρους. Αυτό το εύρημα αντιφάσκει με τους Steele et αϊ. ισχυρίζονται ότι τα άτομα που δυσκολεύονται να ελέγξουν τη χρήση τους πορνογραφικού περιεχομένου διαθέτουν απλώς υψηλότερα επίπεδα libidos από ό, τι ο υπόλοιπος πληθυσμός (όπως εξηγείται παρακάτω, οι Steele et al. δεν βρείτε υψηλότερη λίμπιντο που σχετίζεται με την ενεργοποίηση του εγκεφάλου). Το πιο σημαντικό, η μελέτη του Cambridge ανέλυσε τη μελέτη Nicole Prause EEG και δήλωσε ότι το υψηλότερο P300 όταν εκτίθεται σε ενδείξεις πορνό είναι σύμφωνο με το μοντέλο εθισμού. Όπως καταγράφεται παρακάτω, τα ευρήματα αυτής της μελέτης δεν ταιριάζουν με κανέναν τρόπο στους τίτλους ή τα σχόλια των συγγραφέων.

--------------

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - αρχές 2015: Η Nicole Prause δεν απασχολείται πλέον στην UCLA (ή σε οποιοδήποτε άλλο πανεπιστήμιο).

--------------

ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΊΖΩ - 2015: Η Nicole Prause προσφέρει τώρα την «ειδική» μαρτυρία της κατά του «εθισμού σεξ». Από τη νέα της Λίμπερο δικτυακός τόπος:

Φαίνεται ότι η Prause προσπαθεί να πουλήσει τις υπηρεσίες της για να επωφεληθεί από το ισχυρίστηκε συμπεράσματα σχετικά με τα εξαρτημένα από την πορνογραφία εξαρτήματα των δύο EEG μελετών της (1, 2), παρότι οι επικριθείσες από κριτές κριτικές υποστηρίζουν ότι και οι δύο μελέτες υποστηρίζουν το μοντέλο εθισμού. Ισως στενούς δεσμούς με την εν λόγω βιομηχανία μπορεί να θολώσει τις αντιλήψεις ενός ερευνητή.

Η πρώτη μελέτη EEG (παρακάτω), βρήκε πραγματικά στοιχεία για τον εθισμό στο πορνό καθώς η μελέτη ανέφερε υψηλότερες αναγνώσεις EEG (P300) όταν τα άτομα εκτέθηκαν σε πορνογραφικές φωτογραφίες. Ένα υψηλότερο P300 εμφανίζεται όταν οι εθισμένοι εκτίθενται σε συνθήματα (όπως εικόνες) που σχετίζονται με τον εθισμό τους. Επιπλέον, η μελέτη ανέφερε μεγαλύτερη «αντιδραστικότητα» για πορνό που σχετίζεται με λιγότερη επιθυμία για σεξουαλικό σύντροφο. Με απλά λόγια: Η μελέτη διαπίστωσε μεγαλύτερη εγκεφαλική ενεργοποίηση για πορνό και λιγότερη επιθυμία για σεξ (αλλά όχι λιγότερη επιθυμία για αυνανισμό). Όχι ακριβώς αυτό που ανέφεραν οι τίτλοι.

Η δεύτερη μελέτη EEG φαίνεται να συγκρίνει τα θέματα του 2013 (συν μερικά ακόμη) αναγνώσεις EEG με μια πραγματική ομάδα ελέγχου. Αυτό είναι σωστό, η μελέτη του 2013 δεν είχε καμία ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα του 2015: Όπως ήταν αναμενόμενο, τόσο οι τοξικομανείς όσο και οι μάρτυρες είχαν υψηλότερα επίπεδα EEG κατά την προβολή φωτογραφιών από πορνό βανίλιας. Ωστόσο, τα πλάτη του ελέγχου είναι λίγο υψηλότερα από τους τοξικομανείς. Με άλλα λόγια, οι εθισμένοι στο πορνό βίωσαν λιγότερο διέγερση από φωτογραφίες πορνό. Αποευαισθητοποιήθηκαν. Οι Prause et al. εύρεση ευθυγραμμίζεται τέλεια με Kühn & Gallinat (2014), η οποία διαπίστωσε ότι η χρήση πορνογραφικού υλικού συσχετίστηκε με λιγότερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου σε βαρύς χρήστες (οι οποίοι δεν ήταν εθισμένοι) όταν εκτέθηκαν σε σεξουαλικές φωτογραφίες.

--------------

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - On Σεπτέμβριος 15th, 2016 Η Nicole Prause δημοσίευσε ένα ψεύτικο δελτίο τύπου στην ιστοσελίδα PROLOG. Το «δελτίο Τύπου» της Prause επιτέθηκε και χαιρέτησε πολλά άτομα, μεταξύ των οποίων ο Gary Wilson, ο Donald Hilton MD, ο γερουσιαστής της Πολιτείας της Utah Todd Weiler και ο Dr. Todd Love. Αυτό είναι που απομένει από το δελτίο τύπου, καθώς το ProLog απέλυσε το περιεχόμενο 2 ημέρες αργότερα επειδή παραβίασε τις πολιτικές του. Δεν πρέπει να αμφισβητηθεί, η Prause έβαλε το περιεχόμενο της δελτίο τύπου στον λογαριασμό της στο AmazonAWS. Εδώ εξετάζουμε τα σχόλιά της σχετικά με Ο ερευνητής της UCLA και ο πρώην συνάδελφός του Rory Reid PhD. Απόσπασμα από το τραγούδι της Prause:

Ο «ψυχολόγος» και ο «LCSW» είναι και οι δύο ρυθμιζόμενοι τίτλοι με άδεια της πολιτείας της Καλιφόρνιας που ο Rory Reid χρησιμοποίησε για να διαφημίσει τις υπηρεσίες του στους ασθενείς, αλλά δεν είχε στην πραγματικότητα. Ο Ρόρι Ράιντ έχει επίσης περιγράψει ψευδώς ότι παρακολούθησε και είναι στη σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και είναι "βοηθός καθηγητής" στην UCLA. Ο Ράιντ δεν ήταν ποτέ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και είναι βοηθητικός, όχι καθηγητής στο UCLA. Ο Reid παρατίθεται ως υπάλληλος πλήρους απασχόλησης στο γραφείο τυχερών παιχνιδιών της Πολιτείας της Καλιφόρνιας στην UCLA, οπότε δεν είναι σαφές πώς ο Reid θα μπορούσε να μελετήσει τις σεξ ταινίες και να επικοινωνήσει με τους πολιτικούς για τις σεξ ταινίες χωρίς να παραβιάζει το συμβόλαιο του κράτους.

Ένα μικρό υπόβαθρο για τον Rory Reid και τον πρώην ερευνητή της UCLA Nicole Prause είναι χρήσιμο εδώ. Ο Rory Reid είναι ερευνητικός ψυχολόγος στη Σχολή Ιατρικής του David Geffen, UCLA, πριν από την σύντομη περίοδο του Nicole Prause στην UCLA ξεκίνησε στο 2013. Οι τομείς έρευνας του Reid είναι ο υπερσεξουλιότητα και ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια.

Ο Reid, όπως και ο Prause, έχει συχνά υποστηρίξει κατά η ύπαρξη του «εθισμού σεξ». Ο Reid δήλωσε σε ένα άρθρο του 2013 ότι το γραφείο του ήταν δίπλα στην Prause's στο UCLA. Στην 2013 η Nicole Prause απαριθμεί την Rory Reid ως μέλος του εργαστηρίου της SPAN. Όπως αναφέρθηκε, η σύμβαση UCLA της Prause δεν ανανεώθηκε ενώ ο Reid παραμένει ερευνητής στην UCLA. Ό, τι έκανε για να την πειράξει, η Prause τώρα επιτίθεται δημόσια και άγρια σε έναν πρώην συνάδελφό του.

Αλλά υπάρχουν πολλά για την ιστορία. Μήνες νωρίτερα, στο Δεκέμβριος 5th, 2014 διάφορα σχόλια που αντανακλούν το "δελτίο τύπου" της Prause (που παροτρύνει τους αναγνώστες να αναφέρουν την Rory Reid στις αρχές της Καλιφόρνια) δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο ανάκτησης πορνογραφικού υλικού YourBrainRebalanced από ένα ολοκαίνουργιο μέλος. Όπως είδαμε παραπάνω, η Prause έκανε συνήθεια να σχολιάζει το YBR χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα. Το πρώτο από αυτά τα σχόλια, από Πες την αλήθεια, περιέχει δεσμούς 2. Ένας σύνδεσμος πήγε σε ένα PDF στο Scribd με υποτιθέμενα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του TellTheTruth (η Prause χρησιμοποιεί τακτικά ψευδώνυμα με κεφαλαία γράμματα 2-4 ως ονόματα χρήστη).

Δείτε ολόκληρη την ιστορία και την τεκμηρίωση εδώ: Προκαλέστε επιθέσεις και συκοφαντούν τον πρώην συνάδελφο της UCLA, Ρόρι C. Ριντ, PhD. 2 χρόνια νωρίτερα, το «TellTheTruth» δημοσίευσε τους ίδιους ίδιους ισχυρισμούς και έγγραφα σε έναν ιστότοπο αποκατάστασης πορνό που συχνάζουν οι μαριονέτες της Prause

--------------

UPDATE: 2019 - Η Prause έχει περάσει τα μεσολαβητικά χρόνια παρενοχλώντας συγγραφείς, ερευνητές, θεραπευτές, οργανισμούς, ακαδημαϊκά περιοδικά, άντρες σε ανάρρωση, δημοσιογράφους και άλλους που τολμούν να αναφέρουν στοιχεία για βλάβες από τη χρήση πορνογραφικού διαδικτύου. Το YBOP έχει τεκμηριώσει την κορυφή του παγόβουνου Prause σε αυτήν τη σελίδα: Ανήθικη παρενόχληση και δυσφήμιση της Nicole Prause των Gary Wilson & άλλων (Υπάρχουν πολλά ακόμη περιστατικά τα οποία δεν έχουμε την ελευθερία να αποκαλύψουμε, καθώς τα θύματα του Prause φοβούνται περαιτέρω αποζημίωση). Φαίνεται να είναι αρκετά ζεστό με τη βιομηχανία πορνογραφίας, όπως φαίνεται από αυτό την εικόνα της (άκρας) του στο κόκκινο χαλί της τελετής απονομής των βραβείων X-Rated Critics Organization (XRCO). (Σύμφωνα με τη Wikipedia, το Βραβεία XRCO δίνονται από τον Αμερικανό Οργανισμός κριτικών με κριτικούς X ετησίως σε άτομα που ασχολούνται με την ψυχαγωγία ενηλίκων και είναι η μόνη επίδειξη βραβείων βιομηχανίας ενηλίκων αποκλειστικά για μέλη της βιομηχανίας.^[1]). Φαίνεται επίσης ότι η Prause μπορεί να έχει που έλαβαν πορνό ως υποκείμενα μέσω μιας άλλης ομάδας συμφερόντων της βιομηχανίας πορνό, το Συνασπισμός ελεύθερου λόγου. Τα θέματα που έλαβε η FSC φέρεται ότι χρησιμοποιήθηκαν σε αυτήν μελέτη μισθωμένων όπλων σχετικά με την βαριά μολυσμένη και πολύ εμπορικό "Οργασμικό Διαλογισμό" σχέδιο (τώρα ερευνήθηκε από το FBI). Η Prause έχει επίσης κάνει μη υποστηριζόμενες αξιώσεις Σχετικά με εμάς τα αποτελέσματα των σπουδών της και της μεθοδολογίες της μελέτης. Για πολύ περισσότερες τεκμηρίωση, δείτε: Είναι η Nicole Prause που επηρεάζεται από την βιομηχανία πορνό; και τις ακόλουθες σελίδες:

---------------

Ενημέρωση (Απρίλιος, 2019): Σε μια προσπάθεια να σιωπήσουν την κριτική του YBOP, μια ομάδα με επικεφαλής τον Nicole Prause και τον David Ley επιχειρεί να κλέψει το εμπορικό σήμα της YBOP. Δείτε αυτή τη σελίδα για λεπτομέρειες: Επιθετική παραβίαση εμπορικού σήματος που διεξάγεται από τους αρραβωνιαστές του Porn Addiction (www.realyourbrainonporn.com). Η Nicole Prause, ο David Ley και άλλοι «ειδικοί» του πορνό στο www.realyourbrainonporn.com ήταν έστειλε επιστολή παύσης και εγκατάλειψης. Οι νομικές ενέργειες εξακολουθούν να επιδιώκονται. Ο αναγνώστης πρέπει να γνωρίζει ότι το RealYBOP twitter (με την προφανή έγκριση των ειδικών του) ασκεί επίσης δυσφήμηση και παρενόχληση Γκάρυ Γουίλσον, Αλέξανδρος Ρόδος, Gabe Deem και πολλοί άλλοι. Επιπλέον, ο David Ley και άλλοι δύο ειδικοί "RealYBOP" είναι τώρα που αντισταθμίζεται από το γίγαντα xHamster της βιομηχανίας πορνό να προωθήσουν τις ιστοσελίδες τους (δηλαδή StripChat) και να πείσει τους χρήστες ότι ο εθισμός στο πορνό και ο σεξουαλικός εθισμός είναι μύθοι!

-----------

Ενημέρωση (Καλοκαίρι, 2019): Τον Μάιο του 8, 2019 Ο Donald Hilton, MD, υπέβαλε δυσφήμηση καθ 'εαυτόν αγωγή εναντίον της Nicole Prause & Liberos LLC (ο Δρ Hilton επικρίθηκε Steele et αϊ. στο 2014). Τον Ιούλιο 24, 2019 Ο Donald Hilton τροποποίησε την καταγγελία του για δυσφήμηση να αναδείξει (1) ένα κακόβουλο παράπονο του Texas Board of Medical Examiners, (2) ψευδείς κατηγορίες ότι ο Δρ Χίλτον είχε παραποιήσει τα διαπιστευτήριά του και (3) ένοπλες βεβαιώσεις από τα άλλα θύματα της 9 της Prause παρόμοιας παρενόχλησηςJohn Adler, MD, Γκάρυ Γουίλσον, Αλέξανδρος Ρόδος, Staci Sprout, LICSW, Linda Hatch, PhD, Bradley Green, PhD, Stefanie Carnes, PhD, Geoff Goodman, PhD, Η Λάιλα Χαντάντ.)

----------

Ενημέρωση (Οκτώβριος, 2019): Τον Οκτώβριο 23, 2019 Αλέξανδρος Ρόδος (ιδρυτής της reddit / nofap και NoFap.com) υπέβαλε αγωγή κατά της δυσφήμισης κατά Nicole R Prause και Liberos LLC. Δείτε το εδώ. Δείτε αυτή τη σελίδα για τρία πρωταρχικά δικαστικά έγγραφα που υπέβαλε η Ρόδος: NoFap ιδρυτής Αλεξάνδρου Ρόδος δίκη δυσφήμισης κατά Nicole Prause / Λίμπερο.

