Hallo daar. Het is een tijdje geleden dat ik iets op deze forums heb gepost, maar ik nadert binnenkort een jaar zonder porno en ik dacht dat ik zou posten over mijn voortgang. Misschien kennen sommigen van jullie me nog.
Ergens midden maart vorig jaar haalde ik een kleine, blauwe harde schijf uit mijn kast en keek er een paar minuten naar. Het bevatte alle porno die ik had gedownload en waarvan ik een back-up had gemaakt sinds ongeveer 2010. Deze harde schijf bevatte een aantal van mijn absoluut favoriete pornovideo's. Terwijl ik ernaar keek, dacht ik eraan hoe het vroeger een plek was waar ik naartoe kon ontsnappen. Op een gegeven moment diende het echt een geldig doel in mijn leven. Het was een beetje een schuilplaats voor de moeilijkheden die ik thuis tegenkwam. Het was een fantasierijk, een plek waar ik kon reageren op de seksuele driften in mijn hersenen. Maar toen ik het die avond in mijn hand hield en erover nadacht, realiseerde ik me dat het dat niet meer voor mij deed. Deze harde schijf was voor mij niet langer een ontsnapping. Het was eigenlijk meer een gevangenis. Ik keek er bijna elke avond naar porno (vaak voegde ik er meer aan toe naarmate de nieuwigheid afnam), en ik had het gevoel dat ik niet kon stoppen, zelfs als ik dat wilde.
Er veranderde die avond iets in mij. Ik weet niet wat het was. Misschien was ik gewoon ziek van het gevoel dat mijn leven uit de hand liep. Misschien begon ik veel na te denken over de toekomst en wat voor soort persoon ik over een jaar echt wilde zijn. Misschien was ik het gewoon beu om me zo te schamen voor het kijken naar porno. Dus ik heb de harde schijf op mijn computer aangesloten en ik heb hem volledig schoongeveegd. De inhoud kan niet worden hersteld. Ik zei "dag" tegen ongeveer acht jaar verzamelen en porno kijken.
Toen sloot ik me aan bij dit forum en beloofde mezelf om voor altijd te stoppen met het kijken naar porno. Ik wilde er nooit meer naar terug, en dat doe ik nog steeds niet.
Veel mensen zullen schrijven over hun ervaringen met stoppen en beweren dat ze na 90 dagen nieuwe "superkrachten" hebben gevonden. Ik ben bijna 365 dagen clean geweest en ik heb geen superkrachten gevonden. Ik vond echter iets veel waardevollers dan dat: een nieuwe gemoedsrust. Ik was een groot deel van mijn leven verslaafd. Ik begon porno te kijken toen ik 14 of 15 was, en mijn fascinatie ervoor mondde uit in een verslaving toen ik 16 was. Ik ben nu 26 jaar oud. Dat is bijna de helft van mijn leven dat ik verslaafd was aan porno. Elke dag dat ik verslaafd was, was een dag dat ik me schaamde voor mezelf, een dag dat ik walgde van mezelf, en een dag dat ik me schuldig voelde omdat ik deed wat ik elke avond deed. Ik heb porno gekeken tijdens de romantische relaties in mijn leven, wat de gevoelens van schuld en schaamte nog erger maakte. Nu is veel van dat schuldgevoel, schaamte en zelfafkeer verdwenen. Ik ben trotser op wie ik nu ben dan op wie ik een jaar geleden was, en ik denk dat het hebben van dat vertrouwen in mezelf veel waardevoller is dan welke supermacht dan ook.
Ik wil er echter ook op wijzen dat ik in zekere zin pas echt begin. Ik was ongeveer 9 jaar in de diepte van mijn verslaving, en ik ben maar één jaar clean. In sommige opzichten ben ik nog steeds een beginneling om pornovrij te zijn. Ik wil niemand ontmoedigen, maar ik moet je de waarheid vertellen: ik krijg nog steeds de neiging om porno te kijken. Ik ben nog steeds een verslaafde. Porno presenteert zichzelf nog steeds als een verleidelijke ontsnapping in mijn hoofd wanneer ik moeilijke tijden doormaak. Het biedt zichzelf aan als een gegarandeerde methode om me meteen beter te laten voelen, en ik moet ertegen vechten. In die tijden moet ik mezelf gewoon vertellen dat ik klaar ben met 'me beter voelen'. Ik wil niet "me goed voelen", ik wil leven. Ik wil alles uit het leven halen, of het nu plezierig of pijnlijk is, en ik wil het ervaren. Ik wil mijn gevoelens niet met porno behandelen, en daar moet ik nog regelmatig over nadenken.
Ik zeg dit niet om iemand af te schrikken van herstel. Herstel is hard werken en het duurt lang. Ik weet niet precies hoe lang het duurt. Ik denk dat het voor iedereen anders is. Voor mij weet ik echter dat het langer dan een jaar zal duren voordat ik het gevoel heb dat mijn verslaving echt in remissie is. Ik speelde 9 jaar lang mijn verslaving uit. Misschien duurt het 9 jaar nuchter voordat ik echt weet hoe het is om helemaal vrij te zijn van porno.
Dus ja, het is hard werken, mijn vrienden. Echter, je kunt het. U kunt herstellen van pornoverslaving. U wel herstellen en het is de strijd waard. Je kunt het heft in eigen handen nemen en je kunt een betere versie van jezelf worden.
Tot slot wil ik zeggen dat ik deze community dankbaar ben. Velen van jullie hebben me tot dusver inzicht en perspectief geboden tijdens mijn hersteltraject, en ik wil niet dat dit onopgemerkt blijft. Als een manier om iets terug te doen voor de gemeenschap, kun je me alles vragen over herstel. Ik help u graag en ik wil dat u slaagt!
LINK - 352 dagen zonder porno - AMA
by Ridley
;
