اعتیاد به پورنوگرافی به دلیل اختلال نعوظ ، مسائل مربوط به روابط و افسردگی مقصر شناخته شده است ، اما استفاده مشکل ساز در حال افزایش است. در حال حاضر درمانگران و شرکت های فناوری راه حل های جدیدی را ارائه می دهند.
Thomas پورنوگرافی را به روش سنتی کشف کرد: در مدرسه. او به خاطر می آورد که همکلاسی ها در زمین بازی در مورد آن صحبت می کردند و هنگام خواب شب ها فیلم هایی را در تلفن هایشان به یکدیگر نشان می دادند. او 13 ساله بود و فکر می کرد این "خنده" است. سپس شروع به تماشای پورنوگرافی به تنهایی در رایانه لوحی خود در اتاق خود کرد. چیزی که به عنوان استفاده گاه به گاه ، در ابتدای بلوغ شروع شد ، به یک عادت روزانه تبدیل شد.
توماس (نه نام اصلی او) ، که در اوایل 20 سالگی است ، با یکی از والدین خود زندگی می کرد ، که به گفته او برایش مهم نبود که در اینترنت چه می کند. توماس می گوید: "در آن زمان ، این حالت طبیعی بود ، اما با نگاه به گذشته می بینم که به سرعت از کنترل خارج شده است." وقتی در سن 16 سالگی دوست دختر پیدا کرد ، شروع به رابطه جنسی کرد و کمتر پورنوگرافی تماشا کرد. او می گوید اما اعتیاد فقط منتظر بود تا دوباره ظاهر شود.
در اولین قرنطینه انگلستان در سال گذشته ، توماس شغل خود را از دست داد. او با خویشاوندان مسن خود زندگی می کرد و سعی می کرد از آنها در برابر کووید محافظت کند در حالی که بیش از حد بر پول استرس داشت. او ساعت ها به صورت آنلاین مشغول بود ، جایی که سایت های پخش فیلم های پورنو با افزایش تقاضا از سوی افرادی مواجه شده بودند.
او در مورد عادت خود می گوید: "دوباره روزانه شد." "و من فکر می کنم حدود 80 درصد از سقوط روانی من به دلیل پورنو بود." توماس شروع به جستجوی محتوای واضح تر کرد و گوشه گیر و بدبخت شد. عزت نفس او در حالی که شرم او را فرا گرفته بود ، کاهش یافت. آیا او تا به حال احساس خودکشی کرده است؟ او می گوید: "بله ، من به آن نقطه رسیدم." "این زمانی بود که من به پزشک عمومی خود مراجعه کردم. فکر کردم: من نمی توانم در اتاقم بنشینم و کاری انجام ندهم. من به کمک نیاز دارم."
شرمندگی توماس را از ذکر پورنوگرافی به پزشک ، که داروهای ضد افسردگی تجویز کرده بود ، باز داشت. آنها روحیه او را بهبود بخشیدند ، اما نه عادت او ، که باعث ایجاد بی اعتمادی در روابط او شده و بر زندگی جنسی او تأثیر می گذارد. او شروع کرد به این فکر که مردان دیگر باید در یک چرخه گرفتار شوند. او می گوید: "بنابراین من فقط چیزی را در گوگل جستجو کردم که" چگونه تماشای پورنو را متوقف کنم "و چیزهای زیادی وجود داشت.
Tاو بحث در مورد پورنوگرافی را بر روی عرضه صنعت چند میلیارد پوندی متمرکز کرده است-و مشاغل پرتلاش آن را از اتاق خواب کودکان دور نگه می دارد. در تاریک ترین گوشه های خود نشان داده شده است که پورنوگرافی در زمینه قاچاق جنسی ، تجاوز ، تصاویر سرقت شده و استثمار ، از جمله کودکان ، تجارت می کند. همچنین می تواند انتظارات از تصویر بدن و رفتار جنسی را با تجسم مکرر خشونت و اقدامات تحقیرآمیز ، معمولاً علیه زنان ، منحرف کند. و تقریباً به اندازه آب لوله کشی در دسترس قرار گرفته است.