-----------

Ενημέρωση (Νοέμβριος, 2019): Τέλος, κάποια ακριβή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης: "Ο Άλεξ Ρόδος της Ομάδας Υποστήριξης του Τοξικομανίας" NoFap "Ονειροπαθείς Σεξολόγος Προ-Πορνοί για τη δυσφήμηση" από τον Megan Fox της PJ Media και «Οι πορνοί πόλεμοι παίρνουν προσωπικά σε No Nut Nut", από την Diana Davison της Η Μεταχλευματική. Ο Davison παρήγαγε επίσης αυτό το λεπτό βίντεο 6 σχετικά με τις θαυμαστές συμπεριφορές του Prause: "Είναι το πορνό εθιστικό;", και αυτό το χρονοδιάγραμμα της παρενόχλησης / ψευδείς ισχυρισμούς της Prause: VSS Academic War Timeline.

----------

Ενημέρωση (Αύγουστος 2020): Οι δικαστικές αποφάσεις εξέθεσαν πλήρως τη Nicole Prause ως δράστη και όχι το θύμα. Τον Μάρτιο του 2020, η Prause ζήτησε μια αβάσιμη προσωρινή εντολή περιορισμού (TRO) εναντίον μου χρησιμοποιώντας τεχνητά «αποδεικτικά στοιχεία» και τα συνηθισμένα ψέματά της (ψευδώς με κατηγορεί για καταδίωξη). Στο αίτημα της Prause για τη διαταγή συγκράτησης, ψεύτικε τον εαυτό της, λέγοντας ότι δημοσίευσα τη διεύθυνσή της στο YBOP και στο Twitter (Η ψευδορκία δεν είναι κάτι καινούργιο με το Prause). Έθεσα αγωγή κατά του SLAPP εναντίον του Prause για κατάχρηση του νομικού συστήματος (TRO) για να με σιωπήσει και να με παρενοχλήσει. Στις 6 Αυγούστου, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κομητείας του Λος Άντζελες αποφάσισε ότι η προσπάθεια του Prause να επιβάλει περιοριστική εντολή εναντίον μου αποτελούσε μια επιπόλαια και παράνομη «στρατηγική αγωγή κατά της συμμετοχής του κοινού» (συνήθως αποκαλείται «κοστούμι SLAPP»). Η Prause είπε ψέματα σε όλο το δόλιο TRO της, παρέχοντας μηδενικά επαληθεύσιμα αποδεικτικά στοιχεία για να την υποστηρίξει παράξενοι ισχυρισμοί ότι την καταδίωξα ή την παρενόχλησα. Ουσιαστικά, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο Prause έκανε κατάχρηση της διαδικασίας εντολής περιορισμού για να με εκφοβίσει σε σιωπή και να υποτιμήσει τα δικαιώματά του στην ελευθερία του λόγου. Σύμφωνα με το νόμο, η απόφαση SLAPP υποχρεώνει τον Prause να πληρώσει τα τέλη του δικηγόρου μου.

---------

Ενημέρωση (Ιανουάριος, 2021): Ο Prause υπέβαλε μια δεύτερη επιπόλαια νομική διαδικασία εναντίον μου τον Δεκέμβριο του 2020 για φερόμενη δυσφήμιση. Σε ακρόαση στις 22 Ιανουαρίου 2021 Το δικαστήριο του Όρεγκον αποφάσισε υπέρ μου και κατηγόρησε τον Prause με έξοδα και επιπλέον ποινή. Αυτή η αποτυχημένη προσπάθεια ήταν μία δώδεκα αγωγές Προκαλέστε δημόσια απειλή ή / και κατάθεση τους προηγούμενους μήνες Μετά από χρόνια κακόβουλης αναφοράς, έχει απειλήσει πραγματικές αγωγές για να προσπαθήσει να σιγήσει όσους την αποκαλύπτουν στενοί δεσμοί με τον κλάδο της πορνογραφίας και την κακόβουλη συμπεριφορά της, ή που έχουν κάνει ορκωμένες δηλώσεις στις 3 κοστούμια δυσφήμισης που είναι ενεργές εναντίον της.

-----------

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ YBOP - Οι ισχυρισμοί της Nicole Prause στον τύπο έρχονται σε άμεση αντίθεση με τα αποτελέσματα του Steele et al., 2013

Τώρα αναλύσαμε αυτήν τη νέα μελέτη και είμαστε περισσότερο μπερδεμένοι από ποτέ ως προς το πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να διαψεύσει την ύπαρξη του εθισμού στο πορνό στο Διαδίκτυο. Το παρακάτω είναι η ανάρτησή μας:

Οι συγγραφείς αυτής της μελέτης πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους δείχνουν ότι η «υπερσεξουαλικότητα» (σε αυτήν την περίπτωση, η αδυναμία ελέγχου της χρήσης πορνό) μπορεί να εξηγηθεί από την υψηλή σεξουαλική επιθυμία παρά από τον εθισμό στην πορνογραφία. Κατά την άποψή μας, τα δεδομένα τους δεν υποστηρίζουν εξ αποστάσεως την πεποίθησή τους.

Η μελέτη: "Η σεξουαλική επιθυμία, όχι η υπερσεξουαλικότητα, σχετίζεται με τις νευροφυσιολογικές αντιδράσεις που προκαλούνται από τις σεξουαλικές εικόνες"

Συμμετέχοντες: 52 μαθήματα δοκιμής προσλήφθηκαν μέσω διαφημίσεων "ζητώντας άτομα που αντιμετώπιζαν προβλήματα στη ρύθμιση της προβολής σεξουαλικών εικόνων". Οι συμμετέχοντες (μέση ηλικία 24 ετών) ήταν μίγμα αρσενικών (39) και θηλυκών (13). Οι συμμετέχοντες στο 7 ήταν μηετερόφυλος.

Τι έκαναν: Οι μετρήσεις EEG (ηλεκτρική δραστηριότητα στο τριχωτό της κεφαλής) λήφθηκαν ως συμμετέχοντες που είδαν εικόνες 225. Τα 38 των φωτογραφιών ήταν σεξουαλικά και όλα αφορούσαν μια γυναίκα και έναν άνδρα. Αυτή η συγκεκριμένη ανάγνωση EEG (P300) μετρά την προσοχή στα ερεθίσματα.

Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν επίσης τα ερωτηματολόγια 4: Απογραφή σεξουαλικής επιθυμίας (SDI), κλίμακα σεξουαλικής καταναγκασμού (SCS), γνωστικά και συμπεριφορικά αποτελέσματα ερωτηματολογίου σεξουαλικής συμπεριφοράς (SBOSBQ) και Πλαίσιο αποτελεσμάτων κατανάλωσης πορνογραφίας (PCES).

Σκοπός: Για να αναζητήσετε μια συσχέτιση μεταξύ των μέσων ανάγνωσης EEG και των βαθμολογιών των συμμετεχόντων στα διάφορα ερωτηματολόγια - στη θεωρία ότι οποιαδήποτε συσχέτιση θα ρίξει φως στο εάν η προβληματική χρήση πορνό είναι συνάρτηση του εθισμού ή απλώς υψηλή λίμπιντο.

Αποτέλεσμα: Οι συντάκτες της μελέτης ισχυρίζονται ότι έχουν βρει μία στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ όλων των δεδομένων που συγκεντρώθηκαν:

"Οι μεγαλύτερες διαφορές εύρους P300 σε ευχάριστα σεξουαλικά ερεθίσματα, σε σχέση με τα ουδέτερα ερεθίσματα, ήταν που σχετίζονται αρνητικά με τα μέτρα της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλά δεν σχετίζονται με μέτρα υπερσεξουαλικότητας. "

Μετάφραση: Τα άτομα με μεγαλύτερη αντιδραστικότητα με το πορνό είχαν χαμηλότερη επιθυμία να κάνουν σεξ με έναν σύντροφο (αλλά όχι λιγότερη επιθυμία να αυνανίζονται). Για να βάλουμε ένα άλλο τρόπο: τα άτομα με περισσότερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου και τους πόθους για το πορνό θα μιλούσαν μάλλον για το πορνό παρά για το σεξ με ένα πραγματικό πρόσωπο. Η διαπίστωση αυτή ακολουθείται από αυτό το συμπέρασμα:

"Συμπέρασμα: Επιπτώσεις στην κατανόηση της υπερσεξουαλικότητας ως υψηλή επιθυμία, αντί για αταξία, συζητούνται. "

Εσύ; Πώς συνέβαλε η μεγαλύτερη αντιδραστικότητα των πορνογραφικών στοιχείων με το πορνό χαμηλότερη επιθυμία η σεξουαλική επαφή με ένα άτομο οδηγεί σε ένα συμπέρασμα που λέει ότι η υπερσεξουαλικότητα πρέπει να νοηθεί ως υψηλή επιθυμία; Κανείς δεν ξέρει, αλλά αυτή η περίεργη στροφή ήταν η βάση για πολλούς από τους πρωτοσέλιδους. Αρκετά άρθρα έχουν επίσης εσφαλμένα ισχυριστεί ότι η μελέτη ανέφερε ότι οι εγκέφαλοι των εθισμένων σε πορνογραφικό υλικό δεν «μοιάζουν» με τον εγκέφαλο των τοξικομανών. Steele, et αϊ., 2013 δεν είπε τίποτα τέτοιο. Αυτή η μυθολογία προκύπτει από το δελτίο τύπου της Nicole Prause και τις συνεντεύξεις της.

REAL SIMPLE:

Αυτή η λανθασμένη μελέτη EEG προβλήθηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως ένδειξη κατά της ύπαρξης εθισμού πορνογραφικού υλικού (ή εναλλακτικά, σεξουαλική εξάρτηση). Στην πραγματικότητα, η YBOP παραθέτει αυτή τη μελέτη ως υποστήριξη την ύπαρξη του εθισμού σε πορνό. Γιατί; Η μελέτη ανέφερε υψηλότερες μετρήσεις EEG (P300) όταν τα άτομα εκτέθηκαν σε πορνογραφικές φωτογραφίες. Ένα υψηλότερο P300 συμβαίνει όταν οι εθισμένοι εκτίθενται σε συνθήματα (όπως εικόνες) που σχετίζονται με τον εθισμό τους.

Επιπλέον, η μελέτη ανέφερε μεγαλύτερη αντιδραστικότητα για την πορνογραφία που συσχετίζεται με μείον επιθυμία για σεξουαλικό συνασπισμό. Απλά: Η μελέτη διαπίστωσε μεγαλύτερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου για το πορνό σε συνδυασμό με λιγότερη επιθυμία για σεξ (αλλά όχι λιγότερη επιθυμία για αυνανισμό στην πορνογραφία). Δεν είναι ακριβώς αυτό που ανέφεραν οι επικεφαλίδες ή οι συγγραφείς ισχυρίστηκαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Είναι σαφές ότι λίγοι ενοχλήθηκαν να διαβάσουν τη μελέτη και οι περισσότεροι αγοράζουν τους ψευδείς τίτλους και τους μη υποστηριζόμενους ισχυρισμούς. Παρακάτω, διαλύουμε τους αβάσιμους ισχυρισμούς και αποκαλύπτουμε τι βρήκε πραγματικά η μελέτη, και γιατί δεν έπρεπε ποτέ να είχε δημοσιευτεί. Προτείνω τη σύντομη έκδοση, η οποία ασχολείται με τις τρεις κύριες αξιώσεις που διατυπώνονται στα μέσα ενημέρωσης. Η μακρά έκδοση περιέχει περισσότερες λεπτομέρειες και πολλές περισσότερες αναφορές.

Υπάρχουν τώρα αναθεωρημένες αναλύσεις 8 από ομότιμους χρήστες Steele et αϊ., 2013. Όλα ευθυγραμμίζονται με την ακόλουθη κριτική YBOP. Το χαρτί #1 είναι αποκλειστικά αφιερωμένο σε Steele et αϊ. Τα έγγραφα 2-7 περιέχουν τμήματα που αναλύουν Steele et αϊ., 2013:

Ενημέρωση: Σε αυτήν την παρουσίαση του 2018, ο Gary Wilson εκθέτει την αλήθεια πίσω από τις αμφισβητήσιμες και παραπλανητικές μελέτες του 5 (συμπεριλαμβανομένων των δύο μελετών EEG Nicole Prause): Porn Έρευνα: Γεγονός ή μυθοπλασία;

Η ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΚΔΟΣΗ

Η Nicole Prause παρουσιάζει τα ακόλουθα επιχειρήματα για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό τους ότι «δεν υπάρχει εθισμός στο πορνό»:

In Τηλεοπτικές συνεντεύξεις και στην Δελτίο τύπου της UCLA Ο ερευνητής Nicole Prause ισχυρίζεται ότι ο εγκέφαλος των ατόμων δεν ανταποκρίθηκε όπως άλλοι εθισμένοι.
Οι τίτλοι και το συμπέρασμα της μελέτης υποδηλώνουν ότι η «υπερσεξουαλικότητα» νοείται ως «υψηλή επιθυμία«Ωστόσο, η μελέτη αναφέρει ότι τα άτομα με μεγαλύτερη εγκεφαλική ενεργοποίηση στο πορνό έχουν λιγότερη επιθυμία για σεξ.
Steele et αϊ. Η 2013 υποστηρίζει ότι το έλλειψη συσχετίσεων μεταξύ των αναγνώσεων EEG και ορισμένων ερωτηματολογίων σημαίνει ότι δεν υπάρχει εθισμός στο πορνό.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανάλυση, αλλά εδώ είναι η κουτάλα στα παραπάνω σημεία 1, 2 και 3.

Αριθμός ΑΙΤΗΣΗΣ 1: Η ανταπόκριση του εγκεφάλου των ατόμων διαφέρει από άλλους τύπους τοξικομανών (το παράδειγμα ήταν η κοκαΐνη).

