Enkefaline-downregulatie in de nucleus accumbens ligt ten grondslag aan chronische stress-geïnduceerde anhedonie (2014)

Stress. 2014 Jan; 17 (1): 88-96. doi: 10.3109 / 10253890.2013.850669. Epub 2013 Oct 31.

Poulin JF1, Laforest S, Drolet G.

Abstract

Beperking en immobilisatie zijn uitgebreid gebruikt om de gewenning van de neuroendocriene respons op een herhaalde stressor te bestuderen, maar gedragsconsequenties van dit stressregime blijven grotendeels ongekarakteriseerd.

In deze studie gebruikten we de voorkeur voor sucrose en het verhoogde-plus doolhof om gedragsveranderingen te onderzoeken die het gevolg zijn van 14-dagen van beperking bij ratten. We observeerden een afname van de sucrosevoorkeur bij gestresste dieren, vooral in een subgroep van individuen, maar geen verandering in angstgedrag (zoals gemeten in het verhoogde-plus doolhof) vier dagen na de laatste beperking.

In deze lage sucrosevoorkeurdieren hebben we een neerwaartse regulatie waargenomen van de expressie van preproenkephaline-mRNA in de nucleus accumbens. Verder zagen we een sterke correlatie tussen de expressie van enkefaline en de voorkeur voor sucrose in het schaaldeel van de nucleus accumbens, met een lager niveau van enkefaline-expressie geassocieerd met lagere sucrose voorkeur. Interessant is dat de kwantificering van de corticosteron-respons een vertraagde gewenning aan terughoudendheid in de preferentiële laag-sucrosegroep aantoonde, wat suggereert dat de kwetsbaarheid voor stressgeïnduceerde tekorten kan worden geassocieerd met langdurige blootstelling aan glucocorticoïden.

De inductie van AFosB is ook verminderd in de nucleus accumbens-schaal van de preferente laag-sucrosepopulatie en deze transcriptiefactor wordt tot expressie gebracht in enkefaline-neuronen. Samengenomen suggereren deze resultaten dat een ΔFosB-gemedieerde neerwaartse regulatie van enkefaline in de nucleus accumbens ten grondslag zou kunnen liggen aan de gevoeligheid voor chronische stress. Verdere experimenten zullen nodig zijn om de causaliteit tussen deze twee verschijnselen te bepalen.