HOCD Sub-Types: Door Jon Hershfield MA

Seksuele oriëntatie OCS - Deel 3: HOCD-subtypen

HOCD-subtypen

Door Jon Hershfield MA van het OCS-centrum van Los Angeles bespreekt de behandeling van seksuele oriëntatie OCD, ook bekend als HOCD of Gay OCD, met behulp van Cognitive Behavioral Therapy (CBT) en Mindfulness. Deel drie van een doorlopende serie.

Er zijn veel variaties en subtypen van seksuele oriëntatie OCD (HOCD).

Toen ik het eerste deel en deel twee van mijn artikel over Seksuele OCD-oriëntatie (ook bekend als "Homoseksuele OCD", ook bekend als "HOCD" oftewel "Gay OCD") schreef, was het alleen bedoeld om deze vrij algemene vorm van de stoornis weer te geven als Ik zag het gepresenteerd in verschillende van mijn klanten. Ik had niet zo'n belangrijke online reactie verwacht, met zoveel extra vragen en invalshoeken over het onderwerp.

Seksuele obsessies in het algemeen worden te weinig gerapporteerd vanwege schaamtevolle gevoelens die daarmee samenhangen. En toch is er waarschijnlijk een iets hogere prevalentie van seksuele obsessies in OCD dan enige andere obsessie voor dezelfde reden - de gedachten zijn ongewenst! Dit lijkt zo duidelijk te zijn in OCD seksuele geaardheid omdat de gevreesde consequentie zo tastbaar lijkt. In andere veelvoorkomende OCD-obsessies, zoals 'Harm OCD', is het idee dat iemand gewelddadige impulsen ontkent genoeg angstaanjagend. Er is echter een begrip dat gewelddadig zijn op zichzelf onaanvaardbaar is. Met Seksuele OCD-oriëntatie ziet de patiënt in het algemeen niets mis met homo-zijn op zich, zolang dat niet zo is zich homo zijn. Dit veroorzaakt veel verwarring en veel weerstand tegen het zoeken naar behandeling.

Ik wil deze nieuwste aflevering graag gebruiken in een serie discussies over seksuele oriëntatie OCD om meer specifiek te zijn over de verschillende manieren waarop ik deze OCD-manifestatie presenteerde en de verschillende Cognitive Behavioral Therapy (CBT) -strategieën die lijken te werken . Ik heb geprobeerd ze te categoriseren, maar het is belangrijk om dat te onthouden lijders vallen waarschijnlijk in een combinatie van verschillende categorieën en niet slechts één. Houd er ook rekening mee dat ik "homo" of "homoseksueel" zal blijven gebruiken als synoniem voor alternatieve oriëntaties omwille van de eenvoud alleen. Homoseksuele en biseksuele personen met ocs kunnen, en doen, soms obsederen dat ze hetero zijn.

Alles-of-niets HOCD

Dit is misschien wel het meest voorkomende en het minst gerapporteerde subtype van HOCD omdat het gemakkelijk is om de OCD-kenmerken over het hoofd te zien. Kortom, All-Or-Nothing HOCD beschrijft de ervaring van degenen die altijd één oriëntatie hebben gehad, nog nooit met andere oriëntaties hebben geëxperimenteerd, en die geen homofantasieën hebben, maar die willekeurig willekeurig een 'homo'-gedachte hebben of voelen dag en het maakt ze bang. Er wordt vaak gerapporteerd als beginnend met een eenvoudige: "Vond ik die persoon aantrekkelijk?" En "Wat betekent het dat ik niet 100% zeker weet dat ik het deed niet vind je die persoon aantrekkelijk? "

In All-Or-Nothing HOCD is het primaire verwrongen geloof dat gewone mensen nooit homoseksuele gedachten hebben, dus elke homoseksuele gedachten moeten een indicator zijn van latente homoseksualiteit. In feite hetero's do hebben homoseksuele gedachten, maar passen ze over het algemeen niet toe op seksueel homoseksueel gedrag. In werkelijkheid is het niet mogelijk om te weten wat het woord 'homo' betekent op een letterlijk niveau zonder dat wat alleen maar kan worden omschreven als een 'homo'-gedachte.