Μεγάλο μέρος της δημοσιότητας και των πρωτοσέλιδων που περιβάλλουν αυτήν τη μελέτη βασίζονται σε αυτόν τον μη υποστηριζόμενο ισχυρισμό. Εδώ είναι η διαφημιστική εκστρατεία:

Δελτίο τύπου:

«Εάν όντως υποφέρουν από υπερεξουαλικότητα ή σεξουαλικό εθισμό, η απόκριση του εγκεφάλου τους σε οπτικά σεξουαλικά ερεθίσματα θα μπορούσε να αναμένεται να είναι υψηλότερη, με τον ίδιο τρόπο που οι εγκέφαλοι των τοξικομανών έχουν αποδειχθεί ότι αντιδρούν σε εικόνες του φαρμάκου σε άλλες μελέτες. "

Τηλεοπτική συνέντευξη:

Δημοσιογράφος: «Τους έδειξαν διάφορες ερωτικές εικόνες, και η εγκεφαλική τους δραστηριότητα παρακολουθούσε».
Prause: «Αν νομίζετε ότι τα σεξουαλικά προβλήματα είναι εθισμός, θα περιμέναμε να δούμε μια βελτιωμένη απόκριση, ίσως, σε αυτές τις σεξουαλικές εικόνες. Εάν νομίζετε ότι είναι ένα πρόβλημα παρορμητικότητας, θα περιμέναμε να δούμε μειωμένες απαντήσεις σε αυτές τις σεξουαλικές εικόνες. Και το γεγονός ότι δεν είδαμε καμία από αυτές τις σχέσεις υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη υποστήριξη για την εξέταση αυτών των προβληματικών σεξουαλικών συμπεριφορών ως εθισμού. "

Ψυχολογία Σήμερα συνέντευξη:

Ποιος ήταν ο σκοπός της μελέτης;
Prause: Η μελέτη μας εξέτασε αν οι άνθρωποι που αναφέρουν τέτοια προβλήματα μοιάζουν με άλλους τοξικομανείς από τις αντιδράσεις του εγκεφάλου τους σε σεξουαλικές εικόνες. Μελέτες σχετικά με τα ναρκωτικά, όπως η κοκαΐνη, έδειξαν ένα συνεπές μοτίβο εγκεφαλικής απόκρισης στις εικόνες του ναρκωτικού της κακοποίησης, οπότε προβλέψαμε ότι θα πρέπει να δούμε το ίδιο μοτίβο στους ανθρώπους που αναφέρουν προβλήματα με το σεξ, αν στην πραγματικότητα ήταν εθισμός.
Αυτό αποδεικνύει ότι ο εθισμός του φύλου είναι ένας μύθος;
Prause: Αν η μελέτη μας επαναληφθεί, αυτά τα ευρήματα θα αποτελέσουν μείζονα πρόκληση για τις υπάρχουσες θεωρίες του σεξουαλικού "εθισμού". Ο λόγος για τον οποίο τα ευρήματα αυτά παρουσιάζουν μια πρόκληση είναι ότι δείχνει ότι οι εγκέφαλοί τους δεν ανταποκρίθηκαν στις εικόνες όπως οι άλλοι εθισμένοι στο φάρμακο εθισμού τους.

Οι παραπάνω ισχυρισμοί ότι οι εγκέφαλοι των υποκειμένων δεν «ανταποκρίθηκαν όπως άλλοι εθισμένοι» είναι χωρίς υποστήριξη. Αυτός ο ισχυρισμός δεν υπάρχει πουθενά στην πραγματική μελέτη. Βρίσκεται μόνο στις συνεντεύξεις του Prause. Σε αυτή τη μελέτη τα άτομα είχαν υψηλότερες αναγνώσεις EEG (P300) κατά την προβολή σεξουαλικών εικόνων - αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν οι εθισμένοι βλέπουν εικόνες που σχετίζονται με τον εθισμό τους (όπως στο αυτή τη μελέτη για τους εξαρτημένους από την κοκαΐνη).

Σχολιάζοντας το Ψυχολογία Σήμερα συνέντευξη της Prause, δήλωσε ο ανώτερος υπάλληλος καθηγητής ψυχολογίας John A. Johnson:

"Το μυαλό μου εξακολουθεί να χλευάζει την υπόθεση ότι οι εγκέφαλοι των υποκειμένων δεν ανταποκρίθηκαν στις σεξουαλικές εικόνες, όπως οι εγκληματίες των τοξικομανών, ανταποκρίνονται στο φάρμακο, δεδομένου ότι αναφέρει υψηλότερες αναγνώσεις P300 για τις σεξουαλικές εικόνες. Ακριβώς όπως οι τοξικομανείς που εμφανίζουν αιχμές P300 όταν παρουσιάζονται με το φάρμακο επιλογής τους. Πώς θα μπορούσε να συνάγει ένα συμπέρασμα που είναι το αντίθετο από τα πραγματικά αποτελέσματα; Νομίζω ότι θα μπορούσε να οφείλεται στις προκαταλήψεις της - τι περίμενε να βρει. "

Ο John Johnson συνεχίζει:

Ο κ. Μουστάνσκι αναρωτιέται: "Ποιος ήταν ο σκοπός της μελέτης;" Και η Prause απαντά: "Η μελέτη μας έλεγξε αν οι άνθρωποι που αναφέρουν τέτοιου είδους προβλήματα [προβλήματα με τη ρύθμιση της προβολής της σε απευθείας σύνδεση ερωτικής) μοιάζουν με άλλους εξαρτημένους από τις εγκεφαλικές απαντήσεις τους σε σεξουαλικές εικόνες".
Ωστόσο, η μελέτη δεν συνέκρινε τις καταγραφές του εγκεφάλου από άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρύθμισης της προβολής του ερωτικού σε απευθείας σύνδεση σε εγκεφαλικές καταγραφές από τοξικομανείς και εγγραφές εγκεφάλου από μια μη εξαρτημένη ομάδα ελέγχου, που θα ήταν ο προφανής τρόπος να δούμε αν οι εγκεφαλικές αποκρίσεις από τα ταραγμένα η ομάδα μοιάζει περισσότερο με τις εγκεφαλικές αντιδράσεις των τοξικομανών ή των μη εξαρτημένων.
Αντ 'αυτού, ο Prause υποστηρίζει ότι ο σχεδιασμός τους ήταν μια καλύτερη μέθοδος, όπου τα ερευνητικά θέματα χρησιμεύουν ως δική τους ομάδα ελέγχου. Με αυτό το σχέδιο, διαπίστωσαν ότι η ανταπόκριση του EEG των υποκειμένων τους (ως ομάδα) σε ερωτικές εικόνες ήταν ισχυρότερη από την ανταπόκριση των EEG σε άλλα είδη εικόνων. Αυτό φαίνεται στο γράφημα της κυματομορφής inline (αν και για κάποιο λόγο το γράφημα διαφέρει σημαντικά από το πραγματικό γράφημα στο δημοσιευμένο άρθρο).

Έτσι, αυτή η ομάδα, που αναφέρει ότι έχει πρόβλημα να ρυθμίσει την προβολή της online ερωτικής, έχει μια ισχυρότερη απάντηση EEG σε ερωτικές εικόνες από άλλα είδη εικόνων. Οι τοξικομανείς παρουσιάζουν μια παρόμοια ισχυρή απάντηση EEG όταν παρουσιάζονται με το φάρμακο επιλογής τους; Δεν ξέρουμε. Οι φυσιολογικοί, μη εξαρτημένοι δείχνουν μια απάντηση τόσο ισχυρή όσο η ταραγμένη ομάδα στην erotica; Και πάλι, δεν ξέρουμε. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό το σχέδιο ΗΕΓ είναι περισσότερο παρόμοιο με τα εγκεφαλικά πρότυπα των τοξικομανών ή των μη εξαρτημένων.
Η ερευνητική ομάδα του Prause ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση να αποδείξει εάν η αυξημένη ανταπόκριση του EEG από τα υποκείμενα τους στο ερωτικό είναι μια εθιστική ανταπόκριση του εγκεφάλου ή απλά μια αντίδραση εγκεφάλου υψηλής ευελιξίας, συσχετίζοντας ένα σύνολο ερωτηματολογίων με μεμονωμένες διαφορές στην απάντηση EEG. Αλλά η εξήγηση των διαφορών στην απάντηση στο EEG είναι ένα διαφορετικό ερώτημα από το να διερευνήσουμε εάν η απάντηση της συνολικής ομάδας φαίνεται εθιστική ή όχι.

απλό: Οι ισχυρισμοί ότι οι εγκέφαλοι των ατόμων διέφεραν από άλλους τύπους τοξικομανών είναι χωρίς υποστήριξη. Στην πραγματικότητα, το 2014 Πανεπιστήμιο Cambridge (Οι Voon κ.ά. 2013) ανέλυσε τους Steele et αϊ. και συμφώνησαν με τον Johnson: Steele et al. ανέφερε υψηλότερο P300 σε απόκριση σε σεξουαλικές εικόνες σε σχέση με ουδέτερες εικόνες (παραπομπή 25). Από τη μελέτη του Cambridge:

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η δραστηριότητα του DACC αντικατοπτρίζει το ρόλο της σεξουαλικής επιθυμίας, η οποία μπορεί να έχει ομοιότητες με μια μελέτη για το P300 σε θέματα CSB που σχετίζονται με την επιθυμία [25] …… Μελέτες του P300, ένα ενδεχόμενο σχετικό με συμβάν που χρησιμοποιείται για τη μελέτη της προκαταρκτικής προκατάληψης σε διαταραχές χρήσης ουσιών, δείχνει αυξημένα μέτρα σε σχέση με τη χρήση νικοτίνης [54], αλκοόλ [55] και οπιούχων [56], με μέτρα που συχνά συσχετίζονται με δείκτες λαχτάρας. "… ..Έτσι, τόσο η δραστικότητα dACC στην παρούσα μελέτη CSB όσο και η δραστηριότητα P300 που αναφέρθηκαν σε μια προηγούμενη μελέτη CSB μπορεί να αντικατοπτρίζουν παρόμοιες υποκείμενες διαδικασίες. "

Αυτός ο διαλογισμός στα Το 2015 ανασκοπεί τη βιβλιογραφία των νευροεπιστημών συνοψίζονται Steele et αϊ. (παραπομπή 303):

«Έτσι, ενώ αυτοί οι συγγραφείς [303] υποστήριξαν ότι η μελέτη τους αντέκρουσε την εφαρμογή του μοντέλου εθισμού στη CSB, Οι Voon κ.ά. θεώρησαν ότι αυτοί οι συγγραφείς παρείχαν πραγματικά στοιχεία που υποστηρίζουν το εν λόγω μοντέλο. "

Αριθμός ΑΙΤΗΣΗΣ 2: Οι τίτλοι και το συμπέρασμα της μελέτης δείχνουν ότι η «υπερσεξουαλικότητα» νοείται ως «υψηλή επιθυμία«Ωστόσο, η μελέτη αναφέρει ότι τα άτομα με μεγαλύτερη εγκεφαλική ενεργοποίηση στο πορνό έχουν λιγότερη επιθυμία για σεξ.

Αυτό που δεν διαβάσατε σε συνεντεύξεις και άρθρα είναι ότι η μελέτη ανέφερε α Αρνητική συσχέτιση μεταξύ των «ερωτηθέντων ερωτημάτων σεξουαλικής επιθυμίας» και των αναγνώσεων P300. Με άλλα λόγια, η μεγαλύτερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου συσχετίστηκε με λιγότερη επιθυμία για σεξ (αλλά όχι λιγότερο επιθυμία για αυνανισμό στο πορνό). Σημείωση Η διατύπωση του Prause σε αυτή τη συνέντευξη:

Ποιο είναι το κύριο εύρημα στη μελέτη σας;
«Βρήκαμε ότι η ανταπόκριση του εγκεφάλου στις σεξουαλικές εικόνες δεν προέβλεπε κανένα από τα τρία διαφορετικά ερωτηματολόγια της υπερσεξουαλικότητας. Η ανταπόκριση του εγκεφάλου προβλεπόταν μόνο από ένα μέτρο της σεξουαλικής επιθυμίας. Με άλλα λόγια, η υπερσεξουαλικότητα δεν φαίνεται να εξηγεί τις εγκεφαλικές διαφορές στη σεξουαλική απόκριση περισσότερο από το να έχεις υψηλή λίμπιντο ».

Σημειώστε ότι η Prause είπε από "ένα μέτροΤης σεξουαλικής επιθυμίας, όχι από το «το ολόκληρος Απογραφή σεξουαλικής επιθυμίας ». Όταν υπολογίστηκαν και οι 14 ερωτήσεις, δεν υπήρχε συσχέτιση και καμία επικεφαλίδα. Ακόμα πιο συγκεχυμένο είναι ο τίτλος της μελέτης που χρησιμοποιήθηκε «Σεξουαλική επιθυμία», αντί για αυτό που βρέθηκε στην πραγματικότητα: "αρνητική συσχέτιση με επιλεγμένα ερωτήματα σχετικά με το σεξουαλικό συνασπισμό από την SDI" αλλά καμία συσχέτιση όταν υπολογίστηκαν όλα τα ερωτήματα SDI".

Εδώ είναι John Johnson PhD σχολιάζοντας στο πλαίσιο της συνέντευξης Prause:

«Η ομάδα Prause ανέφερε ότι η μόνη στατιστικά σημαντική συσχέτιση με την απόκριση EEG ήταν μια αρνητική συσχέτιση (r = -. 33) με την επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο. Με άλλα λόγια, υπήρξε μια μικρή τάση για άτομα με ισχυρή απάντηση EEG στην ερωτική να έχουν χαμηλότερη επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο. Πώς λέει κάτι για το αν οι εγκεφαλικές αντιδράσεις των ανθρώπων που έχουν πρόβλημα να ρυθμίσουν την προβολή της erotica είναι παρόμοιες με τους εθισμένους ή τους μη εθισμένους με υψηλή λίμπιντο; "

Ένα μήνα αργότερα ο John A. Johnson διδάσκει ένα Ψυχολογία Σήμερα blog post σχετικά με τη μελέτη EEG του Prause και τι αντιλήφθηκε ως μεροληψίες και στις δύο πλευρές του ζητήματος. Ο Nicole Prause (ως ανώνυμος) σχολίασε τον Τζόνσον να αναλάβει καθήκοντα για σύνδεση με αυτήν την κριτική του YBOP. Ο Τζόνσον απάντησε με το ακόλουθο σχόλιο {https://www.psychologytoday.com/comment/565666#comment-565666} για το οποίο ο Prause δεν είχε καμία απάντηση:

Εάν το σημείο της μελέτης ήταν να δείξει ότι «όλοι οι άνθρωποι» (όχι μόνο οι φερόμενοι σεξουαλικοί τοξικομανείς) δείχνουν μια ακίδα στο πλάτος P300 κατά την προβολή σεξουαλικών εικόνων, έχετε δίκιο - δεν έχω το θέμα, επειδή η μελέτη χρησιμοποίησε μόνο φερόμενο σεξ εθισμένοι. Εάν η μελέτη * χρησιμοποίησε μια ομάδα σύγκρισης μη εθισμένων και διαπίστωσε ότι έδειξαν επίσης την ακίδα P300, τότε οι ερευνητές θα είχαν την υπόθεση για τον ισχυρισμό τους ότι οι εγκέφαλοι των λεγόμενων σεξουαλικών εξαρτημένων αντιδρούν το ίδιο με τους μη εθισμένους. , λοιπόν, ίσως δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ εικαζόμενων τοξικομανών και μη εθισμένων. Αντ 'αυτού, η μελέτη έδειξε ότι οι αυτο-περιγραφόμενοι εθισμένοι έδειξαν την ακίδα P300 ως απάντηση στην αυτο-περιγραφόμενη εθιστική «ουσία» τους (σεξουαλικές εικόνες), όπως οι εθισμένοι στην κοκαΐνη δείχνουν μια ακίδα P300 όταν παρουσιάζονται με κοκαΐνη, οι αλκοολικοί δείχνουν μια ακίδα P300 όταν παρουσιάζεται με αλκοόλ, κ.λπ.
Όσο για το τι δείχνουν οι συσχετίσεις μεταξύ του πλάτους P300 και άλλων βαθμολογιών, η μόνη σημαντική συσχέτιση ήταν μια * αρνητική * συσχέτιση με την επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο. Με άλλα λόγια, όσο ισχυρότερη είναι η ανταπόκριση του εγκεφάλου στη σεξουαλική εικόνα, τόσο η * λιγότερη * επιθυμία του ατόμου να κάνει σεξ με ένα πραγματικό άτομο. Αυτό μου φαίνεται σαν το προφίλ κάποιου που είναι τόσο σταθερός στις εικόνες που έχει πρόβλημα να συνδέεται σεξουαλικά με ανθρώπους στην πραγματική ζωή. Θα έλεγα ότι αυτό το άτομο έχει πρόβλημα. Το αν θέλουμε να ονομάσουμε αυτό το πρόβλημα «εθισμό» είναι ακόμη αμφισβητήσιμο. Αλλά δεν βλέπω πώς αυτό το εύρημα καταδεικνύει την * έλλειψη * εθισμού σε αυτό το δείγμα.

