به روز رسانی: برای کسب اطلاعات بیشتر به روز، به بخش پورنو و ED، و شروع کنید شروع کنید: اختلال جنسی ناشی از پورنو
- دیدن - تحقیقات نشان می دهد افزایش عظیم جوانان ED.
- مقالات این لیست توسط بسیاری از متخصصان که ED را ناشی از پورنو درمان می کنند و آن را تشخیص می دهند ، مشاهده کنید - ED در رسانه ها (کارشناسان)
- همچنین لیستی از مطالعات پشتیبانی کننده این مقاله را مشاهده کنید - مطالعات ارتباط بین استفاده از پورنو و یا اعتیاد به رابطه جنسی / جنسی و اختلالات جنسی، کاهش فعالیت مغز به محرک جنسی و کاهش رضایت جنسی
- مقاله مورد بررسی توسط پزشکان نیروی دریایی ایالات متحده - آیا پورنوگرافی اینترنتی باعث اختلالات جنسی می شود؟ بررسی با گزارش های بالینی (2016) - این بررسی گسترده ای از ادبیات مربوط به مشکلات جنسی ناشی از پورنو است. این بررسی جدیدترین داده ها را نشان می دهد که افزایش عظیم مشکلات جنسی جوانان را نشان می دهد. این مقاله همچنین مطالعات نورولوژیکی مربوط به اعتیاد به پورنو و تهدید جنسی را بررسی می کند. پزشکان گزارش های بالینی 3 از مردان که اختلالات جنسی ناشی از پورنو ایجاد کرده اند، ارائه می کنند.
مقاله: یک ساله 28 بهبود می یابد ناتوانی جنسی مزمن آن.
"همانطور که انجمن بالا می رود، عملکرد پایین می رود؟"بازگو کرد که مردان گزارش شده بودند اختلال نعوظ در رابطه با استفاده از پورنو در اینترنت - حتی در بیست سالگی. پاسخ حیرت انگیز بود. این مورد دهها هزار بار خوانده شده است ، و بسیاری از کاربران پورنو سنگین تأیید کرده اند که واقعاً از دست دادن قدرت نعوظ را تجربه می کنند. به نظر می رسد که خودارضایی "آنچه در گذشته بود نیست". فیلم های رایگان ، جریانی و تحریک کننده بیش از حد ، یک پدیده نسبتاً اخیر و به طرز شگفت انگیزی مشکل ساز است.
مسئله نه در آلت تناسلی بینندگان کاملاً سالم بلکه در مدار پاداش مغز آنها است - و هیچ راهکاری سریع وجود ندارد. حساسیت طبیعی دوپامین در مدار پاداش برای پاسخگویی جنسی طبیعی بسیار مهم است و به نظر می رسد تحریک بیش از حد واکنش دوپامین بسیاری از مغزها را تضعیف می کند. برای بازگشت به حالت عادی، مغز نیاز به زمان برای راه اندازی مجدد دارد بدون تحریک شدید.
متأسفانه ، بیشتر کاربران پورنو نمی فهمند که چه اتفاقی می افتد تا زمانی که مشکل کاملاً جدی شود ، زیرا آنها به طور طبیعی تمایل به "حل" هرگونه کندی نعوظ با پورنو شدید دارند (بنابراین مجبور می شوند دوپامین مورد نیاز برای رسیدن به نعوظ را آزاد کنند ، بلکه همچنین بیشتر باعث کاهش حساسیت طبیعی مغز و پاسخ جنسی آنها می شود). برخی از مبتلایان به طور طبیعی به داروهای تقویت کننده جنسی پرخطر متوسل می شوند ، و نمی دانند که آنها فقط مشکلی را که خود می توانند درمان کنند پنهان می کنند. برای توضیح ، در اینجا نظرات یک مرد در مورد سفر خود به سلامتی نعوظ آمده است:
[سه هفته بدون پورنو، استمناء یا ارگاسم] برای سالها ، من هر روز ، یک بار در روز ، از دوران دبیرستان ، به پورنو نگاه می کردم و به ارگاسم های متعدد خودارضایی می کردم. در دانشگاه ، من یک کامپیوتر شیک و بدون عینک و زندگی اجتماعی بودم ، هرچند که خیلی ورزش می کردم. من در اتاقم می مانم و درس می خوانم ، گیتار می نوازم یا خودارضایی می کنم. من در تمام این موارد کاملاً خوب عمل کردم.
