Tengslatengsl Internet Media Með Frjáls kynhneigð í unglingum í smá ríki Ég Perci Sei Tuan Ár 2015 (2018)

Setiawati, Irka.

“HUBUNGAN PA PARANMEDIA INTERNET DENGAN PERILAKU SEKS BEBAS PADA REMAJA DI SMA NEGERI IPERCUT SEI TUAN TAHUN 2015.”

Jurnal Ilmiah Kebidanan Imelda 2, nr. 2 (2018).

Abstract

Helstu vandamál unglinganna eru kynferðisleg vandamál eða TRIAS KLASIK (kynlíf fyrir hjónaband óvænta meðgöngu, fóstureyðingu), kynferðislega smitandi smit, HIV og alnæmi og misnotuð lyf. Ókeypis upplýsingar af internetinu eins og facebook, twitter, youtobe og aðrir geta veitt þeim klám . Í könnuninni árið 2013 í Bandaríkjunum voru konurnar oftar notaðar á samfélagsmiðlum en karlar. Rannsóknirnar í Bandaríkjunum, Englandi og Ástralíu sýndu að árið 2009 höfðu 40-50% unglingar í kringum 13 - 17 einhvern tíma haft kynmök, 80% strákar og 70% stúlkur eru kynferðislegar og í fyrsta skipti sem þeir gerðu það var á aldrinum 16. Þessari rannsókn er ætlað að sjá tengsl milli útsetningar samfélagsmiðla og ókeypis kynlífs í SMA Negeri I Percut Sei Tuan. Íbúafjöldinn voru allir nemendur í SMA Negeri 1 Percut Sei Tua og sýnin voru 114 nemendur. Sýnin voru tekin með Simple Random Sampling. Niðurstaða rannsóknarinnar úr Chi veldisprófinu sýnir að tíðni, lengd, klámvefsíða og aðgangur að samfélagsmiðlum tengist ókeypis kynhegðun með Pvalue <0,05. Niðurstaða fjölþáttaprófs með afturhvarf frá flutningum sýnir að það er samband milli útsetningar á internetinu og frjálsrar kynhegðunar. Mest ráðandi er tímalengd með p gildi 0,000 <0,05. Stærsta skor Exp B er 45,949. Þannig má draga þá ályktun að hipothesis sé samþykkt. Það er lagt til við skólann að veita meiri ráðgjöf um ókeypis kynlíf. Það ætti að gefa það stöðugt til að koma í veg fyrir að þeir stundi ókeypis kynlíf.

Leitarorð: The Internet Exposure; Frjáls kynhegðun; Unglingur.

Fullur texti:

PDF

Meðmæli

APJII. (2014). Netið í Indónesíu Tahun. http://www.apjii.or.id/read/content/info-terkini/301/pengguna-internet-indonesia-tahun-2014 di Akses tanggal 01 júní 2014.

BKKBN. (2014). Remaja Perilaku Sex Bebas Meningkat. http://www.bkkbn.go.id/ViewBerita.aspx?BeritaID=1761.Diakses tanggal 12 agustus 2014.

Chandrataruma, M. (2009). Manfaat Facebook Lebih Banyak. í boði http://teknologi.vivanews.com/read/62481. Diakses 25 September 2013.

Fatimah NW (2013). Unglingahegðun háskólakennara í félagsvísindadeild Surabaya State University. Surabaya: Jurnal BK, bindi 05 hönnuður 01 tahun 2014.

Framanik. (2012). Ilmu Komunikasi. http://ilmukomunikasi.co.id/2008/02/sor-theory.html deilur tanggal 08 Agustus 2012

Geldard. (2012). Ráðgjöf Remaja, Intervensi Praktis Bagi Remaja Beresiko. Yogyakarta: Pustaka Belajar.

Hadi M. (2009). Facebook er Orang Awam. Palembang: Maxicom.

Happinasari O. (2011). Hubungan antara Frekuensi Interaksi dengan Media Pornografi terhadap Perilaku Sex Remaja Pada Siswa Kelas Xi Di Sma Negeri 4. Purwokerto: Jurnal Akademi Kebidanan YLPP Purwokerto.

Hesarika A. (2010). Gambaran Keterpaparan Pornografi en Perilaku Sexual Siswa í SMA AL-AZHAR Medan. Skripsi. Meðan: Fakultas Kesehatan Masyarakat Universitas Sumatera Utara.