απλό: Δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ των αναγνώσεων EEG και του αποθέματος σεξουαλικής επιθυμίας 14 ερωτήσεων. Αντίο τίτλος και τίτλοι σπουδών. Ακόμα και αν υπήρχε θετικός συσχετισμός, ο ισχυρισμός ότι η «υψηλή επιθυμία» αποκλείεται αμοιβαία από τον «εθισμό» είναι παράλογο. Περισσότερο στο σημείο, οι μετρήσεις P300 ήταν αρνητικά συσχετίζονται (r = -. 33) με την επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο. Θεσω απλα - τα άτομα που είχαν μεγαλύτερη αντιδραστικότητα στην πορνογραφία είχαν λιγότερη επιθυμία για σεξ με ένα πραγματικό πρόσωπο.

Δείτε αυτήν τη λίστα - Οι περισσότερες μελέτες ψεύδουν τον ισχυρισμό ότι οι σεξουαλικοί τοξικομανείς «έχουν απλώς υψηλή σεξουαλική επιθυμία»

Αριθμός ΑΙΤΗΣΗΣ 3: Ο εθισμός στο πορνό δεν υπάρχει λόγω έλλειψης συσχέτισης μεταξύ των μετρήσεων EEG των θεμάτων και των βαθμολογιών των μαθητών στην κλίμακα σεξουαλικής καταναγκασμού.

Η έλλειψη συσχετίσεων μεταξύ του EEG και των ερωτηματολογίων εξηγείται εύκολα από πολλούς παράγοντες:

1) Τα θέματα ήταν άνδρες και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των μη ετεροφυλοφίλων του 7, αλλά όλα έδειχναν τυποποιημένες, ενδεχομένως μη ενδιαφέρουσες, αρσενικές + θηλυκές εικόνες. Αυτό από μόνο του αποκλείει οποιαδήποτε ευρήματα. Γιατί;

Μελέτη μετά από μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν σημαντικά διαφορετικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο σε σεξουαλικές εικόνες ή ταινίες.
Οι έγκυρες μελέτες στον εγκέφαλο εθισμού περιλαμβάνουν ομοιογενή θέματα: ίδιο φύλο, ίδιο σεξουαλικό προσανατολισμό, μαζί με παρόμοιες ηλικίες και IQ.
Πώς μπορούν οι ερευνητές να δικαιολογήσουν τους μη ετεροφυλόφιλους σε ένα πείραμα με μόνο ετεροφυλόφιλο πορνό - και στη συνέχεια να εξαγάγουν τεράστια συμπεράσματα από μια (προβλέψιμη) έλλειψη συσχέτισης;

2) Τα άτομα δεν υποβλήθηκαν σε προ-εξέταση. Οι έγκυρες μελέτες εγκεφάλου εθισμού εξετάζουν άτομα για προϋπάρχουσες καταστάσεις (κατάθλιψη, OCD, άλλες εξαρτήσεις κ.λπ.). Δείτε το Μελέτη του Cambridge για ένα παράδειγμα σωστού ελέγχου και μεθοδολογίας.

3) Τα άτομα αντιμετώπιζαν ποικίλους βαθμούς καταναγκαστικής χρήσης πορνό, από σοβαρή έως σχετικά μικρή. Ένα απόσπασμα από την Prause:

"Αυτή η μελέτη περιελάμβανε μόνο άτομα που ανέφεραν προβλήματα, που κυμαίνονται από σχετικά μικρά έως συντριπτικά προβλήματα, ελέγχοντας την προβολή οπτικών σεξουαλικών ερεθισμάτων."

Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να εξηγήσει διάφορα αποτελέσματα που δεν συσχετίζονταν με προβλέψιμο τρόπο. Έγκυρες μελέτες για τον εγκέφαλο εθισμού συγκρίνουν μια ομάδα εθισμένων με μη εθισμένους. Αυτή η μελέτη δεν είχε κανένα.

4) Το SCS (Σεξουαλική Υποχρεωτικότητα Κλίμακα) δεν είναι ένα έγκυρο τεστ αξιολόγησης για εθισμό στο Διαδίκτυο-πορνογραφία ή για γυναίκες. Δημιουργήθηκε το 1995 και σχεδιάστηκε με ανεξέλεγκτο σεξουαλικό συγγένειες στο μυαλό (σε σχέση με τη διερεύνηση της επιδημίας του AIDS). ο SCS λέει:

"Η κλίμακα θα έπρεπε να φαίνεται [να εμφανίζεται;] για να προβλέψουμε τα ποσοστά σεξουαλικής συμπεριφοράς, τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων, την άσκηση ποικιλίας σεξουαλικών συμπεριφορών και την ιστορία των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών".

Επιπλέον, ο προγραμματιστής της SCS προειδοποιεί ότι αυτό το εργαλείο δεν θα δείξει ψυχοπαθολογία στις γυναίκες,

"Οι συσχετισμοί μεταξύ βαθμολογιών σεξουαλικής καταναγκασμού και άλλων σημείων ψυχοπαθολογίας έδειξαν διαφορετικά πρότυπα για τους άνδρες και τις γυναίκες. η σεξουαλική καταναγκασμό συνδέεται με τους δείκτες της ψυχοπαθολογίας στους άνδρες αλλά όχι στις γυναίκες. "

Όπως και το SCS, το δεύτερο ερωτηματολόγιο (το CBOSB) δεν έχει ερωτήσεις σχετικά με τη χρήση πορνογραφικού Διαδικτύου. Είχε σχεδιαστεί για να προβάλλει «υπερσεξουαλικά» θέματα και σεξουαλικές συμπεριφορές εκτός ελέγχου.

απλό: Μια έγκυρη «μελέτη εγκεφάλου» εθισμού πρέπει: 1) να έχει ομοιογενή θέματα και μάρτυρες, 2) να εξετάζει άλλες ψυχικές διαταραχές και εθισμούς, 3) να χρησιμοποιεί επικυρωμένα ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις για να βεβαιωθεί ότι τα άτομα είναι πραγματικά εθισμένοι. Αυτή η μελέτη EEG σχετικά με τους χρήστες πορνό δεν έκανε κανένα από αυτά. Αυτό από μόνο του υποτιμά τα αποτελέσματα της μελέτης.

Ανάλυση του Steele et αϊ., 2013 από αυτήν την ομότιμη κριτική της βιβλιογραφίας - Η νευροεπιστήμη του εξαρτημένου από το πορνογραφικό Internet: μια αναθεώρηση και ενημέρωση (2015)

Μια μελέτη EEG για όσους διαμαρτύρονται για προβλήματα που ρυθμίζουν την προβολή της πορνογραφίας στο Διαδίκτυο έχει αναφέρει τη νευρική αντιδραστικότητα σε σεξουαλικά ερεθίσματα [303]. Η μελέτη σχεδιάστηκε για να εξετάσει τη σχέση μεταξύ των επιπέδων ERP κατά την προβολή συναισθηματικών και σεξουαλικών εικόνων και τα ερωτηματολόγια για την υπερσεξουαλικότητα και τη σεξουαλική επιθυμία. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η απουσία συσχετίσεων μεταξύ βαθμολογιών σε ερωτηματολόγια υπερσεξουαλικότητας και μέσου πλάτους P300 κατά την προβολή σεξουαλικών εικόνων «δεν παρέχει υποστήριξη για μοντέλα παθολογικής υπερσεξουαλικότητας» [303] (σελ. 10). Ωστόσο, η έλλειψη συσχετισμών μπορεί να εξηγηθεί καλύτερα από τις πιθανές ελλείψεις στη μεθοδολογία. Για παράδειγμα, αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε μια ετερογενή ομάδα ασθενών (αρσενικά και θηλυκά, συμπεριλαμβανομένων των μη ετεροφυλοφίλων 7). Οι μελέτες αντιδραστικότητας Cue που συγκρίνουν την εγκεφαλική απόκριση των εξαρτημένων σε υγιείς μάρτυρες απαιτούν ομοιογενή υποκείμενα (ίδιο φύλο, παρόμοιες ηλικίες) να έχουν έγκυρα αποτελέσματα. Ειδικά για τις μελέτες εθισμού σε πορνογραφικά παιδιά, είναι καλά αποδεκτό ότι οι άντρες και οι γυναίκες διαφέρουν αισθητά στον εγκέφαλο και στις αυτόνομες αποκρίσεις στα ίδια οπτικά σεξουαλικά ερεθίσματα [304,305,306]. Επιπλέον, δύο από τα ερωτηματολόγια εξέτασης δεν έχουν επικυρωθεί για χρήστες εθισμένων IP και τα άτομα δεν εξετάστηκαν για άλλες εκδηλώσεις εθισμού ή διαταραχών διάθεσης.
Επιπλέον, το συμπέρασμα που παρατίθεται στην περίληψη, "Οι συνέπειες για την κατανόηση της υπερσεξουαλικότητας ως υψηλής επιθυμίας, αντί για διαταραχές, συζητούνται" [303] (σελ. 1) φαίνεται να μην έχει θέση δεδομένου ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι το πλάτος του P300 συσχετίζεται αρνητικά με την επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο. Όπως εξηγείται στο Hilton (2014), αυτό το εύρημα «έρχεται σε άμεση αντίθεση με την ερμηνεία του P300 ως υψηλή επιθυμία» [307]. Η ανάλυση του Hilton υποδεικνύει περαιτέρω ότι η απουσία μιας ομάδας ελέγχου και η αδυναμία της τεχνολογίας EEG να διακρίνει μεταξύ της "υψηλής σεξουαλικής επιθυμίας" και της "σεξουαλικής καταναγκασμού" καθιστούν τους Steele et al. τα ευρήματα δεν ερμηνεύονται [307].
Τέλος, στο τμήμα συζήτησης δίδεται ελάχιστη προσοχή σε ένα σημαντικό εύρημα του χαρτιού (υψηλότερο εύρος P300 σε σεξουαλικές εικόνες, σε σχέση με τις ουδέτερες εικόνες). Αυτό είναι απροσδόκητο, καθώς ένα κοινό εύρημα με τους εθισμένους χρήστες ουσιών και διαδικτύου είναι ένα αυξημένο εύρος P300 σε σχέση με τα ουδέτερα ερεθίσματα όταν εκτίθενται σε οπτικές ενδείξεις που σχετίζονται με τον εθισμό τους [308]. Στην πραγματικότητα, οι Voon, et αϊ. [262] αφιέρωσαν ένα τμήμα της συζήτησής τους αναλύοντας τα ευρήματα της P300 αυτής της προηγούμενης μελέτης. Οι Voon κ.ά. υπό τον όρο ότι η εξήγηση της σημασίας του P300 που δεν παρέχεται στο έγγραφο Steele, ιδίως όσον αφορά τα καθιερωμένα μοντέλα εθισμού, καταλήγοντας,
Έτσι, τόσο η δραστικότητα dACC στην παρούσα μελέτη CSB όσο και η δραστηριότητα P300 ανέφεραν σε προηγούμενη μελέτη CSB [303] μπορεί να αντικατοπτρίζει παρόμοιες υποκείμενες διαδικασίες προσεκτικής σύλληψης. Ομοίως, και οι δύο μελέτες δείχνουν μια συσχέτιση μεταξύ αυτών των μέτρων με αυξημένη επιθυμία. Εδώ προτείνουμε ότι η δραστηριότητα του dACC συσχετίζεται με την επιθυμία, η οποία μπορεί να αντανακλά έναν δείκτη λαχτάρα, αλλά δεν συσχετίζεται με τις προτιμήσεις που μοιάζουν με ένα μοντέλο εθισμών κινήτρων. [262] (σελ. 7)
Έτσι, ενώ αυτοί οι συγγραφείς [303] υποστήριξαν ότι η μελέτη τους αντέκρουσε την εφαρμογή του μοντέλου εθισμού στη CSB, Voon et al. δημιούργησαν ότι αυτοί οι συγγραφείς παρείχαν στοιχεία που στηρίζουν το εν λόγω μοντέλο

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΟΣΗ

Τα αποτελέσματα λένε ένα πράγμα, ενώ τα συμπεράσματα και οι συγγραφείς της μελέτης υποδηλώνουν το αντίθετο

Ο τίτλος της μελέτης, μαζί με τους πολλούς τίτλους, αναφέρει ότι βρέθηκε συσχέτιση (σχέση) μεταξύ της «σεξουαλικής επιθυμίας» όπως μετρήθηκε από το Απογραφή σεξουαλικών επιθυμιών και μετρήσεις EEG. Σύμφωνα με ό, τι μπορούμε να βρούμε, το SDI είναι α Δοκιμή ερωτήσεων 14. Εννέα από τις ερωτήσεις του απευθύνονται σε σεξουαλική επιθυμία συνεργαζόμενες («δυαδικές») και τέσσερις σεξουαλικές επιθυμίες σόλο («μοναχικές»). Ακριβώς για διευκρίνιση, η μελέτη αρνητικός συσχετισμός επιτεύχθηκε μόνο με το συνεργάστηκε ερωτήσεις από το SDI. Δεν υπήρξε σημαντική συσχέτιση μεταξύ των αναγνώσεων P300 και όλοι τις ερωτήσεις σχετικά με το SDI. Τα αποτελέσματα της μελέτης προέρχονται από την περίληψη:

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: «Μεγαλύτερες διαφορές πλάτους P300 σε ευχάριστα σεξουαλικά ερεθίσματα, σε σχέση με ουδέτερα ερεθίσματα, ήταν αρνητικά συνδεδεμένη με τα μέτρα της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλά δεν σχετίζονται με μέτρα υπερσεξουαλικότητας. "

Μετάφραση: Άτομα με μεγαλύτερη αντιδραστικότητα στο πορνό (υψηλότερα EEG) σημείωσαν χαμηλότερη επιθυμία για σεξ με σύντροφο (αλλά όχι την επιθυμία τους για αυνανισμό). Για να το θέσω διαφορετικά, μεγαλύτερη αντιδραστικότητα συσχετισμένη με λιγότερη επιθυμία για σεξουαλική επαφή (αλλά ακόμα επιθυμούν να αυνανίζονται με πορνό). Ακόμα και η επόμενη πρόταση μετατρέπεται χαμηλότερη επιθυμία για σεξ με έναν συνεργάτη σε ψηλά σεξουαλική επιθυμία:

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Συνέπειες για κατανόηση της υπερσεξουαλικότητας ως υψηλή επιθυμία, και όχι διαταραγμένες, συζητούνται.

