نظرات: در حالی که این مقاله فقط یک جمع بندی مختصر است ، اما شامل چندین مشاهد key کلیدی در مورد علم در حال ظهور است. به عنوان مثال ، بیان می کند که هر دو Prause و همکاران 2015 و کوهن و گالینات، 2014 گزارش مشابهی را مشاهده کنید: استفاده از پورنو بیشتر با استفاده از عادت به پورنو بیشتر است. هر دو تحقیق گزارش دادند کاهش فعال سازی مغز در پاسخ به مواجه شدن کوتاه با عکس های پورنو وانیل. در بیانیه زیر، "پایین بالقوه مثبت بالقوه در اواخر" به یافته های EEG مربوط می شود Prause و همکاران.:
"در تضاد، مطالعات انجام شده در افراد سالم نقش مهمی در افزایش عادت و استفاده بیش از حد از پورنوگرافی دارد. در مردان سالم، وقت بیشتری برای تماشای پورنوگرافی با فعالیت های دست نخورده باقی مانده به تصاویر پورنو (Kühn and Gallinat، 2014) مرتبط است. پایین بودن فعال بودن فعالیت مثبت بالقوه تصاویر پورنوگرافی در افراد با استفاده از پورنوگرافی مشکل ساز مشاهده شد. "
چرا این مهم است؟ نویسنده اصلی ، نیکول پرایوز ادعا کرد که مطالعه تنها EEG وی "اعتیاد به پورنو" را از بین برد. این دومین مقاله مورد بررسی همتا است که تفسیرهای Prause را رد می کند. اینجاست مقاله اول.
توجه - تعداد زیادی از مقاله های بررسی شده دیگر موافقت می کنند که Prause و همکاران ، 2015 از مدل اعتیاد به پورنو پشتیبانی می کنند: منتقدان انتقادی از Prause و همکاران.، 2015
Neuropsychopharmacology 41، 385-386 (ژانویه 2016) | مقاله: 10.1038 / npp.2015.300
شین وراوس 1، 2، والری Voon 3، و مارک N Potenza 2، 4
1 VISN 1 مرکز تحقیقات آموزش و پرورش و مراکز بالینی بیماری های روانی، VA Connecticut Healthcare System، West Haven، CT، USA؛ گروه روانپزشکی 2، دانشکده پزشکی دانشگاه ییل، نیوهیون، CT، USA؛
3 گروه روانپزشکی، دانشگاه کمبریج، کمبریج، انگلستان؛
4 گروه بیماریهای نوروبیولوژی، مرکز مطالعات کودک و CASA کلمبیا، دانشکده پزشکی دانشگاه ییل، نیوهیون، CT، ایالات متحده آمریکا
پست الکترونیک: [ایمیل محافظت شده]
رفتار جنسی اجباری (CSB) با اشتیاق، تکانشگری، اختلال اجتماعی / شغلی و همراهی روانپزشکی مشخص می شود. شیوع CSB در حدود 3-6٪ تخمین زده شده است. اگر چه در DSM-5 گنجانده نشده است، CSB را می توان در ICD-10 به عنوان یک اختلال کنترل ضربه ای تشخیص داد. با این حال، بحث در مورد طبقه بندی CSB وجود دارد (به عنوان مثال به عنوان یک اختلال تحریک کننده، اجباری، ویژگی اختلال بیش فعالی، اعتیاد، و یا در طول دنباله ای از رفتار جنسی هنجاری).
شواهد اولیه نشان می دهد که دوپامین ممکن است به CSB کمک کند. در بیماری پارکینسون (PD)، درمان های جایگزین دوپامین (Legon-dopa، آگونیست های دوپامین) با CSB و سایر اختلالات کنترل ضربه (Weintraub et al، 2010) همراه بوده است. تعداد کمی از مطالعات موردی با استفاده از naltrexone از اثربخشی آن در کاهش فشارها و رفتارهای مرتبط با CSB (Raymond et al.، 2010)، مطابق با امکان تغییر تریوئیدرژیک ممکن است از عملکرد دوپامین مازولیمبیک در کاهش CSB، حمایت کند. در حال حاضر، مطالعات بزرگتر، به اندازه کافی قوی، تحقیقات عصبی و آزمایشات دارویی مورد نیاز برای درک بیشتر CSB است.
