امروز به هفته 5 ام رسیدم. قبل از این زمان تقریباً هر روز PMO می کردم. این فقط برای من یک رسم بود و زیاد به آن فکر نمی کردم. اما عوارض جانبی آن وحشتناک بود. من از سالها قبل افسردگی جدی با افکار خودکشی داشتم. من دیگ سیگار کشیدم و هرگز از اتاق خوابگاه خارج نشدم. برای ترک سیگار با خودم کلنجار رفتم اما هرگز موفق نشدم. اما بعد از شاید ~ روز 10 ، این نیاز کاملاً از بین رفت (همان آبجو). من دیگر پارانویا نبودم. احساس می کردم صورتم تمام مدت لبخند می زند ، مکالمه را شروع کردم ، به ملاقات پدر و مادرم (من دانشجو هستم) رفتم. از 30 روز 5 میل به PMO نیز ناپدید شد. من زیاد به خواب احتیاج ندارم ، بعد از XNUMX ساعت بلند می شوم و هر لحظه عالی می شوم.
اکنون مشاغل 2 دارم و مشغول پایان نامه کارشناسی ارشد خود در رشته کامپیوتر هستم و احساس غرق نمی کنم. من هر روز صبح با تمرین شروع کردم. 6-12 کیلومتر پیاده روی و تمرین های گسترده ای روی Chin Up که بیش از یک سال از آن استفاده نکردم در درب من بود (شروع کردم به خواندن کتابی در مورد چگونگی آموزش بچه ها در زندان). من رفتارهای غذایی خود را تغییر دادم (بیشتر شبیه آقای آتوکین ها) ، قبل از آن زمان من فقط سیب زمینی زیادی می خوردم. سبزیجات همیشه بخش بزرگی از تغذیه من بودند ، اما اکنون می دانم که به هر روز به گوشت احتیاج دارم.
ماهی نیز بسیار جذاب است ، خصوصاً اگر خودم آن را صید کنم. به اندازه کافی عجیب و غریب من بزرگترین های 5 هفته گذشته را می گیرم. با تجهیزات مزخرف ، بچه های کنار من آنچه را می دیدند باور نمی کردند. هنگام ماهیگیری همچنین فهمیدم که دستهایم بیشتر تحت کنترل است. من می توانم بدون هیچ عصبانیت و لرزش انگشتان ، گره های کاملی درست کنم. و بله عصبانیت ، من آن را روی همه چیز داشتم. فقط ناپدید شد
وی گفت: "من نمی توانم باور کنم که با توجه به اینکه از کجا شروع کرده ام ، خیلی دور شده ام. من دیگر غمگین و تنها نیستم. من زنده ام و این فقط آغاز است. "
این تنها برخی از مزایای من است پس از ترک PMO من برای آینده کنجکاو هستم.
با احترام ، 1337
ارتباط دادن - هفته 5 انجام می شود
by 1337
;