برنامه های دولت بریتانیا برای مجبور کردن سایت های پورنوگرافی برای تأیید سن در سال 2019 از بین رفت به دلیل مشکلات فنی و نگرانی های فعالان حریم خصوصی. انگلستان هنوز امیدوار است که نوعی از مقررات را وضع کند. در این میان ، والدین باید فیلترهای ارائه دهنده اینترنت خود را فعال کنند و امیدوارند فرزندانشان در خارج از خانه به پورنوگرافی دسترسی پیدا نکنند.
بازار تحت سلطه MindGeek است ، یک شرکت کانادایی که صاحب سایت هایی از جمله YouPorn و Pornhub استبه دومی ، که می گوید روزانه 130 میلیون بازدید کننده دارد ، افزایش فوری ترافیک بیش از 20 درصد گزارش شده است در مارس سال گذشته این همه گیری همچنین باعث افزایش محتوای بزرگسالان در OnlyFans شد ، یک پلتفرم مستقر در انگلستان که بسیاری از مردم پورنوگرافی خانگی می فروشند (ماه گذشته ، OnlyFans برنامه های ممنوعیت محتوای صریح را لغو کرد پس از اعتراض کاربرانش).
نتیجه ، به گفته فعالان پورنوگرافی و شبکه کوچک اما رو به رشد درمانگران متخصص ، افزایش استفاده مشکل ساز است ، به ویژه در مردانی که در عصر پهنای باند با سرعت بالا بزرگ شده اند. آنها می گویند مصرف معمولی می تواند افزایش یابد و کاربران را وادار به جستجوی محتوای شدیدتر برای برآوردن خواسته های خود کند. آنها پورنوگرافی را به دلیل کمک به افسردگی سرزنش می کنند ، اختلال نعوظ و مسائل مربوط به رابطه کسانی که به دنبال کمک هستند اغلب مشکلات خود را اشتباه می دانند. گاهی اوقات ، آنها وارد دنیای در حال تکامل سریع مشاوره آنلاین می شوند که خود بحث برانگیز شده است. این برنامه شامل برنامه های پرهیز اخلاقی با رنگ های مذهبی است - و بحث شدید در مورد وجود اعتیاد به پورنوگرافی.
با این حال ، مبارزان مبارزه با پورنوگرافی امیدوارند با مقابله با مصرف اجباری برخی از آثار سمی پورنوگرافی را بررسی کنند. می گوید: "این صنعت تقاضا محور است ... زیرا مصرف کنندگان ، دلال ها ، قاچاقچیان و مجرمان شرکتی از فیلم سوءاستفاده جنسی زنان ، دختران ، مردان و پسران برای تولید محتوای غیرمفهوم استفاده می کنند." لیلا میکلویت ، بنیانگذار پایگاه آمریکایی مستقر صندوق دفاع از عدالت، که با استثمار جنسی به صورت آنلاین مبارزه می کند.
Jجن جنکینز هرگز به پورنوگرافی وابسته نبود ، اما معمولاً در 13 سالگی آن را از طریق دوستان مدرسه کشف کرد. تحقیقات هیئت طبقه بندی فیلم بریتانیا در سال 2019 نشان داد 51 درصد از كودكان 11 تا 13 ساله پورنوگرافي ديده بودند كه اين ميزان به 66 درصد از كودكان 14 تا 15 ساله رسيده بودبه (ارقام ، از یک نظرسنجی آنلاین از خانواده ها ، احتمالاً ناچیز است.) خیلی بعد ، جنکینز ، 31 ساله ، در حال مدیتیشن بودایی بود که احساس کرد خود را از انحرافات ناسالم ، از جمله پورنوگرافی خلاص می کند. او می گوید: "این فقط چیزی بود که دیگر در زندگی نمی خواستم."
جنکینز همچنین یک کارآفرین بود - و از یک فرصت جاسوسی کرد. او ساعت ها تحقیقات بازار را در انجمن ها ، از جمله Reddit انجام داد ، جایی که مردم در مورد استفاده از پورنوگرافی مشکل ساز با درجات مختلف ، از سطح خود گرفته تا "معتادان تمام عیار که 10 ساعت در روز آن را تماشا می کنند". همه آنها از به اشتراک گذاشتن مشکل خود ناراحت شده بودند ، یا هنگام درخواست کمک از طریق اعتیاد سنتی یا خدمات بهداشت روانی مورد قضاوت قرار گرفته بودند.