من یک شغل IT پیدا کردم و وقتی توانستم هزینه اتصال به اینترنت کابلی خودم را داشته باشم ، دروازه های سیل باز شد. با دسترسی نامحدود به پورنو با کیفیت بالا 24/7 ، من می خواهم تا 4 صبح بیدار بمانم و تا ظهر بلند شوم. چند ماه آنقدر باند کردم که از سهمیه اینترنت خود فراتر رفتم و صورتحسابهای 1000 دلاری دریافت کردم. من قبلاً هر بار 5-10 پنجره جریان ویدیویی باز داشتم و بین آنها گزاف گویی می کردم ، که واقعاً سطح تحریک را بالاتر می برد. این الگو در اوایل دهه بیست من ادامه داشت. من اصلاً راضی نبودم و دکترم افسردگی را تشخیص داد.
پورن موقتاً خواسته ام را از بین برد ، بنابراین فکر کردم که این یک چیز خوب است ، و من را "متعادل" نگه می دارد. من افتخار می کردم که می توانم به یک دختر داغ در خیابان نگاه کنم و کوچکترین ذره ای برانگیختگی را احساس نمی کنم زیرا پورنو مرا حساسیت زدایی کرده بود. این راهی برای پس گرفتن قدرتی بود که من اعتقاد داشتم زنان بر من دارند. فقط خیلی دیرتر فهمیدم که این چقدر مخرب است.
بیشتر چیزهایی که در مدرسه ، رسانه ها و اینترنت آموخته ام می گویند استمنا، ، و حتی پورنو ، سالم هستند. همه بچه هایی که من می شناختم درگیر این کار بودند ، بنابراین من هرگز به ذهنم خطور نکردم که در واقع چقدر غیر طبیعی است در تضاد با یک زندگی جنسی طبیعی. تا آنجا که من می دانستم ، خودارضایی هیچ منفی نداشت و مشاهده پورنو چیزی بود که همه بچه ها همیشه انجام می دهند. بسیاری از دوستان من هنوز این دیدگاه را دارند.
وقتی سرانجام در 23 سالگی بکارت خود را از دست دادم ، اولین بارم وحشتناک بود. من نیمه سخت ، عصبی بودم و هیچ کاری جواب نمی داد. من اصلاً از آن لذت نبردم و مطمئنم دوست دختر سابقم نیز همین حرف را می زد. من او را دوست داشتم ، اما مدتها بود که سیستم عصبی خود را آموزش می دادم تا از راه جنسی به روش دیگری پاسخ دهد ، مثل اینکه بدن من نمی دانست چه کاری انجام دهد. زندگی جنسی ما یکی از مهمترین دلایلی بود که بعد از چند سال از هم جدا شدیم. من در تمام مدت زیاد پورن می دیدم. اکنون ، فهمیدم که در حال خرابکاری در رابطه مان بوده ام ، اما در آن زمان او را سرزنش کردم. او خودش مشکلاتی داشت اما سزاوار همه سرزنش ها نبود. در دفاع از خود ، صادقانه نمی دانم که چیزی بهتر از این است.
از آن زمان ، من رابطه جنسی برقرار کرده ام ، اما واقعاً هرگز نتوانسته ام آرامش داشته باشم و از آن لذت ببرم. من همیشه عصبی هستم و غالباً در نعوظ مشکل دارم. آخرین ارگاسم به دست یک دختر ماساژور چینی بود و حتی در آن زمان ، من در ارگاسم مشکل داشتم. او زیبا بود و اندام جذابی داشت ، اما مدتها طول کشید تا من ارگاسم کنم و تقریباً منصرف شد. این فقط یک نمونه از چگونگی کوتاه شدن توانایی تحریک شدن من از طریق روشهای عادی است.
