Compr Psychiatry. 2016 Oct 5; 72: 83-87. doi: 10.1016 / j.comppsych.2016.10.001.
Meule A1, de Zwaan M2, Müller A2.
Abstract
ACHTERGROND:
Impulsiviteit is een veelzijdige constructie en vormt een veelvoorkomende risicofactor voor een reeks van gedragingen die samenhangen met slechte zelfbeheersing (bijvoorbeeld middelengebruik of eetaanvallen). De korte vorm van de Barratt Impulsiveness Scale (BIS-15) meet impulsief gedrag gerelateerd aan attentional (onvermogen om de aandacht te richten of concentreren), motor (acteren zonder na te denken) en niet-planning (gebrek aan toekomstige oriëntatie of vooruitdenkende) impulsiviteit. Eetgerelateerde maatregelen lijken met name gerelateerd te zijn aan aandachts- en motorische impulsiviteit en recente bevindingen suggereren dat interactieve effecten tussen deze twee facetten een rol kunnen spelen bij eet- en gewichtsregulatie.
Methode:
Honderddrieëndertig zwaarlijvige personen die zich presenteerden voor bariatrische chirurgie (77.4% vrouw) voltooiden de BIS-15 en de Yale-voedselverslavingsschaal (YFAS) 2.0, die verslavend eten meet op basis van de elf symptomen van een drugsverslaving, zoals uiteengezet in de vijfde versie van de diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen.
RESULTATEN:
Drieënzestig deelnemers (47.4%) werden geclassificeerd als 'voedselverslaafd'. Scores op aandachts- en motorische impulsiviteit voorspelden interactief de status van 'voedselverslaving': hogere aandachtsimpulsiviteit was geassocieerd met een hogere kans op het ontvangen van een YFAS 2.0-diagnose alleen bij hoge (+1 SD), maar niet bij lage (-1 SD) impulsiviteit.
Conclusies:
De resultaten ondersteunen eerdere bevindingen die aantonen dat niet-planning-impulsiviteit geen rol lijkt te spelen bij eetgerelateerde zelfregulatie. Bovendien is dit de eerste studie die interactieve effecten laat zien tussen verschillende impulsiviteitsfacetten bij het voorspellen van 'voedselverslaving' bij obese personen. Zelfregulerend falen in eet-regulatie (bijv. Verslaving-achtige overeten) kan vooral ontstaan wanneer zowel de aandachts- als motorische impulsiviteitsniveaus verhoogd zijn.
PMID: 27768944
DOI: 10.1016 / j.comppsych.2016.10.001
;