بنابراین جنکینز ساخت خیساندن، که ادعا می کند "تنها برنامه کامل جهان برای مسدود کردن و ترک پورنو" است. با پرداخت هزینه ، فناوری را ارائه می دهد که طراحی آن تقریباً غیرممکن است. این دستگاه در همه دستگاه های کاربر کار می کند تا نه تنها سایت های پورنوگرافی ، بلکه محتوای جنسی در رسانه های اجتماعی و جاهای دیگر را مسدود کند. Remojo همچنین دارای محتوی رو به رشدی از جمله مصاحبه پادکست ، مدیتیشن هدایت شده و جامعه آنلاین ناشناس است. "شرکای پاسخگویی" را می توان به طور خودکار نسبت به عود احتمالی هشدار داد.
از زمان راه اندازی نرم نرم افزار در سپتامبر 2020 ، جنکینز می گوید بیش از 100,000،1,200 نفر Remojo را نصب کرده اند ، اکنون با نرخ بیش از 15 نفر در روز. این شرکت که 900,000 نفر را در لندن و ایالات متحده مشغول به کار می کند ، XNUMX پوند از هشت سرمایه گذار جذب سرمایه کرده است.
جنکینز تخمین می زند که بیش از 90 درصد مشتریان او مرد هستند ، از جمله بسیاری از کشورهای مذهبی تر از انگلستان ، مانند ایالات متحده ، برزیل و هند. پدران و مردان جدیدی مانند او هستند که در حال رشد شخصی هستند. جنکینز می گوید ، Remojo ، که هزینه آن از 3.99 دلار (حدود 2.90 پوند) در ماه است ، ضد پورنوگرافی ، ضد خودارضایی یا اخلاقی نیست. اما واقعیت این است که اگر مردم بنشینند و فکر کنند که در بهترین حالت خود هستند ، معمولاً می گویند وقتی فاقد پورنو هستند. "
وقتی توماس در ماه مه امسال به گوگل ضربه زد ، از نظر اجتماعی کمتر منزوی شده بود و کار دیگری پیدا کرده بود. او دیگر قصد خودکشی نداشت ، اما همچنان درگیر پورنوگرافی بود. وقتی او به دنبال کمک بود ، Remojo ظاهر شد. او آن را بارگیری کرد و منتظر ماند تا ببیند چه اتفاقی می افتد.
Pاولا هال ، روان درمانگر کهنه کار و متخصص در رابطه جنسی و اعتیاد به پورنوگرافی ، در دهه 90 قبل از تغییر دوره کار با معتادان به مواد مخدر را آغاز کرد. او متوجه تغییر نگرش نسبت به اعتیاد به رابطه جنسی شده بود. او می گوید: "قبلاً به عنوان یک مسئله مشهور شناخته می شد مرکز لورل، شرکت متشکل از 20 درمانگر در لندن و وارویکشایر. "این افراد ثروتمند و قدرتمندی بودند که پول داشتند به کارگران جنسی حقوق بدهند." پانزده سال پیش ، تعداد کمی از مشتریان هال حتی از پورنوگرافی به عنوان راهی برای ترک اعتیاد یاد کردند. سپس اینترنت پرسرعت به وجود آمد. "در حال حاضر ، احتمالاً 75 it's برای آنها صرفاً پورنو است."
تحقیقات در سال بعد از شروع همه گیری بیش از 30 درصد افزایش یافت. هال پنج درمانگر جدید استخدام کرد. آنها تقریبا 300 مشتری در ماه می بینند. او می گوید: "ما افرادی را می بینیم که درمان برای آنها بسیار مورد نیاز است." "اعتیاد یک علامت است - مکانیسم مقابله یا بی حسی."
کار هال شامل یافتن و صحبت در مورد علت اصلی مشکل و سپس بازسازی یک رابطه سالم با رابطه جنسی است. او می گوید ، این در مورد پرهیز نیست. بسیاری از مناطق خالصانه جامعه اعتیاد به پورنوگرافی ، ترک خودارضایی را به طور کامل ترویج می کنند. این شامل عناصر NoFap ، جنبش "بازیابی پورنوگرافی" است که 10 سال پیش به عنوان انجمن Reddit شروع شد. (Fap یک کلمه عامیانه برای خودارضایی است ، اگرچه NoFap.com اکنون می گوید که ضد خودارضایی نیست.)
