پیوند به مقاله اصلی - "اعصاب اعتیاد به پورنوگرافی اینترنت: یک بررسی و به روز رسانی" (2015)
- تعداد زیادی از مقالات مورد بررسی دیگر با پراوس و همکاران موافق هستند، 2015 از مدل اعتیاد به پورنو پشتیبانی می کند: منتقدان انتقادی از Prause و همکاران.، 2015
منتخب انتقاد Prause و همکاران.، 2015 (استناد 309)
یکی دیگر از مطالعات EEG که شامل سه نویسنده ی مشابه بود، اخیرا منتشر شد [309] متاسفانه، این مطالعه جدید از بسیاری از مسائل روش شناختی همانند پیشین رنج می برد [303] به عنوان مثال، از یک استخر موضوع ناهمگن استفاده شد، محققان پرسشنامه های غربالگری را که برای کاربران پورنوگرافی پاتولوژیک معتبر نبود، مورد بررسی قرار نمی دادند و افراد برای سایر اعمال اعتیاد یا اختلالات خلقی نمایش داده نمی شدند.
در مطالعه جدید، Prause و همکاران. فعالیت های EEG تماشاگران مکرر پورنوگرافی اینترنتی را با کنترل آنها مقایسه کرد، زیرا آنها هر دو تصویر جنسی و بی طرف را مشاهده کردند [309] همانطور که انتظار می رود، دامنه LPP نسبت به عکس های خنثی برای هر دو گروه افزایش می یابد، اگر چه افزایش دامنه برای افراد IPA کوچکتر است. نویسندگان اظهار داشتند که انتظار می رود دامنه وسیعی برای بینندگان مکرر پورنوگرافی اینترنتی وجود داشته باشد، "این الگو با مدل های اعتیاد به مواد متفاوت است".
در حالی که دامنه های بیشتر ERP در پاسخ به نشانه های اعتیاد نسبت به عکس های خنثی در مطالعات اعتیاد مواد دیده می شود، یافته های جاری غیر منتظره نیست و با یافته های کوهن و گالینات همخوانی دارد [263]، که با استفاده از فعالیت های کمتر مغز در پاسخ به تصاویر جنسی ارتباط پیدا می کند. در بخش بحث، نویسندگان به Kühn و گالینات اشاره کردند و عادت به عنوان یک توضیح معتبر برای الگوی LPP پایین ارائه دادند. با این حال، توضیح بیشتر ارائه شده توسط Kühn و گالینات این است که تحریک شدید ممکن است منجر به تغییرات نوروپلاستی شود. به طور خاص، استفاده از پورنوگرافی بالاتری با حجم کم ماده خاکستری در ستون فقرات پشتی، تحریک جنسی و انگیزه جنسی مرتبط است [265].
مهم است که توجه داشته باشیم که یافته های Prause و همکاران. در جهت مخالف آنچه انتظار می رفت [309] ممکن است تماشاگران مکرر از پورنوگرافی های اینترنتی و کنترل ها برای پاسخگویی کوتاه به تصاویر جنسی در صورتی که مصرف پاتولوژیک پورنوگرافی اینترنتی تاثیری نداشته باشند، دامنه های LPP مشابهی دارند. در عوض، یافته های غیر منتظره از Prause و همکاران. [309] نشان می دهد که بینندگان مکرر از پورنوگرافی اینترنتی تجربه عادت به تصاویر هنوز. ممکن است منطقی این را به تحمل برساند. در دنیای امروز اینترنت با سرعت بالا، احتمالا مصرف کنندگان مکرر کاربران پورنوگرافی اینترنتی فیلم های فیلم و فیلم های جنسی را در مقایسه با کلیپ های باقی مانده مشاهده می کنند. فیلم های جنسی بیشتر باعث تحریک فیزیولوژیکی و ذهنی نسبت به تصاویر جنسی می شوند [310] و تماشای فیلم های جنسی باعث کاهش علاقه و پاسخ جنسی به تصاویر جنسی می شود [311] با هم، Prause و همکاران، و مطالعات Kühn و Gallinat منجر به نتیجه معقول می شود که مکرر بینندگان پورنوگرافی اینترنتی نیاز به تحریک بصری بیشتر برای تحریک پاسخ مغز قابل مقایسه با کنترل های سالم و یا کاربران متوسط پورنوگرافی است.
علاوه بر این، بیانیه Prause و همکاران. [309] که "اینها اولین اطلاعات فیزیکی کارکنان افرادی هستند که مشکلات تنظیم مقررات VSS را گزارش می دهند" مشکلی است، زیرا از تحقیق منتشر شده در اوایل [262,263] علاوه بر این، مهم است که توجه داشته باشیم که یکی از مهمترین چالش ها در ارزیابی پاسخ مغز به نشانه های معتادین اینترنتی این است که مشاهده محرک های جنسی، رفتار اعتیاد آور است. در مقابل، مطالعات واکنش پذیری مجدد روی معتادان کوکائین از تصاویر مربوط به استفاده از کوکائین (خطوط سفید روی یک آینه) استفاده می کنند، نه اینکه افراد در حین مصرف کوکائین مصرف کنند. از آنجا که مشاهده تصاویر و فیلم های جنسی رفتار اعتیادآور است، مطالعات فعال سازی مغز در آینده بر روی کاربران پورنوگرافی اینترنتی باید در طراحی و طراحی تفسیر و نتایج نتایج هر دو مورد احتیاط شود. به عنوان مثال، در مقایسه با یک ثانیه قرار گرفتن در معرض تصاویر ساکن استفاده شده توسط Prause و همکاران. [309]، Voon et al. انتخاب کلیپ های ویدئویی صریح 9-second در پارامتر واکنش پذیری خود را به منظور نزدیک تر شدن محرک های پورنو اینترنتی [262] بر خلاف یک ثانیه قرار گرفتن در معرض تصاویر ساکن (Prause و همکاران [309])، قرار گرفتن در معرض کلیپ های ویدیویی 9-second موجب شد تا فعال شدن بیشتر مغز در بینندگان سنگین پورنوگرافی اینترنتی بیش از یک بار دیگر در معرض تصاویر ساکن قرار گیرد. بیشتر در مورد این است که نویسندگان به مطالعه کوهن و گالینات اشاره کردند که همزمان با مطالعه Voon منتشر شد [262]، اما آنها Voon et al را تأیید نکردند. مطالعه در هر نقطه از مقاله خود را با وجود رابطه مهم خود را.
;