Είναι Steele et al τώρα υποστηρίζοντας ότι πραγματικά βρήκαν υψηλή σεξουαλική επιθυμία σε σχέση με υψηλότερες αναγνώσεις P300; Λοιπόν, αυτό δεν συνέβη, όπως εξήγησε ο John Johnson PhD αυτή η αντίκρουση που εξετάστηκε από ομότιμους:

«Το μόνο στατιστικά σημαντικό εύρημα δεν αναφέρει τίποτα για την εξάρτηση. Επιπλέον, αυτό το σημαντικό εύρημα είναι α αρνητική συσχέτιση μεταξύ του P300 και επιθυμίας για σεξ με έναν σύντροφο (r = -0.33), υποδεικνύοντας ότι το εύρος του P300 σχετίζεται με τη χαμηλότερη σεξουαλική επιθυμία. αυτό έρχεται σε άμεση αντίθεση με την ερμηνεία του P300 ως υψηλή επιθυμία. Δεν υπάρχουν συγκρίσεις με άλλες ομάδες εθισμών. Δεν υπάρχουν συγκρίσεις με τις ομάδες ελέγχου. Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι ένα κβαντικό άλμα από τα δεδομένα, τα οποία δεν λένε τίποτα για το αν οι άνθρωποι που αναφέρουν προβλήματα που ρυθμίζουν την προβολή σεξουαλικών εικόνων έχουν ή δεν έχουν ανταπόκριση στον εγκέφαλο παρόμοιο με την κοκαΐνη ή οποιοδήποτε άλλο είδος τοξικομανών,

Γιατί πρέπει ο John Johnson να υπενθυμίσει στους συγγραφείς και σε όλους τους άλλους, ότι οι Steel et al. βρήκατε πραγματικά «χαμηλότερη επιθυμία για σεξ με σύντροφο» και όχι «υψηλή σεξουαλική επιθυμία»; Επειδή οι περισσότεροι από τους Steele et al. και το blitz των μέσων ενημέρωσης υποδηλώνει ότι η αντιδραστικότητα του πορνό σχετίζεται με την υψηλή σεξουαλική επιθυμία. Το συμπέρασμα που αντλήθηκε από την περίληψη:

Συμπέρασμα: Συνέπειες για κατανοώντας την υπερσεξουαλικότητα ως υψηλή επιθυμία, αντί για διαταραχές, συζητούνται.

Πες τι? Αλλά η μελέτη ανέφερε ότι τα άτομα με μεγαλύτερη αντιδραστικότητα είχαν λιγότερη επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο.

Επιπλέον, η φράση «σεξουαλική επιθυμία» επαναλαμβάνεται 63 φορές στη μελέτη και ο τίτλος της μελέτης (Σεξουαλική επιθυμία, όχι Υπερσεξουαλικότητα….) Υποδηλώνει ότι η υψηλότερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου στα υποδείγματα συσχετίστηκε με την υψηλότερη σεξουαλική επιθυμία. Διαβάστε τη μελέτη πλήρη συμπέρασμα και εσείς μπορεί επίσης να υποθέσετε ότι οι συγγραφείς βρήκαν υψηλότερη και όχι χαμηλότερη σεξουαλική επιθυμία:

Συμπερασματικά, τα πρώτα μέτρα νευρικής αντιδραστικότητας σε οπτικά σεξουαλικά και μη σεξουαλικά ερεθίσματα σε ένα δείγμα που αναφέρουν προβλήματα που ρυθμίζουν την παρακολούθηση παρόμοιων διεγέρσεων αποτυγχάνουν να παράσχουν υποστήριξη για μοντέλα παθολογικής υπερσεξουαλικότητας, όπως μετρήθηκαν με ερωτηματολόγια. Συγκεκριμένα, οι διαφορές στο παράθυρο P300 μεταξύ των σεξουαλικών και ουδέτερων ερεθισμάτων ήταν που προβλέπεται από τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά όχι από οποιαδήποτε (τρία) μέτρα υπερσεξουαλικότητας. Εάν η σεξουαλική επιθυμία πιο έντονα προβλέπει τις νευρικές απαντήσεις σε σεξουαλικά ερεθίσματα, διαχείριση της σεξουαλικής επιθυμίας, χωρίς να αντιμετωπίζονται αναγκαστικά μερικές από τις προτεινόμενες συνιστώσες της υπερσεξουαλικότητας, μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματική μέθοδο μειώνοντας τα θλιβερά σεξουαλικά συναισθήματα ή συμπεριφορές.

Πουθενά δεν βλέπουμε χαμηλότερα σεξουαλική επιθυμία. Αντ 'αυτού μας δίνεται - "προβλεπόμενη από σεξουαλική επιθυμία » και «Διαχείριση της σεξουαλικής επιθυμίας» και «Μείωση των ενοχλητικών σεξουαλικών συναισθημάτων ή συμπεριφορών». Όχι μόνο η μελέτη που υπνωτίζει τους αναγνώστες στην πίστη ότι ο εθισμός σε πορνό είναι πραγματικά πολύ υψηλή λίμπιντο, η Prause ενίσχυσε αυτό το μίμ στις συνεντεύξεις της: (σημειώστε τη διατύπωση)

Ποιο είναι το κύριο εύρημα στη μελέτη σας;
«Βρήκαμε ότι η ανταπόκριση του εγκεφάλου στις σεξουαλικές εικόνες δεν προέβλεπε κανένα από τα τρία διαφορετικά ερωτηματολόγια της υπερσεξουαλικότητας. Η ανταπόκριση του εγκεφάλου προβλεπόταν μόνο από ένα μέτρο της σεξουαλικής επιθυμίας. Με άλλα λόγια, η υπερσεξουαλικότητα δεν φαίνεται να εξηγεί τις διαφορές του εγκεφάλου στη σεξουαλική ανταπόκριση κάτι περισσότερο από το να έχεις μια μεγάλη λίμπιντο."

Η Prause είπε από "a μέτροΤης σεξουαλικής επιθυμίας, όχι από το «ολόκληρο απόθεμα σεξουαλικής επιθυμίας». Όταν υπολογίστηκαν και οι 14 ερωτήσεις, δεν υπήρχε συσχέτιση και κανένας τίτλος για ανάποδα. Η Prause κάνει τον ίδιο ισχυρισμό σε αυτήν Δελτίο τύπου της UCLA:

«Η ανταπόκριση του εγκεφάλου στις σεξουαλικές εικόνες δεν προέβλεπε κανένα από τα τρία ερωτηματολόγια της υπερεξουαλικότητας», είπε. «Η ανταπόκριση του εγκεφάλου σχετίζεται μόνο με το μέτρο της σεξουαλικής επιθυμίας. Με άλλα λόγια, η υπερσεξουαλικότητα δεν φαίνεται να εξηγεί τις αποκρίσεις του εγκεφάλου στις σεξουαλικές εικόνες παρά μόνο με μια μεγάλη λίμπιντο."

Και στις δύο συνεντεύξεις προτείνεται ότι οι υψηλότερες αναγνώσεις P300 σχετίζονται με την «υψηλότερη λίμπιντο». Όλοι στα μέσα ενημέρωσης το αγόρασαν. Λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα, Steele et al. έπρεπε να είχε κληθεί - "αρνητική συσχέτιση με ερωτήσεις σχετικά με το σεξουαλικό συναίσθημα, αλλά καμία συσχέτιση όταν υπολογίστηκαν όλα τα ερωτήματα SDI".

απλό: Cue-αντιδραστικότητα (P300 μετρήσεις) ήταν αρνητικά συσχετισμένη (r = -. 33) με επιθυμία για σεξ με έναν σύντροφο. Θεσω απλα: λιγότερη επιθυμία για σεξ συσχετίζεται με μεγαλύτερη αντιδραστικότητα για το πορνό. Συνολικά, δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ των μετρήσεων EEG και του συνόλου των ερωτημάτων σεξουαλικής επιθυμίας 14 ερωτήσεων. Ακόμα κι αν υπήρχε μια θετική συσχέτιση, ο ισχυρισμός ότι η «υψηλή επιθυμία» αποκλείεται αμοιβαία από τον «εθισμό» είναι παράλογο.

Τέλος, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μελέτη περιέχει δύο σφάλματα σε σχέση με το SDI. Παραθέτοντας τη μελέτη:

"Το SDI μετρά τα επίπεδα της σεξουαλικής επιθυμίας χρησιμοποιώντας δύο κλίμακες που αποτελείται από επτά στοιχεία το καθένα."

Στην πραγματικότητα, η Απογραφή σεξουαλικών επιθυμιών Περιέχει εννέα ερωτήσεις, τέσσερα μοναχικά ερωτήματαs, και μια ερώτηση που δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν (#14).

Δεύτερο λάθος: Ο Πίνακας 2 αναφέρει ότι το εύρος βαθμολογίας δοκιμής Solitary είναι «3-26», και όμως το θηλυκό μέσο όρο το ξεπερνά. Είναι 26.46 - κυριολεκτικά εκτός των διαγραμμάτων. Τι συνέβη? Οι τέσσερις μοναχικές ερωτήσεις σεξ (10-13) προσθέτουν έως ένα πιθανό σκορ "31".

Το ζωντανό blitz των μέσων μαζικής ενημέρωσης, το οποίο συνόδευσε τη δημοσίευση αυτής της μελέτης, βασίζει τους τίτλους που ασχολούνται με την προσοχή σε μερικά αποτελέσματα SDI. Ωστόσο, η γραπτή μελέτη περιέχει αιφνίδια σφάλματα σχετικά με την ίδια την SDI, τα οποία δεν δημιουργούν εμπιστοσύνη στους ερευνητές.

Η υψηλή επιθυμία είναι αμοιβαία αποκλειστική με εθισμό;

Αν και Steele et αϊ. στην πραγματικότητα μείον επιθυμία για σεξουαλικό σεξ που σχετίζεται με την αντιδραστικότητα, είναι σημαντικό να αντιμετωπίσουμε τον απίστευτο ισχυρισμό ότι η «υψηλή σεξουαλική επιθυμία» είναι αμοιβαία αποκλειστική στον εθισμό στο πορνό. Ο παράλογός του καθίσταται σαφής αν κάποιος θεωρήσει υποθετικά βασισμένα σε άλλους εθισμούς. (Για περισσότερα δείτε αυτήν την κριτική του Steele et αϊ. - Υψηλή επιθυμία », ή« απλώς »ένας εθισμός; Μια απάντηση στο Steele et αϊ, από τον Donald L. Hilton, Jr., MD *.)

Παραδείγματος χάριν, αυτή η λογική σημαίνει ότι η ύπαρξη νοσηρότητας παχύσαρκων, ανίκανη να ελέγχει το φαγητό και να είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένος γι 'αυτό είναι απλώς μια «υψηλή επιθυμία για φαγητό». Επιπλέον, πρέπει να συμπεράνουμε ότι οι αλκοολικοί έχουν απλά μια υψηλή επιθυμία για το αλκοόλ, σωστά? Εν ολίγοις, όλοι οι εθισμένοι έχουν «υψηλή επιθυμία» για τις εθιστικές τους ουσίες και δραστηριότητες (που ονομάζονται «ευαισθητοποίηση»), ακόμη και όταν η απόλαυση τέτοιων δραστηριοτήτων μειώνεται λόγω άλλων εγκεφαλικών μεταβολών που σχετίζονται με τον εθισμό (απευαισθητοποίηση).

Οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες εθισμού θεωρούν ότι "η συνεχής χρήση παρά τις αρνητικές συνέπειες" είναι ο βασικός δείκτης εθισμού. Μετά από όλα, κάποιος θα μπορούσε να έχει πορνεία προκαλούμενη στυτική δυσλειτουργία και να αδυνατεί να βγάλει πέρα από τον υπολογιστή του στο υπόγειο της μητέρας του. Ωστόσο, σύμφωνα με αυτούς τους ερευνητές, εφ 'όσον υποδεικνύει "υψηλή σεξουαλική επιθυμία", δεν έχει κανένα εθισμό. Αυτό το παράδειγμα αγνοεί όλα τα γνωστά σχετικά με τον εθισμό, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων και των συμπεριφορών που μοιράζονται όλοι οι εθισμένοι, όπως σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις, αδυναμία ελέγχου της χρήσης, πόθους, κλπ.

Είναι αυτή η μελέτη μέρος ενός εξανθήματος μελετών που βασίζεται στην περίεργη λογική ότι οποιοδήποτε μέτρο της «υψηλής επιθυμίας», όσο αμφισβητείται, παρέχει ανοσία από τον εθισμό; Ένας Καναδός σεξολόγος προσπάθησε να ζωγραφίσει την ίδια εικόνα σε μια εφημερίδα του 2010 με τίτλο, Δυσρυθμισμένη σεξουαλικότητα και υψηλή σεξουαλική επιθυμία: ξεχωριστές δομές; Σημειώνοντας ότι οι άνθρωποι που αναζητούν θεραπεία για εθισμούς σεξουαλικής συμπεριφοράς αναφέρουν τόσο μη ρυθμισμένη σεξουαλικότητα όσο και υψηλή επιθυμία, κατέληξε με τόλμη:

"Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι η μη ρυθμιζόμενη σεξουαλικότητα, όπως αυτή τη στιγμή έχει σχεδιαστεί, επισημανθεί και μετρηθεί, μπορεί απλά να είναι δείκτης της υψηλής σεξουαλικής επιθυμίας και της δυσφορίας που σχετίζεται με τη διαχείριση υψηλού βαθμού σεξουαλικών σκέψεων, συναισθημάτων και αναγκών."

Και πάλι, ο εθισμός σεξουαλικής συμπεριφοράς ο ίδιος παράγει πόθους που συχνά εμφανίζονται ως «υψηλός βαθμός σεξουαλικών σκέψεων, συναισθημάτων και αναγκών». Είναι απλώς ευσεβής τρόπος σκέψης να προτείνουμε ότι η «υψηλή σεξουαλική επιθυμία» εξαλείφει την ύπαρξη εθισμού. Ακολουθούν μελέτες που διαψεύδουν άμεσα το μοντέλο «εθισμός πορνό είναι πραγματικά υψηλή επιθυμία»:

Ο εθισμός του Cybersex: Η έμπειρη σεξουαλική διέγερση όταν παρακολουθείτε πορνογραφία και όχι πραγματικές σεξουαλικές επαφές κάνει τη διαφορά (2013)

Παραθέτω: «Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι οι προβληματικοί χρήστες του κυβερνοχώρου αναφέρουν μεγαλύτερη σεξουαλική διέγερση και λαχτάρα αντιδράσεις που προκύπτουν από την παρουσίαση πορνογραφικού συνθήματος. Και στις δύο μελέτες, ο αριθμός και η ποιότητα με τις σεξουαλικές επαφές στην πραγματική ζωή δεν συσχετίστηκαν με τον εθισμό στον κυβερνοχώρο. "

Δομή του εγκεφάλου και λειτουργική συνδεσιμότητα που σχετίζεται με την κατανάλωση πορνογραφίας: Ο εγκέφαλος στον πορνό (2014).