Hidayat AA (2011). Aðferð Penelitian Kebidanan en Tehnik Analysis Data. Jakarta: Salemba Medika.

Horrigan, John B. (2002). Nýir netnotendur: hvað þeir gera á netinu, hvað þeir gera og afleiðingar fyrir framtíð netsins, deilur tanggal 8 September 2008, téð á http://www.pewinternet.org/pdfs/New_User_Report.pdf

Kirana U, Yusad Y, en Mutiara E. (2014). Pengaruh Akses Sæti Porno en Teman Sjóræningjastarfsemi Hvítur Seksual Remaja di Sma Yayasan Perguruan Kesatria Með Jurnal Kesehatan 2014. Meðan: Fakultas Kesehatan Masyarakat Universitas Sumatra Utara.

Kristo, FY (2013). Staða Indónesía í Percaturan Teknologi Dunia, http://www.inet.detik.com/ indonesia-dipercaturan- tækni-dunia, deilur 5 September 2013.

Littlejohn, S. (2002). Kenningar um mannleg samskipti. USA: Wads virði.

Masunah J. (2012). Profile Pendidikan, Kesehatan, en Sosial Remaja Kota Bandung: Masalah dan Alternatif Solusinya.http: //www.bkkbn.go.id/litbang/pusdu/Hasil. Kota Bandung Masalah dan Alternatifnya.pdf. Bandung: LPPM Universitas Pendidikan Indonesia. Þetta er Tanggal 11 janúar 2013).

Mirron A, G en Miron C, D. (2002). Bicara Soal Cinta, Pacaran en Seks kepada Remaja. Jakarta: Esensi Erlangga Group.

Miyazaki dan Fernandez. (2001). Nýjar fjölmiðlar: Theo-ries og Practices of Digitextuality. Bretlandi: Routledge.

Muadz MM (2009). Badan Koordinasi Keluarga Berencana National Directorate Aðalsíða Aðalsíða Um okkur Vörur Viðburðir Verslun & markaðir Samband Hak-hak Reproduksi. Jakarta: Badan Koordinasi Keluarga Berencana Nasional Directorate Remaja Perlindungan Hak-hak Reproduksi.

Ruspawan. (2013). Sikap Remaja Sehubungan Media Pornografi Dengan Perilaku Sexual Pranikah Remaja. Denpasar: Jurnal Penelitian Jurusan Keperawatan Politeknik Kesehatan.

Samino. (2012). Analysis Perilaku Sex Remaja SMAN 14 Bandar Lampung 2011. Lampung: Jurnal Dunia Kesmas Volume 1. Njósnari 4.

Seisha. (2013). Bahaya Pornografi bagi Remaja https://wordpress.com/just-about-life// Greinar Tanggal 01 júní 2013.

Suryoputro A, Shaluhiyah Z en Nicholas. (2006). Faktor-faktor yang Mempengaruhi Pelayanan Kesehatan Sexual en Reproduksi. Jurnal Makara Kesehatan, Vol. 10 nr. 1 júní 2006. Fakultas Kesehatan Masyarakat, Universitas Diponegoro Semarang.

Susan C. Herring. (1996). Tölvutengd samskipti: tungumála-, félags- og þvermenningarleg sjónarmið. Amsterdam: J. Benjamins.

Susilana R. (2009). Media Pembelajaran: Hakikat, Pengembangan, Pemanfaatan, en Penilaian. Bandung: Wacana Prima.

Syar F. (2013). Media Sosial. http://id.wikipedia.org/. Þetta er Tanggal 12 Mei 2013.

Wahyuni ​​NI (2014). Komunikasi Massa. Edisi cetakan I, Yogyakarta: Graha Ilmu.

Walgito. (1999). Pengantar Psikologi Umum.Yogyakarta: Andi móti.

Wallmyr, G., dan Welin, C. (2006). Ungling, kynhneigð og kynlíf: Heimild og viðhorf. Journal of School Nursing.

Wicaksono A. (2009). Pengaruh Informasi Global. https: // moneyuhinformasi global.wordpress.com. Þetta er Tanggal 12 September 2011.

Widjaja, HA (2000). Ilmu Komunikasi: Pengantar Studi. Jakarta: Rineka Cipta.

Wiknjsastro, H. dkk. (1999). Ilmu Kandungan. Jakarta: Yayasan Bina Pustaka.