آیا مغزهایی که در عشق حساس هستند حساس تر هستند؟
In مغز انسان ساخته شده به عشق در حال فروپاشی است ما واقعیت عصبی شیمیایی را که پشت غرایز ما برای عشق ورزیدن (و از آن) قرار دارد ، بررسی کردیم. ما دیدیم که اجداد ما ممکن است برای مدت زمان طولانی پیوند دهنده جفت بوده اند ، و این بدان معنی است که اتصال جفت اهداف مهمی برای گونه های ما است. مشاهده کردیم که همان رفتارهای پیوند که زحمت می کشد پیوند های جفتی ما نیز باعث کاهش استرس و افزایش رفاه می شود.
در این مقاله به یک آسیب پذیری پنهان جفت چسبنده خواهیم پرداخت که باعث بدبختی در اتاق خواب و خارج از آن می شود. یعنی تمایل به پیگیری بیش از حد. این خطر زمانی آشکار شد که دانشمندان آمفتامین را به دو گونه ماده پرنده ارائه دادند. گونه ها ظاهراً یکسان هستند اما برای یک ویژگی مشخص هستند. یک جفت اوراق قرضه می شود ، در حالی که دیگری شاد است. (فکر انسان و bonobo. مغز لیمبیک ما دارای "چرخ دنده" برای اتصال جفت است در حالی که بونوبو ندارد.)
کدام گونه از داروها بیشتر استفاده کرده و سطح مغزی بیشتری از دوپامین را نشان داده است (نوروشیمیایی "من باید آن را داشته باشم)"؟ گونه های پیوند زدن. (و اینجا موارد دیگری است مقاله های اخیر در مورد تحقیقاتی که نشان می دهد چطور یک گونه جفت گیری را در معرض ابتلا به الکل قرار می دهد.)
ظاهراً ، آنها نوع خاصی از گیرنده های دوپامین به نام "D2" را در مدار پاداش مغز خود دارند. D2 را به عنوان گیرنده "ولع مصرف" در نظر بگیرید.
در مقابل ، گیرنده های غیر جفتی گیرنده های "D1" بیشتری دارند. D1 ها نقش کمی درک شده ای در بازی دارند تسکین دهنده هوس شدید برای تحریک شدید. هنگامی که با دوپامین کافی غرق می شود ، این گیرنده های D1 پیغام می دهند ، "خوب ، من به اندازه کافی از این دارو ، این الکل یا این موش دیوانه من را خفه کرده ام. فکر کن روزم را ادامه خواهم داد. " *
جنسیت ممکن است برای شامپانزه ها سرگرم کننده باشد ، اما عاشق شدن (اصرار به پیوند پیوند) فاکتور مهمی در موفقیت ژنتیکی گونه ماست که برای ما ، این پدیده ممکن است با سفر مواد مخدر. این تجربه شناخته شده است که هزاران کشتی را پرتاب می کند، کارهای سیاسی را نابود می کند و کشیش ها را وادار می کند. به همین ترتیب، هنگامی که یک جفت جفت شکسته می شود، می تواند شریک رها شده را انگیزه برای گرفتن یک دیسکو و از دست دادن یک ضمیمه.
برنامه پیوند جفت خود را دست کم نگیریم. به هر حال ، این احتمالاً استعمال یک دور است برنامه پستانداران بزرگتر، این که نوزادان و مراقبین را به هم متصل می کند. والدین نیز وقتی در معرض خطر بقاء (پیوند) فرزندان خود قرار می گیرند، از بین می روند.
اپراهای صابون و واقعیت نشان می دهد تنها منافع دیگری نیست که به عنوان یک نتیجه از این مکانیزم قوی مغز ایجاد شود. بنابراین است اعتیاد. عجیب و غریب به نظر می رسد، انگیزه عشق ورزیدن (و همسر به نقطه عادت) ممکن است در پشت سهولت است که ما مغز ما را با استفاده از انواع مختلف خطرناک ربودن. مدارهای پاداش دلپذیر ما، وقتی که ما در عشق فرو می ریزیم، آن احساسات همه چیز را تولید می کنیم همان راهی که باعث ایجاد احساسات فرسایشی می شود که بسیاری از کاربران هنگام جایگزینی مواد مخدر از سو abuse مصرف ، الکل ، پورنو شدید ، قمار ، بازی های ویدیویی جذاب و غیره تجربه می کنند.
بدیهی است، این مدار بسیار حساس، به ما فشار آورد تا هر گونه دفاع و ما را به عاشقان گره بزنحداقل برای مدت طولانی به عشق به فرزندان خود می افتد. این تحول به نفع اعتیاد به فعالیت ها و مواد دیگر نبوده است. فقط این انسان می تواند این مکانیسم را با جایگزین های نامنظم مورد استفاده قرار دهد.
