Aviv Weinstein, Ph.D. en Michel Lejoyeux, Ph.D.,
The American Journal of Drug and Alcohol Abuse, Early Online: 1-7, 2010
Fragmenten uit volledige studie
INLEIDING
Probleem definitie
Problematisch internetgebruik, of verslaving, wordt gekenmerkt door overmatige of slecht gecontroleerde preoccupaties, drang of gedrag met betrekking tot internetgebruik dat leidt tot beperking of angst. De aandoening heeft in de populaire media en onder onderzoekers steeds meer aandacht gekregen en deze aandacht is parallel aan de groei in computergebruik en internettoegang (1). Fenomenologisch lijken er ten minste drie subtypen te zijn: overmatig gamen, seksuele preoccupaties (cybersex) en e-mail / sms-berichten.
...
Verslaafden kunnen het internet langere tijd gebruiken, zich afzonderen van andere vormen van sociaal contact en zich bijna volledig richten op internet in plaats van bredere levensgebeurtenissen.
...
Het is niet duidelijk of internetverslaving meestal een manifestatie is van een onderliggende aandoening, of dat het echt een afzonderlijke ziektewet betreft. De frequente verschijning van internetverslaving in de context van talrijke comorbiditeitscondities roept complexe vraagstukken van causaliteit op. Er is beargumenteerd (5) dat het, op basis van de beperkte beschikbare gegevens met betrekking tot verloop, prognose, temporele stabiliteit en respons op behandeling, voorbarig lijkt om internetverslaving te beschouwen als een afzonderlijke ziektewet. Uit groeiend onderzoek blijkt echter dat sommige mensen met internetverslaving een aanzienlijk risico lopen en professionele zorg en behandeling verdienen. Zorgvuldig gecontroleerde studies zijn nodig om deze controverses te regelen. Deze beoordeling doorzocht artikelen gepubliceerd tussen 2000 en 2009 in Medline en PubMed, met het trefwoord "Internet-verslaving" over de onderwerpen diagnose, fenomenologie, epidemiologie en behandeling.
...
DIAGNOSE EN PREVALENTIE
De diagnose internetverslaving (afhankelijkheid) blijft problematisch. Het verschijnt niet in een officieel diagnostisch systeem, inclusief DSM-IV, en er zijn geen algemeen aanvaarde diagnostische criteria.Er zijn vier componenten gesuggereerd die essentieel zijn voor de diagnose (6): 1) overmatig internetgebruik, vaak geassocieerd met een verlies aan gevoel voor tijd of een verwaarlozing van standaardritmes, 2), waaronder gevoelens van woede, spanning en / of depressie wanneer de computer niet toegankelijk is, 3) tolerantie, inclusief de behoefte aan betere computerapparatuur, meer software, of meer uren gebruik en 4) nadelige gevolgen, waaronder argumenten, liegen, slechte school of beroepsuitoefening, sociaal isolement en vermoeidheid.
...
Er zijn momenteel geen diagnostische instrumenten voor internetverslaving die voldoende betrouwbaar en geldig zijn in alle landen. Een recente systematische analyse van de verschillende diagnostische instrumenten wees uit dat eerdere studies inconsistente criteria gebruikten om internetverslaafden te definiëren, toegepaste rekruteringsmethoden die serieuze bemonsteringvertekening kunnen veroorzaken, en onderzochte gegevens met voornamelijk verkennende in plaats van bevestigende gegevensanalysetechnieken om de mate van associatie te onderzoeken dan causale verbanden tussen variabelen (7). Dus de prevalentie gegevens over pathologisch internetgebruik worden beperkt door methodologische problemen met betrekking tot de diagnose en de heterogeniteit van diagnostische instrumenten. Dit maakt het moeilijk om de prevalentiepercentages tussen landen te vergelijken.
...
Er zijn ook algemene zorgen met betrekking tot het gebruik van zelfrapportages, het hebben van oneerlijke antwoorden, deelnemers begrijpen mogelijk niet verschillende vragen of interpreteren de verschillende testitems verkeerd. Bovendien is er ook een probleem van selectiebias met de deelnemerspool verkregen van websites of niet-gegradueerde cursussen en geen adequate controlegroep. Het gebruik van een webpagina kan van invloed zijn op hoe mensen hebben gereageerd en op het aantal geldige antwoorden. Ten slotte kan een persoon verslavend gedrag tonen in de richting van één applicatie, maar niet van anderen.
