Leeftijd 19 - Het hebben van mensen in de buurt kan mijn flatline hebben genezen

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik altijd de spot dreef met die 'superkracht'-verhalen en dat ik graag grappen maakte alsof ik tien baarden had gegroeid en met de vrouw van de president getrouwd was, dus ik voel jullie, maar hier deel ik een verhaal dat echt uiting geeft mezelf (bedenk dat ik nog steeds in een hype zit):

Dus ik kan nog steeds niet geloven wat er vandaag is gebeurd. Ik heb de afgelopen weken een ernstige flatline gehad. Vandaag besloot ik de bus naar het stadscentrum te nemen om rond te lopen en wat mensen om me heen te hebben. Toen ik een straat overstak, zag ik een oude dame en ik vroeg haar of ze mijn hulp nodig had. Ze glimlachte hartelijk en zei 'dankjewel, maar ik denk dat ik het wel kan'. Plotseling ging ik van een lusteloos gevoel naar verbazingwekkend (als een superheld, hoewel ik alleen vroeg of de oude dame hulp nodig had).

Vanaf dat moment kreeg ik een constante positieve energieboost waarvan ik denk dat die heel sterk uitstraalde. Ik voelde een euforisch zelfvertrouwen en liefde terwijl ik door de straten liep. Ik glimlachte letterlijk oprecht naar elke vreemdeling die mijn pad kruiste (zelfs naar de 'gangsters' en gevaarlijk uitziende mensen, terwijl ik had kunnen worden gedood).

Normaal (voor nofap of tijdens flatlines) schrik ik iedereen terug en kijk naar de grond, maar nu voelde ik me een superheld maar tegelijkertijd mijn ware zelf. Dus hier komt het gekke dat er gebeurde tijdens mijn busstrip naar huis. Ik besloot naast een behoorlijk dik meisje te gaan zitten van meer dan 16 jaar (ik ben 19) om met haar te praten en haar een glimlach te geven (ze zag er een beetje neerslachtig uit). Voor nofap had ik dit nog nooit gedaan. Ik maakte een klein gesprek en maakte haar aan het lachen.

Toen was ik op mijn station aangekomen (ik ging naar de universiteit) en nam ik afscheid. Terwijl ik uit de bus liep, voelde ik een intens geluksgevoel. Plots vraagt ​​een beeldschoon meisje van mijn leeftijd me de weg naar de universiteit. Ik zei dat ik dezelfde kant op ging en ik begon het gesprek, waarin ik 100% mijn ware zelf uitdrukte en haar vragen stelde uit pure interesse (het idee van seks kwam niet eens bij me op). Het was als een droomgesprek en ik voelde een sterke band met dit meisje. We hadden enkele zeldzame overeenkomsten. Het voelde alsof we elkaar al heel lang kenden. Bij het afscheid heb ik haar geen contactgegevens gevraagd, omdat ik onbewust dacht dat we elkaar al kenden, heel raar ...

Letterlijk de tweede keer dat ik afscheid nam, vraagt ​​een andere prachtige student me of ik een foto van haar en haar vrienden kan maken, waar ik een opmerking maakte die de hele groep aan het lachen maakte 'misschien past een selfiestick beter bij jullie' in mijn taal. Terwijl ik naar mijn klas liep, roept het meisje tegen me: 'je hebt het veel beter gepakt dan een selfiestick'. Ik keek achterom en glimlachte naar haar. WTF was hier aan de gang, een magische aantrekkingskracht?

Ik draag dit indirect bij aan NoFap. Ik voel me nu zo gelukkig en gemotiveerd. Denk dat dit deze flatline heeft genezen. Ik heb echt zin om op dit moment met vreemden te praten. Ik heb het gevoel dat ik mezelf ben en tegelijkertijd de man die ik altijd al wilde zijn. Ik hoop dit gevoel vast te houden. Bedankt NoFap en deze geweldige ondersteunende community.

/// Ik probeer deze vrouwen niet te objectiveren door 'dik' en 'prachtig' te gebruiken, sorry als het erop lijkt dat ik dat doe. Het is gewoon een stomme maar in mijn pornovrije geest representatieve indicatie ///

Blijf sterk!

LINK - Ik kan nog steeds niet geloven wat er vandaag is gebeurd. NoFap FTW!

by tigritos