یک دختر داغ ممکن است برهنه باشد و پاهایش روی تخت جلوی من باز باشد و من هنوز هم به سختی به نوعی تحریک دستی احتیاج دارم. این واقعاً مرا می ترساند. من می خواهم میل جنسی ام برگردد. می خواهم دوباره احساس عادی کنم. من می خواهم با بقیه دنیا ارتباط برقرار کنم و از زندگی ام لذت ببرم. من برای فرار از پورنو استفاده کرده ام و مطمئن هستم که این سهم در ایجاد افسردگی گذشته من نقش مهمی داشته است.
سال گذشته ، من یک تلاش مناسب برای ترک پورنو داشتم و متوجه پیشرفت هایی شدم. اما من در آن مدت هنوز خودارضایی می کردم و اروتیکا می خواندم. این تلاش فعلی برای اولین بار است که سعی می کنم بدون هیچ ارگاسم یا محرک های خارجی را تحریک کنم و احساس می کنم این کلید است. به نظر می رسد که پرهیز کامل باعث بهبود روند بهبودی می شود. من همچنین اشاره می کنم که از نظر جسمی و روحی 28 ساله و کاملاً سالم هستم و رژیم غذایی من کاملاً تمیز است. من به طور منظم در حال تمرین هستم. من سیگار نمی کشم هر چند آخر هفته زیاد می نوشم.
نکته عجیب این است که متوقف کردن کار سختی نبوده است ، همین که تصمیم گرفتم. جدا از سردردهای خفیف و خواب ناآرام ، من چنین چیزی نداشته ام علائم ترک بسیاری از مردم ذکر در عوض ، من هیچ چیز احساس نمی کنم. مثل اینکه من فقط میل جنسی ندارم. چوب صبح ندارد. رویاهای مرطوب نیست. نعوظ خود به خودی وجود ندارد. هوس ندارید شاخی نشده است من فرصت هایی برای داشتن رابطه جنسی داشته ام اما بدنم پاسخی نمی دهد. من در کلاس های تانگو شرکت می کنم ، بنابراین کاملاً اجتماعی هستم اما هنوز هیچ نشانی از میل جنسی ندارم. من می توانم با یک دختر زیبا برقصم و هیچ واکنش فیزیکی ندارم. من از نظر مغزی آگاه هستم که یک دختر جذاب است ، اما از نظر جسمی احساس نمی کنم.
چیزی که مرا با پرهیز ادامه می دهد ایمان من به این است که می توانم مغزم را مجدداً راه اندازی کنم و به حالت عادی برگردم. اما ناامیدکننده است.
[شش هفته بعد] این هفته نقطه عطفی در روند بهبودی من است. قبل از اینکه ادامه دهم ، لازم است دختر را از رقص تانگو توصیف کنم. او چشمانی بلند ، سبز (من عاشق چشمان سبز هستم) ، جثه ای عالی و سرد است و جهنم است. او واقعاً خیابانی باهوش و خاکی است و می تواند در مورد انبوه چیزها گفتگو کند. او فقط می خواهد سرگرم شود ، دقیقاً همان چیزی که الان به آن نیاز دارم.
من فکر می کنم امن است که بگویم میل جنسی من برگشته است ، اما هشت هفته بدون پورنو، استمناء و عاشقانه بود، و حداقل تخیل. هدف من این بود که آن را به رویایی مرطوب تبدیل کنم ، به عنوان نشانه ای که بدن من شروع به واکنش طبیعی می کند. من هرگز موفق نشدم هفته گذشته ، من با یک دختر ماساژ دهنده تایلندی ، ارگاسم خارجی تحریک شده داشتم. بخشی از من آرزو می کردم صبر کنم ، فقط از روی کنجکاوی ببینم چقدر طول می کشد. اما هدف من این است که دوباره یک زندگی جنسی سالم داشته باشم ، نه رویاهای مرطوب.