...
De grootste moeilijkheid met deze studies is dat ze vage termen gebruiken om niveaus van internetgebruik te beschrijven, zoals 'borderline', 'excessief', 'risico' en 'verslavend', die niet operationeel zijn gedefinieerd of klinisch gevalideerd. De prevalentiepercentages van internetverslaving zijn elders onderzocht (12, 36).
...
comorbiditeit
Cross-sectionele studies van patiëntenmonsters rapporteren hoge comorbiditeit van internetverslaving met psychiatrische stoornissen, zoals affectieve stoornissen, angststoornissen (waaronder gegeneraliseerde angststoornis, sociale fobie) en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD). Er is gesuggereerd (37) dat de relatie tussen eenzaamheid en voorkeur voor online sociale interactie oneigenlijk is en dat sociale angst de verstorende variabele is.
...
NEUROBIOLOGIE EN HERSENENBEELDEN
Momenteel er zijn maar heel weinig studies geweest over de neurobiologie van internetverslaving. Er zijn studies gerapporteerd over computer- en videogameverslaving (zie Weinstein, elders in dit nummer). Een van de eerste hersenbeeldenstudies (13) meldde 10-deelnemers met online gamingverslaving, die gamingfoto's en de gepaarde mozaïekfoto's kregen terwijl ze functionele scanning met behulp van magnetische resonantiebeelden (fMRI) ondergingen. In de verslaafde groep werden de juiste orbito-frontale cortex, rechter nucleus accumbens, bilaterale anterior cingulate en mediale frontale cortex, rechter dorsolaterale prefrontale cortex en rechts caudate nucleus geactiveerd in tegenstelling tot de controlegroep. De activering van de regio's van belang (ROI) was positief gecorreleerd met zelfgerapporteerde gamingdrang en het oproepen van spelbeleving veroorzaakt door de foto's. De resultaten toonden aan dat de neurale substraten van cue-geïnduceerde gamingdrank / hunkering bij online gokverslaving vergelijkbaar waren met die van de cue-geïnduceerde hunkering naar substantie afhankelijkheid. Dus, de resultaten suggereerden dat de gokdrang / hunkering naar online gamingverslaving en hunkering naar substantieverslaving hetzelfde neurobiologische mechanisme zouden kunnen delen.
...
WAAROM WORDEN MENSEN VERSLAAFD AAN HET
INTERNET?
Internetafhankelijk scoorde aanzienlijk lager op de meeste maatregelen die een succesvolle oplossing van deze crises weerspiegelden, en scoorde hoger op de maatregelen die een niet-succesvolle oplossing van deze crises (48) weerspiegelden.
...
Dwangmatig cybersex is een belangrijk onderdeel geworden van internetverslaving voor veel mannen en vrouwen die ten prooi zijn gevallen aan de toegankelijkheid, betaalbaarheid en anonimiteit van online seksueel gedrag (49). Sommige patiënten ontwikkelen problemen met dwangmatig cybersex als gevolg van predispositie of accidentele conditioneringservaringen, terwijl andere compulsieve gebruikers onderliggende trauma's, depressies of verslaving hebben. Zowel mannen als vrouwen met cybersex-problemen vertonen onaangepaste coping, geconditioneerd gedrag, dissociatieve re-enactment van trauma in het leven, verkrachtingsstoornis, intimiteitsdisfunctie en verslavend gedrag (49). De problematische internetgebruiksgroep liet hogere scores zien in de profielen Zelfsturing en Samenwerking en lagere scores in de profielen Nieuwheid en Zelftranscendentie van de JTCI, vergeleken met de niet-problematische internetgebruiksgroep, na controle voor de ADHD-symptomen.
...
