PIED er farinn, Kvíði í svefnherberginu er farinn, Heildar kvíði hefur minnkað, hugsun mín er skýrari

ungur maður.987tfghjl.jpg

Hélt bara að ég myndi taka sekúndu til að deila ferð minni síðustu 90 daga. Ég hef vissulega fengið hvatningu og styrk frá öllum færslum þínum svo ég vona að þetta gagnist að minnsta kosti einum ykkar einhvern veginn. Ætlun mín síðustu 90 daga var að hætta að horfa aðeins á klám. Ég er með MO 2 til 3 sinnum í viku og stundum minna án þess að hafa skjá fyrir framan mig.

Í fortíðinni hef ég gert heildar PMO aðferðina fyrir aðeins feiminn árs en að lokum létt aftur í fullri notkun þegar ég skildi. Ég hafði gott dæmi um "f!@# þess" heiðarlega.

Ég fann NoFap og þá sem betur fer þennan hóp (NoFap hópurinn er ekki fyrir mig) og ákvað að einu sinni aftur þyrfti ég að skoða vel þau áhrif sem notkun klám hafði á mig og sambönd mín. Ég er ég að segja að PIED er horfinn, kvíði í svefnherberginu er horfinn, það virðist hafa minnkað yfir allan kvíða og hugsun mín virðist vera skýrari.

Ég hef barist við þetta í langan tíma. Missti líklega hjónaband mitt í 13 ár vegna þess. Ég var alltaf kynferðislega forvitinn sem krakki og umgekkst eldri börn sem kynntu mér kynlíf með spjall- og tímaritsmyndum (ég get samt séð að fyrsta klámútlitið sem ég sá. Held að það hafi ekki áhrif?) O.s.frv. aldrei var gaur sem hafði gaman af því að hanga í nektardansstöðum eða kaupa myndbönd eða tímarit fyrir vikið. En þegar internetið kom út byrjaði það að hrinda upp og upp. Því meiri bandbreidd því fleiri myndir, síðan myndskeið og ég var boginn.

Notkun mín myndi fjara út og renna. Stundum þrengja að 3x á dag og þá alls ekki aðra daga. Innihaldið fór sífellt dýpra í svartholið „það er ekki nóg“. Það er það sem angraði mig mest held ég. Það var bara ekki náttúruleg tilhneiging mín til að vera kveikt á sumum hlutum sem ég notaði til PMO.

Ég hef farið í gegnum ráðgjöf, Sexaholics nafnlausa, kynlífsmeðferð, lesið bækur ... o.s.frv. Þessir 90 dagar hafa verið öðruvísi að því leyti að það sem hefur hjálpað mér mest er að vita að ég er LYFJAFÁÐUR. Heilanum mínum hefur verið rænt. Skýringin „Heilinn þinn á klám“ var hvati þessarar keyrslu. Að vita að ég er efnafíkill og að ég er bara ekki skítugur rotinn einstaklingur með skítugt rotið leyndarmál (sektar- og skömm hringrás) leysti mig virkilega úr lotunni af einhverjum ástæðum. Það var eins og „Ó, ef ég hætti að fæða þessa skemmtistað allan þennan skít sem það lætur að lokum“. Og það hefur það. Ég lít á það núna eins og að hætta að reykja eða fá mér gos. Ég þarf þess ekki OG ég hef það betra án. Ég veit ekki af hverju en þetta hljómaði bara hjá mér.

Að þessu sögðu gæti ég misst það á morgun og fyllst í 10 klukkustundir. Ég ber fullan virðingu fyrir því að fíkill heili minn er ákaflega erfiður, þolinmóður og reiknandi. Góðu fréttirnar eru núna þegar hvötin koma ég fylgist bara með þeim, ekki berjast við þau í sjálfu sér, anda djúpt, nema að heilinn minn vill þetta en ég kýs að láta það fara. Það er bara hugsun. Ég þarf ekki að bregðast við. Það er auðveldara sagt en stundum en það verður auðveldara eftir því sem tíminn líður.

Það er svona valdabarátta. Ég hef verið í alls konar helvíti með þetta og mun alltaf hafa það. Ég vona bara og bið á hverjum degi að ég fái þá gjöf að sleppa því. Einn dag í einu.

Hérna eru 91 dagur! Takk Pornfree!

LINK - 90 dagferðin mín

by SlapTheFap