ခရီးသွားဖော် ... ငါပထမ ဦး ဆုံးအကြိမ်သတိရတယ်သတိရမိတယ်။ ကျွန်တော့်အသက် ၁၁ နှစ်လောက်၊ အိပ်ခန်းထဲရောက်နေပြီ၊ သွားခွင့်ပြုလိုက်တော့အံ့သြစရာတစ်ခုဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ်။ ၂၉ နှစ်ကြာပြီးနောက်ကျွန်ုပ်သည် MO ကိုတစ်ပတ်မျှမသွားနိုင်ပါ။ ကျွန်ုပ်သည် MO ကိုနေ့စဉ်နေ့တိုင်းလုပ်နေသည့်ရက်သတ္တပတ်ရာနှင့်ချီ။ ရှိနိုင်သည်။
ပထမ ဦး ဆုံး soft soft မဂ္ဂဇင်းများ၊ ထို့နောက်မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်း၏သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်မှရှားပါးသော VHS ကက်ဆက်များ၊ DVD များ၊ ထို့နောက်အွန်လိုင်း JPEG ဒေါင်းလုပ်ဆွဲမှုများ၊ ထို့နောက် mpegs များကိုသရုပ်ဆောင်ပြီးနောက်ဆုံးမျက်မှောက်ခေတ် HD streaming အထိကျွန်ုပ်သည်ကျွန်ုပ်၏ဘဝကိုစတင်ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ငါနဲ့ငါလက်ထပ်လိုက်တဲ့တကယ့်နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ... .. "ငါ့အဖိုးတန်" ။ ငါထို့နောက်အနှိပ်ခန်းများနှင့်ဟွတ် ... ..sexual စွန့်စားမှု, လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအောင်မြင်မှုသို့ရတယ်။
ညစ်ညမ်းကြယ်တွေရဲ့ပုံရိပ်တွေကငါ့ရဲ့အဖြစ်မှန်ကိုထိုးဖောက်ပြီးငါ့ရဲ့စိတ်ကိုလောင်ကျွမ်းစေတယ်။ ငါနံနက်ယံ၌ထငါပထမ ဦး ဆုံးအတွေးမြင်ကွင်းတစ်ခု, ဒါမှမဟုတ်မော်ဒယ်ရဲ့မျက်နှာဖြစ်လိမ့်မယ်။ ညအချိန်တွင်ရေချိုးခန်းသို့ထလိုက်လျှင်ကျွန်ုပ်စိတ်ထဲမသွားမိစေရန်သို့မဟုတ်အိပ်မပျော်ရန်သတိထားရမည်။ ကျွန်ုပ်၏စုဆောင်းမှုမှတဆင့်ကျွန်ုပ်၏စိတ်သည်အပြေးပြိုင်ပွဲဝင်ခြင်းနှင့်ကျွန်ုပ်နှစ်သက်မြတ်နိုးဆုံးကလစ်များအပေါ်သာအာရုံစိုက်နေလိမ့်မည်။ ကျွန်တော့်နှလုံးသားကတုန်လှုပ်သွားတယ် ငါရောင်းခဲ့သည်ငါပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည်။ ငါမရှိရင်ဘဝစိတ်ကူးနိုင်ဘူး။
လွန်ခဲ့သော ၃ နှစ်သို့မဟုတ် ၄ နှစ်က၎င်းကိုမြောင်းထဲသို့ကျွန်တော်ကြိုးစားရှာဖွေခဲ့ပြီးအကြိမ်များစွာပျက်ကွက်ခဲ့သော်လည်း၎င်းကိုစွဲလမ်းမှုအဖြစ်ရှုမြင်ရန်စတင်ခဲ့သည်။ အဲဒီနောက်အသက် ၄၀ ရောက်တော့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဒီလိုမေးခဲ့တယ် -“ ငါဒီဘဝကိုဒီလိုမျိုးဆက်ရှိစေချင်တာလား။ ဒါကတကယ်ပဲငါပဲ” လို့လား။ ကောင်းပြီငါဒေါသထွက်တယ်၊ ဝမ်းနည်းတယ်၊ အထီးကျန်တယ်။ ငါသတိထားမိလာတယ်၊ မှတ်တမ်းတစ်ခုထားခဲ့တယ်၊ တိုက်တွန်းမှုတွေကိုတွန်းလှန်ပြီး NoFAP ကိုစခဲ့တယ်။