Deze onaangepaste coping-mechanismen lijken overlapping te vertonen met seksuele verslaving (zie Thibaut elders in dit nummer), maar ze gebruiken de specifieke media van internet. In het geval van dwangmatig cybersex is de inhoud van het display, meer specifiek pornografie, een specifieke vorm van seksuele computerondersteunde gedragsverslaving. Therapeuten rapporteren een groeiend aantal patiënten dat verslaafd is aan deze activiteit, een vorm van zowel internetverslaving als seksuele verslaving, met de standaardproblemen die gepaard gaan met verslavend gedrag.
...
DISCUSSIE
Internetverslaving, dwz overmatig gebruik van internet met de daaruit voortvloeiende nadelige gevolgen, komt niet voor in een officieel diagnostisch systeem, inclusief DSM-IV. Block heeft aangevoerd dat internetverslaving een veel voorkomende aandoening is die opname verdient in DSM-V (5). Conceptueel is de diagnose een compulsief-impulsieve spectrumstoornis waarbij online en / of offline gebruik van de computer betrokken is. Ten minste drie subtypen zijn geïdentificeerd: overmatig gamen, seksuele preoccupaties en e-mail / sms-berichten. Alle varianten delen de volgende vier componenten: 1) overmatig gebruik, vaak geassocieerd met een verlies van gevoel voor tijd of een verwaarlozing van elementaire drives, 2) intrekking, inclusief gevoelens van woede, spanning en / of depressie wanneer de computer is ontoegankelijke, 3) tolerantie, inclusief de behoefte aan betere computerapparatuur, meer software of meer uren gebruik en 4) nadelige gevolgen, waaronder argumenten, liegen, slechte prestaties, sociale isolatie en vermoeidheid. Anderen hebben aangevoerd dat internetverslaving geen echte verslaving is en mogelijk niet meer is dan een symptoom van andere, bestaande stoornissen zoals angst, depressie, ADHD of stoornissen in de impulsbeheersing (70). Er zijn weinig gegevens beschikbaar om deze vraag op te lossen en de pathofysiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan internetverslaving blijven onbekend. Deze relatieve onwetendheid strekt zich ook uit tot de behandeling. De weinige gepubliceerde behandelstudies voor internetverslaving zijn gebaseerd op interventies en strategieën die worden gebruikt bij de behandeling van stoornissen in verband met drugsgebruik. Het is dus onmogelijk om een evidence-based behandeling van internetverslaving aan te bevelen.
Abstract
Achtergrond: Problematische internetverslaving of excessief internetgebruik wordt gekenmerkt door overmatige of slecht gecontroleerde preoccupaties, drang of gedrag ten aanzien van computergebruik en internettoegang die leiden tot beperking of distress. Momenteel is er geen erkenning van internetverslaving binnen het spectrum van verslavende aandoeningen en daarom geen bijbehorende diagnose. Het is echter voorgesteld om te worden opgenomen in de volgende versie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorder (DSM).
Doelstelling: De literatuur over internetverslaving bekijken over de onderwerpen diagnose, fenomenologie, epidemiologie en behandeling.
Methoden: Overzicht van gepubliceerde literatuur tussen 2000-2009 in Medline en PubMed met de term "internetverslaving.
Resultaten: Enquêtes in de Verenigde Staten en Europa hebben een prevalentiepercentage tussen 1.5% en 8.2% aangegeven, hoewel de diagnostische criteria en beoordelingsvragenlijsten die voor de diagnose worden gebruikt, van land tot land verschillen. Cross-sectionele studies van patiëntenmonsters rapporteren hoge comorbiditeit van internetverslaving met psychiatrische aandoeningen, met name affectieve stoornissen (waaronder depressie), angststoornissen (gegeneraliseerde angststoornis, sociale fobie) en Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Verschillende factoren voorspellen problematisch internetgebruik, waaronder persoonlijkheidstrekken, ouderschap en familiale factoren, alcoholgebruik en sociale angst.
Conclusies en wetenschappelijke significantie: Hoewel internetverslaafden moeite hebben met het onderdrukken van hun buitensporige online gedrag in het echte leven, is er weinig bekend over de patho-fysiologische en cognitieve mechanismen die verantwoordelijk zijn voor internetverslaving. Vanwege het gebrek aan methodologisch adequaat onderzoek, is het momenteel onmogelijk om een evidence-based behandeling van internetverslaving aan te bevelen.
Internetverslaving of overmatig internetgebruik - Samenvatting online
;