نظرات: مطالعه در مورد افراد مبتلا به سوءرفتار (اعتیاد به پورن و جنس) گزارش تغییرات اپی ژنتیکی را نشان می دهد که در افراد الکلی رخ می دهد. تغییرات اپی ژنتیکی در ژنهای مرتبط با سیستم اکسی توسین (که در عشق ، پیوند ، اعتیاد ، استرس و ... مهم است) رخ داده است. نکات برجسته:
- مارکرهای اپی ژنتیکی معتاد جنسی / پورنو برای سیستم اکسی توسین مغز به نظر می رسد مشابه الكلی ها باشد
- یافته های مطالعه با کوهن و گالینات، 2014 (مطالعه معروف fMRI در مورد کاربران پورنو)
- یافته ها می تواند نشانگر یک سیستم استرس ناکارآمد باشد (که یک تغییر اساسی در اعتیاد است)
- تغییر در ژن های اکسی توسین می تواند بر پیوند ، استرس ، عملکرد جنسی و غیره تأثیر بگذارد.
برای اطلاعات بیشتر ، این مقاله غیر فنی را بخوانید: دانشمندان هورمونی را که به طور بالقوه با اختلال بیش از حد رابطه دارد ، شناسایی می کنند
————————————————————————————————————————
آدریان E. Boström ، Andreas Chatzittofis ، Diana-Maria Ciuculete ، John N. Flanagan ، Regina Krattinger ، Marcus Bandstein ، Jessica Mwinyi ، Gerd A. Kullak-Ublick ، Katarina Görts Öberg ، Stefan Arver ، Helgi B. Schith & Jussi Jokinen (2019) )
اپی ژنتیک ، DOI: https://doi.org/10.1080/15592294.2019.1656157
چکیده
اختلال فشارخون (HD) به عنوان تشخیص در DSM-5 مطرح شده است و طبقه بندی "اختلال رفتار اجباری جنسی" اکنون به عنوان یک اختلال کنترل ضربان در ICD-11 ارائه شده است. HD شامل چندین مکانیسم پاتوفیزیولوژیک است. از جمله تکانشگری ، اجبار ، اختلال در تنظیم جنسی و اعتیاد جنسی. هیچ مطالعه قبلی HD را در یک تجزیه و تحلیل متیلاسیون محدود به میکرو RNA (miRNA) سایت های مرتبط با CpG بررسی نکرده است. الگوی متیلاسیون گسترده ژنوم در خون از افراد 60 با داوطلبان سالم HD و 33 با استفاده از Illumina EPIC BeadChip اندازه گیری شد. 8,852 miRNA مربوط به سایت های CpG در تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه از متیلاسیون M- مقادیر به یک متغیر مستقل باینری حالت بیماری (HD یا داوطلب سالم) مورد بررسی قرار گرفت ، تنظیم متغیرهای همبستگی بهینه. سطح بیان miRNA های نامزد در همان افراد برای تجزیه و تحلیل بیان دیفرانسیل مورد بررسی قرار گرفت. جایگاه متیلاسیون کاندیدا بیشتر برای ارتباط با وابستگی به الکل در یک گروه مستقل از افراد 107 مورد بررسی قرار گرفت. دو سایت CpG به صورت مرزی در HD قابل توجه بودند - cg18222192 (MIR708) (p <10E-05 ،pFDR = 5.81E-02) و cg01299774 (MIR4456) (p <10E-06 ، pFDR = 5.81E-02). MIR4456 در هر دو تجزیه و تحلیل تک متغیره (P <0.0001) و چند متغیره (P <0.05) به طور قابل توجهی پایین تر در HD بیان شد. سطح متیلاسیون Cg01299774 با سطح بیان MIR4456 رابطه معکوس داشت (0.01 / 0.026p <) و همچنین در وابستگی به الکل تفاوت متیله شد (4456/4456 = p). پیش بینی هدف ژن و تجزیه و تحلیل مسیر نشان داد که MIRXNUMX ژن هایی را که ترجیحاً در مغز بیان می شوند ، هدف قرار می دهد و در مکانیسم های اصلی مولکولی عصبی که برای HD مهم است ، مانند مسیر سیگنالینگ اکسی توسین ، نقش دارند. به طور خلاصه ، مطالعه ما نقش مهمی در MIRXNUMX در پاتوفیزیولوژی HD با تأثیر پذیری تأثیرگذار بر سیگنالینگ اکسی توسین دارد.
