Það er 18 ára afmælið mitt og ég finn fyrir miklum breytingum í lífi mínu. Þetta gæti verið langt en ég þarf eiginlega bara að skrifa þetta niður. Allt mitt líf hef ég verið mjög feimin, andstæðingur-félagslegur, vandræðalegur, ekki öruggur, listinn heldur áfram.
Ég útskrifaðist bara í framhaldsskóla og líf mitt hefur í raun enga átt. Ég vinn lágmarkslaunastarf og hef í raun engar áætlanir um framtíðina. Ég vildi ekki fara í háskóla fyrir eitthvað sem ég vil ekki gera. Ég vil komast að því hvað ég vil gera fyrst. Klám kom inn í líf mitt um 12-13 ára aldur. Nokkuð daglegur. Ég trúi ekki að það hafi tekið mig svona langan tíma að komast að því að klámfíkn er raunverulegur hlutur og hversu slæmt það getur eyðilagt líf þitt. Ég fór bara með lífið og hélt að það væri eðlilegt að fróa mér á hverjum degi, stundum jafnvel tvisvar á dag.
Allan allan framhaldsskólann var ég sorgleg afsökun fyrir manneskju, til að vera mjög heiðarleg við sjálfan mig. Lítill vinahópur (góðir vinir) og það er um það. Ég fór ekki í partý, talaði við stelpur o.s.frv. Ég hef aldrei átt alvöru kærustu alla mína ævi. Tengsl mín við stelpur voru 100% rugluð. Ég sá ekki einu sinni stelpur sem menn, eins og aðra tegund. Ég hafði langanir til að stunda kynlíf með þeim, en mynstrağur af hverju myndi ég gera þegar ég get farið af stað? Af hverju að fara út fyrir þægindarammann þegar ég þarf ekki raunverulega á því að halda? Jafnvel þó að stelpa byrji að tala við MIG fyrst (aðlaðandi gæti ég bætt við), eins og ég hef nokkurn veginn aldrei farið í stelpu. Ég myndi tala við þá, aldrei hangout og leiðast bara samtalið (aðallega í gegnum texta) og myndi hætta að tala við þá. Klám hefur gert staðla mína ÓTRÚLEGA háa. Ég myndi ekki einu sinni gefa stelpu skot, jafnvel þó hún væri aðlaðandi. Af hverju að leita til þín þegar ég sé fokking [klámstjarna] í tölvunni minni?
Eftir að hafa hætt PMO alveg slær þetta allt frekar hart. Ég vildi að ég gæti byrjað á unglingsárunum án klám og sjálfsfróun að öllu leyti. Ég vildi að ég hefði alist upp og lifað lífi mínu hvernig það var að vera. Ekki til að dvelja við neikvæðin - mér finnst fokking æðislegt. 18 ára, ekki nógu gamall til að drekka enn lol en ég er að verða maður. Nóg af þessum skítuga unglingi sem skoppar heim til foreldra sinna og gerir ekki neitt.
Sjálfstraust mitt er himinhát, ég get keyrt um að hlusta á tónlist, allir gluggar niðri gefa mér ekki fjandann og faðma mig algerlega. Ég er farin að hafa samskipti við stelpur eins og ég ætti að gera, þar sem ég sé þær nú sem venjulegt fólk en ekki kynlífsmunir. Og ég sé mögulegt að eignast kærustu og stunda raunverulegt kynlíf. Sem allt mitt líf var kynlíf bara að horfa á klám og fróa mér. Ég er að taka þessu sem stórfelldri breytingu til að byrja að lifa lífinu. Ég er aðeins 18 og á enn tonn af lífi að lifa. Að hætta við þennan vana er að vinna töfra. Ég vildi óska þess að einhver hafi slegið mig í andlitið þegar ég var nýbyrjaður í menntaskóla og sagði mér allt um þennan hlutlausa hlut.
Nokkrir aðrir kostir - ég tók eftir því að ég er miklu meira jafnvægi og hef ekki eins mikið skapsveiflur. Áður en ég hætti var ég tilfinningaríkur rússíbani, ein mínúta gæti verið algjörlega ánægð og næst algerlega ömurleg. Hlutirnir myndu komast svona auðveldlega til mín og pirra mig, svo sem móðgun, það var notað til að eyðileggja mig bara. Ég er að byrja að vera maður og tek í raun og veru við hlutunum fyrir hvernig þeir eru; Að horfa eiginlega á líf mitt frá fuglaskoðun og taka því hvernig það er. Ég var áður í afneitun yfir því hvað ég var feimin. Ég segi nú heilagt fokk ég er ótrúlega feimin hvað er ég að tala um. Ég hataði áður að sjá sjálfan mig á myndum, taka myndir með fólki vegna þess að mér myndi líða eins og skítur, algerlega ekki öruggur í útliti mínu. Nú get ég tekið sjálfsmynd með bolinn úr mér og ekki fokkað.
Röndin mín núna er aðeins 35 dagar engin MO og 45 engin PMO. Sem gæti ekki virst mikið en ég er að gera þennan skít fyrir alvöru. Ég er búinn með þann lífsstíl og er tilbúinn að sparka lífinu í andlitið. Og ég hvet allt fólk á þessari vefsíðu til að gera það sama. Ég er ekki viss um hvort einhver muni lesa þetta allt en hvað sem er. Ef þú gerðir það ertu flottur. Ein ást
RYDERMUZIK10 - TÍMARIT - SUKKUR
by rydermuzik10
;