Ég er 20m í fyrstu tilraun minni á nofap, fyrir 6 mánuðum íhugaði ég sjálfsmorð og hugsaði aðeins um að fá svona kærustu til að leysa öll vandamál mín. Eftir að hafa hætt pmo var ég svo fegin að vera á lífi, með alla orkuna byrjaði ég að lyfta lóðum 4 sinnum í viku + borða eins og hestur, ég var hógvær horaður gaur og á 4 mánuðum fékk ég 8 kg af vöðvum.
Þriðja háskólanámið mitt byrjaði og með idgaf viðhorfi mínu auk nýju sjálfstraustinu gekk ég í dansliðið (dansaði aldrei í lífi mínu). Á 4 vikum mun ég koma fram í danssýningu frammi fyrir áhorfendum, guð hjálpa mér. Dansliðið er 90% stelpur en mér er alveg sama um að verða æðislegur götu / hip hop dansari, fyrir 6 mánuðum myndi ég aðeins sjá stelpur sem kynferðislegan hlut og ekkert annað. Að fara til klúbbsins er nú mjög skemmtilegt þar sem eina markmiðið mitt er að vinna að danshreyfingum mínum. Eins og mér dettur ekki einu sinni í hug að fara klúbb einn núna.
Tilfinningalega er ég svo miklu meira við stjórnvölinn, miklu rólegri og afslappaðri, ég finn oft færslur um „stórveldi“ en fyrir mér er það bara það besta alltaf að njóta lífsins aðeins meira.
Nú hef ég mikið af hlutum til að vinna að og ég tel að nofap hafi gert mér grein fyrir þessu. Til dæmis þarf ég að læra að daðra og eiga áhugaverðar samræður. Engu að síður er ég svo búinn með klám og masterbation þar sem ég man ekki einu sinni hvernig það líður
Nofap gefur virkilega orku og hvatningu, þessir tveir hlutir leyfa okkur að ná næstum hverju sem er. Finnst ég vera að verða maður þar sem ef einhver sýnir árásargirni gagnvart mér get ég verið kaldur, stjórnun tilfinninga er örugglega ávinningur.
Hvatirnar voru þungar á einum tímapunkti en það verður auðveldara svo ekki gefast eftir.
Stundum velti ég því fyrir mér hve margir eyða öllu lífi sínu í því að hugsa að það sé eðlilegt að vera svo kvíðinn og hvetjandi. Dópamínið okkar er í raun einn lykillinn að því að vera bara ánægður.
Ég finn ennþá leiðinlegt stundum en það líður eins og sérstök sorg sem þýðir aðeins að ég myndi finna mikið ánægðari seinna. Hugleiðsla er svo helvíti mikilvæg fyrir nofap.
Ég vildi óska þess að ég hafi ekki sóað svo mörgum árum í lífi mínu í að póma og spila tölvuleiki. Við uppskerum það sem við planta. Ef þú skiptir um pmo fyrir áhugamál þá ertu víst að vera frábær í því á sínum tíma. Það tekur 10,000 klukkustundir að ná tökum á hverju sem er, pmo stelur algjörlega þrautseigjunni til að halda áfram að setja í verkið.
Ég hætti fyrir um það bil 3 mánuðum, missir ekki af tölvuleikjum á þessum tímapunkti. Það er svo margt annað að gera í lífinu annað en að ýta á hnappa og ná fullkomlega tilgangslausum markmiðum.
Á hinn bóginn setjum við merkingu í hlutina sem við náum, svo ef tölvuleikir þýða heiminn fyrir einhvern þá er ég ekki sá sem ákveður hvort hann sé tilgangslaus.
LINK - 6 mánaða ferðalagið mitt (heildar lífbreyting)
By CasualTrip
;