Αυτή η μελέτη fMRI διαπίστωσε ότι υψηλότερες ώρες ανά εβδομάδα / περισσότερα χρόνια πορνογραφικής προβολής συσχετίζονταν με λιγότερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου όταν εκτέθηκαν σε φωτογραφίες πορνό βανίλιας. Είπαν οι ερευνητές:

«Αυτό συμβαδίζει με την υπόθεση ότι η έντονη έκθεση σε πορνογραφικά ερεθίσματα οδηγεί σε μείωση της φυσικής νευρικής απόκρισης στα σεξουαλικά ερεθίσματα. "

Οι Kühn & Gallinat ανέφεραν επίσης περισσότερη χρήση πορνό που συσχετίζεται με λιγότερη γκρίζα ύλη κυκλώματος ανταμοιβής και διακοπή των κυκλωμάτων που εμπλέκονται με τον έλεγχο ώθησης. Σε αυτό το άρθρο ο ερευνητής Simone Kühn, δήλωσε:

"Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η τακτική κατανάλωση πορνογραφίας λίγο πολύ φθείρει το σύστημα ανταμοιβής σας".

Ο Kühn λέει ότι η υπάρχουσα ψυχολογική, επιστημονική βιβλιογραφία υποδηλώνει ότι οι καταναλωτές πορνογραφικού υλικού θα αναζητήσουν υλικό με μυθιστόρημα και πιο ακραία σεξουαλικά παιχνίδια

"Αυτό θα ταιριάζει απόλυτα στην υπόθεση ότι τα συστήματα ανταμοιβής τους χρειάζονται αυξανόμενη διέγερση".

Με απλά λόγια, οι άντρες που χρησιμοποιούν περισσότερο πορνό μπορεί να χρειαστούν μεγαλύτερη διέγερση για το επίπεδο απόκρισης που παρατηρείται στους ελαφρύτερους καταναλωτές και οι φωτογραφίες του πορνό με βανίλια είναι απίθανο να εγγραφούν ως ό, τι ενδιαφέρει. Λιγότερο ενδιαφέρον, ισοδυναμεί με λιγότερη προσοχή και χαμηλότερες ενδείξεις EEG. Τέλος της ιστορίας.

Νευρωνικά συσχετίζονται με τη δραστικότητα του σεξουαλικού cue σε άτομα με και χωρίς καταναγκαστικές σεξουαλικές συμπεριφορές (2014)

Αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι οι τοξικομανείς είχαν την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα με τους τοξικομανείς και τους αλκοολικούς. Οι ερευνητές ανέφεραν επίσης ότι το 60% των ατόμων (μέση ηλικία: 25) είχαν δυσκολία να επιτύχουν στύσεις / διέγερση με πραγματικούς συντρόφους, αλλά θα μπορούσαν να επιτύχουν στύσεις με πορνό. Αυτό το εύρημα διαλύει εντελώς τον ισχυρισμό ότι οι καταναγκαστικοί χρήστες πορνό έχουν απλώς υψηλότερη σεξουαλική επιθυμία από εκείνους που δεν είναι καταναγκαστικοί χρήστες πορνό.

Γιατί δεν υπάρχουν συσχετίσεις μεταξύ ερωτηματολογίων και αναγνώσεις EEG;

Μια μεγάλη απαίτηση από Steele et αϊ είναι ότι η έλλειψη συσχετίσεων μεταξύ των θεμάτων EEG (P300) και ορισμένων ερωτηματολογίων σημαίνει ότι δεν υπάρχει εθισμός στο πορνό. Δύο σημαντικοί λόγοι οφείλονται στην έλλειψη συσχέτισης:

Οι ερευνητές επέλεξαν εντελώς διαφορετικά θέματα (γυναίκες, άνδρες, ετεροφυλόφιλους, μη ετεροφυλόφιλους), αλλά τους έδειξαν όλες τις τυποποιημένες, ενδεχομένως μη ενδιαφέροντες, ανδρικές και θηλυκές σεξουαλικές εικόνες. Με απλά λόγια, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης εξαρτώνται από την προϋπόθεση ότι τα αρσενικά, τα θηλυκά και τα μη ετεροφυλόφιλα δεν διαφέρουν ως προς την ανταπόκρισή τους σε σεξουαλικές εικόνες. Αυτό σαφώς δεν συμβαίνει (παρακάτω).
Τα δύο ερωτηματολόγια Steele et al. και στις δύο μελέτες EEG για να εκτιμηθεί ο «εθισμός στο πορνό» δεν έχουν επικυρωθεί στην παρακολούθηση για χρήση πορνογραφικού / εθισμού στο Διαδίκτυο Στον Τύπο, ο Prause επανειλημμένα επεσήμανε την έλλειψη συσχέτισης μεταξύ των βαθμολογιών EEG και των κλιμάκων «υπερσεξουαλικότητας», αλλά δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε συσχέτιση στους τοξικομανείς.

Μη αποδεκτή ποικιλία θεμάτων δοκιμής: Οι ερευνητές επέλεξαν εντελώς διαφορετικά θέματα (γυναίκες, άνδρες, ετεροφυλόφιλους, μη ετεροφυλόφιλους), αλλά τους έδειξαν όλες τις τυποποιημένες, ενδεχομένως μη ενδιαφέροντες, αρσενικές + γυναίκες πορνό. Αυτό έχει σημασία, διότι παραβιάζει την τυπική διαδικασία για μελέτες εξάρτησης, στις οποίες επιλέγουν οι ερευνητές ομοιογενής θέματα ηλικίας, φύλου, προσανατολισμού, ακόμη και παρόμοιων IQ (συν μια ομοιογενής ομάδα ελέγχου) προκειμένου να αποφευχθούν στρεβλώσεις που προκαλούνται από αυτές τις διαφορές. Στην πραγματικότητα, α εκτεταμένη μετα-ανάλυση της αντιδραστικότητας των επισήμων σε μελέτες εθισμού ανέφεραν σημαντικές διαφορές μεταξύ αρσενικών και θηλυκών:

«Το φύλο φαίνεται να επηρεάζει την αντιδραστικότητα των νευρικών συνθηκών. Επομένως, η αμφίδρομη αντιδραστική ένδειξη σε ενδείξεις φαρμάκων σε έμφυτους και εγκλωβισμένους οργανισμούς υπάρχει αποκλειστικά σε ασθενείς που εξαρτώνται από φάρμακα. Επιπλέον, η διμερής απόκριση της μόνωσης στα φυσικά ερεθίσματα φαίνεται ότι παρουσιάζει μια περαιτέρω νευρωνική αντίδραση ειδική για τους άνδρες, ενώ η διμερής ενεργοποίηση του πρόσθιου φλοιού του cingulated είναι μάλλον ένα χαρακτηριστικό της αντιδραστικότητας του θηλυκού συνθήματος. Αυτά τα αποτελέσματα της ανάλυσης ευαισθησίας υποδηλώνουν την ύπαρξη συγκεκριμένων φύλων συστατικών στην αντιδραστικότητα του νευρωνικού συνθήματος. "

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μελέτες όπως αυτή που μετρά την διέγερση σε σεξουαλικές εικόνες, καθώς η έρευνα επιβεβαιώνει ότι οι άντρες και οι γυναίκες έχουν σημαντικά διαφορετικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο σε σεξουαλικές εικόνες ή ταινίες. Αυτό το ελάττωμα εξηγεί μόνο την έλλειψη συσχετίσεων μεταξύ των μετρήσεων EEG και των ερωτηματολογίων. Προηγούμενες μελέτες επιβεβαιώνουν σημαντικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών ως απάντηση σε σεξουαλικές εικόνες. Δείτε, για παράδειγμα:

Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι α μη ετεροφυλόφιλος έχει τον ίδιο ενθουσιασμό για την αρσενική-γυναικεία πορνογραφία ως ετεροφυλόφιλο άνδρα; Όχι, και η συμπερίληψή του θα μπορούσε να προκαλέσει στρέβλωση των μέσων όρων του EEG, καθιστώντας απίθανες σημαντικές συσχετίσεις. Βλέπε, για παράδειγμα, Νευρικά κυκλώματα αηδιασμού που προκαλούνται από σεξουαλικά ερεθίσματα σε ομοφυλόφιλους και ετεροφυλόφιλους άνδρες: μια μελέτη fMRI.

Παραδόξως, δήλωσε ο ίδιος η Prause μια προηγούμενη μελέτη (2012) ότι τα άτομα μεταβάλλονται τεράστια στην ανταπόκρισή τους σε σεξουαλικές εικόνες:

«Τα ερεθίσματα της ταινίας είναι ευάλωτα σε ατομικές διαφορές στην προσοχή σε διαφορετικά συστατικά των ερεθισμάτων (Rupp & Wallen, 2007), την προτίμηση για συγκεκριμένο περιεχόμενο (Janssen, Goodrich, Petrocelli, & Bancroft, 2009) ή κλινικά ιστορικά που κάνουν τμήματα των ερεθισμάτων αποτρεπτικά ( Wouda et al., 1998). "
«Ακόμα, τα άτομα θα ποικίλλουν σημαντικά στα οπτικά στοιχεία που σηματοδοτούν σεξουαλική διέγερση σε αυτούς (Graham, Sanders, Milhausen, & McBride, 2004).»

Σε Μελέτη Prause που δημοσιεύθηκε λίγες εβδομάδες πριν από αυτό, είπε:

«Πολλές μελέτες που χρησιμοποιούν το δημοφιλές International Affective Picture System (Lang, Bradley, & Cuthbert, 1999) χρησιμοποιούν διαφορετικά ερεθίσματα για τους άνδρες και τις γυναίκες στο δείγμα τους.»

Ίσως η Prause να διαβάσει τις δικές της δηλώσεις για να ανακαλύψει τον λόγο για τον οποίο οι τρέχουσες αναγνώσεις EEG της διέφεραν τόσο πολύ. Οι μεμονωμένες διαφορές είναι φυσιολογικές και αναμένονται μεγάλες διακυμάνσεις με μια σεξουαλικά διαφοροποιημένη ομάδα θεμάτων.

Άσχετα ερωτηματολόγια: Η SCS (Σεξουαλική Κλίμακα Συμπεραστικότητας) δεν μπορεί να αξιολογήσει τον εθισμό του πορνογραφικού Internet. Δημιουργήθηκε στο 1995 και σχεδιάστηκε με ανεξέλεγκτη σεξουαλική επαφή συγγένειες στο μυαλό (σε σχέση με τη διερεύνηση της επιδημίας του AIDS). ο SCS λέει:

"Η κλίμακα θα έπρεπε να φαίνεται [να εμφανίζεται;] για να προβλέψουμε τα ποσοστά σεξουαλικής συμπεριφοράς, τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων, την άσκηση ποικιλίας σεξουαλικών συμπεριφορών και την ιστορία των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών".

Επιπλέον, ο προγραμματιστής του SCS προειδοποιεί ότι αυτό το εργαλείο δεν θα εμφανίζει ψυχοπαθολογία στις γυναίκες:

«Οι συσχετίσεις μεταξύ των βαθμολογιών σεξουαλικής καταναγκαστικότητας και άλλων δεικτών ψυχοπαθολογίας έδειξαν διαφορετικά πρότυπα για άνδρες και γυναίκες. η σεξουαλική υποχρεωτικότητα συσχετίστηκε με δείκτες ψυχοπαθολογίας στους άνδρες αλλά όχι στις γυναίκες."

Επιπλέον, το SCS περιλαμβάνει ερωτήσεις σχετικά με τους συναδέλφους, οι οποίες εξαρτώνται από το ότι οι εξαρτημένοι από το porn-Internet στο Διαδίκτυο ενδέχεται να έχουν πολύ διαφορετικό αντίκτυπο σε σχέση με τους τοξικομανείς, δεδομένου ότι οι καταναγκαστικοί χρήστες πορνογραφικού περιεχομένου έχουν συχνά μεγαλύτερη όρεξη για το erotica του κυβερνοχώρου από το πραγματικό φύλο.

Όπως και το SCS, το δεύτερο ερωτηματολόγιο για την υπερσεξουαλικότητα, τα γνωστικά και συμπεριφορικά αποτελέσματα της κλίμακας σεξουαλικής συμπεριφοράς (CBOSB, McBride, Reece & Sanders, 2007) δεν έχει ερωτήσεις σχετικά με τη χρήση πορνογραφικού Διαδικτύου. Είχε σχεδιαστεί για να προβάλλει «υπερσεξουαλικά» θέματα και σεξουαλικές συμπεριφορές εκτός ελέγχου - όχι αυστηρά την υπερβολική χρήση σεξουαλικού περιεχομένου υλικού στο Διαδίκτυο.

Ένα άλλο ερωτηματολόγιο που έθεσαν οι ερευνητές είναι το PCES (Pornography Consumption Effect Scale), το οποίο ονομάστηκε «ψυχομετρικό εφιάλτη, "Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι μπορεί να δείξει οτιδήποτε σχετικά με τον εθισμό στο πορνό στο Διαδίκτυο or σεξουαλική εξάρτηση.

Έτσι, η έλλειψη συσχέτισης μεταξύ των αναγνώσεων EEG και αυτών των ερωτηματολογίων δεν συμβάλλει στη στήριξη των συμπερασμάτων της μελέτης ή των ισχυρισμών του συγγραφέα.

Δεν υπάρχει προ-εξέταση: Τα θέματα του Prause δεν είχαν προεπισκοπηθεί. Οι έγκυρες μελέτες εγκεφάλου εθισμού εξετάζουν άτομα με προϋπάρχουσες καταστάσεις (κατάθλιψη, OCD, άλλους εθισμούς κ.λπ.). Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι υπεύθυνοι ερευνητές μπορούν να εξαγάγουν συμπεράσματα σχετικά με τον εθισμό. Δείτε το Μελέτη του Cambridge για ένα παράδειγμα σωστού ελέγχου και μεθοδολογίας.

Τα θέματα του Prause δεν είχαν επίσης προβλεφθεί για εθισμό στο πορνό. Η συνήθης διαδικασία για μελέτες εθισμού είναι η εξέταση θεμάτων με τεστ εθισμού προκειμένου να συγκριθούν εκείνοι που έχουν θετικό αποτέλεσμα για εθισμό με εκείνους που δεν το κάνουν. Αυτοί οι ερευνητές δεν το έκαναν, παρόλο που Δοκιμή εθισμού στο πορνό στο Internet υπάρχει. Αντ 'αυτού, οι ερευνητές χορήγησαν την Κλίμακα Σεξουαλικής Παχυσαρκίας μετά οι συμμετέχοντες είχαν ήδη επιλεγεί. Όπως εξηγήθηκε, το SCS δεν ισχύει για εθισμό πορνό ή για γυναίκες.