مثل اینکه ما جفت کننده ها یک سوراخ کوچک "اضافی" در مغزمان داشته باشیم و زمزمه می کنند ، "مرا پر کن"این در محیط هایی تکامل یافت که گزینه اصلی ما برای پر کردن آن شریک جنسی گاه به گاه جدیدی بود (که به عنوان عادت معمولاً" استراحت "دنبال می شود). ساختگی جایگزین ها وجود نداشت. متأسفانه ، این "حفره" هرگز نمی تواند با رعد و برقهای امروزی مغزهای مغزی چاق شود. تحریک زیاد ریزش مو این بخش مغز. این باعث پایین آمدن خواص مغز و اعصاب مغز می شود. پایین تر، به نوبه خود، می تواند گرایش بیشتری به خود درمان شود. نامنویسی! قبل از اینکه بدانیم ، ما داستان خود را در یک گروه 12 مرحله ای به اشتراک می گذاریم.
این ویژگی ظریف مغز ما ممکن است تا حد زیادی توضیح دهد که چرا به عنوان یک جامعه ، ما اغلب بدنبال رفع مشکل بعدی هستیم. بیشتر تازگی بیشتر تحریک در حقیقت ، تحریک کم نداریم. ما تعادل نداریم
معضل ما منجر به قسمت 1 این مقاله می شود، که نشان می دهد رفتارهای پیوند دادن استرس را تسکین می دهند در حالی که اوراق قرضه را تقویت می کنند. به نظر می رسد که آنها کار می کنند زیرا سطح اکسیداتسین را برای گیرنده های سمت راست تولید می کنند. نشان داده شده است که Oxytocin کاهش میل به مصرف دارد قند و داروهای، و حتی برای کاهش علائم ترک آیا این می تواند به شما توضیح دهد که چرا عاشقان متوجه می شوند رفتارهای پیوند روزانه می توانند ناامیدی جنسی (هوس ها) را کاهش دهند و از عادت بین آنها جلوگیری کنند به گونه ای که تحریک جنسی بیشتر نمی تواند انجام دهد؟
حتی اگر انسان ها می توانند مانند bonobos عمل کنند، اگر ما گزینه های منحصر به فرد خود را برای ایجاد تعادل به عنوان پیوند دوگانه مورد بررسی قرار دادیم، ممکن است محتوای بیشتری داشته باشیم.
این که آیا یک انسان خاص ترجیح می دهد بسیاری از درام های جفت گیری را با تنها ماندن کنار بگذارد ، برای زندگی متحد شود ، یا بسیاری از گل ها را بدون پیوندهای پایدار گرده افشانی کند ، او به طور کلی در مغز یک جفت چسبنده گیر کرده است. این سیم کشی می تواند پیامدهای عمده ای در زمینه های زندگی داشته باشد که هیچ ارتباط مستقیمی با عاشقانه ندارد. به عنوان مثال ، در رابطه یا خارج از رابطه ، تعامل کم مهرانه روزانه با دیگران و تحریک بیش از حد ممکن است افزایش اضطراب بدون آگاهی آگاهانه ما.
مغز انسان به گونه ای تکامل یافته است که عاشق می شود… به طور مکرر ، اگر فرصت بد گویی کند. چرخه اتصال جفتی ، دیوانگی جفت گیری (بیش از حد) ، عادت و جفت شدن دوباره در بسیاری از تغییرات فرهنگی به ژن های ما کمک می کند ، در بین جمعیت ، حتی وقتی که هرج و مرج ایجاد می کند و از ظرفیت بخشش ما مالیات می گیرد.
با آگاهی از مدار پاداش بسیار حساس مغز پیوندی و تأثیر آن بر زندگی ما ، می توانیم به راحتی مزایای نسبی (1) تسلیم ضربه های برنامه ریزی شده خود را بسنجیم و (2) یاد بگیریم که آنها را با استفاده از تکنیک های طبیعی مانند مراقبه آسان کنیم. ، ورزش ، یوگا ، رفتارهای پیوندی ، و پرورش دقیق از انرژی جنسی. شاید برنامه اتصال جفت ما انگیزه اصلی بسیاری از اعمال "معنوی" بشریت باشد که تعادل درونی را تقویت می کند.
___
* وقتی محققان vole ماده ای مانند دوپامین استفاده می کنند که گیرنده های D2 (ولع مصرف) را روشن می کند ، اما گیرنده های D1 (سیری) را روشن نمی کند ، سگها راپسودی می شنوند و ستاره ها را می بینند - حتی اگر Pyramis Vole و Thisbe Vole رابطه جنسی نداشته باشند زیرا در آن زمان قفس های مختلف. در مقابل ، وقتی دانشمندان از فعال كردن گیرنده های D2 جلوگیری می كنند (بدون تأثیر بر D1) ، هیچ ولنتاین رد و بدل نمی شود ، فقط گامتها. به طور خلاصه ، ولع ناشی از دوپامین ، که توسط مکانیسم های درون مغز ایجاد می شود ، برای پیوند جفتی بسیار مهم است. بدون این مکانیزم ها ، حتی اکسی توسین ، "هورمون پیوند دهنده" ، باعث عاشق شدن موش ها نمی شود.
;