ငါကလေးနှစ်အရွယ်မှာတစ်ကိုယ်တည်းရာဂစိတ်ဖြေတယ်။ ဘယ်သူမှငါ့ကိုဘယ်လိုသင်ပေးတယ်၊ ငါအသက် ၁၁ နှစ်အရွယ်လောက်မှာညစ်ညမ်းရုပ်ပုံစာပေတွေကိုစကြည့်ခဲ့တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ဒီဟာတွေကဘာလဲဆိုတာကိုတောင်ကျွန်တော်မသိခင်မှာဒီစွဲလမ်းမှုတွေထဲကိုငါမှားသွားတာကိုကျွန်တော်မကြာခဏတွေးမိဖူးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ 'ငါဘာကြောင့်ငါ့ကို' မေးခွန်းက 'အခုဘာလဲ' ကဲ့သို့သောမေးခွန်းကအထောက်အကူမဟုတ်ပါ။
ငါနောက်ဆုံးတော့ porn ကြည့်ရှုခြင်းနှင့်တစ်ကိုယ်တည်းရာဂစိတ်ဖြေခြင်းမရှိဘဲငါတနေ့မသွားနိုင်သည့်အရာသို့ရောက်တယ်။ အပြင်ပန်းကကျွန်တော်ဟာတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေပေမယ့်ကောင်းမွန်စွာပြုပြင်ထားတဲ့လူတစ်ယောက်လိုပဲခံစားခဲ့ရတယ်။ ငါနဲ့တကယ်ဆက်စပ်မှုမရှိဘူးသောဇနီးရှိခဲ့ပါတယ် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းဆက်နွယ်မှုတွေကိုသူတို့ကကာလနာဘေးလိုမျိုးရှောင်ရှားခဲ့တယ်။ ငါဘာကြောင့်တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ငါနဲ့အတူရှိနေတာကိုတကယ်လိုချင်တာလဲဆိုတာကိုငါမစဉ်းစားမိနိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့်သူတို့ကိုငါလုံးဝရှောင်ရှားဖို့သူတို့မျက်နှာသာပေးခဲ့တယ်။
ကျွန်ုပ်၏ဗလာကျင်းမှုကို porn နှင့် video games များဖြင့်ဖြည့်ရန်ကြိုးစားသည်။ ယနေ့အထိကျွန်ုပ်ဗီဒီယိုဂိမ်းများကိုနှစ်သက်သည်။ သို့သော်သင်သည်သင်၏ခံစားချက်များကိုပိတ်ဆို့ရန်ကြိုးစားနေသောကြောင့်၊ မိနစ် ၃၀ ကစားခြင်းဖြင့်အနားယူခြင်းနှင့် ၁၂ နာရီဖြောင့်ခြင်းနှင့်အိပ်ခြင်း၊ အစာစားခြင်း၊
ငါ porn နှင့်ဗီဒီယိုဂိမ်းများကိုရှောင်ကြဉ်သောအခါငါသေမည်ဟုထင်စာသားခံစားရတယ်။ ငါ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးငါဖုံးကွယ်ထားခဲ့သည့်ငါခံစားချက်အားလုံးသည်ကျွန်ုပ်အတွင်း၌တုန်ယင်သွားပြီးသူတို့ထံမှဖုံးကွယ်ရန်နည်းလမ်းမရှိခဲ့ပါ။ ဤခံစားချက်များစွာသည်ကလေးဆန်ပြီးလက်တွေ့နှင့်မကိုက်ညီသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ လူတွေကြိုးစားပြီးသက်သေပြခဲ့ပေမဲ့ဘယ်သူမှငါ့ကိုမချစ်ဘူးလို့ခံစားခဲ့ရတယ်။ အဖြစ်မှန်က၊ ငါဟာတခြားသူတွေနဲ့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဒီလိုအချိန်ကြာမြင့်စွာဆက်သွယ်ခြင်းမရှိခဲ့ဘူး၊ ပြန်လည်ဆက်သွယ်နိုင်တယ်လို့မယုံလို့ငါမချစ်နိုင်ဘူးလို့ခံစားခဲ့ရတယ်။ ဘုရားသခင် / ဘဝ / စကြဝiverseာသည်ကျွန်ုပ်အပေါ်မတရားသောကြောင့်ငါဒေါသထွက်ခဲ့သည်။ ဒီအရာအားလုံးကိုငါမခံစားရဘူးလို့ငါယုံကြည်ချင်တယ်၊ ငါသူတို့နဲ့ဝေးကွာသွားပြီးကိုယ့်အတွက်အဖြစ်မှန်အသစ်တစ်ခုဖန်တီးနိုင်လိမ့်မယ်။ ထိုနည်းဗျူဟာနှင့်ပြproblemနာမှာကျွန်ုပ်သည်ကျွန်ုပ်ဘဝတစ်လျှောက်လုံးခံစားခဲ့ရသောခံစားမှုများမှထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခြင်းနှင့်အခြားအရာတစ်ခုကိုခံစားရရန်ကြိုးစားခြင်းဖြစ်သည်။
တစ်ချိန်ချိန်တွင်အမှောင်ထုနှင့်မြူအတွင်းနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းငါသူတို့ကိုငြင်းပယ်မည့်အစားဤခံစားချက်ကိုစတင်လက်ခံခဲ့သည်။ အခက်အခဲတွေ၊ စိတ်ဖိစီးမှုတွေကြုံလာတဲ့အခါ၊ ငါ့ဘဝမှာအဓိပ္ပာယ်မရှိဘူး၊ အရာအားလုံးကိုဖယ်ရှားပေးချင်တယ်ဆိုရင်ငါပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ တစ်နည်းနည်းနဲ့၊ ငါ့ဘဝဟာငါထွက်ပြေးခဲ့ရတဲ့ကျိုးပဲ့နေတဲ့ရှုပ်ထွေးမှုတစ်ခုမျှသာမဟုတ်ကြောင်းသိမြင်လာခဲ့တယ်၊ ဒါဟာအလှအပပါ၊ မြူတွေကကျွန်တော့်ထင်မြင်ချက်ကိုမထိခိုက်နိုင်ဘူးလို့ထင်လိုက်တာနဲ့ကျွန်တော့်ကိုပိုပြီးပြည့်စုံအောင်၊ ပိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်၊
တခါတလေမြူနေတုန်းပဲ၊ ဒါပေမယ့်ငါဘယ်လိုဖြေရှင်းရမယ်ဆိုတာငါသိတယ်။ အမျက်ဒေါသ၊ စိတ်ပျက်ခြင်း၊ စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်းသို့မဟုတ်အခြားမည်သည့်အရာမဆိုဖြစ်ပေါ်လာသည့်အခါတိုင်းကျွန်ုပ်လက်ခံသည်။ ငါကနားလည်ရန်ကြိုးစားသည်။ ငါအဲဒီလိုခံစားမှုအတွက်ငါမှားယွင်းနေတယ်၊ မမှားဘူးလို့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုမပြောဘူး။ အဲဒီအစားငါဘာကြောင့်ငါခံစားရတယ်ခံစားရအဘယ်ကြောင့်ထွက်တွက်ဆဖို့ကြိုးစားပါ။ ငါကိုယ်တိုင်သိကျွမ်းလာတယ်
ကျွန်ုပ်၏စစ်မှန်သောမိမိကိုယ်ကိုထောင့်ထဲသို့တွန်းပို့ပြီးမုသာဖြင့်အစားထိုးခဲ့သည်။ ငါကလူတွေကိုအတု၊ စံနမူနာကောင်း၊ ပြီးပြည့်စုံတယ်၊ ဒါပေမယ့်နောက်ဆုံးမှာတော့ငါဟာအချည်းနှီးပဲဗျ။ တခါတရံကျွန်ုပ်သည်မသိစိတ်တစ်ပိုင်းကိုသာလုပ်နေဆဲဖြစ်သော်လည်းမိမိကိုယ်ကို ပို၍ သိလေလေ၊ အခြားသူများကိုစစ်မှန်သော 'ငါ' နှင့်ချိတ်ဆက်ရန်ကျွန်ုပ်ကူညီနိုင်လေသည်။
;