غیر از آن حادثه ، پرهیز مستقیم بود. [وقتی سرانجام با دختری که در کلاس تانگو ملاقات کردم رابطه برقرار کردم] ، هیچ اختلال نعوظ (ED) وجود نداشت. سخت بودم بدون اینکه او مرا زیر طبقه لمس کند. ما چندین بار رابطه جنسی برقرار کردیم ، بنابراین در بار دوم و سوم من کمی "کمک" لازم داشتم ، اما به هیچ عنوان ED وجود نداشت. بار چهارم که چند ساعت صبر کردیم ، و من فقط با روشن شدن بدون هیچ کمکی سخت شدم. بنابراین من فکر می کنم بی خطر است که بگویم من اکنون نعوظ قانونی و بدون کمک دریافت می کنم.
من همچنین فهمیدم که رابطه جنسی یک اجرا نیست ... این در مورد دو نفر است که با هم ارتباط برقرار می کنند و از آن لذت می برند. من فکر می کنم مدتی طول خواهد کشید تا همه چیزهایی را که از تماشای فیلم های پورنو جذب کردم ، یاد بگیرم ، که به هیچ وجه رابطه جنسی نیست. من می دانم که اکنون باید بر چه چیزی تمرکز کنم. من واقعاً سعی کردم جلسه را با بیشترین نوازش و لمس ، تا حد ممکن آهسته و احساسی انجام دهم. بنابراین ، من فکر می کنم که این فقط یک مسئله زمان و تمرین رابطه جنسی واقعی با زنان واقعی است.
فکر می کنم الان چیزها را بهتر می فهمم: وقتی مدتی است غذا نخورده اید ، مغز شما شروع به ترشح دوپامین می کند و این باعث می شود هوس غذایی کنید. این یک پاسخ بقا برای تشویق شما برای جستجوی غذا است ، بنابراین بدن از گرسنگی نمی میرد. وقتی سیر می شوید ، مغز شما این کار را می بندد و دیگر اشتیاق به غذا ندارید. اگر دائماً از این مکانیسم با استفاده از بسته بندی روی غذا سو ab استفاده می کنید ، مغز شما حساسیت خود را به دوپامین و عوامل محرک آن کاهش می دهد. این در واقع شما را ترغیب می کند تا بیشتر احساس پرخوری کنید تا همان حس را داشته باشید. پورنو به همین ترتیب کار می کند. غذا و رابطه جنسی بد نیست ، اما اگر پرخوری کنید ، سطح طبیعی دوپامین و تعداد گیرنده های مغز شما را ناراحت می کند و این همان چیزی است که باعث اعتیاد می شود. اکنون فکر می کنم پورنو "غذای ناخواسته برای مغز" است. به نظر می رسد غذاهای غیر مجاز و غذاهای بی ارزش اثرات مغزی بسیار مشابهی دارند.
[این اظهارات بعدی توسط این مرد در پاسخ به درخواست مشاوره دیگری توسط یک شخص دیگر نوشته شده است.] من حدس می زنم که سرعت بهبودی به چندین عامل متفاوت باشد:
- مدت زمانی که شما تماشای پورنو / خودارضایی (هر دو ساعت در روز و سال).
- چگونه انحصار پورنو / خودارضایی با فعالیت های دیگر (مانند رابطه جنسی با شرکای واقعی) مقایسه شد.
- تعداد بازدید های پورنو شما از نظر محتوای هاردکور و gonzo بیشتر شد.
- استفاده از ابزارهای دیگر برای افزایش احساس ارگاسم (به عنوان مثال اسباب بازی ها، شیوه هایی مانند آسفیکیزاسیون وابسته به عشق شهوانی و غیره).
- عوامل دیگری که سطح دوپامین را تحت تاثیر قرار می دهند (ورزش، رژیم غذایی، مکمل ها، افسردگی، مواد مخدر و غیره).
