U hebt waarschijnlijk allemaal wel een miljoen van deze verhalen gehoord, maar ik dacht dat ik die zou delen omdat ik denk dat ik een aantal interessante ervaringen heb gehad die informatief of relateerbaar kunnen zijn voor anderen. Er is ook niemand in het echte leven die ik open zou willen stellen voor dit alles, dus ik kan net zo goed alles hier neerleggen.
Addiction
Over 3 jaar geleden werd ik eindelijk wakker met de mogelijkheid dat porno verslavend was en dat ik er in feite verslaafd aan was. Het heeft even geduurd. Ik zit nu in mijn vroege 30s, dus toen ik voor het eerst porno ontdekte in mijn tienerjaren, was het terug toen je één video tegelijk, met één muisklik, moeiteloos op een 56k-modem moest downloaden. Niettemin raakte ik vrij snel verslaafd. Ik woonde in een landelijk stadje aan de binnenwateren en deze wereld van gebruinde, bebloot babbelende meiden die in herenhuizen in LA neukten op mijn computerscherm was gewoon 100% onweerstaanbaar. Ik was een dagelijkse porno-gebruiker in de late tienerjaren, maar gelukkig gedwongen om een kamer te delen gedurende de eerste paar jaren van de universiteit, onderdrukte ik de gewoonte naar waar het bestuurbaar was en ik struikelde over mijn vroege 20s.
Toen ik naar een nieuwe school verhuisde om mijn MA te doen, versnelde mijn verslaving aan verslaving aanzienlijk. Ik had mijn eigen kamer en door de toegenomen werklast bleef ik een groot deel van de tijd in die kamer. Ik begon ook vaker wiet te roken om te ontspannen en stress te verlichten. Ik kwam er al snel achter dat high zijn de aangename effecten van porno tien keer groter maakt. Hoe hoger hoe beter. Ik werd een expert in randen maken terwijl ik high werd, te beginnen met iets tamme als een sexy videoclip en langzaam escalerend naar hardcore porno in de loop van 4 tot 5 uur. De dopaminestoot was als niets anders dat ik ooit had meegemaakt. Ik wilde niets anders doen. Toen de effecten minder begonnen te worden, werd ik gewoon nog hoger en keek ik steeds extremere porno. Toen al het andere faalde, nam ik een pauze voor een paar dagen, maar alleen omdat ik zo wanhopig behoefte had om dat gevoel terug te krijgen. Het kwam zelfs nooit in me op dat dit schadelijk gedrag was.
Dit ging door tot halverwege de twintig. Na mijn afstuderen verhuisde ik naar een nieuw land om een nieuwe baan te beginnen en de extra stimulering van een nieuwe cultuur, nieuwe mensen en uitdagend werk slaagde erin om een jaar of wat ernstige negatieve effecten van mijn verslaving te voorkomen. Ik werd gepromoveerd, gesocialiseerd, sliep met heel wat meisjes en vond zelfs een serieuze vriendin. Maar ik bleef high worden en naar porno kijken en langzaam begon het te verslechteren. Ik wist niet waarom, maar ik begon mijn interesse in uitgaan, mijn vrienden en mijn baan te verliezen. Het leek alsof de wereld grijs werd. Ik kreeg NOG STEEDS de verbinding niet. Ik dacht dat ik gewoon nog een verandering nodig had. "Ik verveel me snel", zou ik mensen vertellen. Dus ik ben weer verhuisd, naar een andere stad in een ander land.
In dit nieuwe land kende ik niemand behalve mijn vriendin. Het kostte me een tijdje om een wiethandelaar te vinden, maar zodra ik dat deed, zakte ik meteen weer terug in hetzelfde patroon. Ik zou proberen excuses te maken om mijn vriendin niet te zien, zodat ik high kon worden en porno kon kijken. Ik zou haar willen aanmoedigen om met haar vrienden uit te gaan, zodat ik alleen thuis zou kunnen zijn. Ik zou haar vertellen dat ik me ziek voelde en dat ze niet moest komen. We vochten steeds meer om kleine, stomme dingen. Ze voelde zich een irritatie, gewoon een obstakel dat me ervan weerhield om porno te kijken. Uiteindelijk brak ik haar uit en kort daarna bereikte mijn verslaving een nieuw niveau. Elke nacht werd ik zo ver dat ik bijna flauw viel, voordat ik met mijn laptop naar bed ging en zo lang als ik kon masturbeerde naar porno. Ik masturbeerde letterlijk totdat mijn lul gezwollen en rood rauw was.
Als ik terugdenk, begon ik echt belangrijke psychologische effecten op te merken, hoewel ik op dat moment niet wist wat de oorzaak was. Mijn motivatie zakte naar het absolute nulpunt. Ik had wilde stemmingswisselingen. Vooral 's nachts zou ik extreme depressies ervaren. Ik kon gewoon nergens het punt van zien. Ik zou heel erg verdrietig worden en soms huilen en ik wist gewoon niet waarom. Alles leek zo somber.
