ریشه عصب شناسی 2012 Jun;22(3):545-51. doi: 10.1016/j.conb.2011.09.009.
کارشناسی ارشد, راتول PE, Malenka RC.
مطالعه کامل
منبع
آزمایشگاه نانسی پریزکر، گروه روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، پالو آلتو، CA 94305، ایالات متحده.
چکیده
قرار گرفتن در معرض داروهای اعتیاد آور موجب تغییر در عملکرد سیناپسی در مجتمع استریاتال می شود که می تواند تقلید یا ایجاد التهاب پلاستیک سیناپسی را مختل کند. این سازگاری های سیناپسی شامل تغییر در هسته accumbens (NAc)، زیربنای شریانی شکمی مهم برای پاداش و تقویت داروی و همچنین striatum پشتی است که ممکن است باعث افزایش مصرف داروهای معمول شود. به عنوان تاثیرات رفتاری داروهای سوءمصرف، طولانی مدت است، شناسایی تغییرات مداوم در مدارهای منفرد ناشی از تجویز داروهای in vivo اهمیت زیادی دارد. نشان داده شده است که در داروهای سوء تغذیه، تغییرات در مورفولوژی دندریتیک، گیرنده های یونوتروپ گلوتامات (iGluR) و القای پلاستیک سیناپتیک ایجاد شده است. شناخت مکانیزم های مولکولی مفصل که این تغییرات را در عملکرد مدار مداری ایجاد می کنند، بینش خود را در مورد چگونگی سوء استفاده از مکانیسم های یادگیری طبیعی برای ایجاد رفتار پاتولوژیک ارائه می دهد.
معرفی
به نظر می رسد توسعه، پیشرفت و تداوم اعتیاد به مواد مخدر شامل تغییرات پویا در انتقال سیناپسی در مدارهای استریاتوم و گانگلیس های پایه است. سیناپس ها در این مناطق انواع مختلفی از انعطاف پذیری سیناپسی بلند مدت را نشان می دهند که به نظر می رسد با قرار گرفتن در معرض مواد مخدر اعتیاد آور به طور نامناسبی درگیر هستند. این اشکال پلاستیک شامل تقویت اتصال سیناپسی، یا تقویت طولانی مدت (LTP)، و همچنین تضعیف آن یا افسردگی طولانی مدت (LTD) است. این تغییرات سیناپسی اغلب به عنوان تغییرات در تعداد و عملکرد iGluR ها، از جمله گیرنده های AMPA (AMPAR ها) و گیرنده های NMDA (NMDAR) ظاهر می شود. به این ترتیب، علاقه مند به توضیح مکانیزم های پویایی سیناپسی در مدار مداری است که جنبه های مهم رفتارهای مربوط به اعتیاد را در بر می گیرد.
نتیجه گیری و جهت آینده
با مشخص کردن تحولات اخیر در زمینه پلاستیک و وابستگی سیناپسی سستی، ما چند روند در حال ظهور را برجسته کرده ایم. تعدادی از مطالعات با استفاده از رویکردهای مختلف، شواهد همگانی در مورد دوره زمان سازگاری سیناپسی در NAc، پس از هر دو حاد و تکراری کوکائین، خروج / انقراض، و دوباره قرار گرفتن در معرض / بازگرداندن (شکل 1) ارائه شده است. با این حال، ما فقط در حال آموختن سازگاری های سیناپسی در حوزه های پشتی پشت رحم است که ممکن است برای مراحل دیرین اعتیاد که شامل جستجوی دائمی مواد مخدر است، مهم باشد. چند سال گذشته تحقیقات ما درک ما از پلاستیک سیناپسی در جمعیت های خاص عصبی ستون فقرات، به ویژه MSNs مسیر مستقیم و غیرمستقیم و نقش این سلول های خاص در پاسخ های رفتاری به داروهای سوء استفاده را پیشرفت کرده است. یک گام مهم در آینده این است که این رویکردها را به مدلهای بازسازی و عود تبدیل کنند - یکی از مشکل ترین چالش ها در درمان بالینی اعتیاد. در نهایت، تکنیک های optogenetic باعث شده است تا عملکرد ورودی های مختلف به striatum را تجزیه و تحلیل کنند
یک رویکرد که باید نشان دهد چگونه سیناپس ها توسط این ورودی های مختلف بوجود می آید با مواد مخدر سوء استفاده می شود. در نتیجه، مجتمع استریاتال باید با توجه به اجزای عملکردی متمایز آن در سطح مسیرهای عصبی فردی، به منظور درک کامل از مکانیسم های سلولی و رفتاری که سبب رفتارهای انگیزشی، سوء مصرف مواد و اعتیاد هستند، مورد بررسی قرار گیرد.
;