Aldur 33 - Tíu ára ED: Nýgift, ED er alveg horfin.

Ég hef ekki sent inn hérna í langan tíma og mig langaði bara að gera eina færslu í viðbót. Ég er að skrifa þetta vegna þess að mig langaði að deila velgengni ferðar minnar og vonandi hvetja fleiri til að halda sig við að gefast upp á Porn.

Fyrir ykkur sem viljið lesa alla söguna mína tel ég að það sé hlekkur á fyrri þráð minn neðst í þessari færslu. En varðandi stutta samantekt, þá hafði ég verið háður PMO frá mjög ungum aldri, um menntaskóla eða svo. Ég var 33 þegar ég ákvað að hætta í PMO og ég var með alvarleg vandamál varðandi ED og nánd. Ferðin var mjög erfið og á meðan ég lenti aldrei í P-köstum áttu ég mörg MO-köst. Ég þjáðist af hræðilegum skapsveiflum og höfuðverk, auk fleiri en einnar flatlínu. Hvað varðar að hætta í MO myndi ég fara í mánuð án þess að og þá myndi ég hellast inn. En ég var samt að taka eftir jákvæðum árangri eftir um það bil fyrsta mánuðinn eða svo.

En einhvern tíma um daginn 100 þegar ég hætti P ákvað ég að spyrja jógakennarann ​​minn. Þetta var svolítið fjárhættuspil þar sem ég var enn ekki úr skóginum ef svo má segja. En við fórum að stefna og komumst mjög nálægt. Hún vildi taka það hægt til að byrja með, sem var fullkomið fyrir mig. Eftir nokkra mánuði ákváðum við að stunda kynlíf. Ég var dauðhrædd. Ég hafði ekki haldið uppi stinningu með stelpu í um það bil 10 ár eða svo. En mér tókst að gera það og eftir það var ég svo ánægð að ég þurfti að hlæja.

Síðan þá hafði ég átt við ED vandamál að stríða við hana og ég útskýrði fyrir henni fíkn mína og hvernig það hafði áhrif á mig. Þetta var annar stór fjárhættuspil þar sem hún er japönsk og talar ekki ensku. Mér tókst þó að útskýra það fyrir henni og ræða baráttu mína við hana og hún var fullkomlega skilningsrík.

Síðan þá erum við orðin mjög náin og ég er ánægður að tilkynna að við giftum okkur í síðasta mánuði! Ég er ánægðari en ég hef alltaf verið í öllu mínu lífi og ED minn er alveg horfinn. Jafnvel þó að ég MO af og til hefur það ekki áhrif á frammistöðu mína lengur. Stundum á ég í vandræðum með að klára þegar ég er með smokk, en jafnvel það er farið að verða betra. Við skemmtum okkur konunglega núna og hlökkum til að eignast krakka á næstunni. Fyrir ári hefði ég aldrei ímyndað mér þetta og nú er það orðið að veruleika!

Krakkar, ekki gefast upp! Ég er lifandi sönnun þess að þetta virkar. Ég veit að núna virðist það erfitt og þú gætir viljað hætta að hætta, en það er það versta sem þú gætir gert. Jafnvel ef þú ert með bakslag, þá bara farðu aftur og reyndu aftur. Ég ábyrgist að það er þess virði. Ef þið hafið einhverjar spurningar, mun ég skoða þessa færslu reglulega í smá stund. Hins vegar mun þetta verða síðasta stóra innlegg mitt hér.

Ég vildi bara þakka öllum fyrir allan stuðninginn. Einnig fyrir gestgjafa þessa vettvangs til að bjóða upp á svo frábæran vettvang fyrir fólk eins og mig sem stuðningshópur augliti til auglitis er ómögulegur. Ég hefði ekki getað gert þetta án þess að eiga stað til að deila ferð minni og ferðum fólks eins og ég að fara í gegnum sömu reynslu.

Gangi þér vel allir og njóttu þess nýja sem þú hefur.

Nýgift!

By quittininjapan

Dagbók mín: http://www.yourbrainrebalanced.com/index.php?topic=9147.0