خوب ، آیا استفاده از پورنو به عنوان غیراخلاقی تلقی می شود؟
معتاد پورنو ناامید شد که به طور منظم عود کرد.
من حتی خواندن و مطالعه یک کار بزرگ فلسفی توسط پاپ جان پل دوم تحت عنوان عشق و مسئولیت. اگر من هرگز کتابی را به کسی توصیه می کنم ، این کتاب است. من کاملاً یاد گرفتم که چرا پورنو و هوس قبل از عشق از نظر اخلاقی اشتباه است.
بازیابی پورنو مکانی است که اخلاقیات استاندارد می توانند نتیجه معکوس داشته و بهبودی را کند کنند. شما با یک فرآیند شیمیایی مغز روبرو هستید: بی نظمی دوپامین. برای بازگشت مغز به حساسیت طبیعی ، زمان و قوام لازم است. این فرآیند بهبود طبیعی را می توان با جایگزینی پورنو با پاداش هایی که مغز شما در واقع به دنبال آن است ، بهبود بخشید. مواردی مانند ورزش ، وقت در طبیعت ، همراهی نزدیک و قابل اعتماد ، معاشقه با همسران بالقوه و سکون و ارتباط مغذی با الهی. بدیهی است که نماز می تواند راهی برای دستیابی به مورد اخیر باشد. مراقبه نیز می تواند.
شیطنت در مورد چیز اشتباه
چی نمیکند به نظر می رسد برای کمک به این مسئله که چرا استفاده از پورنو "از نظر اخلاقی اشتباه" است. دلیل آن این است که انجام کارهای "اشتباه" اغلب توسط مغز شما هیجان انگیز ، جسورانه و پرخطر تلقی می شود. مغز شما برای لذت بردن از خطر تکامل یافته است. (شکار ماموت ها باعث پاداش بیشتر آن می شود).
وقتی عود کردید یا حتی آن را در نظر گرفتید ، زاویه "اشتباه اخلاقی" نیز می تواند اضطراب ایجاد کند. اگر پورنو مسئله اخلاقی است ، هر بار که عود می کنید ، خود را "یک فرد غیراخلاقی" می دانید. از این بدتر ، بخشی بدوی از مغز شما (قادر به درک مفهوم "اخلاق" نیست) هر آنچه را که مربوط به ارگاسم است ، سیم می کند تا در آینده "تحریک پذیرتر" شود.
بنابراین ، این قسمت از مغز شما با عصبانیت باعث تحریک جنسی و ارگاسم شما می شود ، نه تنها به پورنو. همچنین باعث می شود احساس "اضطراب" و "غیراخلاقی" کنید. بنابراین ، در یک سطح بدوی ، "بد اخلاقی ، خطر و اضطراب = رابطه جنسی خوب". و هرچه این معادله را بیشتر تقویت کنید ، ریشه کن کردن در زندگی دشوارتر است. ببینید چرا تد هاگارد مدام تحریک مخاطره آمیز را افزایش می دهد؟
اعتیاد ناشی از دوپامین
واقعیت این است که ، شما ممکن است فردی کاملاً اخلاقی باشید ... با اعتیاد به دوپامین تولید شده توسط پورنو ، و تغییرات مغزی مرتبط. عادت زنانه. این تغییرات برگشت پذیر هستند و روند معکوس کردن آنها مستقل از اخلاق شما عمل می کند.
به طور خلاصه ، ساختن پورنو به عنوان یک مسئله اخلاقی واقعاً می تواند جنسی شما را نابود کند. این کار را با پاداش دادن (یا فعال کردن) مغز شما برای همان رفتاری که می خواهید پشت سر بگذارید ، انجام می دهد. این فقط می تواند کار شما را سخت کند. اگر با خود صادق باشید ، حتی ممکن است متوجه شوید که خودتان هستید می خواهم استفاده از پورنو به عنوان "گناه" باقی می ماند ، زیرا باعث استفاده از آن می شود بیشتر اتهام و تحریک. این شواهدی از مشکلی است که در بالا توضیح داده شد. فقط به ترفندهایی که مغز بدوی شما با شما بازی می کند لبخند بزنید. با تصدیق اینکه این صرفاً یک مسئله سیم کشی مغز است ، زاویه گناه فریبنده را کنار بگذارید.
شما ممکن است با رفتار با پورنو به عنوان کاریکاتورهایی که می خواهید دیگر وقت خود را با آنها تلف نکنید ، پیشرفت بیشتری داشته باشید. Erotica فقط "نشانه های تولید جهش دوپامین" است. آنها شما را از تلاشهایی که برای تعامل م withثر با همسران بالقوه باید انجام دهید ، منحرف می کنند. دیگه هیچی با کشیدن سیگار تفاوتی ندارد.