- چقدر پورنو را "شرم آور" در ذهن خود تصور می کنید (هرچه "شرم آور" تر باشد ، دوپامین بیشتری آزاد می شود ، که این مسئله را پیچیده تر می کند).
بر اساس تجربه من ، حدس می زنم که روش های بهبودی ذکر شده در زیر به ترتیب اثربخشی باشد:
- بدون پورنو، بدون استمناء، بدون ارگاسم.
- بدون پورنو، استمناء اما نه ارگاسم
- بدون پورنو، بدون استمناء، ارگاسم به روش های دیگر (به عنوان مثال با یک شریک)
- بدون پورنو، استمناء به ارگاسم.
- ضرب و شتم پورنو، بدون استمناء، بدون ارگاسم.
- تضعیف پورنو، استمناء اما هیچ ارگاسم
- ضرب و شتم پورنو، بدون استمناء، ارگاسم به روش دیگر (به عنوان مثال با یک شریک)
- تضعیف پورنو، استمناء به ارگاسم.
من تصور می کنم که تفاوت بین اولین و آخرین روش ها در شرایط میانگین زمان بازیابی می تواند 2-3 ماه در برابر 2-3 سال باشد.
این امکان وجود دارد که تنها چند سال از تحریک بیش از حد اینترنت پورنو امروزی طول بکشد تا باعث ناتوانی جنسی در شریک زندگی یا همسر در برخی از مردان شود. به طور دقیق ، مشکل پورنو نیست. این است تحریک شدید که باعث اختلال در تنظیم دوپامین می شود. یکی دیگر از رنجبران نوشت:
به نظر من چت ویدیویی مشکل بزرگتر است. من فکر می کنم دوپامین "ضربه" به خصوص با یک شریک آینده نگر تعاملی در انتهای دیگر قوی است ، زیرا او حتی بیشتر از یک ویدئو شبیه به معامله واقعی است. در پایان ، من همان مشکلات مربوط به اجرای دوربین را که با یک شریک واقعی داشتم ، پیدا کردم.
بسیاری از مردان جوان در حال حاضر گزارش مشکلات خود را به اینترنت کابلی جلوتر از جمعیت ، که می تواند بدان معنی است که آنها پیشتاز یک گروه بسیار بزرگتر است. با این حال ، کاربران در هر سنی در معرض خطر هستند. آنها گزارش می دهند که اگر "به اندازه کافی پورنو" متمایل شوند ، همیشه می توانند نعوظ ایجاد کنند ، اما دیگر نمی توانند با شرکای واقعی زندگی مشترک کنند. "لبه" ، مانند دیدن هشت تا ده پنجره باز پورنو ، تحریک شدیدی است ، که بسیار بیشتر از هر چیزی است که اجداد ما به طور مداوم با آن روبرو شده اند - که احتمالاً توضیح می دهد که چرا باعث تغییرات مغز ناخواسته در نتیجه ناتوانی آنها می شود.
در هر صورت، اگر گزارش شده باشد، این پدیده بسیار واقعی است. یک مرد اشاره کرد:
شب دیگر در حال تماشای برنامه ای در مورد روسپی ها بودم. بعضی از دختران را از فیلم های پورنو شناختم. در یک لحظه آنها گفتند که می توانند بگویند که استمنا گرایان پورنو مزمن چه کسانی هستند زیرا هیچ کاری از دست آنها برنمی آید که مرد را تحریک کند. به این فکر کنید ، حتی دختران حرفه ای آموزش دیده در زمینه تحقق جنسیت جنسی مردان نیز قادر به مطابقت با تحریک پورنوگرافی نیستند ، از جمله برخی از دختران که در واقع پورنوگرافی هستند. زنان "عادی" که فقط علاقه های ما را می خواهند فرصتی ندارند.
همچنین در این پدیده کار می کند اسطوره ای که استمناء مکرر حیاتی است برای سلامت باروری. مردان اغلب متوجه می شوند که استفاده از پورنو کنترل نشده و باعث ایجاد علائم ناخواسته می شود ، اما آنها را گمراه کرده اند باید اغلب انزال به نظر می رسد تنها انتخاب آنها برای افزایش شدت تحریک باشد.
