Zich levend voelen, in vrede met mezelf

Ik werd me voor het eerst bewust van nofap en mijn obsessieve porno-gewoonte over 18 maanden geleden. Ik ging meteen koude kalkoen eten, maar uiteindelijk bezweek ik aan verleiding en herviel ik. Ongeveer een jaar lang fietste ik tussen onthouden en binging. Ik raakte betrokken bij de fetisjgemeenschap aan mijn universiteit, en de zaken werden alleen maar erger.

Op dit moment heb ik al bijna vier jaar geen seks meer gehad, en ik accepteer dat het mijn eigen verantwoordelijkheid is. Het was het klassieke verhaal, ik was vastgebonden geworden om op schermen te reageren. Ik gaf niet om de gevoelens van anderen, ik heb zelf nauwelijks gevoelens ervaren. Ik gebruikte porno en masturbatie om een ​​enorm gat in mijn leven te vullen, een gat dat alleen maar dieper werd naarmate ik het probeerde te vullen.

Ik begon therapie en realiseerde me de ongelijkheid tussen wie ik was en wie ik wilde zijn. Mijn therapeut moedigde me aan om bewust contact te maken met anderen. Ze moedigde me zelfs aan om een ​​sluimerende vriendschap te ontwikkelen en om te zien of dit zou kunnen leiden tot een mogelijke relatie.

Ik had mijn vriend een paar keer bezocht om op een date te gaan tijdens mijn fapping-periode, en we hadden een fantastische tijd, maar ik kon geen enkele vorm van openlijke seksuele of romantische interesse tonen. Ik geloof dat dit kwam omdat ik een verband had ontwikkeld tussen seksuele activiteit (in mijn geval obsessieve flap) en schaamte. Schaamte is zo'n krachtig onderdeel van ons leven dat het ons kan beheersen. Kijk voor meer informatie naar Ted Talk van Brenè Brown over The Power of Vulnerability - het was precies wat ik nodig had om precies te horen wanneer ik het moest horen.

60 dagen geleden besloot ik dat genoeg genoeg was en ik wilde mijn leven veranderen. Ik moest de zomer thuis doorbrengen met mijn ouders, terwijl ik mijn Masters-proefschrift afrondde. Dagen thuis, de argumenten die volgden leiden tot binging voor enkele weken uit frustratie en uitstelgedrag. Ik wist dat die nofap een moeilijke reis zou worden, maar alles dat de moeite waard is, zal moeilijk worden.

Na 60 dagen voel ik me echt een ander mens. Ik heb geen 'superkrachten' ervaren en ben lang niet waar ik wil zijn in mijn persoonlijke ontwikkeling, maar nofap heeft me een drive gegeven om door te gaan met werken en mezelf te verbeteren. Ik voel me ook in staat om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen onvolkomenheden en beweer dat ze net zo goed deel uitmaken van mij als mijn beste eigenschappen. Ik geloof dat dit het belangrijkste aspect van nofap is. Eerlijk zijn tegen jezelf en geen porno of masturbatie gebruiken om je gevoelens te verdoven, opent een hele nieuwe wereld. Ja, er zullen donkere dagen zijn waarop je het wilt opgeven, waar de verleiding van een paar minuten plezier onweerstaanbaar lijkt. Er zullen momenten zijn dat je in een flatline zit, of misschien depressief bent, of helemaal niets voelt. Zonder de emotionele verdoving die wordt veroorzaakt door flappen, zul je te maken krijgen met deze destructieve gedachten en slechte buien.

Maar als je niet opgeeft, kun je ook dingen voelen die je in jaren niet hebt gevoeld. Geluk en plezier zijn te vinden in de kleinste dingen, zoals het knerpen van een herfstblad onder de voeten of het gekletter van regen op het raam. Het zijn deze kleine dingen die me terugtrekken naar het heden en me het gevoel geven dat ik leef.

Je zult jezelf kunnen zijn bij anderen. Je zult kwetsbaar kunnen zijn. Je zult in staat zijn om met andere mensen in contact te komen op een manier die je misschien nog nooit eerder hebt ervaren. En misschien wel het allerbelangrijkste: je zult in de metaforische spiegel kunnen kijken en vrede kunnen hebben met je spiegelbeeld.

LINK - 60 Days Report

by fatstrat04