فرایندهای انگیزشی انگیزشی مربوط به واکنش پذیری جنس جنسی است. CSB در مقابل مردان غیر CSB دارای فعال شدن جنس بیشتر از سینگوال قدام، استریاتوم شکمی و آمیگدال (Voon et al، 2014) بود. در موضوعات CSB، قابلیت کاربردی این شبکه مرتبط با میل جنسی مرتبط با نشانه، در نتیجه با یافته های در مواد مخدر (Voon et al، 2014) رونق یافت. مردان CSB بیشتر نشان می دهد که توجه توجه به نشانه های پورنوگرافی افزایش یافته است، و پاسخ های زودرس توجه توجه را به عنوان اعتیاد نشان می دهد (Mechelmans et al، 2014). در CSB در مقابل بیماران غیر CSB PD، قرار گرفتن در معرض نشانه های پورنوگرافی، فعال شدن در striatum شکمی، cingulate و cortex orbitofrontal، همچنین به میل جنسی (Politis و همکاران، 2013) افزایش یافته است. یک مطالعه تصویربرداری کوچک تهاجمی منتشر، به نظر می رسد اختلالات پیش از افترا در CSB در مقابل مردان غیر CSB (Miner و همکاران، 2009).
در مقابل ، مطالعات در افراد سالم نقش مهمی در افزایش عادت با استفاده بیش از حد از مستهجن نشان می دهد. در مردان سالم ، افزایش زمان صرف تماشای مستهجن با فعالیت پوتینینال پایین چپ با تصاویر مستهجن مرتبط است (Kühn and Gallinat، 2014). فعالیت پتانسیل پایین اواخر مثبت نسبت به تصاویر مستهجن در افراد با استفاده از پورنوگرافی مشکل ساز مشاهده شد. این یافته ها، در حالی که متضاد هستند، ناسازگار نیستند. عادت به نشانه های تصویری نسبت به نشانه های تصویری ممکن است در افراد سالم با استفاده بیش از حد افزایش یابد؛ در حالی که افراد دارای CSB با شدت / پاتولوژیک ممکن است واکنش پذیری نشانه را افزایش دهند.
اگر چه مطالعات جدید نشان داده شده در زمینه نوروپاتی برخی از مکانیسم های احتمال عصبی را پیشنهاد کرده اند، اما این نتایج باید به عنوان پیش فرض محدودیت های روش شناختی (به عنوان مثال، اندازه نمونه های کوچک، طرح های مقطعی، تنها افراد مردانه و غیره) مورد استفاده قرار گیرد. شکاف های کنونی در تحقیقات، تعیین دقیق را درک می کنند که آیا بهتر است به عنوان یک معتاد در نظر گرفته شود یا نه. تحقیقات بیشتری در مورد اینکه چگونه ویژگی های عصبی بینایی مربوط به اقدامات بالینی مرتبط مانند نتایج درمان برای CSB است مورد نیاز است. طبقه بندی CSB به عنوان "اعتیاد رفتاری" پیامدهای قابل توجهی برای تلاش های سیاسی، پیشگیری و درمان دارد؛ با این حال، در این زمان، پژوهش در دوران کودکی است. با توجه به برخی از شباهت های CSB و معتادین به مواد مخدر، مداخلات مؤثر برای اعتیاد ممکن است برای CSB وعده داده شود، در نتیجه، بینش به مسیرهای تحقیقاتی آینده را به طور مستقیم برای بررسی این امکان ارائه می دهد.
- Kühn S، Gallinat J (2014). ساختار مغز و اتصال به عملکرد مرتبط با مصرف پورنوگرافی: مغز در پورنو. جما روانپزشکی 71: 827-834.
- Mechelmans DJ، Irvine M، Banca P، Porter L، Mitchell S، Mol TB و همکاران (2014). انعطاف پذیری توجهی به نشانه های صریح جنسی در افراد با و بدون رفتارهای جنسی اجباری افزایش یافته است. PloS One 9: e105476.
- معدنچی MH، ریموند N، مولر BA، Lloyd M، Lim KO (2009). بررسی های اولیه از ویژگی های تحرک و نوروپاتیکی رفتار جنسی اجباری. روانپزشکی Res 174: 146-151.
- Politis M، Loane C، Wu K، O'Sullivan SS، Woodhead Z، Kiferle L و همکاران (2013). پاسخ عصبی به نشانه های جنسی بصری در هیپرپرسیونیکی مرتبط با درمان دوپامین در بیماری پارکینسون. مغز 136: 400-411.
- ریموند NC، گرانت JE، Coleman E (2010). تقویت با نالترکسون برای درمان رفتار اجباری جنسی: یک سری موارد. Ann Clin روانپزشکی 22: 55-62.
- Voon V، Mole TB، Banca P، Porter L، Morris L، Mitchell S و همکاران (2014). همبستگی عصبی از واکنش جنسی ژن در افراد با و بدون رفتار اجباری جنس. PloS One 9: e102419.
- Weintraub D، Koester J، Potenza MN، Siderow AD، Stacy M، Voon V و همکاران (2010). اختلالات کنترل ایمنی در بیماری پارکینسون: یک مطالعه مقطعی از بیماران 3090. قوس Neurol 67: 589-595. بررسی Neuropsychopharmacology (2016) 41، 385-386؛ doi: 10.1038 / npp.2015.300
;