Leeftijd 23 - Sterk en in vorm, goede arbeidsethos, geen HOCD meer

indian.guy_.jpg

Ik begon als een sociaal onhandig en emotieloos wrak en hier ben ik 90 dagen later, geluk vindend in de kleine momenten in het leven en een van de meest sociale mensen ooit. PIED is voor 75% weg en ik ben niet langer bang om iemand nieuw te ontmoeten of in het middelpunt van de belangstelling te staan.

Als ik zeg dat ik niet genezen ben, bedoel ik dat ik nog steeds dagen zonder motivatie en zwakke wilskracht doormaak.

Mijn leven wordt beter, maar het is nog steeds een gevecht om mezelf te genezen van de schade van porno. Ik twijfel er niet aan dat ik over nog eens 3 maanden niet langer door porno zal worden beïnvloed en dat ik goed op weg zal zijn om mezelf van deze vloek te verlossen. Veel geluk iedereen. Het is een moeilijke weg, maar het is een waardevolle reis

Het is moeilijk te accepteren dat het tijd zal kosten om de PIED te repareren, maar dat vind ik prima. Vooral omdat, zoals je al zei, je weer leert mens te zijn, en het is echt een leuke ervaring.

[Ik had] een laag zelfbeeld. Het kwam voort uit dik zijn als kind en gepest worden. Nu ik meer studeer en mijn werk serieus neem, realiseer ik me dat mijn arbeidsethos helemaal niet de norm is. Wat ik als normaal werk beschouw, zien anderen als boven en buiten. Het is trippy af.

Ik heb altijd getild en ik ben redelijk sterk en in vorm. Dus behalve mezelf aan school wijden, is er eigenlijk niets [anders]. Ik begon aan mijn sociale vaardigheden te werken en luisterde naar een podcast genaamd The Art of Charm (beveel het trouwens ten zeerste aan) terwijl ze praten over boeken die men zou moeten lezen en technieken om socialer te zijn en succesvol te netwerken. En dus heb ik boeken gelezen die ze aanbevelen en hun advies in de praktijk gebracht. Afgezien daarvan ben ik van plan om gecertificeerd te worden nadat ik nog eens 15 lbs ben afgevallen, zodat ik kan strijden in powerlifting en eruit kan zien als een personal trainer terwijl ik mijn boekhoudkundige diploma afrond.

Ik ben 23. En ik kijk waarschijnlijk al 8 jaar. Zo vaak begonnen de homoseksuele fantasieën zelfs voordat ik zelfs maar de middelbare school had afgerond, behalve dat ik er toen tegen vocht omdat ik bang was om homo te zijn. Nu kan het me niet echt schelen wat het betekent, ik kan moeilijk worden met vrouwen en ik heb nooit interesse gehad om met een man te daten. Hoe dan ook, als ik bi blijkt te zijn, kan het me niets schelen. Alle puberale worstelingen die ik heb doorgemaakt, hebben me geleerd volwassen te worden en ik word niet langer gefaseerd door iemands mening. Maar ik geloof echt dat het voor mij gewoon een nieuwigheid was om naar homoporno te kijken. Ik betwijfel of ik homo of bi ben.

Tussen haakjes iedereen, mijn laatste twee semesters kreeg ik een 3.0 (leraar beroofde me van een 3.5 omdat hij me de verkeerde info gaf en het niet kon corrigeren/mij de schuld gaf) en een 4.0 in de zomer 🙂

Het leven wordt een stuk beter. Ik heb veel geleerd van nofap. Vooral dat ik alleen door hard werken en worstelen iets zal bereiken.

LINK - Dag 90. Nog niet eens bijna genezen

By Heer Shivv