چرا میل جنسی من خیلی بالاتر از دوستان / همسرانم است؟ مرتب کردن میل جنسی واقعی ("اشتیاق برای ادغام") از ولع مصرف اعتیاد آور گیج کننده است ("من باید پیاده شوم یا بمیرم"). مورد دوم همان مورد قبلی نیست. "لیبیدو" به میل جنسی اشاره دارد با یک شریک وقتی در حضور یک شریک بالقوه است. تحریک بیش از حد امروز باعث می شود بسیاری از کاربران پورنو با خارش مداوم از بدن خارج شوند ، اما تمایل کمی به یک شریک واقعی دارند. نتیجه؟ ارگاسم بیشتر ... اما رضایت کمتر و ناامیدی جنسی بسیار بیشتر.
نگاه کنید به: مطالعات پیوند استفاده از پورنو یا اعتیاد به مواد مخدر / جنسی به اختلالات جنسی پایین تر فعال سازی مغز به محرک های جنسی و کاهش رضایت جنسی
آنچه یکی از اعضای انجمن گفت:
اگر چیزی کشف کرده باشم ، میل جنسی من آنقدرها که فکر می کردم قوی نیست. من صاف نیستم ، اما خیلی راحت قادر به کنترل اصرارهایم هستم. دلیل این امر احتمالاً بخشی از سن من است (47). هنوز هم ، من تعجب می کردم که چرا میل جنسی من مانند سایر بچه های هم سن من کاهش پیدا نمی کند. من حتی یک بار به دکتر مراجعه کردم تا ببینم آیا او می تواند چیزی به من بدهد تا میل جنسی من را کاهش دهد. همسرم ماهانه 3 یا 4 بار رابطه جنسی را دوست دارد که طبیعی است. من روزی 3 یا 4 بار رابطه جنسی می خواستم.
فکر می کنم بیشتر از اینکه به پورنو وابسته باشم ، به ارگاسم اعتیاد داشتم. من می دانم که این دو دست به دست هم می دهند ، اما به نظر نمی رسد که زندگی بدون پورنو مشکلی داشته باشم. بزرگترین مشکل من چسباندن مرگ بود. برای اینکه خودم را در دوران خودارضایی ارگاسم کنم ، باید سخت تر و دشوارتر می گرفتم. با این حال ، هرچه بیشتر چنگ بزنید ، احساس بیشتر می کشید هرچه بیشتر به O برسید. این یک حلقه باطل است که منجر به یک مورد بد از انزال تاخیر می شود. من فهمیدم که زن خیلی دوست ندارد یک ساعت بخورد در حالی که عرق شده است. به خصوص اگر هدف نهایی هرگز محقق نشود.
من همیشه فکر می کردم که باید خودم را ضعیف نگه دارم تا دیوانه جنسی نشوم. درست نیست. همانطور که کشف کردم ، وقتی در اجتناب از استمنا / / پورنو (هم اکنون در 25 روزگی) ثابت قدم می مانم ، میل جنون من پایین می آید و در واقع کاهش می یابد.
رابطه جنسی خیلی راحت است، وقتی که با فردی که دوست دارید لذت ببرید و نشستن توسط خودتان در توالت یا نشستن در مقابل یک صفحه رایانه ای نیست.
پسر دیگر:
این یک سواری جهنمی بوده است ، اما اکنون می توانم با خیال راحت بگویم که تمایل به خودارضایی به پورنو (یک عادت / اعتیاد مادام العمر) ، بسیار فروکش کرده است و بدون شک من در زندگی خود انرژی و "زندگی" بیشتری دارم. و تلاش ها واقعاً ارزش آن را دارند - همه آن!
غالباً یک شریک می تواند به شما بگوید که از تعادل خود خارج شده اید و با کمک به شما در حفر بیشتر عمق چیز دیگری بدست نخواهد آمد. اما از آنجا که هیچ کس واقعیت (و علم پشت آن) را درک نکرده است اثر چاسر، این سندرم فقط همسران خود را از هماهنگی خارج می کند - با یک احساس دوست نداشتن و دیگری احساس بی مهری. نیازی به گفتن نیست که همیشه مرد احساس سستی و نیازمندی می کند.
خبر خوب این است که اغلب همکاران بیش از هر چیز دوست دارند بیش از هر چیز به نظر می رسد. آنها خواهد بود دوست دارند یکدیگر را جای دهند. فقط بدانید که "سیاهچاله نوروشیمیایی" پشت ولع مصرف هرگز قابل پر شدن نیست - هر چقدر هم یک شریک راغب باشد. در عین حال ، صمیمیت جنسی یک ایده عالی است. به آزمایش فکر کنید رفتارهای پیوند روزانه، اما کمتر مکرر ارگاسم
;