Dus voor de lijder die homoseksuele gedachten ziet als een zuiver rechtlijnige geest besmettende, zullen dwanghandelingen erop gericht zijn om de homo gedachten weg te laten gaan door verschillende beproefde rituelen. Dit kan de vorm aannemen van dwangmatige masturbatie tot rechte fantasieën of het vermijden van iets dat de aanwezigheid van een homoseksuele gedachte zou kunnen veroorzaken. Vaak gaat het om het vermijden van mensen die volgens de lijder zelfs het potentieel hebben om homo te zijn. Net zoals een handwasmachine er zeker van wil zijn dat er geen verontreiniging in hun handen is, streeft deze HOCD-patiënt naar een totale uitroeiing van de niet-goedgekeurde gay gedachte.

Cognitieve gedragstherapie (CBT) behandelingsstrategieën voor alles-of-niets HOCD zou een geleidelijke blootstelling aan dingen moeten inhouden die homo-gedachten triggeren, terwijl de lijderspraktijken weerstand bieden aan de drang om zichzelf te vertellen dat ze geen homo zijn.

Relatie HOCD

Mensen zijn gecompliceerd. Dat betekent dat relaties twee keer zo gecompliceerd zijn. Sommige mensen hebben geluk in de liefde, sommige mensen hebben pech, sommige mensen zijn beide, en sommige mensen weten het echt niet vanwege hun OCD. Deze vorm van HOCD doet zich voor wanneer een ocs-lijder potentiële homoseksualiteit gebruikt als een verklaring voor wat zij zien als mislukte heteroseksuele relaties. Vrouwen met relatie HOCD kunnen zichzelf identificeren als "man-hatende dijken", terwijl mannen zichzelf kunnen zien als "gewoon geen begrip van vrouwen", en kunnen zichzelf beschrijven als "in ontkenning" van hun "ware" seksuele geaardheid.

Vaak is in dergelijke gevallen de HOCD zelf een rookgordijn voor wat soms Relatie OCD (ook bekend als ROCD) of Relatieonderbouw OCD wordt genoemd. Degenen met ROCD hebben de neiging om obsessies te hebben die draaien rond de angst om niet 'echt' liefdevol seksueel aangetrokken te worden tot hun partner of partner, niet betrokken te zijn bij de juiste persoon of niet de juiste persoon te zijn voor hun partner. Degenen met Relatie HOCD kunnen het uitstellen van deze problemen uitstellen als ze zichzelf conceptualiseren als zijnde niet in staat om een ​​gezonde heteroseksuele relatie te hebben omdat, in hun geest, ze kunnen zelfs homo zijn!

Omdat deze vorm van HOCD de nadruk legt op partnerschap, zullen patiënten waarschijnlijk te veel aandacht besteden aan hoe zij zich verhouden tot mensen van hetzelfde geslacht. Een man kan opmerken dat hij zich beter begrepen voelt, meer gemeen heeft, en geniet van zijn tijd met een andere man op een manier dat vrouwen hem niet bevredigen. Het enige wat ontbreekt, is de seks, denkt hij, en dit veroorzaakt veel dwangmatige analyse over wie hij "echt" is vastgebonden om lief te hebben.

Evenzo kan een vrouw zich ervan bewust worden dat andere vrouwen kwaliteiten delen die hun mannelijke partners lijken te missen - bijvoorbeeld gevoeligheid, geduld en emotionele beschikbaarheid. Bij degenen die geen HOCD hebben, wordt deze identificatie van hetzelfde geslacht als volkomen normaal beschouwd. “Natuurlijk mijn vrienden van hetzelfde geslacht begrijpen waar ik vandaan kom. Ze weten hoe het andere geslacht is! Ze krijgen mijn interesses en motivaties! "Het woord" homo "komt niet in de vergelijking.

CGT voor relatie HOCD gaat traditionele exposure en responspreventie (ERP) inhouden voor angst voor seksuele geaardheid, maar ook blootstelling aan gedrag dat kwetsbaarheid voor een romantische partner aantoont, onzekerheid over de 'kwaliteit' of 'volledigheid' van heteroseksuele relaties aanvaardt, en andere niet-vermijdbare blootstellingen.

Zelfhaterend HOCD

Deze vorm van HOCD heeft over het algemeen meer te maken met depressie dan met seks of seksuele geaardheid. Meestal (maar niet uitsluitend) lijkt dit te voorkomen bij mensen die ernstig mishandeld, mishandeld of gepest zijn. Net zoals dit kan voorkomen bij sociale angststoornis, neemt de "bullebak" zijn intrek in de geest van de persoon en elke vermeende tekortkoming in het leven veroorzaakt een interne verklaring van "Je bent homo." Het is bedoeld als een belediging, meer dan een suggestie dat men zou moeten beginnen om zichzelf seksueel te vinden.

