Seksuele bijwerkingen van serotonergische antidepressiva: gemedieerd door remming van serotonine op de afgifte van centrale dopamine? (2013)

Pharmacol Biochem Behav. 2013 Oct 12. pii: S0091-3057 (13) 00238-4. doi: 10.1016 / j.pbb.2013.10.004.

Bijlsma EY, Chan JS, Olivier B, Veening JG, Millan MJ, Waldinger MD, Oosting RS.

bron

Utrecht Institute for Pharmaceutical Sciences en Rudolf Magnus Institute of Neuroscience, Universiteit Utrecht, Sorbonnelaan 16, 3584CA Utrecht, Nederland.

Abstract

Antidepressivum-geïnduceerde seksuele disfunctie heeft een negatief effect op de kwaliteit van leven van antidepressieve gebruikers en vermindert de therapietrouw. Diermodellen bieden een leerzame aanpak voor het onderzoeken van potentiële seksuele bijwerkingen van nieuwe geneesmiddelen. Deze beoordeling bespreekt de stabiliteit en reproduceerbaarheid van onze gestandaardiseerde testprocedure die de acute, subchronische en chronische effecten van psychoactieve stoffen in een 30minuut-paringsproef beoordeelt. Daarnaast presenteren we een overzicht van de effecten van verschillende (vermeende) antidepressiva op mannelijk seksueel gedrag van ratten, zoals getest in onze gestandaardiseerde testprocedure. Door de effecten van deze mechanisch verschillende antidepressiva (paroxetine, venlafaxine, bupropion, buspiron, DOV 216,303 en S32006) te vergelijken, bespreekt dit overzicht het vermeende mechanisme dat ten grondslag ligt aan seksuele bijwerkingen van antidepressiva en hun normalisatie.

Deze beoordeling laat zien dat seksueel gedrag voornamelijk wordt geremd door antidepressiva die de neurotransmissie van serotonine verhogen via blokkade van serotoninetransporters, terwijl die met voornamelijk dopamine en noradrenaline verhogen geen seksuele bijwerkingen hebben. Die seksuele stoornissen kunnen niet worden genormaliseerd door gelijktijdig de neurotransmissie van noradrenaline te verhogen, maar worden genormaliseerd door zowel noradrenaline- als dopamine-neurotransmissie te verhogen. Daarom wordt verondersteld dat de seksuele bijwerkingen van selectieve serotonineheropnameremmers kunnen worden gemedieerd door hun remmende effecten op dopamine-signalering in hersenscircuits. Klinische ontwikkeling van nieuwe antidepressiva moet daarom gericht zijn op middelen die gelijktijdig zowel serotonine- als dopamine-signalering verhogen.