از بخش بحث
در یک تجزیه و تحلیل ارتباط متیلاسیون DNA در خون محیطی ، ما مکان های CpG متمایز مرتبط با MIR708 و MIR4456 را مشخص می کنیم که به طور قابل توجهی از نظر متفاوتی در بیماران HD وجود دارد. علاوه بر این ، ما نشان می دهیم که محل متیلاسیون cg4456 با hsamiR- 01299774 متفاوتی است که در وابستگی به الکل متیله می شود ، نشان می دهد که ممکن است در درجه اول با مؤلفه اعتیاد آور مشاهده شده در HD همراه باشد.
به دانش ما ، هیچ مقاله قبلی اهمیت MIR4456 را در زمینه روانشناسی بیان نکرده است. ما تشخیص می دهیم که این miRNA با توجه به ترکیب توالی اولیه حفظ می شود و ساختارهای ثانویه مو را از ظهور پستانداران پیش بینی می کند. علاوه بر این ، ما شواهدی ارائه می دهیم که اهداف mRNA قلمداد MIR4456 ترجیحاً در آمیگدال و هیپوکامپ بیان شده است ، دو ناحیه مغز که توسط کوهن و همکاران پیشنهاد شده است. در پاتوفیزیولوژی HD [5] دخیل باشد.
دخالت مسیر سیگنالینگ اکسی توسین مشخص شده در این مطالعه به نظر می رسد در بسیاری از ویژگی های تعیین کننده HD همانطور که توسط کافکا و همکاران ارائه شده است ، به طور چشمگیری نقش دارد. [1] ، مانند اختلال در تنظیم میل جنسی ، اجباری ، تکانشگری و اعتیاد (جنسی). اکسی توسین که بطور عمده توسط هسته paraventricular هیپوتالاموس تولید می شود و توسط هیپوفیز خلفی منتشر می شود ، نقش مهمی در پیوندهای اجتماعی و تولید مثل جنسی در مردان و زنان بازی می کند [59]. مورفی و همکاران. سطح بالا را در هنگام برانگیختگی جنسی توصیف کرد [60]. بوری و همکاران دریافت که استفاده از اکسی توسین داخل رحمی در مردان منجر به افزایش سطح اپی نفرین پلاسما در حین فعالیت جنسی و درک تغییر یافته برانگیختگی [61] می شود. علاوه بر این ، اکسی توسین برای مهار فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) در طول استرس پیشنهاد شده است. یورک و همکاران مشاهده کرد که مکانیسمهای داخل سلولی اکسی توسین گیرنده شده و رونویسی فاکتور آزاد کننده کورتیکوتروپین (Crf) را در هسته paraventricular ، ژنی که به شدت با پاسخ استرس همراه است به تعویق انداخت.
تغییرات در مسیر سیگنالینگ اکسی توسین می تواند یافته های Chatzittofis و همکارانش که اختلال در تنظیم محور HPA را در مردان مبتلا به اختلال فشارخون مشاهده می کند ، توضیح دهد [3]. علاوه بر این ، مطالعات نشان می دهد که اکسی توسین ممکن است در پاتوفیزیولوژی اختلال وسواس-اجباری نقش داشته باشد [63]. تعامل اکسی توسین با سیستم دوپامین ، محور HPA و سیستم ایمنی بدن منجر به این فرضیه می شود که اختلافات فردی در سطح اکسی توسین بر آسیب پذیری اعتیاد تأثیر می گذارد [64]. در حالی که قبلاً اکسی توسین با تنظیم رفتارهای اجتماعی و پرخاشگرانه همراه بوده است ، یوهانسون و همکاران. علاوه بر این نشان داد که تنوع ژنتیکی در ژن گیرنده اکسی توسین (OXTR) بر تمایل به واکنش به موقعیتهایی که سطح خشم بالایی دارند تحت تأثیر الکل تأثیر می گذارد [65]. سرانجام ، برون و همکاران. نتیجه گیری کرد که تغییرات ژنتیکی در OXTR ممکن است در تبیین پاتوفیزیولوژی اختلال شخصیت مرزی [66] ، یک آسیب شناسی شخصیت که با اختلال در فشار شدید مشخص می شود ، نقش داشته باشد [66].
