Sharon Kirkey
Gepubliceerd: oktober 21, 2012,
Onderzoekers in Montreal rapporteren over het merkwaardige geval van een man uit Quebec die kennelijk is genezen van een cocaïneverslaving na een beroerte.
Hoewel het gebaseerd is op een enkel gevalrapport, zou de bevinding de basis kunnen vormen voor meer onderzoek naar de vraag of het mogelijk is om de onderliggende hersenregio's achter drugsmisbruik te richten en te behandelen, mogelijk met diepe hersenstimulatie.
De zaak betreft een 45-jarige man die verslaafd was aan cocaïne sinds hij 24 was, injecteerde of snoof maximaal zeven gram per dag.
Eenentwintig maanden geleden ondervond hij een beroerte die de basale ganglia aantastte, grote clusters van zenuwcellen diep in de hersenen die dopamine bevatten - de neurotransmitter die betrokken is in het plezier- en beloningssysteem van de hersenen dat belangrijk is voor verslavend gedrag.
Wanneer mensen iets leuks doen, laat het brein een golf dopamine vrijkomen die dat gedrag versterkt, zei hoofdonderzoeker Dr. Sylvain Lanthier, universitair hoofddocent aan de universiteit van Montreal en directeur van het neurovasculaire programma van het Centre Hospitalier de l'Université de Montreal.
Cocaïne verbetert de effecten van dopamine, maar het werkt kort. "Je hebt een grote hoeveelheid dopamine en dan verdwijnt het plotseling," zei Lanthier. "Daarom voel je de behoefte om opnieuw te gebruiken."
In een abstract gepresenteerd op het recente Canadese slagordecongres in Calgary, meldde het team van Lanthier dat "opmerkelijk genoeg (de man) geen verder verlangen naar cocaïne meldde na het begin van de beroerte."
Hij scoorde negen van 10 op een pre-beroerte voor het screenen van drugsmisbruik, "wat wijst op een ernstig niveau van problemen gerelateerd aan drugsgebruik", schreven de onderzoekers, en een nul uit 10, na een beroerte.
"De man ervaart geen verlangen, enig gevoel dat hij cocaïne moet nemen," zei Lanthier.
De patiënt ondervond enige tijdelijke verlammingen aan zijn rechterkant, maar herstelde zich snel. Er waren geen aanhoudende "tekortkomingen" of bijwerkingen, rapporteert Lanthier, behalve één: de man ontwikkelde "micrografie", een abnormaal klein handschrift.
Het wordt verondersteld het eerste gemelde geval van cocaïneverslaving te zijn die werd verlicht door een beroerte.
"Het benadrukt het feit dat bepaalde hersengebieden erg belangrijk zijn voor de ervaring van de 'high' die afkomstig is van cocaïne- en middelengebruik," zegt Dr. Mark Bayley, medisch directeur van het hersen- en ruggenmergrehabilitatieprogramma aan de UHN- Toronto Rehab Institute
"Het vertelt ons dat deze neurotransmitters die worden geactiveerd door cocaïne kunnen worden geblokkeerd."
Een manier om die paden te blokkeren kan zijn via diepe hersenstimulatie of DBS, een experimentele behandeling die elektrische stromen gebruikt om de hersenen te resetten. DBS wordt getest bij patiënten met ernstige depressie, de ziekte van Parkinson en de ziekte van Alzheimer.
Huidige verslavingsbehandelingen hebben voornamelijk betrekking op een combinatie van cognitieve gedragstherapie of gesprekstherapie en antidepressiva.
"We zeggen graag in de neurologie dat je neurologie één slag tegelijk leert," zei Dr. Michael Hill, directeur van de eenheid voor acute beroerte in het Foothills Medical Center in Calgary.
"Er zijn veel voorbeelden waarbij iemand een kleine beroerte heeft op precies de juiste locatie om hen een specifieke gedragsverandering te geven, of een specifiek cognitief tekort." Hill heeft ooit een accountant gezien die een beroerte had gehad terwijl hij aan zijn belasting werkte. Hij kon opeens geen nummers meer optellen en aftrekken.
"Wat hier nieuw aan is (de Quebec-zaak) is dat het vrij ongebruikelijk is om de omstandigheid te hebben dat iemand een voormalig misbruiker is van illegale drugs en vervolgens een beroerte heeft die hun verlangen om zelfs maar te overwegen deze medicijnen terug te nemen, vermindert," zei Hill.
"Het is best cool. Het helpt ons meer te begrijpen over hoe deze dingen werken, "zei Hill.
Verschillende delen van de hersenen zijn verantwoordelijk voor verschillende functies, zei hij. Het is niet altijd hetzelfde in elke persoon, maar het is vergelijkbaar genoeg dat "als er een gemeenschappelijke locatie is waar mensen verslavend gedrag vertonen, kan het mogelijk zijn om dat te moduleren met een stimulator."
;