Ik heb niet veel verhalen gezien van jonge rebooters, dus ik had niet veel om aan voorbij te gaan. Ik heb altijd het gevoel gehad dat het, omdat ik jong was, erg lang zou duren om opnieuw op te starten vanwege het gebrek aan voordelen dat ik gedurende het grootste deel van het proces had. Ik heb 90 dagen doorlopen en ik wil mijn ervaring delen met de andere jongeren op dit formulier om hen te laten weten dat ze niet alleen zijn en dat er licht is aan het einde van de tunnel 
Intro: Welkom bij mijn 90 dagen reboot-rapport van mijn no PMO-reis. Ik zou allereerst willen zeggen dat ik tijdens deze hele reis geen terugval heb gehad of andere orgasmes heb gehad dan natte dromen. Ik zou ook willen zeggen dat ik aanvankelijk begon met PMOing op 13-jarige leeftijd en het minstens 2 keer per dag deed en tot 7 keer per dag, elke dag tot de leeftijd van 17. Soms keek ik er ook uren naar en kijk het grootste deel van de dag naar meerdere video's/foto's. Uiteindelijk veranderde mijn smaak in porno, maar niet drastisch totdat ik in wat bestialiteit en hardcore verkrachtingsscènes terechtkwam, waardoor ik een beetje in de war raakte. Naarmate de jaren verstreken, groeide mijn pornocollectie tot 110 GB, voornamelijk HD-scènes die veel geheugen in beslag namen. Ik wist ook niet zeker waarom ik niet met meisjes kon praten en mezelf kon zijn, ik had vanaf het begin altijd een vorm van sociale angst en ik heb me nooit gerealiseerd dat PMO de oorzaak was. Na meerdere Google-zoekopdrachten met betrekking tot sociale fobie en sociale angst en de angst om met meisjes te praten, ontdekte ik eindelijk YBOP, wat mijn leven veranderde. Ik heb alle video's bekeken en mijn pornocollectie verwijderd die in de loop der jaren is gespaard en begon mijn herstart op 7 februari 2013.
Dagen-1 17: De eerste 20 dagen waren een beetje zwaar. Ik ervoer veel geilheid en verhoogde symptomen van ADHD. Ik heb het altijd gehad en de eerste 20 dagen maakte het een stuk erger. Dit was waarschijnlijk te wijten aan de verlaagde niveaus van dopamine, wat een symptoom is van ontwenning. Ik probeerde mijn gedachten eraf te houden door een beetje te skateboarden en ook gitaar te leren spelen.
Dagen-18 49: Dit is toen ik enkele verbeteringen begon te zien. Uiteindelijk ging ik naar Houston, Texas, voor een wedstrijd met betrekking tot evenementen waaraan ik meedeed voor een schoolorganisatie. Er waren veel mensen in deze organisatie, variërend van middelbare scholieren tot universiteitsstudenten. Ik zat ongeveer 4 dagen op de middelbare school, die voornamelijk werd vastgehouden in een groot hotel vol tienerjongens en -meisjes. Wel heb ik gedurende deze hele reis een beetje grip gekregen op de sociale interactie. Ik heb persoonlijk geleerd hoe mensen tot op zekere hoogte met elkaar omgingen. Het is alsof ik ben vergeten hoe omdat ik zoveel op de computer zit. Een ander ding dat gebeurde, waren alle blikken die ik van de meeste meisjes kreeg. Ik vond het leuk, maar ik kwam nooit in de verleiding om echt naar buiten te gaan en met ze om te gaan. Hierdoor voelde ik me een beetje rot, maar nogmaals, ik wist wat er mis was met mijn hersenen en ik liet mezelf gewoon genezen.