در حقیقت، یک زمان طولانی، در ابتدا ناراحت کننده، ممکن است همه آنها واقعا نیاز به بازگرداندن حساسیت طبیعی مغز و به این ترتیب عملکرد طبیعی است.
(به روزرسانی پنج ماهه این مرد در زیر مراجعه کنید.)
برای اطلاعات بیشتر در مورد درک سلامت نعوظ ، به گری مراجعه کنید اختلال نعوظ و انجمن نمایش اسلاید
این در انجمن بود که این مقاله مرتبط بود.
شوهر و من برای 10 سال ازدواج کرده اند. زندگی جنسی ما خیلی خوب شروع شد. ما هر روز رابطه جنسی داشتیم، 3 بار در روز. او دنیای من را مانند یک قدیمی 19yr غرق کرد! (او 25 بود.)
اما چند ماه پس از ازدواج ما در مورد اعتیاد به مواد مخدر خود (از زمان 10) و نیاز به تماشای تلویزیون کابلی و پورنو در اینترنت پیدا کردم.
زندگی جنسی ما به تدریج رو به زوال رفت. او فقط نیمی از نعوظ سخت داشت (بسیار دور از آلت تناسلی مرد سخت که من اول می دانستم). من از او خواستم که این پورنو را کنار بگذارد زیرا من کاملاً از آنچه او به من می داد راضی نبودم (احساس کردم از همه او ربوده شده ام). او برای چند ماه ترک کرده بود و در این مدت زندگی جنسی ما دوباره به صدا در می آمد.
در طول 10 سال او درمورد فرار از ورود و خروج از پورنو با من صادق بوده است. او می توانست دو ماه ، حتی گاهی 3 ماه خوب کار کند. اما من همیشه می توانستم تشخیص دهم که چه زمانی دوباره به دنبال او می رود ، حتی بدون اینکه او حتی به من بگوید زیرا او نیم لنگ می شود و حتی گاهی اوقات انزال ندارد.
بنابراین ما فکر کردیم که شاید اگر ما برای تحریک او با هم پورنو تماشا می کردیم به ما کمک می کند ... اما پس از آن وقتی من تازه تحریک می شوم و او قبل از بلوغ درون من را انزال می کند!
پورنو نه تنها در مردان مشکل دارد. برای خودم می یابم که وقتی خودارضایی می کنم تمام آبهای روان طبیعی خود را از دست می دهم ... بنابراین وقتی او برای داشتن آن آماده است ، من نیستم! او مجبور است مانند دیوانه روی LUBE کف کند و من برای استفاده از Lube بیشتر باید متوقف شوم. او از من ناامید می شود. حتی با وجود تمام روان کننده های بیرون ، رابطه جنسی ناخوشایند شد - و حتی کمتر لذت بخش بود زیرا من فکر می کردم که "من ترجیح می دهم به پورنو نگاه کنم تا اینکه خشک باشم و رابطه جنسی برقرار کنم."
من راهی را می دانستم که آلت تناسلی او ممکن است باشد ، و او می دانست که چقدر طبیعی و مرطوب هستم. ما قبلاً بارها چنین چیزی را تجربه کرده بودیم ، وقتی او پورن را کنار می گذاشت. بنابراین ما به طور آشکار در مورد آن بحث کردیم و من با او در میان گذاشتم که چگونه پورنو باعث می شود خودارضایی و خوردن مقعد بسیار جذاب باشد در حالی که در زندگی واقعی این طور نیست. (او فکر کرد که این موضوع خنده دار است.)
ما از آن زمان تصمیم گرفته ایم که هر دو به بوقلمون سرد برویم و برای رفع نیازهای جنسی خود به جای خودارضایی به یکدیگر بیاییم. هیچ یک از ما بیش از یک ماه است که خودارضایی نکرده ایم. آب میوه ها بین ما و یک بار دیگر جاری است و او دوباره به جنسیت یک جوان 19 ساله بازگشت! ما در حال انجام رابطه جنسی 2 ، گاهی 3 بار در روز هستیم و آن را دوست داریم (و یکدیگر).
