Ik probeer op de hoogte te blijven, maar ik kan je niet vertellen hoe verbaasd ik was deze week toen ik voor de eerste keer naar een kalender keek. Ik weet niet hoe lang en ik zag dat we bijna allemaal tot en met augustus. Augustus! Kun je het geloven? Ik bedoel, hier dacht ik dat de zomer net was begonnen, en het blijkt dat we aan het einde van het jaar dichterbij komen! Ik denk dat het echt waar is wat ze zeggen: de tijd vliegt als je elk uur van de dag besteedt aan het voeden van een verslaving aan internetpornografie waarover je geen schijn van controle meer hebt.
Serieus, is het niet verbazingwekkend hoe snel de dagen voorbijgaan als je een machteloze slaaf bent geworden die elk moment doorbrengt met gapende hardcore erotica? Het is alsof je knippert, maandag verandert in dinsdag, dinsdag verandert in woensdag en het volgende dat je weet dat je honderdduizenden video's hebt gebruikt van vrouwen die zichzelf vernederen vanwege je perverse bevrediging, een dwaze en nooit eindigende oefening in seksuele verdorvenheid dat geeft je geen echt plezier meer en dient nu als niets meer dan een lege, vreugdeloze dwang.
Het is best gek.
En de jaren kunnen je ook echt besluipen. Op een dag leef je een gezond, afgerond leven waarin je toevallige interesse in online roes je familie- en persoonlijke relaties nog niet heeft vernietigd, en dan is in een flits een decennium voorbij gegaan en daar ben je, alles aan het wijden ounce energie om op zoek te gaan naar een ononderbroken beeldstroom van nauwelijks 18-jarige meisjes die masturberen op de camera. En je moet je afvragen: "Waar is de tijd gebleven?"
Het gebeurt allemaal zo snel. De seizoenen veranderen, elke maand krijg je een creditcardafschrift verstopt met abonnementskosten voor de steeds meer grafische gang-bangbeelden waarnaar je nu wanhopig hunkert, en voor je het weet zijn je kinderen allemaal volwassen, je hebt meer dan een paar grijze haren, en je hebt jezelf getransformeerd in weinig meer dan een hectische, pathologische verzamelaar van gapende openingen en gebruind vlees.
Ik denk dat we dat gevoel allemaal kennen.
Eerlijk gezegd kan het voelen alsof het leven je rechtdoor voorbij laat gaan! Ik bedoel, er zijn maar zoveel uren per dag, en tussenin het ziekmelden om te werken tot ze je ontslaan en in een verduisterde kamer door je computer kruipen terwijl je kijkt naar een eindeloze parade van naamloze vrouwen die anale seks hebben in een busje, is er gewoon geen sprake van niet genoeg tijd om rond te gaan. Je weet hoe het kan zijn: de dagen tikken voorbij, de weken worden maanden, en dan mis je het verjaardagsfeest van je dochter nog een keer omdat je midden in een gruwelijke 36-uur amateur-gezichtsfestijn zat met je broek om je enkels en de telefoon van de haak.
Het zet je echt aan het denken. Maar dan ga je meteen terug naar het kijken naar pornografie. En dan ruk je af, steeds opnieuw en opnieuw, altijd hopend om nog een extra gespannen ejaculatie uit je geschaafde en in elkaar geslagen geslachtsdelen over te halen. En vroeg of laat sta je in tranen, omdat je op de een of andere manier de enorme archieven van BBW-spuitklemmen van Xtube.com hebt kunnen uitputten in een andere uitzinnige pornobuiger die je je later niet eens zult herinneren.
En als het je lukt om een al te kort moment van helderheid te krijgen, kun je je soms niet eens meer herinneren wat er met je is gebeurd sinds je die eerste miniatuur met lage resolutie tegenkwam van een vrouw die haar borsten afvuurt op Playboy Online. Natuurlijk kun je je een beeld geven van de grote dingen - je huwelijk, je zielige pogingen tot revalidatie die nooit langer hebben geduurd dan de tijd die je nodig hebt gehad om je met sperma besmeurde laptop op te laden, je scheiding - maar al het andere is slechts een waas van browsertabbladen en levende feeds van Oost-Europese vrouwen die urineren en die aanvoelen als een momentopname van het nachtmerrieachtige leven van iemand anders.
Omdat, of je het nu leuk vindt of niet, je kunt het leven niet zomaar onderbreken. De zon zal opkomen, de zon zal onder gaan, je zult bij 3 uit je bed schieten en struikelend naar je computer strompelen in een koortsachtige poging om die verdraaide verlangens te sussen die zelfs de meest verdorven gangen van het internet niet langer kunnen verzadigen, en het is een feit: hoe je het ook probeert te vertragen, de tijd marcheert op zijn eigen tempo en je bent een monster.
Maar goed, dat is precies hoe het gaat! Je leeft, je sterft, je wilt porno kijken. Als je het zo graag wilt bekijken, misschien voor slechts een minuut of twee, dan ga je terug naar schrijven. Ja, slechts een paar minuten, gewoon om jezelf een beetje te kalmeren. Je ademt zo snel. Slechts een paar video's, misschien. Klik op die. Goed, goed, klik nu op die. Ja, goed, oké. Klik nu op die. Nee, niet goed, niet goed genoeg. Klik op die. Bekijk die. Het laadt niet snel genoeg. Neuken! Het is niet fucking laden! Wacht nee. Oh God. Help me om te helpen.
;
