من یک پسر 26 ساله هستم که سابقه بسیار طولانی (و کاملاً معمولی) تماشای پورنوگرافی را دارم. من از 14 یا 15 سالگی شروع به تماشای آنلاین تصاویر کردم و با 16 یا 17 سالگی به ویدیوها پیشرفت کردم و از 18 سالگی رابطه جنسی را شروع کردم و از آن زمان به بعد دو دوست دختر طولانی مدت داشته ام (سه سال است که با دوست دختر فعلی دوست هستم).
من احتمالاً هر هفته دو تا چهار بار (شاید هر بار 15 دقیقه) پورنو تماشا کنم و به ارگاسم خود ارضایی بدم. محتوای آن نسبتاً وانیلی باشد. می گویم این حداقل در شش یا هفت سال گذشته یک رفتار کاملاً ثابت بوده است.
من همچنین سابقه اضطراب عملکرد جنسی داشته ام. به هر دلیلی من یک بار آن را برطرف نخواهم کرد که منجر به بروز مشکلاتی برای چند بار بعدی قبل از قطع این رشته خواهد شد. اخیراً من یک رگه کاملاً بد داشتم ، جایی که نتوانستم نعوظ واقعی را برای یک ماه تا دو ماه حفظ کنم و اگر صادقانه بگویم ، نعوظ های قبل از آن با شریک زندگی من هم خیلی زیبا نبودند. این باعث ایجاد استرس زیادی در بقیه زندگی من شد.
بنابراین مطمئناً من فکر کردم همه چیز مانند تستوسترون کم یا نوعی آسیب عصبی در من اشتباه است. من هم اتفاقاً یک سند هستم که نشان می دهد حتی ما از هیپوکندری ایمن نیستیم. در ذهن منطقی من ، من می دانستم که این یک اختلال نعوظ روانشناختی است ، اما به نظر نمی رسد که این دانش به چیزهایی کمک کند. من می دانستم که اختلال نعوظ روانشناختی می تواند مربوط به استفاده از پورنوگرافی باشد ، اما من همیشه این موضوع را با استفاده از محتوای بسیار بالاتر از مطالب خودم مرتبط کرده بودم.
بنابراین در حدود بدترین قسمت آن ، دوست دختر من مجبور شد یک ماه را برای کار خود ترک کند. از آنجا که هیچ چیز کار نکرده بود ، من تصمیم گرفته بودم یک یا دو هفته قبل از رفتنش پورنوگرافی را قطع کنم. خیلی سریع بلافاصله بعد از اینکه او را ترک کردم ، من به دوره ای از میل جنسی صفر افتادم. بدون نعوظ های صبحگاهی ، قادر به بدست آوردن نعوظ از طریق خود تحریک ، نادا ، فشرده سازی. من سعی کردم پورنو را امتحان کنم که آیا این کار می کند زیرا می دانستم که باید تئوری خود را تست کنم. این حدود سه هفته به طول انجامید تا یک هفته قبل از اینکه او به خانه بیاید.
در این مرحله اوضاع کمی بهتر شد (نیمه نعوظ صبحگاهی) اما در واقع هیچ چیز قابل استفاده نیست. من از اوضاع و احوال دوست دخترم چنان مضطرب بودم که به زحمت فیلمنامه ای را برای cialis (که واقعاً واقعاً م worksثر است) تهیه کردم. من فقط دو یا سه بار از آن استفاده کردم قبل از اینکه بخواهم نعوظ بسیار خوبی داشته باشم ، و در ماه گذشته بدون سیالیس رابطه جنسی خوبی داشته ام و هنوز به پورنوگرافی مراجعه نکرده ام (حدس می زنم این حدود 70 تا 75 سال باشد) روزهای بدون پورنو).
به هر حال ، یک نوع داستان پر سر و صدا ، اما من واقعاً احساس می کنم آنچه در استفاده از پورنوگرافی "عادی" می دانند ، در اختلال عملکرد جنسی من نقش داشته است. آشکارا اضطراب نیز عاملی بود ، اما احتمالاً دلیل اصلی آن نبود.
ارتباط دادن - حتی اگر فکر نمی کنید مشکل پورنو است - فقط ممکن است باشد
;