MIR4456 ممکن است یک عملکرد نظارتی اضافی در HD داشته باشد که در مطالعه حاضر مشخص نشده است. مطابق با یافته های ما ، مطالعات قبلی به ارتباط از رفتارهای جنسی ناسازگارانه مردان و ژن های دخیل در سیستم گلوتامتری در افراد افسرده گزارش کرده اند [67]. علاوه بر این ، نقش احتمالی سطح 3ʹ-5ʹ مونو فسفات (cAMP) آدنوزین-حلقوی در پذیرش جنسی در موشهای صحرایی ماده ، با تعدیل فسفوپروتئین-32 و منجر به تغییر گیرنده های پروژستین [68] نشان داده شد. جالب توجه است ، cAMP همچنین مولکولهای مرتبط با هدایت آکسون [69] ، مانند ژن B3gnt1 را تنظیم می کند ، که با اختلال در رفتار جنسی در موش های نر همراه بود
ماده اول درباره مطالعه:
دانشمندان هورمونی را که به طور بالقوه با اختلال بیش از حد رابطه دارد ، شناسایی می کنند
براساس نتایج منتشر شده در ژورنال ، یک مطالعه جدید در مورد زنان و مردان مبتلا به اختلال بیش فعالی ، نقش احتمالی هورمون اکسی توسین را نشان داده است. Epigenetics. این یافته به طور بالقوه می تواند دریچه ای برای درمان این اختلال از طریق مهندسی راهی برای سرکوب فعالیت خود باز کند.
اختلال کم کاری جنسی یا یک فشار جنسی بیش فعال ، به عنوان یک اختلال رفتار جنسی اجباری شناخته می شود ، که از طرف سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک اختلال کنترل ضربه شناخته شده است. این بیماری را می توان با افکار وسواسی در رابطه جنسی ، اجباری در انجام اعمال جنسی ، از دست دادن کنترل یا عادت های جنسی که مشکلات یا خطرات احتمالی را به همراه دارد مشخص کرد. در حالی که تخمین شیوع متفاوت است ، ادبیات نشان می دهد که اختلال بیش از حد جنسی 3-6٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد.
بحث برانگیز باعث ایجاد اختلاف نظر می شود زیرا اغلب در کنار سایر موارد سلامت روان اتفاق می افتد و نشان می دهد که این می تواند یک بیماری یا اختلال روانی موجود باشد. اطلاعات کمی در مورد عصب شناسی در پشت آن وجود دارد.
آدریان بوستروم ، نویسنده ارشد ، از گروه علوم اعصاب در دانشگاه اوپسالا ، سوئد که این تحقیق را انجام داد ، می گوید: "ما تلاش کردیم مکانیسم های تنظیم کننده اپی ژنتیک را در پشت اختلال ابرجنسی بررسی کنیم ، بنابراین می توانیم مشخص کنیم که آیا این علائم مشخصه ای از سایر مسائل بهداشتی دارد." مطالعه با محققان گروه آندرولوژی / پزشکی جنسی (ANOVA) در انستیتوی کارولینسکا ، استکهلم ، سوئد.
"از نظر ما ، مطالعه ما اولین مطالعه ای است که مکانیسم های اپی ژنتیکی بی نظمی هر دو متیلاسیون DNA و فعالیت microRNA و درگیری اکسی توسین در مغز را در میان بیمارانی که به دنبال درمان بیش از حد جنسی هستند ، نقش دارد."
دانشمندان الگوهای متیلاسیون DNA در خون را از بیماران 60 با اختلال بیش فعالی اندازه گرفتند و آنها را با نمونه های داوطلبان سالم 33 مقایسه کردند.
آنها مناطق 8,852 از متیلاسیون DNA مرتبط با میکرو RNA های اطراف را مورد بررسی قرار دادند تا هرگونه تغییرات بین نمونه ها را تشخیص دهند. متیلاسیون DNA می تواند بر بیان ژن و عملکرد ژن ها تأثیر بگذارد ، به طور معمول برای کاهش فعالیت آنها عمل می کند. در جائیکه تغییرات در متیلاسیون DNA مشاهده شد ، محققان میزان بیان ژن میکرو RNA مرتبط را بررسی کردند. MicroRNA ها به ویژه جالب توجه هستند زیرا می توانند مانع از خون و مغز شوند و بیان چند صد ژن مختلف در مغز و سایر بافت ها را تعدیل یا تخریب کنند.