De constante innerlijke mishandeling die in dit type HOCD wordt gezien, leidt vaak tot een diepere depressie, die de opdringerige gedachten verder verstoort, wat op zijn beurt weer leidt tot nog meer depressie. In sommige gevallen kan dit leiden tot een pseudo-homo-fantasiestaat waarin de lijder zichzelf voorstelt te leven wat zij als de grootste teleurstelling voor hun ouders beschouwen. De gedachte is dat ze zo onbeminnelijk zijn dat ze onzichtbaar zijn voor hun gewenste oriëntatie. Bij de behandeling van mensen met dit type HOCD kan er meer nadruk liggen op cognitieve herstructurering en het leren identificeren van 'bullebak'-gedachten als vervormde storingen in de geest die in wezen irrelevant zijn voor seksualiteit. Omdat ERP een aanzienlijke motivatie en toewijding vereist, kan het ook klinisch aangewezen zijn om eerst de nadruk op de depressie te leggen voordat u met blootstellingen begint.

Experimentele geschiedenis HOCD

Ondanks het feit dat homoseksuele exploratie gebruikelijk is bij kinderen die leren over het menselijk lichaam (dwz het spelen van een "dokter") en ontdekken hoe verschillende dingen eruitzien en aanvoelen, kunnen mensen met OCD die geobsedeerd zijn door hun seksuele geaardheid, goedaardige ervaringen uit de kindertijd gebruiken als "Bewijs" van latente homoseksualiteit. Dus ondanks een post-puberaal leven van heteroseksueel gedrag, roept de aanwezigheid van ongewenste homoseksuele gedachten beangstigende twijfels op. De patiënt zal waarschijnlijk jeugdherinneringen en de onkenbare herinneringen aan gedachten en gevoelens die tijdens een verkenning van hetzelfde geslacht mogelijk zijn gehad, dwangmatig beoordelen. "Wat heb ik precies gedaan en waarom?"

Het komt ook vaak voor dat tieners in de loop van de puberteit verwarring ervaren in verband met gender, oriëntatie en andere seksuele problemen. Naarmate het seksuele brein zich ontwikkelt, doet ook de seksuele geest dat. Voor mensen met ocs tijdens hun tienerjaren kan dit erg zorgwekkend zijn. Voor diegenen van wie het HOCD zich later ontwikkelt, kunnen ze terugkijken op deze periode waarin hun seksualiteit zich ontwikkelde en dwangmatig alles analyseren dat kon worden opgevat als inconsistent met hun huidige seksuele voorkeur.

Een andere variatie op deze reflecterende vorm van HOCD is een dwangmatige analyse van spellen van hetzelfde geslacht die mogelijk op de universiteit of op een ander moment in het leven hebben plaatsgevonden. Een groot deel van de behandeling voor mensen met dit type HOCD is het identificeren van mentale controle als een dwang om te worden weerstaan, in plaats van als een manier om iemands seksualiteit te achterhalen. Nieuwsgierigheid is geen oriëntatie. Wat er ook gebeurde, gebeurde.

Echte man / echte vrouw HOCD

Mensen die lijden aan deze vorm van OCD leggen veel nadruk op mannelijkheid en vrouwelijkheid en de culturele verwachtingen die daarbij horen. Een mannelijke patiënt kan een aantrekkelijk mannetje opmerken en dan zichzelf kastijden omdat hij de aantrekkelijkheid bij mannen kan opmerken. Hij gaat ervan uit dat dit een teken van vrouwelijkheid is, iets waar een 'echte man' geen greintje van zou hebben (zie opnieuw alles-of-niets-denken). Dit kan zich ook voordoen door de affiniteit van een man voor de kunst of andere dingen die hij cultureel primer kan hebben om als niet-mannelijk te zien.

Cognitieve gedragstherapie (CGT) voor deze vorm van HOCD kan meer blootstelling aan materiaal inhouden dat de patiënt als 'sierlijk' of zwak beschouwt, zoals het kijken naar een programma met een flamboyant homoseksueel karakter of het bijwonen van een ballet. Dit is soms meer triggering dan blootstelling aan gay pornografie.