اشتهای جنسی شما چیزی است که چشم های خود را با آن پر می کنید. ما متوجه شده ایم که هر دو چشم خود را فقط با یکدیگر پر می کنیم (هر حرکت کوچک ، هر چین کوچک ، هر چین و چروک پوست) اشتهای جنسی ما را تحریک می کند. ما با مطالعه همدیگر WAY MORE بیشتر می شویم و نمی توانیم صبر کنیم تا لباس های یکدیگر را پاره کنیم!
من به او گفتم که این مقاله را می خوانم ، و او می گوید ، "اختلال نعوظ؟ داری منو بیرون میکنی! " اما بعد به او گفتم که تئوری من در کل درست است و او موافقت کرد. من همیشه می دانستم که وقتی **** او نیمه سخت بود یا لنگ بود ، این به خاطر پورنو بود و او همیشه می دانست که چه موقع من خودارضایی می کنم زیرا خشک می شوم.
دانش قدرت است. و دانستن نیمی از نبرد است.
بقیه نیروی اراده است. چیزی که همه ما باید یاد بگیریم.
ناشناس درباره این موضوع نظر داده است: "" چگونه از اختلال نعوظ مرتبط با پورنو بهبود یافتم "
موضوع: یک مسئله واقعی ... و ممکن است شیوع بیشتری از آنچه انتظار داریم باشد
این مقاله و پاسخ شما واقعاً برکت زندگی من است. من یک مرد 27 ساله هستم ، و صادقانه می توانم اعتراف کنم که داستان این مقاله 99٪ بازتاب دقیق زندگی من است. همانطور که میندر گفت ، ما "معتادان پورنو / استمنا” "لیستی گسترده از بهانه های منطقی برای ناتوانی خود را به اتمام رسانده ایم ، و این به ضرر روابط ما بوده است. تا حدی این نتیجه مکانیسم دفاع شخصی نفس ذهنی ذهن است ، اما من فکر می کنم کمبود دانش بیشترین عامل را در این زمینه دارد. ما فقط نمی دانستیم که چه عواملی باعث بروز مشکلات ما شده و چگونه می توانیم آن را درمان کنیم. جامعه به ما اعتقاد دارد که شاخی بودن کاملاً قابل قبول است و مردان بیش از حد پورنو تماشا می کنند. همچنین هنگامی که متخصصان جنسی مانند آلفرد کینزی و مسترز و جانسون ایده خودارضایی را تقویت می کنند هیچ ضرری ندارد و کاملا طبیعی است ، فایده ای ندارد.
من اکنون بسیار خوش شانس هستم تا یک دوست دختر در زندگی ام پیدا کنم که صبور، درک و حمایت می کند. ما دو سال است که با هم زندگی کرده ایم و زندگی جنسی مکیده است. ما سال گذشته بدون جنسیت رفته ایم.
در طول ماه های اول 6 از رابطه ما، ما بحث زیادی در مورد توانایی جنسیت ما درگیر شدیم؛ من اولین دوست پسر او بود که با این مشکل بود. اگرچه ما در سال گذشته سلیابی بی نظیر داشتیم، من معتقدم که در واقع رابطه ما را تقویت کرده است. من می توانم با او در ارتباط با این مقاله ارتباط برقرار کرده و به اشتراک بگذارم. ما اکنون درک پاتولوژی این مشکل را داریم. ما قصد داریم با هم در یک دوره هفته 8 کار کنیم.
برای همه کسانی که تجربه مشابهی دارند، شما تنها نیستید. ما نسل است که خوش شانس، در عین حال لعنتی، برای تجربه سرعت اینترنت با برد گسترده در سال های نوجوان ما. من تقریبا مطمئن هستم که تحقیقات بیشتر در مورد موضوع این موضوع انجام خواهد شد.
;