آنها همچنین یافته های خود را با نمونه هایی از افراد 107 ، که 24 از آنها وابسته به الکل بودند ، مقایسه کردند تا ارتباطی با رفتار اعتیاد آور داشته باشند.
نتایج نشان داد که دو ناحیه از DNA که در بیماران مبتلا به اختلال روانی تغییر یافته است. عملکرد طبیعی متیلاسیون DNA مختل شد و میکرو RNA مرتبط ، درگیر در خاموش کردن ژن ، تحت بیان قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نشان داد که میکرو RNA شناسایی شده ، microRNA-4456 ، ژن هایی را که به طور معمول در مقادیر بالا در مغز بیان می شوند و در تنظیم هورمون اکسی توسین نقش دارند ، هدف قرار می دهد. با کاهش خاموش شدن ژن ، انتظار می رود اکسی توسین در سطح بالایی قرار داشته باشد ، اگرچه مطالعه حاضر این موضوع را تأیید نمی کند.
در گونه های ولول و پرایمر خاص دیده شده است که اکسی توسین نوروپپتید نقش مهمی در تنظیم رفتار پیوند زوج دارد. مطالعات قبلی نشان داده اند که اکسی توسین با تنظیم پیوندهای اجتماعی و جفت شدن ، تولید مثل جنسی و رفتار پرخاشگرانه در مردان و زنان همراه است. مقایسه با افراد وابسته به الکل ، نشان داد که همان ناحیه DNA به طور قابل توجهی تحت متیل شدن قرار نمی گیرد ، نشان می دهد که ممکن است در درجه اول با مؤلفه های اعتیاد آور اختلال فشارخون ، مانند اعتیاد به رابطه جنسی ، میل جنسی مقطعی ، اجباری و انگیزش همراه باشد.
پروفسور جوسی جوکینن از Umeå می گوید: "تحقیقات بیشتری برای بررسی نقش microRNA-4456 و اکسی توسین در اختلال ابرجنسی مورد نیاز است ، اما نتایج ما نشان می دهد بررسی مزایای دارو و روان درمانی برای کاهش فعالیت اکسی توسین ارزش دارد." دانشگاه ، سوئد.
نویسندگان خاطرنشان كردند كه یك محدودیت مطالعه این است كه میانگین اختلاف در متیلاسیون DNA بین بیماران مبتلا به اختلال بیش فعالی و داوطلبان سالم فقط در حدود 2.6٪ بود ، بنابراین تأثیر تغییرات فیزیولوژیکی ممکن است زیر سوال برود. با این حال ، بدن در حال رشد از شواهد نشان می دهد که تغییرات متیلاسیون ظریف فقط می تواند عواقب گسترده ای را برای شرایط پیچیده مانند افسردگی یا اسکیزوفرنی به همراه داشته باشد.
###
این تحقیق از طریق یک توافق منطقه ای بین دانشگاه Umeå و شورای وستربوتن (شورای همکاری خلیج فارس) و با کمک های مالی توسط شورای شهر استکهلم و همچنین توسط بنیاد تحقیقاتی سوئد ، بنیاد lhlens ، بنیاد Novo Nordisk و تحقیقات مغزی سوئد تأمین شد. پایه.
مقاله دوم در مورد مطالعه:
تغییرات اپی ژنتیکی مرتبط با اختلال بیش فعالی و رفتارهای اعتیاد آور
مصاحبه MedicalResearch.com با: دکتر Adrian E. Boströmبه نمایندگی از نویسندگان
گروه علوم اعصاب ، دانشگاه اوپسالا ، سوئد
MedicalResearch.com: پیشینه این مطالعه چیست؟
پاسخ: در حالی که تخمین شیوع متفاوت است ، ادبیات نشان می دهد که اختلال بیش از حد (HD) 3-6٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ، بحث و جدال پیرامون تشخیص وجود دارد و اطلاعات کمی در مورد عصب شناسی در پشت آن وجود دارد.