Evenzo kan een heteroseksuele vrouw merken dat een andere vrouw mooi is en dit vervolgens vervormen door te geloven dat 'echte vrouwen' alleen maar aan mannen denken. Het kan ook het vermijden van assertief gedrag of een ander cultureel attribuut zijn dat traditioneel geassocieerd wordt met mannelijkheid. Blootstelling aan deze patiënt kan te maken hebben met afbeeldingen en films met 'butch'-lesbiennes of feministische literatuur.

Groinal Response HOCD

Het functionerende paradigma is hier: "Ik moet seksuele opwinding of girale sensaties alleen ervaren in zeer specifieke vooraf goedgekeurde omstandigheden." Deze omstandigheden betekenen typisch in de aanwezigheid van een aantrekkelijk, op leeftijd passend lid van het andere geslacht. Maar er zijn een paar belangrijke overwegingen om hier op te merken:

  • alle seksuele gedachten (gewenst of ongewenst) kunnen seksuele opwinding veroorzaken;
  • het bijwonen van iemands lies veroorzaakt in feite sensaties daar;
  • er zijn altijd sensaties in je kruis gaande, maar tenzij je je uiterste best doet om aandacht aan hen te schenken, merk je ze gewoon niet;
  • ritueele sensaties komen vaak zonder reden voor.

Mannen krijgen geen hoofdpijn alleen omdat ze dachten aan iets pijnlijks en ze kregen geen erecties alleen omdat ze zich seksueel voelden. Kortom, wie weet wat daar gaande is? Toch gaat de HOCD-patiënt dwangmatig sensaties controleren en analyseren op bewijzen van homoseksualiteit. Een deel van de verwarring waar de OCD op inspeelt, is het feit dat stimulatie van de ribben over het algemeen als een positieve sensatie wordt beschouwd. Fellatio of cunnilingus zullen zich goed voelen, ongeacht het geslacht dat het oplevert, maar de geest van de HOCD staat erop dat het alleen wordt geleverd door een persoon aan wie we worden aangetrokken om het te accepteren. HOCD manipuleert de geest in het denken dat elke positieve girale sensatie op de "verkeerde" tijd een algemene seksuele voorkeur moet betekenen voor alles wat zich op dat moment in de omgeving bevindt.

Cognitieve gedragstherapie (CGT) voor de behandeling van dit type HOCD gaat gepaard met het identificeren en uitdagen van vervormde overtuigingen over ribbels en blootstelling aan opwindend materiaal dat buiten hun traditionele voorkeuren valt.

Spectrum HOCD

Niet iedereen is het daarmee eens, maar velen geloven zoals Alfred Kinsey deed, dat seksualiteit bestaat op een schaal met recht aan de ene kant, homo aan de andere kant, en mensen meestal ergens in het midden. Hoewel het ongetwijfeld voor sommige lezers aanleiding zal zijn om te overwegen, hebben veel mensen die zich als heteroseksueel identificeren, soms homoseksuele gedachten, gevoelens, sensaties en fantasieën. Degenen zonder obsessief-compulsieve neigingen laten zichzelf genieten van dit aspect van hun realiteit. Dit zijn mensen die seksuele activiteit verkiezen boven het andere geslacht, maar ook vinden dat fantasieën van hetzelfde geslacht (en zelfs gedragingen) enigszins intrigerend en opwindend zijn. Het zijn geen biseksuelen, die waarschijnlijk zeggen dat ze in staat zijn tot seksuele en romantische vervulling met beide seksen, maar in plaats daarvan heteroseksuelen die gewoon niet aan de rand van de Kinsey-schaal hangen.

Voor die mensen die zichzelf ervaren als ergens binnen dit spectrum van seksualiteit, maar ook HOCD hebben, kan dit heel schokkend zijn. Ze zullen zeker willen weten of ze biseksueel zijn of niet, hoe ver ze in de ene of andere richting "horen" en wat de "juiste" term is om zichzelf te beschrijven. "Ben ik 10% homo? 20%? Als ik het niet zeker weet, zal ik altijd het gevoel hebben dat ik een geheim geheim houd. "Zonder een passend label leven ze voortdurend in angst voor een identiteitscrisis.