Χρήση γενικού πορνό για διάφορα θέματα: Οι Steele et al. παραδέχεται ότι η επιλογή του «ανεπαρκούς» πορνό μπορεί να έχει αλλάξει αποτελέσματα. Ακόμα και κάτω από ιδανικές συνθήκες, η επιλογή του δοκιμαστικού πορνό είναι δύσκολη, καθώς οι χρήστες πορνογραφικών (ειδικά οι εθισμένοι) συχνά κλιμακώνονται μέσω μιας σειράς γεύσεων. Πολλοί αναφέρουν που έχουν μικρή σεξουαλική ανταπόκριση σε είδη πορνογραφίας που δεν ταιριάζουν με το πορνό-du-jour—Συμπεριλαμβανομένων των ειδών που βρήκαν αρκετά νωρίτερα στην καριέρα τους που παρακολουθούν πορνό. Για παράδειγμα, μεγάλο μέρος του σημερινού πορνό καταναλώνεται μέσω βίντεο υψηλής ευκρίνειας και οι φωτογραφίες που χρησιμοποιούνται εδώ ενδέχεται να μην έχουν την ίδια απάντηση.

Έτσι, η χρήση γενικού πορνό μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα. Εάν ένας λάτρεις του πορνό αναμένει να δει πορνό, η δραστηριότητα του κυκλώματος ανταμοιβής πιθανώς αυξάνεται. Ωστόσο, εάν το πορνό αποδειχθεί ότι είναι μερικές βαρετές ετεροφυλόφιλες εικόνες που δεν ταιριάζουν με το τρέχον είδος του ή τα στιγμιότυπα του αντί των βίντεο φετίχ υψηλής ευκρίνειας, ο χρήστης μπορεί να έχει μικρή ή καθόλου απάντηση ή ακόμη και η αποστροφή. "Τι ήταν ότι; "

Αυτό είναι το ισοδύναμο της δοκιμασίας της αντιδραστικότητας του συνόλου των εθισμένων σε τρόφιμα, σερβίροντας σε όλους ένα μόνο φαγητό: πατάτες φούρνου. Εάν ένας συμμετέχων δεν συμπαθεί τις πατάτες φούρνου, δεν πρέπει να έχει πρόβλημα να τρώει πάρα πολύ, σωστά;

Μια έγκυρη «μελέτη εγκεφάλου» εθισμού πρέπει: 1) να έχει ομοιογενή θέματα και μάρτυρες, 2) να ελέγχει άλλες ψυχικές διαταραχές και άλλους εθισμούς και 3) να χρησιμοποιεί επικυρωμένα ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις για να βεβαιωθεί ότι τα άτομα είναι πραγματικά εθισμένοι στο πορνό. Οι Steele et al. δεν έκανε κανένα από αυτά, αλλά κατέληξε σε τεράστια συμπεράσματα και τα δημοσίευσε ευρέως.

Δεν υπάρχει Ομάδα Ελέγχου, Ακόμα Απαιτήσεις Απαιτήσεις Ένα

Οι ερευνητές δεν διερεύνησαν μια ομάδα ελέγχου μη προβληματικών χρηστών πορνό. Αυτό δεν εμπόδισε τους συγγραφείς να κάνουν αξιώσεις στα μέσα ενημέρωσης που απαιτούσαν σύγκριση ομάδας ελέγχου. Για παράδειγμα:

Δελτίο τύπου της UCLA:

«Εάν όντως υποφέρουν από υπερεξουαλικότητα ή σεξουαλικό εθισμό, η απόκριση του εγκεφάλου τους σε οπτικά σεξουαλικά ερεθίσματα θα μπορούσε να αναμένεται να είναι υψηλότερη, με τον ίδιο τρόπο που οι εγκέφαλοι των τοξικομανών έχουν αποδειχθεί ότι αντιδρούν σε εικόνες του φαρμάκου σε άλλες μελέτες. "

Τηλεοπτική συνέντευξη:

Δημοσιογράφος: «Τους έδειξαν διάφορες ερωτικές εικόνες, και η εγκεφαλική τους δραστηριότητα παρακολουθούσε».
Prause: «Αν νομίζετε ότι τα σεξουαλικά προβλήματα είναι εθισμός, θα περιμέναμε να δούμε ένα ενισχυμένη ανταπόκριση, ίσως, σε αυτές τις σεξουαλικές εικόνες. Αν νομίζετε ότι είναι πρόβλημα παρορμητικότητας, θα περιμέναμε να δούμε μειωμένες απαντήσεις σε αυτές τις σεξουαλικές εικόνες. Και το γεγονός ότι δεν είδαμε καμία από αυτές τις σχέσεις υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη υποστήριξη για την εξέταση αυτών των προβληματικών σεξουαλικών συμπεριφορών ως εθισμού. "

Στην πραγματικότητα, οι Steele et al. ανέφεραν υψηλότερες αναγνώσεις P300 για εικόνες πορνό από ό, τι για ουδέτερες εικόνες. Αυτό είναι πιο καθαρά ένα «ενισχυμένη ανταπόκριση". Σχολιάζοντας το Ψυχολογία Σήμερα συνέντευξη της Prause, σελο καθηγητής συχολόγου John A. Johnson είπε:

«Το μυαλό μου εξακολουθεί να προβληματίζει τον ισχυρισμό Prause ότι ο εγκέφαλος των υποκειμένων της δεν ανταποκρίθηκε σε σεξουαλικές εικόνες, όπως οι εγκέφαλοι των τοξικομανών ανταποκρίνονται στο ναρκωτικό τους, δεδομένου ότι αναφέρει υψηλότερες αναγνώσεις P300 για τις σεξουαλικές εικόνες. Ακριβώς όπως οι εθισμένοι που δείχνουν καρφιά P300 όταν παρουσιάζονται με το φάρμακο επιλογής τους. Πώς θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα που είναι το αντίθετο από τα πραγματικά αποτελέσματα; Νομίζω ότι θα μπορούσε να κάνει με τις προκαταλήψεις της - αυτό που περίμενε να βρει. "

Με λίγα λόγια, αυτό που η Prause διακήρυξε με θέρμη στις πολυάριθμες συνεντεύξεις των μέσων ενημέρωσης δεν υποστηρίζεται από τα αποτελέσματα. Ένας άλλος ισχυρισμός από τη συνέντευξη που απαιτούσε μια ομάδα ελέγχου:

Μουστάνσκι: Ποιος ήταν ο σκοπός της μελέτης;
Prause: Η μελέτη μας εξέτασε αν οι άνθρωποι που αναφέρουν τέτοια προβλήματα μοιάζουν με άλλους τοξικομανείς από τις εγκεφαλικές απαντήσεις τους σε σεξουαλικές εικόνες. Μελέτες σχετικά με τα ναρκωτικά, όπως η κοκαΐνη, έδειξαν ένα συνεπές μοτίβο εγκεφαλικής απόκρισης στις εικόνες του ναρκωτικού της κακοποίησης, οπότε προβλέψαμε ότι θα πρέπει να δούμε το ίδιο μοτίβο στους ανθρώπους που αναφέρουν προβλήματα με το σεξ, αν στην πραγματικότητα ήταν εθισμός.

Η απάντηση της Prause στον Mustanski δείχνει ότι η μελέτη της είχε σχεδιαστεί για να δει αν η ανταπόκριση του εγκεφάλου σε σεξουαλικές εικόνες για άτομα που ανέφεραν προβλήματα με το σεξ ήταν παρόμοια με την εγκεφαλική απόκριση των χρηστών ναρκωτικών όταν συναντούν εικόνες του φαρμάκου στο οποίο είναι εθισμένοι.

Μια ανάγνωση της μελέτης κοκαΐνης που επικαλείται (Dunning et αϊ., 2011), ωστόσο, δείχνει ότι ο σχεδιασμός των Steele et αϊ. ήταν αρκετά διαφορετική από τη μελέτη Dunning και ότι οι Steele et al. δεν έβλεπαν καν το είδος των απαντήσεων του εγκεφάλου που καταγράφηκαν στη μελέτη Dunning.

Η μελέτη Dunning χρησιμοποίησε τρεις ομάδες: χρήστες απαλλαγμένων από το 27 της κοκαΐνης, χρήστες της τρέχουσας χρήσης κοκαΐνης 28 και άτομα μη ελέγχου που δεν χρησιμοποιούν το 29. Steele et αϊ. χρησιμοποίησαν μόνο ένα δείγμα ατόμων: όσοι ανέφεραν προβλήματα που ρυθμίζουν την προβολή σεξουαλικών εικόνων. Ενώ η μελέτη Dunning ήταν σε θέση να συγκρίνει τις αντιδράσεις των εξαρτημένων από την κοκαΐνη σε υγιείς
, η μελέτη Prause δεν συνέκρινε τις αποκρίσεις του προβληματικού δείγματος με μια ομάδα ελέγχου.

Υπάρχουν περισσότερες διαφορές. Η μελέτη Dunning μέτρησε πολλά διαφορετικά δυναμικά που σχετίζονται με την εκδήλωση (ERPs) στον εγκέφαλο, επειδή η προηγούμενη έρευνα είχε δείξει σημαντικές διαφορές στις ψυχολογικές διεργασίες που αντικατοπτρίζονται στα ERP. Η μελέτη Dunning μετρά ξεχωριστά την πρώιμη αρνητική αρνητική συμπεριφορά (EPN), η οποία θεωρείται ότι αντικατοπτρίζει την εκ των προτέρων επιλεκτική προσοχή και το όψιμο θετικό δυναμικό (LPP), που πιστεύεται ότι αντικατοπτρίζει την περαιτέρω επεξεργασία σημαντικού υλικού. Η μελέτη Dunning διακρίνει περαιτέρω την πρόωρη
συνιστώσα του LPP, που θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει την αρχική σύλληψη προσοχής, από την μεταγενέστερη συνιστώσα του LPP, που πιστεύεται ότι αντικατοπτρίζει τη συνεχή επεξεργασία. Η διάκριση αυτών των διαφορετικών ERPs είναι σημαντική, διότι οι διαφορές ανάμεσα στους αποχήμενους εθισμένους, τους τρέχοντες χρήστες και τους ελέγχους μη χρήσης εξαρτώνται από το ποιο ERP αξιολογείται.

Αντίθετα, οι Steele et αϊ. εξέτασε μόνο το ERP που ονομάζεται P300, το οποίο το Dunning συγκρίνεται με το πρώιμο παράθυρο του LPP. Με την δική τους ομολογία, η Prause και οι συνεργάτες της αναφέρουν ότι αυτή η στρατηγική ίσως δεν ήταν η καλύτερη:

«Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι το P300 δεν είναι το καλύτερο μέρος για τον εντοπισμό σχέσεων με ερεθίσματα με σεξουαλικά κίνητρα. Το ελαφρώς αργότερο LPP φαίνεται πιο συνδεδεμένο με τα κίνητρα."

Το συμπέρασμα είναι ότι οι Steele et al δεν στην πραγματικότητα εξετάζει wοι εγκεφαλικές αντιδράσεις των σεξουαλικά προβληματικών ατόμων «έδειξαν το ίδιο μοτίβοΩς οι απαντήσεις των τοξικομανών. Δεν χρησιμοποίησαν τις ίδιες μεταβλητές ERP που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη κοκαΐνης και δεν χρησιμοποίησαν ομάδα αποχής και ομάδα ελέγχου, οπότε δεν έπρεπε να συγκρίνουν τα αποτελέσματά τους με τη μελέτη Dunning ισχυριζόμενη ότι η σύγκριση ήταν «μήλα σε μήλα».

Περιορισμοί στην τεχνολογία EEG

Τέλος, η τεχνολογία EEG δεν μπορεί να μετρήσει τα αποτελέσματα που οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι μπορούν. Αν και οι ερευνητές επιμένουν ότι, «Η νευρική ανταπόκριση σε σεξουαλικά ερεθίσματα σε ένα δείγμα υπερσεξουαλικών μπορεί να διαφοροποιήσει αυτές τις δύο ανταγωνιστικές εξηγήσεις των συμπτωμάτων [απόδειξη εθισμού έναντι υψηλής σεξουαλικής επιθυμίας],Στην πραγματικότητα, είναι απίθανο τα EEG να μπορούν να το κάνουν καθόλου. Παρόλο που η τεχνολογία EEG υπάρχει εδώ και 100 χρόνια, η συζήτηση συνεχίζεται για το τι προκαλεί πραγματικά τα κύματα του εγκεφάλου ή τι συγκεκριμένες ενδείξεις EEG πραγματικά σημαίνουν. Κατά συνέπεια, τα πειραματικά αποτελέσματα μπορούν να ερμηνευθούν με διάφορους τρόπους. Βλέπω Brainwashed: Η γοητευτική έκκληση της Mindless Neuroscience για μια συζήτηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ηλεκτροεγκεφαλογραφημένα φάρμακα για την εξαγωγή αβάσιμων συμπερασμάτων.

Τα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μετράνε την ηλεκτρική δραστηριότητα στο εξωτερικό του κρανίου και οι ερευνητές εθισμού που χρησιμοποιούν τα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αναζητούν πολύ στενά σήματα συγκεκριμένων παραμέτρων εθισμού. Για παράδειγμα, αυτό πρόσφατη μελέτη σχετικά με τους εθισμένους στο Διαδίκτυο δείχνει πώς οι καταξιωμένοι νευροεπιστήμονες του εθισμού στο Διαδίκτυο πραγματοποιούν τέτοια πειράματα. Σημειώστε ότι οι ερευνητές απομονώνουν στενές πτυχές της δραστηριότητας του εγκεφάλου, όπως η παρορμητικότητα, και αποφεύγουν τις υπερβολικά ευρείες αξιώσεις του τύπου που έγινε εδώ από το SPAN Lab. Σημειώστε επίσης την ομάδα ελέγχου και την προεπισκόπηση για εθισμό, και οι δύο απουσιάζουν σε αυτήν την προσπάθεια SPAN Lab.

Ίσως οι συγγραφείς να μην γνωρίζουν την αδυναμία της τεχνολογίας να διακρίνει μεταξύ αλληλεπικαλυπτόμενων γνωστικών διαδικασιών:

«Η μέτρηση P300 [EEG] είναι πολύ γνωστή και χρησιμοποιείται συχνά για τη μέτρηση της νευρικής αντιδραστικότητας σε συναισθηματικά, μερικές φορές σεξουαλικά, οπτικά ερεθίσματα. Ένα μειονέκτημα για την ευρετηρίαση ενός μεγάλου, αργού συστατικού ERP είναι η εγγενής φύση των αλληλεπικαλυπτόμενων γνωστικών διεργασιών που αποτελούν τη βάση ενός τέτοιου στοιχείου. Στην τρέχουσα αναφορά, το P300 θα μπορούσε, και πιθανότατα, να ευρετηριάσει πολλές συνεχιζόμενες γνωστικές διαδικασίες. "

Δεν πειράζει ότι, με την δική τους παραδοχή, το P300 ίσως δεν είναι η καλύτερη επιλογή για μια μελέτη ERP αυτού του τύπου. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι η διεξαγωγή στατιστικών αναλύσεων με βαθμολογίες διαφορών έχει αναγνωριστεί ως προβληματική για περισσότερα από 50 έτη, έτσι ώστε τώρα χρησιμοποιούνται εναλλακτικές λύσεις για τις διαφορές βαθμολογίας (βλ. http://public.kenan-flagler.unc.edu/faculty/edwardsj/Edwards2001b.pdf). Δεν πειράζει ότι δεν γνωρίζουμε πραγματικά τι σημαίνει το πλάτος του P300 σε συγκεκριμένες εικόνες σε σχέση με τις ουδέτερες εικόνες. Το P300 περιλαμβάνει προσοχή σε συναισθηματικά σημαντικές πληροφορίες, αλλά όπως παραδέχονται η Prause και οι συνάδελφοί της, δεν μπορούσαν να προβλέψουν εάν το P300 σε απόκριση σεξουαλικών εικόνων θα ήταν ιδιαίτερα αυξημένο για άτομα με υψηλή σεξουαλική επιθυμία (επειδή βιώνουν έντονα συναισθήματα σεξουαλικές καταστάσεις) ή αν το P300 θα ήταν ιδιαίτερα επίπεδο (επειδή είχαν συνηθίσει σεξουαλικές εικόνες).