اختلال ابرجنسی قبلاً در رابطه با اپی ژنومیک و رونویسی در روش مطالعه بدون فرضیه بررسی نشده است و اطلاعات کمی در مورد نوروبیولوژی پشت این اختلال وجود دارد. ما بررسی کردیم که آیا هیچ تغییر اپی ژنتیکی وجود دارد که بر فعالیت و بیان ژن در بیماران مبتلا به اختلال ابرجنسی (HD) تأثیر بگذارد یا خیر و یک میکرو RNA تنظیم نشده را شناسایی کردیم که اعتقاد بر این است که بر مکانیسم عملکرد هورمون اکسی توسین در مغز تأثیر می گذارد.
شناخته شده است که اکسی توسین تأثیرات رفتاری گسترده ای دارد. از نظر دانش ما ، هیچ مطالعه قبلی شواهدی راجع به ارتباط بین متیلاسیون DNA ، فعالیت microRNA و اکسی توسین در اختلال بیش از حد جنسی ارائه نکرده است. یافته های ما شایسته تحقیقات بیشتر در مورد نقش MIR4456 و به ویژه اکسی توسین در اختلال بیش جنسی است. برای تأیید نقش اکسی توسین در HD و بررسی اینکه آیا درمان با داروی آنتاگونیست داروی اکسی توسین می تواند اثرات مفیدی برای بیمارانی که از اختلال بیش از حد جنسی رنج می برند ، مورد نیاز است.
MedicalResearch.com: یافته های اصلی کدام هستند؟
پاسخ: - در این مطالعه ما بیش از 8000 متیلاسیون DNA مختلف توالی به صورت عاری از فرضیه و در نتیجه بی طرفانه بررسی شده است. بنابراین ، ما شناسایی و شناسایی ژنهای هدفمند ریز RNA به شدت بی نظم که در درجه اول در مغز بیان می شوند ، شگفت زده و شگفت زده شدیم ، که در مکانیسم های مهم مولکولی عصبی در نظر گرفته می شوند که برای اختلال بیش فعالی ، به عنوان مثال مسیر سیگنالینگ اکسی توسین درگیر هستند. این microRNA همچنین به نظر می رسد که از تکامل در سراسر پستانداران حفظ شده باشد ، که همچنین یافته ای جالب و غیرمنتظره است.
MedicalResearch.com: چه چیزی باید خوانندگان را از گزارش شما دور کند؟
پاسخ: اختلال هیپرکسمی شامل مکانیسم های مختلف پاتوفیزیولوژیکی از جمله تکانشگری ، اجباری ، اختلال در تنظیم میل جنسی و اعتیاد جنسی است. این را می توان به گونه ای تفسیر کرد که اختلال بیش از حد جنسی حاوی عناصر اعتیاد آور است ، اما نباید صرفاً به عنوان یک اعتیاد تلقی شود. یافته های ما ، با توجه به متقاطع با وابستگی به الکل ، نشان می دهد که MIR4456 و مسیر سیگنالینگ اکسی توسین ممکن است در درجه اول با مؤلفه اعتیاد آور اختلال بیش فعالی درگیر شوند. برای تأیید کامل این موضوع ، مطالعات بیشتری لازم است.
MedicalResearch.com: به عنوان یک نتیجه از این کار ، چه توصیه هایی برای تحقیقات آینده دارید؟
پاسخ: نتایج ما انگیزه تحقیقات بیشتر در مورد اثر بخشی ، به عنوان مثال ، تنظیم داروی اکسی توسین در درمان اختلالات بیش از حد جنسی است که می تواند به گزینه های جدید درمانی برای بهبود نتیجه بالینی افراد مبتلا کمک کند. علاوه بر این ، ما یک میکرو RNA (miRNA) خاص را شناسایی می کنیم که داروهای تنظیم کننده احتمالی miRNA در آینده می توانند در اختلال بیش از حد جنسی آزمایش شوند.
