Allereerst wil ik zeggen hoe verdomd ongelooflijk deze website is en hoeveel het me de afgelopen 3 jaar heeft geholpen. Hoewel ik nooit het type was om me aan te melden en mijn voortgang bij te houden, heeft de succespagina mijn hoop tijdens deze hele reis altijd hoog gehouden, en zonder dit en YBOP te ontdekken zou ik god weet hoe lang nog steeds op dezelfde plek zijn.
Een beetje over mezelf - ik ben een 19-jarige man die in Cornwall, Engeland woont. Over het algemeen erg fit en actief, en zeker niet wat ik als een lelijke man zou beschouwen, die zijn hele opvoeding niet in staat is geweest tot seks of het vermogen om van iemand of iets te houden. Ik heb waarschijnlijk porno ontdekt rond 12/13, en de afgelopen 7 jaar ben ik op een walgelijke, misselijkmakende reis geweest door alle steegjes en paden die pornosites te bieden hebben. Hoewel ik me er gelukkig niet van bewust was, verdoofde dit onmiddellijke middel van bevrediging langzaamaan mij en mijn emoties, waarbij zelfs de kleine dingen waar ik als kind van genoot gewoon klusjes waren die ik elke dag moest uitvoeren om me relevant te voelen voor de samenleving. Gezelligheid, natuur, gezin, sporten, noem maar op. Pas als je dit stadium voorbij bent, realiseer je je echt hoeveel je gewoon door het leven zweeft zonder echte gevoelens van voldoening of liefde. Ik zal niet ingaan op de details van wat ik heb bekeken, of hoeveel ik ernaar heb gekeken, maar ik kan gerust zeggen dat mijn situatie zo slecht was als de ergste die ik op deze website heb gelezen. Elke poging tot seks gedurende de afgelopen 3 jaar was een ellendige, gênante gedwongen poging om te proberen een erectie in stand te houden met weinig tot geen bevrediging in de zeer zeldzame gevallen dat het lukte. Het ergste van dit alles is dat ik dacht dat dit volkomen normaal was, en dat het zodra ik thuiskwam er niet meer toe deed, omdat ik mijn computer kon aanzetten en het mijn ziel kon laten zuigen en me weer een goed gevoel kon geven. Ik hield van niemand. Familie, vrienden, meisjes, het waren allemaal gewoon mensen met wie ik sprak zonder enige betekenis. Het was 3 jaar geleden dat ik op deze website stuitte.
Ik schrijf dit nu 6 maanden nadat ik voor het laatst enige vorm van porno heb bekeken.
Wanneer je voor het eerst aan deze reis begint, is het moeilijk voor te stellen hoe moeilijk het eigenlijk zal zijn. Het is niet alleen een geval van je geschokt voelen, je rot voelen en dan nooit meer porno kijken, het is een constante strijd van je lichaam en geest terwijl je hersenen uitgehongerd zijn van dit verbazingwekkende ongelooflijke ding dat de ultieme onmiddellijke bevrediging binnen handbereik is. Ik hield een dagboek bij van mijn streaks, de hoogste in de 3 jaar was 40 dagen, en ik voelde me tegen die tijd absoluut onmenselijk. Ik was ongelooflijk gehecht aan meisjes, ik was (zonder moeite) elke dag aan het sporten, leerde koken, deed het goed op de universiteit en rookte geen wiet. Maar wat ik nu weet, is dat het niet een kwestie is van gewoon 40 dagen gaan en verwachten dat alles groots zal zijn, zelfs niet een klein beetje. Het moet een levensstijl zijn, je kunt niet eens bedenken dat porno zelfs maar op afstand een deel van je leven zou moeten zijn. Zet alle gedachten weg, zoals 'als ik er nu naar kijk, voel ik me over 2 weken weer zoals ik me nu voel' (een gedachte die me herhaaldelijk de rug toekeerde). Aan het einde van die 40 dagen gebeurde er iets vreselijks, en mijn gedachten sprongen meteen naar porno als een manier om met de situatie om te gaan, en toen wist ik dat ik niet genezen was. Iets wat ik heb geleerd, is dat als je je tot porno wendt om aan elke levenssituatie te ontsnappen, je nooit als persoon kunt groeien en met situaties uit het echte leven kunt omgaan zoals een normaal mens dat zou doen. Dit is de reden waarom de tijden waarin de drang om porno te kijken het sterkst is, de beste tijd is om te genezen en te herstellen.
Ik raak van het goede spoor - wat 6 maanden voor mij hebben gedaan.
De eerste 3 maanden van mijn porno-vrije leven heb ik doorgebracht met reizen door Azië (typische tussenjaarstudent die ik ken). Het grootste deel van die tijd had ik geen internet, en dus moest ik omgaan met de opnames en de situaties in het echte leven die het leven me zou opleveren. Ik werd in het diepe gegooid, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik zonder die 3 maanden reizen niet zou genezen. Het dwong me om hartstochtelijk over dingen te voelen, voor mezelf te denken, constant contact te maken met mensen en mijn familie te missen als een verdomde morgen. Ik had mijn grootste hoogtepunten tijdens die reis, maar ook de grootste dieptepunten. Ik huilde voor het eerst in jaren binnen de 2e maand. Niet zomaar een kleine traan, ik bedoel een volle snik in mijn hostelkamer, mijn ogen uitschreeuwend in het midden van nergens, maar tegelijkertijd zo geweldig voelen. Ik kan het alleen maar omschrijven als een mens voelen. Dit gebeurde verschillende keren tijdens de reis, elke keer maakte me sterker en blij dat ik dingen weer kon voelen, het was alsof ik herboren werd. Nadat ik thuiskwam, had ik een periode van rust, de schok van het zijn in Engeland nam af en ik was terug in mijn kamer waar ik vroeger mijn dagen in afzondering doorbracht, behalve deze keer voelde ik geen behoefte om zoiets te doen.
Binnen een paar weken ontmoette ik een meisje. De meest verbazingwekkende, grappige, aardige en mooie vrouwen die ik ooit heb ontmoet. We zijn nu 2 maanden samen; Ik ben absoluut zo verliefd dat het me raar maakt om er allemaal over te praten. Elk spoor van door porno veroorzaakte ED is verdwenen, ik kan urenlang sterke erecties aanhouden en ik voel me legitiem tot haar aangetrokken; in tegenstelling tot voorheen, waar ik wist hoe een hete meid eruit zag, maar het niet kon voelen. Ik zou graag willen zeggen dat ik volledig genezen ben, maar de waarheid is dat als je die mentaliteit aanneemt, je er nooit zeker van kunt zijn dat je niet terug zult gaan. Ik ben nog steeds op deze reis en ben gepassioneerd om anderen op weg te helpen. Deze website is tenslotte de reden dat ik dit bericht schrijf.
Ik heb veel weggelaten in dit (veel te lange) bericht, maar ik denk dat het de meeste belangrijke stukjes dekt. Geef nooit de hoop op, ik bedoel serieus, geef nooit de hoop op. Tijd is de grootste genezer en de berichten op deze website zouden duidelijk moeten maken dat nofap werkt.
Voel je vrij om alles te vragen, ik hou van jullie allemaal.
Anoniem X
LINK - Totaal herstel van zware verslaving+bont
by Nainif27
;