Twee nieuwe neurofysiologische indices van het verlangen naar cocaïne: opgewekte hersenpotentialen en cue gemoduleerde schrikreflex (2004).

J Psychopharmacol. 2004 Dec;18(4):544-52.

Franken IH1, Hulstijn KP, Stam CJ, Hendriks VM, van den Brink W.

Abstract

Het verlangen naar cocaïne is een van de kenmerken van cocaïneverslaving. Een van de problemen met hunkering is de meting. Traditionele psychofysiologische indices zoals huidgeleiding en hartslag hebben tegenstrijdige resultaten opgeleverd. Deze maten van hunkering bleken slechts matig te correleren met zelfgerapporteerde hunkering. In de huidige studie worden event-related brain potentials (ERP's) en de cue-gemoduleerde schrikreactie (CMSR) geëvalueerd als indices voor het verlangen naar cocaïne. Eenentwintig abstinent cocaïne-afhankelijke proefpersonen werden verdeeld in hoge en lage cravers-groep op basis van de mediane verdeling van zelfgerapporteerde craving-scores. ERP's en CMSR werden gemeten wanneer proefpersonen neutrale, aangename, onaangename en met cocaïne verwante afbeeldingen bekeken. Over het algemeen bleek dat cocaïneverslaafde subjecten verhoogde slow-positive waves (SPW's) van het ERP op de cocaïnebeelden toonden in vergelijking met neutrale foto's. Alleen high cravers toonden grotere SPW's aan de cocaïne aanwijzingen, wat een associatie suggereert tussen cue-opwekkende SPW's en zelf-gerapporteerde cocaïnewens. In tegenstelling tot de ERP-metingen maakte CMSR geen onderscheid tussen cocaïnebeelden en neutrale foto's. Bovendien werden geen verschillen tussen de lage en hoge cravers op de CMSR-maat gevonden. De huidige resultaten tonen aan dat het evoked-potentials-paradigma veelbelovende resultaten biedt voor het indexeren van cue-geinspireerd verlangen. Het gebruik van schrikmodulatie verdient verder onderzoek.