Ούτε θα μπορούσαν να περιγράψουν μεταξύ μεγαλύτερης προσοχής (υψηλότερη P300) που προκαλείται από τη σεξουαλική διέγερση ή μεγαλύτερη προσοχή που προκαλείται από ισχυρή αρνητικά συναισθήματα, όπως αηδία. Ούτε η τεχνολογία EEG μπορεί να οριοθετηθεί μεταξύ μιας υψηλότερης ανάγνωσης P300 που προκύπτει από σεξουαλική διέγερση σε σχέση με σοκ / έκπληξη. Ούτε η τεχνολογία EEG μπορεί να μας πει εάν το κύκλωμα ανταμοιβής του εγκεφάλου ήταν ενεργοποιημένο ή όχι.

Υπάρχει ένα πιο θεμελιώδες πρόβλημα εδώ: Steele et al. φαίνεται να θέλει να λάβει ή / και να προσεγγίσει την προβολή σεξουαλικών εικόνων - ότι οι απαντήσεις EEG οφείλονται είτε σε σεξουαλική επιθυμία είτε σε εθιστικό πρόβλημα - σαν η επιθυμία να μπορεί να διαχωριστεί πλήρως από εθιστικά προβλήματα. Θα μπορούσε κάποιος να προτείνει ότι οι αντιδράσεις EEG στους αλκοολικούς ή τους τοξικομανείς μπορεί να οφείλονται εξ ολοκλήρου στην επιθυμία τους για την εθιστική ουσία or στο εθιστικό πρόβλημα τους;

Άλλοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τις αναγνώσεις EEG. Τι γίνεται αν μια εικόνα σχετίζεται με ένα είδος που σας αρέσει, αλλά το pornstar σας υπενθυμίζει ένα άτομο που σας αρέσει / φοβάστε / δεν σας ενδιαφέρει να δείτε γυμνό. Ο εγκέφαλός σας θα έχει αντικρουόμενους συσχετισμούς για τέτοια ερωτική. Αυτές οι συγκρούσεις μπορεί να είναι πιο πιθανές στην περίπτωση πορνογραφικών εικόνων παρά στην περίπτωση, ας πούμε, οπτικών κοκαΐνης σε σκόνη και μύτες (που χρησιμοποιούνται κατά τη δοκιμή εθισμένων σε κοκαΐνη).

Το θέμα είναι ότι πολλαπλές ενώσεις με ένα ερέθισμα τόσο περίπλοκο όσο η σεξουαλικότητα θα μπορούσαν εύκολα να παραπλανήσουν τις ενδείξεις EEG.

Έτσι, Steele et αϊ. υποτίθεται ότι οι υψηλότεροι μέσοι όροι EEG δείχνουν υψηλότερη σεξουαλική διέγερση, αλλά οι μέσοι όροι EEG των ατόμων ήταν στην πραγματικότητα σε όλο τον χάρτη. Αυτό συμβαίνει επειδή μερικοί από αυτούς ήταν εθισμένοι και άλλοι όχι; Ή βλέποντας πορνό που τους απενεργοποίησε. Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τις αναγνώσεις P300. Εξετάστε τα ακόλουθα, από μια άλλη μελέτη P300:

Παρόλο που η λειτουργική σημασία του P300 εξακολουθεί να συζητείται¹^{, 2}, το εύρος του ευρετηριάζει την κατανομή των πόρων για την αξιολόγηση των ερεθισμάτων….Μειωμένο P300 το πλάτος έχει αναφερθεί σε πολλές ψυχιατρικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της σχιζοφρένειας⁴, κατάθλιψη⁵, και ο αλκοολισμός⁶.

Εν ολίγοις, η υπόθεση του συγγραφέα ότι οι εγκέφαλοι των εθισμένων θα δείξουν είτε στοιχεία εθισμού είτε απόδειξη «υψηλής σεξουαλικής επιθυμίας» δεν είναι ενημερωμένοι. Ωστόσο, η περίληψη δημιουργεί στον αναγνώστη την εντύπωση ότι τα αποτελέσματα της μελέτης θα μας δείξουν ότι αυτά τα υπερσεξουαλικά είτε παρουσίαζαν (1) ενδείξεις εθισμού είτε (2) θετική συσχέτιση με την «υψηλή σεξουαλική επιθυμία». Και ο τίτλος της μελέτης δηλώνει παραπλανητικά «σεξουαλική επιθυμία» τον νικητή.

Τα συμπτώματα συγχέονται με εθιστική συμπεριφορά

Ένα άλλο πρόβλημα με το σχεδιασμό της μελέτης είναι ότι το SPAN Lab συγχέει τις σχετικές με τον εθισμό ενδείξεις με τον ίδιο τον εθισμό (συμπεριφορά). Σε αυτήν τη μελέτη, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η παρακολούθηση πορνογραφικού υλικού αποτελεί νόημα, όχι σε αντίθεση με τον αλκοολικό που βλέπει μια εικόνα ενός μπουκαλιού βότκας και ότι ο αυνανισμός είναι η εθιστική δραστηριότητα. Αυτό είναι λάθος.

Παρακολουθώντας την πορνογραφία, κάτι που οι ερευνητές ζήτησαν από αυτά τα θέματα να κάνουν, είναι ο εθιστική δραστηριότητα για έναν τοξικομανέα στο Διαδίκτυο. Πολλοί χρήστες παρακολουθούν ακόμη και όταν ο αυνανισμός δεν είναι επιλογή (π.χ., όταν οδηγείτε το λεωφορείο, σε υπολογιστές βιβλιοθηκών, στη δουλειά, σε αίθουσες αναμονής κ.λπ.). Προβολή πορνό για διέγερση is την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά τους.

Αντίθετα, τα αληθινά στοιχεία για τους εθισμένους σε πορνό θα ήταν τέτοια πράγματα όπως η προβολή σελιδοδεικτών από τους αγαπημένους τους ιστότοπους πορνό, η ακρόαση μιας λέξης ή η εικόνα που τους θυμίζει το αγαπημένο τους φετίχ πορνό ή το αστέρι πορνό, την ιδιωτική πρόσβαση στο Internet υψηλής ταχύτητας και ούτω καθεξής. Για να είμαστε σίγουροι, βλέποντας μια εικόνα που σηματοδοτεί ένα φετίχ μπορεί να χρησιμεύσει ως υπόδειξη για κάποιον με εθισμό σε αυτό το είδος του φετίχ πορνό, αλλά εδώ οι ερευνητές χρησιμοποίησαν γενικό πορνό, όχι πορνό προσαρμοσμένο στις ατομικές προτιμήσεις των ατόμων.

Η υπόθεση ότι αυτή η μελέτη είναι «ακριβώς όπως» οι μελέτες για τα ναρκωτικά, είναι μία από τις πολλές ασταθείς υποθέσεις Steele et al. Σας υπενθυμίζουμε ότι η εικόνα ενός blackjack table δεν είναι τζόγος. μια εικόνα ενός μπολ παγωτού δεν τρώει. Αντίθετα, βλέποντας πορνό, is την εθιστική δραστηριότητα. Κανείς δεν έχει ιδέα τι αναγνώσεις EEG θα πρέπει να να είναι για τους εθισμένους πορνοβόλους που ασχολούνται με την εθιστική τους δραστηριότητα.

Συζητώντας τα αποτελέσματά τους υπό το φως μιας πραγματικής έρευνας σχετικά με άλλους εθισμούς, οι ερευνητές υπονοούν ότι συγκρίνουν τα «μήλα με τα μήλα». Δεν είναι. Πρώτον, οι άλλες μελέτες εθισμού Steele et al. οι αναφορές περιλαμβάνουν χημικούς εθισμούς. Ο εθισμός στο πορνό δεν είναι τόσο εύκολο να δοκιμαστεί στο εργαστήριο για λόγους που έχουν ήδη εξηγηθεί. Δεύτερον, ο σχεδιασμός των Steele et al. είναι τελείως διαφορετικό από αυτές τις μελέτες που αναφέρει (χωρίς ομάδες ελέγχου κ.λπ.).

Οι μελλοντικές μελέτες σχετικά με την αντιδραστικότητα των σεξουαλικών εικόνων ή των σαφών ταινιών πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων. Για παράδειγμα, μια μειωμένη εγκεφαλική απόκριση θα μπορούσε να υποδηλώνει απευαισθητοποίηση ή εξοικείωση, αντί να «δεν εθίζεται».

Συμπέρασμα

Κατ 'αρχάς, μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αυτή η μελέτη δεν θα έπρεπε ποτέ να δημοσιευθεί. Η ποικιλία των θεμάτων, τα ερωτηματολόγια που δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσουν τον εθισμό στο πορνό μέσω του Διαδικτύου, η έλλειψη διαλογής για συννοσηρότητες και η απουσία ομάδας ελέγχου οδήγησαν σε αναξιόπιστα αποτελέσματα.

Δεύτερον, ο μοναχικός συσχετισμός - λιγότερη επιθυμία για σύζυγο που συσχετίζεται με το υψηλότερο P300 - υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη χρήση πορνό οδηγεί σε μεγαλύτερη αντιδραστικότητα (πόθο για πορνό), αλλά λιγότερη επιθυμία για σεξουαλική επαφή με ένα πραγματικό άτομο. Με απλά λόγια: Θέματα που χρησιμοποιούν περισσότερο πορνό λαχταριστό πορνό, αλλά η επιθυμία τους για πραγματικό σεξ ήταν χαμηλότερη από ό, τι σε εκείνους που είδαν λιγότερο. Όχι ακριβώς αυτό που ανέφεραν οι τίτλοι ή οι συγγραφείς ισχυρίστηκαν στα μέσα ενημέρωσης (ότι η μεγαλύτερη χρήση πορνό συσχετίστηκε με την υψηλότερη επιθυμία «σεξουαλική επιθυμία»).

Τρίτον, το «φυσιολογικό» εύρημα του υψηλότερο P300 όταν εκτίθεται σε πορνό υποδηλώνει ευαισθητοποίηση (υπερ-αντιδραστικότητα στο πορνό), η οποία είναι μια διαδικασία εξάρτησης.

Τέλος, έχουμε τους συγγραφείς να υποβάλλουν αξιώσεις στα μέσα ενημέρωσης που απέχουν λίγα χρόνια από τα δεδομένα. Από τα πρωτοσέλιδα, είναι σαφώς οι δημοσιογράφοι αγόρασαν το γύρισμα. Αυτό δείχνει τη ζοφερή κατάσταση της επιστημονικής δημοσιογραφίας. Επιστημονικοί μπλόγκερ και ειδησεογραφικά πρακτορεία απλώς επανέλαβαν αυτό που τρέφονταν Κανείς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν διάβασε τη μελέτη, δεν έλεγξε τα γεγονότα, ούτε ζήτησε μια δεύτερη εκπαιδευμένη γνώμη από πραγματικούς νευροεπιστήμονες εθισμού. Εάν θέλετε να προωθήσετε μια συγκεκριμένη ατζέντα, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να δημιουργήσετε ένα έξυπνο δελτίο τύπου. Δεν έχει σημασία τι βρήκε πραγματικά η μελέτη σας, ή ότι η λανθασμένη μεθοδολογία σας μπορεί να παράγει μόνο μια ανάμεικτη σαλάτα δεδομένων.

Δείτε επίσης αυτές τις κριτικές της ίδιας μελέτης:

Παρόμοια με τους Steele et al, μια δεύτερη μελέτη SPAN Lab από το 2013 διαπίστωσε σημαντικές διαφορές μεταξύ των ελέγχων και των «εθισμένων σε πορνό» - «Δεν υπάρχουν αποδείξεις για δυσλειτουργία των συναισθημάτων στα «υπερπηκτικά» που αναφέρουν τα συναισθήματά τους σε μια σεξουαλική ταινία (2013)" Όπως εξηγείται στο αυτή την κριτική, ο τίτλος κρύβει τα πραγματικά ευρήματα. Στην πραγματικότητα, οι «τοξικομανείς» είχαν μείον συναισθηματική απόκριση σε σύγκριση με τους ελέγχους. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, όπως πολλοί οι εξαρτημένοι πορνογραφικού περιεχομένου αναρωτιούνται συναισθήματα και συναισθήματα. Οι συγγραφείς δικαιολόγησαν τον τίτλο λέγοντας ότι περίμεναν «μεγαλύτερη συναισθηματική απόκριση», αλλά δεν παρείχαν καμία αναφορά για αυτή την αμφίβολη «προσδοκία». Ένας ακριβέστερος τίτλος θα ήταν: «Τα άτομα που δυσκολεύονται να ελέγξουν τη χρήση πορνογραφίας δείχνουν λιγότερη συναισθηματική ανταπόκριση σε σεξουαλικές ταινίες". Αποευαισθητοποιήθηκαν

Μπορείτε να παραλείψετε το ιστορικό και πηγαίνετε απευθείας στην ανάλυσή μας.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΟΥΛΙΟΥ, 2013 CRITIQUE

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ YBOP - Οι ισχυρισμοί της Nicole Prause στον τύπο έρχονται σε άμεση αντίθεση με τα αποτελέσματα του Steele et al., 2013

REAL SIMPLE:

Η ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΚΔΟΣΗ

Αριθμός ΑΙΤΗΣΗΣ 1: Η ανταπόκριση του εγκεφάλου των ατόμων διαφέρει από άλλους τύπους τοξικομανών (το παράδειγμα ήταν η κοκαΐνη).

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΟΣΗ

Τα αποτελέσματα λένε ένα πράγμα, ενώ τα συμπεράσματα και οι συγγραφείς της μελέτης υποδηλώνουν το αντίθετο

Η υψηλή επιθυμία είναι αμοιβαία αποκλειστική με εθισμό;

Γιατί δεν υπάρχουν συσχετίσεις μεταξύ ερωτηματολογίων και αναγνώσεις EEG;

Δεν υπάρχει Ομάδα Ελέγχου, Ακόμα Απαιτήσεις Απαιτήσεις Ένα

Περιορισμοί στην τεχνολογία EEG

Τα συμπτώματα συγχέονται με εθιστική συμπεριφορά

Συμπέρασμα

Δείτε επίσης αυτές τις κριτικές της ίδιας μελέτης:

Γρήγοροι Σύνδεσμοι