Neuroscience. Juni 2012 1;211:107-25. doi: 10.1016/j.neuroscience.2011.08.014.
Ahmed SH1.
Abstract
Onderzoek met diermodellen van drugsverslaving kan worden gezien als een soort omgekeerde psychiatrie. In tegenstelling tot artsen die proberen verslaafde mensen te behandelen om abstinent te worden en te blijven, proberen onderzoekers drug-naïeve dieren verslaafd te maken aan een medicijn met bekende verslavende eigenschappen bij de mens. De doelstellingen van dit onderzoek zijn om de neurowetenschap van drugsverslaving beter te begrijpen en, uiteindelijk, om deze kennis te vertalen naar effectieve behandelingen voor mensen met verslaving. De huidige evaluatie zal niet de uitgebreide literatuur behandelen die zich de afgelopen 50-jaren heeft verzameld over diermodellen van drugsverslaving. Het is in plaats daarvan bescheidener toegewijd aan recent onderzoek dat het afgelopen decennium zich afspeelt over op drugs zelftoediening gebaseerde verslavingsmodellen bij de rat (de diersoort die het meest wordt gebruikt in het veld), met speciale aandacht voor de huidige inspanningen om dwangmatig cocaïnegebruik te modelleren in tegenstelling tot nonaddictive gebruik. Verrassend genoeg blijkt dat het modelleren van het gebruik van compulsieve cocaïne bij ratten mogelijk is, maar moeilijker dan eerder werd gedacht. Sterker nog, het lijkt erop dat veerkracht tegen cocaïneverslaving de norm is bij ratten. Net als bij menselijke cocaïnegebruikers zijn slechts enkele individuele ratten kwetsbaar. Deze conclusie heeft verschillende belangrijke implicaties voor toekomstig onderzoek naar de neurowetenschap van cocaïneverslaving en preklinische medicatieontwikkeling.
;