Blunted Dopamine Transmission in Addiction: Potential Mechanisms and Implications for Behavior (2016)

Semin Nucl Med. 2017 Jan;47(1):64-74. doi: 10.1053/j.semnuclmed.2016.09.003.

Trifilieff P1, Ducrocq F2, van der Veldt S3, Martinez D4.

Abstract

Positron emissie tomografie (PET) beeldvorming toont consistent blunted striatale dopamine-afgifte en verminderde dopamine D2-receptorbeschikbaarheid bij verslaving. Hier bespreken we de preklinische en klinische onderzoeken die aangeven dat dit neurobiologische fenotype waarschijnlijk zowel een gevolg is van chronische drugsconsumptie als een kwetsbaarheidsfactor in de ontwikkeling van verslaving. Wij stellen voor dat, gedragsmatig, stompe striatale dopamine-transmissie de toegenomen impulsiviteit en veranderde kosten / baten-berekeningen die geassocieerd zijn met verslaving kan weerspiegelen. De factoren die van invloed zijn op blunted striatale dopamine-overdracht bij verslaving zijn onbekend. Hierin geven we een overzicht van verschillende factoren, genetisch, ecologisch en sociaal, waarvan bekend is dat ze van invloed zijn op de overdracht van dopamine en die verband houden met de kwetsbaarheid om een ​​verslaving te ontwikkelen. Al met al suggereren deze gegevens dat afgestompte dopamine-transmissie en verminderde beschikbaarheid van D2-receptor biomarkers zijn, zowel voor de ontwikkeling van verslaving als resistentie tegen behandeling. Deze bevindingen ondersteunen de opvatting dat afgestompte dopamine impulsief gedrag en gebreken in motivatie weerspiegelt, wat leidt tot de escalatie van drugsgebruik.

PMID: 27987559

DOI: 10.1053 / j.semnuclmed.2016.09.003