یک رویکرد مفید برای ترک
پیشنهاد: اگر می خواهید پورنو را ترک کنید ، این کار را انجام دهید زیرا اثرات و عوامل حواس پرتی را دوست ندارید. اما به دلیل بی اخلاقی پورنو سعی در ترک آن نکنید. این واقعا می تواند نتیجه معکوس دهد.
چه کاری می توانید انجام دهید بیشتر با دیگران ارتباط برقرار کنید؟ (ارتباط با خالق شما نیز می تواند تسکین دهنده باشد ، اما اگر احساس بی لیاقتی در شما ایجاد کند ، این امر استرس زا است و می تواند موجب عود شود). هیجان های مصنوعی
ما با همدردی زیادی نسبت به پسرانی که ترجیح داده شده اند رابطه جنسی را به ازدواج در دوره ای که در آن اروتیک سایبری "بی ضرر" در همه جا وجود داشته است تربیت شده اند ، احساس می کنیم. چه کسی از ما تصور نمی کرد که با روی آوردن به فیلم های پورنو ، مشکل "میل جنسی بالا ، اما بدون ازدواج / رابطه جنسی زودرس" را حل کنیم؟ با این حال امروز پورنو مغزها را در حالت های غیر منتظره می کشد.
واقعیت این است که شما در صورت تماس غیر جنسی با همسران بالقوه بسیار بهتر خواهید بود:. کلاس رقص ، معاشرت ، همکاری با یکدیگر در پروژه ها و غیره را امتحان کنید. حتی معاشقه می تواند آرامش بیشتری نسبت به اروتیکا سایبری داشته باشد که شما را به خواسته های بیشتری بکشاند. اما کی میدونست ؟؟؟
پیشنهاد: خود را ببخشید و مبارزه خود را دوباره به عنوان شیمی مغز نامتعادل به جای یک نبرد اخلاقی تنظیم کنید. خوب است که به دنبال کمک الهی باشید. اما بخواهید به جای تمرکز بر روی گناهان ، مغز شما متعادل شود. شاید خالق شما ترجیح می دهد با تمام قدرت کار کنید تا اینکه متخصص "گناهکاری" باشید.
یکی دیگر از معتادان معتاد گفت:
درست مثل شما ، من سالها با این اعتیاد مبارزه می کردم و چیزی غیر از اخلاق استفاده نکردم و م wasn'tثر نبود. هیچ مقدار گفتن به خودم "این اشتباه است" من را وادار به توقف نمی کند. فکر می کردم یک فرد وحشتناک هستم که نمی تواند گناه کند.
با این حال ، فکر من کامل نبود. همانطور که می دانید ، تعالیم کاتولیک می گوید یک گناه فانی به سه شرط نیاز دارد: 1) این باید یک مسئله جدی باشد ، 2) باید بدانید که اشتباه است ، و 3) شما باید انجام آن را انتخاب کنید. با این حال ، با اعتیاد ، چاره ای وجود ندارد. بنابراین ، در وهله اول احتمالاً نمی تواند گناه باشد! شما انتخاب PMO نمی کنید ، مغز معتاد شما را مجبور کرده است که این کار را برخلاف میل خود انجام دهید.
گناه نکردن
این کاملاً با گناه کردن متفاوت است. به همین دلیل است که Catechism در بند 2352 ، بخش مربوط به استمنا leaves ، یک "بند استثنا" را ترک کرده است: عادت ، شرایط اضطراب یا سایر عوامل روانی یا اجتماعی که مقصر بودن اخلاقی را کاهش می دهد ، حتی اگر به حداقل نرسد. "
یادگیری در مورد آن مطمئناً احساس بهتری نسبت به خودم ایجاد کردم. من آدم بدی نیستم فقط بخاطر اینکه به طور اتفاقی معتاد شدم! شما در مبارزه با این مسئله به عنوان یک اعتیاد و نه فقط یک گناه ، موفقیت بسیار بیشتری را خواهید دید.
غم انگیز است ؛ سرایداران کاتولیک ما از قدرت اعتیاد PMO بی اطلاع بودند. بنابراین آنها آن را فقط با اصطلاحاتی که می دانستند به ما آموختند - از نظر اخلاقی و گناه. (من پیش بینی می کنم نسخه های بعدی Catechism به روز شود تا آنچه را که اکنون در مورد ماهیت اعتیاد و تأثیرات آن بر مغز و توانایی انتخاب می آموزیم منعکس کند.)
اگر این بحث در مورد اخلاق را مفید دانستید ، نیز مراجعه کنید آیا پورن یک چالش بزرگ برای مردم مذهبی است؟
;