Dagen-50 85: Alles wat ik kan zeggen is FLATLINE. Dit is toen het begon en eindigde. Ik dacht aanvankelijk dat mijn waardeloze dagen gewoon mijn flatlining waren, maar pas in dit gedeelte van mijn herstart. Dit deed me beseffen dat porno echt mijn hersenen heeft beschadigd en ik ga niet liegen, ik vond het niet leuk en ik had het gevoel dat het vooral geen PMO was die dit deed. Sommige dagen voelde ik me behoorlijk waardeloos, maar de meeste dagen voelde ik me ongemotiveerd om ALLES te doen. Ik begon slapeloosheid en depressie te krijgen, wat geen goede combinatie was. Dit hielp wel bij het opnieuw opstarten, omdat ik helemaal niet gemotiveerd was om porno te kijken. Op dag 75 had ik mijn allereerste natte droom. Ik wilde er in eerste instantie een hebben rond de 30-50 dagen, gewoon om er een te hebben en het te ervaren, maar toen begon ik er niet meer om te geven sinds de verwachting dat er net een was uitgestorven. Het orgasme van de natte droom was niet zo stimulerend. Het voelde niet echt als een orgasme, op een schaal van 1-10 zou ik zeggen dat het een 3 was. Ik ervoer een kleine toename van het libido de volgende dag, wat werd verwacht, maar ik had niet echt het gevoel dat ik was uit de flatline tot mijn volgende natte droom, 10 dagen later, op dag 85. Deze natte droom was ongeveer een 7-8 en ik voelde me de volgende dag anders. Ik had een gevoel van “innerlijke rust”; kalm en ook nergens echt om geven.
Dagen-86 89: Mijn libido kwam niet echt op gang, tot dag 86. Vrouwengezichten leken veel aantrekkelijker... nou ja, het gezicht van iedereen om eerlijk te zijn. Het is alsof ik ieders sex-appeal kan zien en idk... het was best gaaf. Voor één keer in mijn leven had ik het gevoel mezelf te zijn. Ik liet me niet intimideren door mensen en mijn sociale angst verdween. Om eerlijk te zijn, heb ik gedurende dagen 86-89 enkele willekeurige pieken van sociale angst ervaren, dus ik weet dat het er nog steeds een beetje is. Anders dan dat, op de momenten dat ik geen sociale angst had, voelde ik me verdomd geweldig! Ik hoefde niet na te denken voordat ik sprak, alles kwam zo natuurlijk over en ik was verbaasd over wat ik aan het doen was terwijl ik aan het praten was. Ik sprak met een paar meisjes aan mijn tafel in de kunst en ik maakte ze ook veel aan het lachen. Ik was eindelijk mezelf en ik weet dat ze zich realiseerden dat ik veranderd was en ik kon zien dat ze het leuk vonden. Hoe dan ook, er waren enkele ongemakkelijke momenten gedurende de dag en ook een aantal geweldige momenten waarop ik met mensen omging. De dagen worden beter en mijn libido is ook terug. Mijn sociale angst verdwijnt langzaam en ik ga door zonder PMO totdat ik weer helemaal normaal ben. Een ding dat me is opgevallen, is de manier waarop ik mezelf draag als ik nu loop. Het kan me niet schelen wat mensen denken en ik denk niet meer te lang na. Mijn houding is natuurlijker en ik zeg ook vaker wat ik denk.
Dag 90: Vandaag, dag 90, merkte ik hoe mijn acties instinctiever waren, mijn stem dieper werd en hoe ik dingen deed zonder het te beseffen. Ik dacht altijd ergens goed over na en deed het dan, en ik voelde me rot... het was de angst. Nu doe ik van nature dingen zonder erbij na te denken en dat voelt heerlijk. Vandaag keek ik naar een film op school in een klas en ik kwam in de film, ik zou commentaar geven op bepaalde dingen die de acteurs zouden doen en het voelde heel natuurlijk. Uiteindelijk antwoordde ik een meisje in de klas toen ze aan haar vriendin vroeg hoe de film heette. Zij en haar vriend keken me aan toen ze op mijn antwoord antwoordde. Ik beantwoordde toen een vraag die ze me stelde en die ging over de film en alles voelde zo natuurlijk aan. Ik antwoordde en keek haar in de ogen en ze glimlachte. Ik wist dat ze zich tot mij aangetrokken voelde door haar natuurlijke glimlach... haar vriendin glimlachte ook naar mij en ik gaf ze zowel oogcontact als een glimlach terug. Het was zo natuurlijk en ik was er achteraf verbaasd over.
Ik weet dat er nog meer vooruitgang te boeken is, maar zoals ik al zei, wilde ik andere jonge rebooters gewoon laten zien hoe mijn voortgang in één bericht is samengevat, zodat ze een vorm van opluchting zullen hebben als ze nog geen resultaten zien voor zichzelf. Persoonlijk heb ik het gevoel dat ik behoorlijk wat vooruitgang te boeken heb, maar afgezien daarvan heeft 90 dagen veel resultaten geboekt met betrekking tot mezelf voordat ik opnieuw opstartte.
LINK - 90 dagen herstartrapport (leeftijd 17)
7 mei 2013
by Xfinity
;