MedicalResearch.com: آیا چیز دیگری که می خواهید اضافه کنید وجود دارد؟
پاسخ: DNA ما یک کد ژنتیکی برای ژن هایی است که به توالی های مختلف اسیدهای آمینه به نام پروتئین ترجمه می شوند. پروتئین ها ، به نوبه خود ، عنصر اصلی تعیین کننده همه موجودات زنده هستند. DNA ما به ارث می رسد و با گذشت زمان تغییر نمی کند. با این حال ، این مطالعه مربوط به اپی ژنتیک است ، که تغییراتی هستند که بر فعالیت و بیان ژن تأثیر می گذارند. این فعالیت های اپی ژنتیکی با گذشت زمان تغییر می کند و می تواند در برخی بیماری ها تنظیم نادرستی داشته باشد. مکانیسم های اپی ژنتیکی مختلفی وجود دارد.
در این مطالعه ، ما متیلاسیون DNA (فرآیندی را که برای بیان ژن تأثیر می گذارد ، یعنی مقدار ژنی که به پروتئین ترجمه می شود) و فعالیت microRNA (بخشهای ژنی کوتاه نشده رمزگذاری که می توانند در ترجمه چندین صد اثر داشته باشند) مورد مطالعه قرار دادیم. ژن های مختلف)
با مقایسه بیماران مبتلا به اختلال ابرجنسی با داوطلبان سالم ، توالی متیلاسیون DNA را شناسایی کردیم که به طور قابل توجهی در اختلال بیش از حد جنسی تغییر می یابد. برای اطمینان از اهمیت این یافته ، بیشتر نشان داده شد که توالی DNA در افراد وابسته به الکل تنظیم نادرست است ، و این نشان می دهد که در درجه اول می تواند با م withلفه اعتیاد آور اختلال ابرجنسی مرتبط باشد. توالی متیلاسیون DNA شناسایی شده به microRNA موسوم به (microRNA 4456 ؛ MIR4456) مرتبط بود و تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که این توالی متیلاسیون DNA بر مقدار MIR4456 تولید شده تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، در همان گروه مطالعه ، ما نشان می دهیم که MIR4456 در مقایسه با داوطلبان سالم در اختلال ابرجنسی به میزان قابل توجهی کمتری وجود دارد ، که به شدت نشان می دهد الگوهای متیلاسیون DNA تغییر یافته در اختلال بیش از حد جنسی تأثیر دارد و به توضیح عدم تنظیم نظم MIR4456 کمک می کند. از آنجا که microRNA: از نظر تئوری قادر به هدف قرار دادن چند صد ژن مختلف است ، ما با استفاده از الگوریتم های رایانه ای MIR4456 ژن هایی را که ترجیحاً در مغز بیان می شوند و در مکانیسم های اصلی مولکولی عصبی که مربوط به HD است ، مانند اکسی توسین درگیر می کنند ، هدف قرار می دهد. مسیر سیگنالینگ یافته های ما شایسته تحقیقات بیشتر در مورد نقش MIR4456 و به ویژه اکسی توسین در اختلال بیش جنسی است. برای تأیید نقش اکسی توسین در HD و بررسی اینکه آیا درمان با داروی آنتاگونیست داروی اکسی توسین می تواند اثرات مفیدی برای بیمارانی که از اختلال بیش از حد جنسی رنج می برند ، مورد نیاز است.
با این حال ، داده های منتشر نشده ای که برای یک مطالعه پیگیری جداگانه در نظر گرفته شده است ، افزایش بسیار قابل توجهی در سطح اکسی توسین در بیماران مبتلا به اختلال فوق جنسی در مقایسه با گروه شاهد و کاهش قابل توجهی در سطح اکسی توسین پس از درمان شناختی رفتار درمانی ، که به شدت دلالت بر نقش علی اکسی توسین در اختلال ابرجنسی و قویتر کردن ادعاهای ارائه شده در این مطالعه این نتایج اولیه به عنوان یک پوستر دیررس در جلسه انجمن روانپزشکی بیولوژیکی در ماه مه 2019 ارائه شده و همچنین در دسامبر 2019 به عنوان یک پوستر در ACNP ارسال شده است.
ارجاع:
آدریان E. بوستر و همکاران ، مهار تنظیم شده مربوط به Hypermethylation از microRNA-4456 در اختلال بیش فعالی با تأثیر قلمداد بر سیگنالینگ اکسی توسین: تجزیه و تحلیل متیلاسیون DNA ژن miRNA ، Epigenetics (2019). DOI: 10.1080 / 15592294.2019.1656157
;