J Gambl Stud. 2017 Apr 26. doi: 10.1007 / s10899-017-9693-3.
Megías A1,2, Navas JF3, Perandrés-Gómez A1, Maldonado A1, Catena A1, Perales JC1.
Abstract
Að setja peninga í húfi framleiðir óvissu óvissu, ferli sem hefur verið tengt lykilatriðum í fjárhættuspilum. Hér skoðuðum við hvernig nám og einstaklingsmunur mótar áreitið á undan neikvæðni (SPN, rafheilfræðileg undirskrift yfir skynjaðri óvissu um metna útkomu) hjá sjúklingum með fjárhættuspilatruflanir (VLF) og heilbrigð stjórnun (VÞ) meðan á ófáanlegu námsverkefni stendur. Tuttugu og fjórar landsframleiðslur og 26 heilbrigðisstofnanir gerðu orsakanámsverkefni við aðstæður með mikla og miðlungs óvissu (HU, MU; ógild og jákvæð viðbragðsleið vegna útkomu, í sömu röð). Þátttakendur voru beðnir um að spá fyrir um niðurstöðuna prufa fyrir réttarhöld og að dæma reglulega styrk viðbragðs viðbragðsins. SPN fyrir útkomu var dregið út úr samtímis raf- og heilablóðritun fyrir hvern þátttakanda, óvissustig og verkefnablokk. Þessir tveir hópar lærðu að sama skapi að spá fyrir um niðurstöðuna í nærveru / fjarveru vísbendingarinnar. Í HCs minnkaði SPN amplitude eftir því sem niðurstaðan varð fyrirsjáanleg í MU ástandinu, lækkun sem var ekki í HU ástandinu, þar sem niðurstaðan var óútreiknanleg meðan á verkinu stóð. Mikilvægast er að SPN landsframleiðslu hélst hátt og ónæmt fyrir gerð verkefna og lokun. Í landsframleiðslu var SPN amplitude tengt spilakössum. Þegar báðir hóparnir voru taldir saman var SPN amplitude einnig tengt hvatvísi. Landsframleiðsla sýndi þannig óeðlileg rafgreiningarviðbrögð við óvissu um niðurstöður, sem ekki má rekja til bilaðs viðlaganáms. Mismunur á stjórntækjum var meiri hjá tíðum leikmönnum aðgerðalausra leikja og minni hjá leikmönnum virkari leikja. Fjallað er um hugsanlega sálræna aðferðir sem liggja til grundvallar þessum áhrifum.
;