NoFAP ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ဒီလူတွေ၊ ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာ .. ငါလာပြီးငါ့ရဲ့လျှို့ဝှက်ဘဝကိုဝေမျှနိုင်မယ့်နေရာ၊ >> ရက်ပေါင်း ၂၀၀ လောက်မှာညစ်ညမ်းမှုမရှိဘဲ> ၁၀၀၊ MO-ing မရှိဘဲ> ၂၅ နှစ်ကျော်အတွင်းပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် နှစ်ပေါင်း !! :) ဒါကငါ့အတွက်ကြီးမားတဲ့အနိုင်ရ
ပြီးတော့ငါပြောနိုင်တာကငါဟာငါခံစားခဲ့ရတာထက်ပိုပြီးလူသားတွေခံစားခဲ့ရတယ်၊ ပိုပြီးအစွမ်းထက်တယ်၊ ထိန်းချုပ်မှုပိုရှိတယ်၊ အဖြစ်မှန်နဲ့ပိုပြီးထိတွေ့ခဲ့တယ်၊ ငါ့ဘဝမှာရှိတဲ့လူတွေနဲ့ပိုပြီးထိတွေ့ခဲ့တယ် ငါဘာကြောင့်ဒီလိုလုပ်ရတာလဲဖြစ်နိုင်တဲ့အကြောင်းပြချက်တွေကိုငါရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတန်ဖိုးရှိမှုမရှိခြင်း၊ ခံစားချက်များကိုဖိနှိပ်ခြင်း၊ အဆိပ်သင့်မိဘများ။
အခုငါ့စိတ်အခြေအနေကဘာလဲ။ ခေါင်းစဉ်မှာလိုပဲငါကောင်တာအကြောင်းမေ့သွားတယ်။ ပထမရက် ၃၀ အတွင်းမှာအရမ်းခက်ခဲခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့်ကောင်တာကအခုအရှိန်မြှင့်လာတယ်။ တိုးတိုးနဲ့တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။ တကယ်တော့ဒါကိုမေ့နေတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဟုတ်ကဲ့မထားပါနဲ့၊ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာညစ်ညမ်းကြယ်ပွင့်တွေရှင်းရှင်းလင်းလင်းမရှိဘူး။ PMO တိုက်တွန်းမှုသုညတွေ၊ ZERO၊ ငါ့ဘဝမှာလုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အသစ်တွေရှိတယ်၊ ပုံမှန်ဘဝကိုပြန်လည်ချိန်ညှိခြင်း။ ငါ့ခံစားချက်တွေကိုညစ်ညမ်းရုပ်ပုံနဲ့ကြည့်နေသလိုခံစားရတယ်။ ဟုတ်တယ်၊ ငါလမ်းပေါ်ကမိန်းကလေးတွေကိုရှာနေတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့်သူတို့ကိုငါအရင်လိုလိုလောဘကြီးတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်နေတာတော့သူတို့ကိုလူသားတွေလို၊ ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ပါတဲ့လူတွေ၊ ညီအစ်မများ၊ မယားများ၊ ။ ငါနေ့တိုင်းသို့မဟုတ်အခြားနေ့ကအော်ဂဇင်မလိုဘဲဘဝအသက်ရှင်နိုင်သည်ကိုသဘောပေါက်လာတယ် သက်ရောက်မှုအားလုံးကိုငါမဖော်ပြနိုင်ပေမယ့်အဓိကအချက်ကငါ့ဘဝဟာနည်းမျိုးစုံနဲ့ပိုကောင်းအောင်လုပ်နေတယ်ဆိုတာပါပဲ
... .. ငါကိုယ်တိုင်ကြိုက်နေပြီ
LINK - ရက် ၁၀၀ အစီရင်ခံစာ - ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲဆိုတာကိုတင်ဖို့မေ့သွားတယ်။
by f35c
;