NoFap و جامعه وسیع تر اعتیاد به پورنوگرافی در نبرد با فعالان طرفدار پورنوگرافی و عناصر صنعت پورنوگرافی هستند. به نظر می رسد که دین پشتوانه برخی از نیروهای هر دو طرف است. (میکلویت ، از صندوق دفاع از عدالت ، قبلاً مدیر لغو Exodus Cry بود ، یک گروه فعال مسیحی که علیه استثمار در صنعت جنسیت مبارزه می کند.) از جمله اختلافات آنها وجود اعتیاد است. با این حال ، در سال 2018 ، سازمان بهداشت جهانی رفتار جنسی اجباری را به عنوان یک اختلال سلامت روانی طبقه بندی کرد و آن را با قمار اجباری مطابقت داد.
چندین مطالعه به بررسی آثار پورنوگرافی بر روی مغز پرداخته اند. برخی پیشنهاد کرده اند که باعث تحریک می شود احساس بیشتر از میل ، اما لذت بردن نیست، در کاربران اجباری - ویژگی اعتیاد. دیگران نیز به آن اشاره کرده اند سیستم پاداش مغز در مصرف کنندگان عادی پورنوگرافی کوچکتر است، به این معنی که آنها ممکن است به مطالب گرافیکی بیشتری برای برانگیختن نیاز داشته باشند. هال می گوید: "در نهایت ، مهم نیست که نام آن چیست ، زیرا این یک مشکل است." او مردانی را دیده است که در اتاق قدم می زنند و تا زمانی که به پورنوگرافی رسیدگی نکنند نمی توانند به چیز دیگری فکر کنند: "آنها عصبانی می شوند."
Jآمیس (نه نام اصلی او) در اوایل 30 سالگی است و مانند توماس در 13 سالگی پورنوگرافی را کشف کرد: "پدر و مادرم از یکدیگر متنفر بودند و من در طبقه بالا در رایانه خود مخفی می شدم." پورن یک ابزار بی حس کننده برای هر نوع احساس منفی بود. "
جیمز سعی کرد در دانشگاه کمک بگیرد ، وقتی از پورنوگرافی برای کاهش فشار مهلت ها استفاده می کرد ، فقط زمان او را دزدید ، و به تحصیلات او آسیب رساند. او یک مشاور روابط پیدا کرد. "من برای اولین بار در حال آماده شدن برای صحبت در مورد اعتیاد به پورنو بودم ، و من واقعاً عصبی بودم ، و زن گفت:" چرا شما فقط تماشای آن را متوقف نمی کنید؟ " او خیلی بی اعتنا بود. "
این تجربه جیمز را تا 25 سالگی متوقف کرد ، زمانی که استرس شدید کاری او را به پایین ترین نقطه خود رساند. او می گوید: "من تقریبا متوجه شدم که پورن را با نرخ بالاتری از اینترنت که می تواند تولید کند مصرف می کنم." عادت او دو رابطه جدی را خراب کرده بود. "داشتن این اشتهای سیری ناپذیر برای پورنو هنگامی که احساس وحشتناک می کنید ، فقط روح را خراب می کند ، اما وقتی در یک رابطه خوب هستید ، هیچ چیز نیست."
دو سال پیش قبل از ملاقات با هال ، جیمز به او پیشنهاد رفتاردرمانی شناختی با فردی شد که هیچ ایده ای در مورد اعتیاد نداشت. او مسیر اعتیاد به رابطه جنسی را طی کرد ، اما از یک برنامه 12 مرحله ای که به گفته وی بر اساس شرم و "قدرت برتر" بود ، متنفر بود.
هال ابتدا با کینه و خشمی که جیمز نسبت به والدینش احساس می کرد برخورد کرد. او می گوید: "پس از آن دوباره آموختن رابطه جنسی بود." او شروع به دسته بندی رفتارها در حلقه ها کرد. حلقه میانی حاوی پورنوگرافی بود و ممنوع بود. یک حلقه "در معرض خطر" شامل برخی از برنامه های تلویزیونی و وب سایت های غیر پورنوگرافی اما مبهم جنسی بود. او می گوید: "حلقه بیرونی رفتارهایی است که خوب و مفید هستند و من باید آنها را انجام دهم ، مانند تلفن زدن به خانواده و رفتن به جلسات اعتیاد."