Herstel
Ongelooflijk, ik kon nog steeds de connectie met mijn porno-gewoonte niet zien. Ik dacht dat het nicotine was. Ik heb het opgegeven. Er is niets veranderd. Ik ben gestopt met feesten en drugs gebruiken (behalve wiet). Er is niets veranderd. Eindelijk, ik zag een Ted praten over pornoverslaving. Ik begon te lezen over NoFap en PornFree. Ik was sceptisch maar ik dacht dat ik het net zo goed kon proberen. Ik gaf porno op en ik gaf wiet op. Ik rookte niet echt, tenzij ik toch porno aan het kijken was.
De eerste paar dagen waren in gelijke mate angstaanjagend en opwindend. De eerste paar dagen voelde ik me ongelooflijk. Mijn libido was allesverslindend. Ik dacht erover om elke seconde van de dag te neuken. Mijn geest had geen porno om zijn verlangens te voeden, dus het richtte zijn aandacht op echte meisjes. Ik zou elk meisje dat ik zag mentaal uitkleden en een pornoscène in mijn hoofd naspelen. Ik kreeg keiharde erecties terwijl ik aan mijn bureau zat met data-analyse. Ik was een lopende neukmachine.
Na 3-4 dagen crashte ik. Hard. Ik kreeg hevige angst op mijn werk. Ik had paniekaanvallen. Ik zou overdadig zweten. Ik zou duizelig worden en flauwvallen, zelfs tijdens het zitten. Ik zou regelmatig verlammende hoofdpijn krijgen. Ik voelde dit constante gevoel van dreigende ondergang. Mijn geslachtsdrift is volledig verdwenen. Ik kon nauwelijks geloven dat dit porno-terugtrekking was. Ik dacht dat ik doodging.
Dit duurde maandenlang. Ik begon te begrijpen wat porno mij had aangedaan. Ik las steeds meer over hersenneurochemie en langzaamaan drong het tot mij door hoeveel schade ik had aangericht. Ik voelde me vreselijk, maar ik was nu vastbesloten om het uit te stellen.
Gedurende deze tijd was er een bijzonder incident dat ik me heel levendig herinner en dat het waard is om te beschrijven. Ik was in de relatief vroege stadia van herstel, voelde me behoorlijk ellendig maar functioneel. Ik zat in een coffeeshop aan een codeerprobleem dat ik wekenlang niet had kunnen achterhalen. Zonder al te veel in detail te treden, was het oplossen van dit probleem mij mogelijk veel geld waard. Plots kwam ik er op een eureka-moment achter. Ik voelde deze golf van opgetogenheid. Maar toen, onmiddellijk, was er een soort van 'misfire' in mijn hoofd. Ik was meteen overweldigd door angst en deze intense paniekerige sensatie. Ik begon te zweten, mijn hart klopte. Ik pakte mijn shit in, rende naar huis en ging de rest van de dag op mijn bed liggen. Het was alsof mijn brein gewoon geen positieve gevoelens meer aankon. Alsof het allergisch was voor dopamine. Later in mijn herstel had ik een vergelijkbare ervaring na een zware training. Ik weet niet wat er precies in neurochemische termen is gebeurd, maar voor mij was het in elk geval overtuigend bewijs dat ik het natuurlijke beloningssysteem van mijn hersenen had verknoeid. Porno is zo, zo krachtig.
Vandaag ben ik bijna 2 jaar pornovrij geweest. Ik heb twee terugvallen gehad en het herstel is altijd een beproeving. Maar gelukkig wordt het nooit zo erg als het de eerste keer was. Ik merk ook dat ik naast mentale beelden kan masturberen zonder porno of andere stimulatie en het heeft geen echt negatieve effecten. Wat me doet denken dat het doel van helemaal geen masturbatie (dat wil zeggen NoFap) enigszins misplaatst is. Naar mijn mening is het probleem niet specifiek over masturberen, maar over de beloning overbelasting die gepaard gaat met hyperstimulatie (onder andere). Ik denk nu aan die feel-good herschemicaliën, zoals geld. Een vast inkomen uit verschillende bronnen is een recept voor een financieel gezond leven. Maar het afsluiten van een enorme lening die je je niet kunt veroorloven om iets te verkrijgen dat kort maar extreem geluk brengt, is nooit de moeite waard. Je betaalt die lening terug met rente en het kan je kreupel maken. Je moet die chemicaliën op dezelfde manier beheren. Een leven zonder verslaving is er een waarin je je geluk ontleent aan veel verschillende bronnen. Je brein heeft niet langer deze ongeëvenaarde bron van nep maar krachtig geluk, dus het begint er op andere plaatsen naar te zoeken. Het vindt het in mensen, in hobby's, in leren, in relaties, in echte, echte, persoonsgerichte seks. Een leven zonder verslaving is een leven dat getextureerd en vol van kleur is. Ik ga nooit meer terug.
TL; DR - Ik kijk geen porno meer
LINK - Nog een (heel lang) maar mogelijk interessant verhaal over verslaving en herstel
by megalomajor
;