Behandeling voor dit type HOCD is sterk afhankelijk van op Mindfulness gebaseerde CGT en weerstand tegen dwangmatige mentale analyse. De blootstelling is niet gericht op homoseksualiteit, maar op onzekerheid. Dit kan soms gebeuren in de vorm van een imaginal exposure-script waarin de patiënt de negatieve gevolgen beschrijft van het nooit weten wat hij zichzelf moet labelen.

(Echt) Noodzakelijk om HOCD te kennen

Dit zijn mensen die zich identificeren als heteroseksueel maar die zo vaak worstelen met onbehandelde (of mishandelde) HOCD dat ze zijn overgegaan van mentale controle, fysieke controle, naar daadwerkelijke experimentele controle. Dit is enigszins zeldzaam en ik zou me voorstellen dat sommige mensen dit zouden kunnen lezen en zeggen: "Oké, laten we het maar gay noemen," maar dat is niet wat hier gebeurt. Mensen die lijden aan OCS, ongeacht de manifestatie, worstelen met een intolerantie voor onzekerheid. Mensen zonder OCD tolereren de onzekerheid grotendeels door er niet veel aandacht aan te schenken.

Voor elke lezer die geen OCD heeft, probeer eens hard na te denken over het feit dat je niet 100% zeker weet wat er zal gebeuren als je sterft. Stel je nu eens voor dat alle mensen van wie je houdt, je enorm onverantwoordelijk zullen vinden omdat je niet zeker bent van de kwestie. Dit is hoe een ocs-patiënt vaak aanvoelt. Ze schatten niet alleen het risico van ongewenste gedachten en gevoelens, maar ze hebben een overdreven gevoel van verantwoordelijkheid om deze risico's te vermijden.

Uiteindelijk kan homo zijn voor sommige HOCD-patiënten een beetje klinken verlichting van niet zeker weten dat ze hetero zijn. Dus beginnen ze een zaak voor homoseksualiteit op te bouwen. Dit kan betrekking hebben op het zoeken naar behandeling van LHBT-specialisten, proberen zichzelf te trainen om te genieten van gay pornografie en soms seksuele experimenten aan te gaan. Het doel is niet noodzakelijk om van homoseks te houden, maar om voor eens en voor altijd te bepalen - "Ben ik homo of hetero?"

Meestal gaat dit op twee manieren mis. Ofwel vindt de persoon de ervaring enigszins bevredigend maar niet preferentieel ten opzichte van hetero geslacht, of vinden ze de ervaring weerzinwekkend en kwalijk nemen zichzelf voor het hebben gedaan. In beide gevallen blijven ze achter met dezelfde onzekerheid die ze onaanvaardbaar vinden, plus meer munitie voor de OCD. Net als bij de andere vormen van HOCD, moet het doel tolerantie zijn voor niet-weten in plaats van bewijs.

Dit zijn de verschillende subtypen en hoeken op HOCD die ik tot nu toe heb behandeld, maar er zijn zeker anderen. In de volgende aflevering van deze serie zullen we enkele aanvullende nuances op HOCD en algemene belemmeringen voor een effectieve behandeling onderzoeken.

JON HERSHFIELD, MFT is een psychotherapeut bij het OCD Center van Los Angeles, gespecialiseerd in cognitieve gedragstherapie voor OCS en aanverwante stoornissen. Jon is de moderator van de online steungroep "Pure_O_OCD", een discussiebord dat specifiek is gewijd aan het bevorderen van een beter begrip van mentale dwanghandelingen en hij is ook een bijdragende professional bij "OCD-Support", een discussiebord voor OCS-patiënten en hun families. Naast het behandelen van individuele cliënten, leidt Jon ook groepstherapie voor mensen met OCS, Trichotillomanie en / of Dermatillomanie, en Sociale Angst / Sociale Fobie. Jon kan gecontacteerd worden op (310) 824-5200 (toestel 3), of via e-mail op [e-mail beveiligd].

Het OCD Center Los Angeles is een privé-polikliniek die gespecialiseerd is in cognitieve gedragstherapie (CGT) voor OCS en gerelateerde op angst gebaseerde aandoeningen zoals Body Dysmorphic Disorder (BDD), Trichotillomania en Social Angst. Naast individuele therapie biedt het centrum ook zes wekelijkse therapiegroepen, telefoontherapie en online therapie. Voor meer informatie kunt u terecht op http://www.ocdla.com.