صحبت با معتادان دیگر یک استراتژی مهم جایگزین برای جیمز بوده است. او در حال حاضر بسیار کمتر از پورنوگرافی استفاده می کند ، اما حتی پس از سه سال نیز ترک آن برایش سخت شده است. او می گوید: "شما می توانید از نظر جسمی خود را از الکل یا مواد مخدر جدا کنید ، اما نمی توانید خود را از جنسیت خود جدا کنید." "اما حداقل در حال حاضر من آن را درک می کنم و می توانم راهی را ببینم. قبلاً دائمی وجود داشت که بسیار منزوی بود. "
Hهمه می گویند حدود 95 درصد از پرسش ها در مرکز Laurel از مردان انجام می شود - و اکثر زنانی که با هم تماس می گیرند نگران شریک زندگی خود هستند. او معتقد است زنان بخش قابل توجهی از کاربران مشکل ساز را تشکیل می دهند ، اما معتقد است که معتادان جنسی زن با مانع شرمندگی بزرگتری روبرو هستند ، زیرا انتظار دارند که آنها به عنوان "شلخته یا مادر بد" دیده شوند. با این حال ، او می گوید سیاست جنسیتی یکسان مردان را از نظر احساسی تحت تأثیر قرار می دهد و مشکلات آنها قابل درک نیست.
او می گوید: "ما دختران را به سنگر ایمنی جنسی تبدیل می کنیم -" به بیماری های مقاربتی مبتلا نشوید ، باردار نشوید ، شهرت کسب نکنید ". "ما بچه ها را تربیت می کنیم که دختران را باردار نکنند و مراقب احساسات آنها باشند." با انجام این کار ، هال می گوید ، "ما احساسات مردان را در سنین جوانی از جنسیت جدا می کنیم ، در حالی که با زنان تمایل آنها را از تمایلات جنسی آنها جدا می کنیم - و ما تعجب می کنیم که چرا ما یک مشکل داریم".
هال آموزش جنسی و روابط بهتر را ترویج می کند ، به علاوه دسترسی بهتر به افرادی که دچار مشکل می شوند را بهبود می بخشد. او همچنین به تأیید سن معتقد است. اما هال می افزاید: حتی اگر دولتها چیزی را که م worksثر باشد طراحی کنند ، "ما باید بپذیریم که یک کودک مصمم همیشه راهی برای غلبه بر سیستم پیدا می کند ، به همین دلیل ما نیز باید آموزش ببینیم".
توماس و جیمز همچنین معتقد به مقررات سختگیرانه تر هستند. جیمز می گوید: "من اغلب فکر می کنم اگر در 13 سالگی فیلتری در اینترنت وجود داشت ، اکنون با بچه ها ازدواج می کردم و این مکالمه را نداشتم." جنکینز Remojo می گوید: "کودکان نمی توانند مسئول تعامل با این محتوا شوند. این شرم آور است که ما شرایط را همانطور که هست بپذیریم. "
وقتی با توماس صحبت می کنم ، برنامه Remojo او به او می گوید که او 57 روز بدون پورنوگرافی بوده است. او می گوید از نتایج حیرت زده شده است. به نظر می رسد مسدود کردن پورنوگرافی به جای درمان ، برای او موثر است. توماس در روزی که Remojo را بارگیری کرد ، دوست دخترش را مجبور به ایجاد و مخفی نگه داشتن یک رمز عبور کرد که برای تغییر تنظیمات مسدود کننده مورد نیاز است. او فکر می کند که 80 درصد از مشكل خود رها شده است و احساس می كند كه فقط یك هفته در میان به دنبال پورنوگرافی است. او می گوید: "رابطه جنسی دیگر سخت نیست و دوست دخترم می تواند دوباره به من اعتماد کند." "شاید گفتن آن عجیب به نظر برسد ، اما من الان خیلی افسرده نیستم و احساس می کنم دوباره بر زندگی خود کنترل دارم."
پیوند به مقاله اصلی Guardian (6 سپتامبر 2021)
;