Het genetische risico van dopamine is gerelateerd aan voedselverslaving en lichaamsgewicht door verminderde aan de beloning gerelateerde ventraal striatumactiviteit (2018)

Eetlust. 2018 Oct 5. pii: S0195-6663 (17) 31900-1. doi: 10.1016 / j.appet.2018.09.010.

Romer AL¹, Su Kang M², Nikolaova YS³, Gearhardt AN⁴, Hariri AR⁵.

Abstract

De prevalentie van obesitas blijft stijgen in de VS, maar effectieve behandelingsopties blijven ongrijpbaar, wat resulteert in een grotere nadruk op preventie. Eén zo'n gebied van preventieonderzoek maakt gebruik van de relatief nieuwe gedragsconstructie van voedselverslaving, die in verband wordt gebracht met obesitas. Voedselverslaving weerspiegelt de neiging van een individu tot dwangmatig eten ondanks de negatieve gevolgen, en deelt niet alleen de symptomen met zowel eet- als middelengebruiksstoornissen, maar ook genetische en neurale correlaten binnen het neurale beloningscircuit dat wordt gemoduleerd door dopamine. Hier onderzochten we associaties tussen scores voor voedselverslaving, body mass index (BMI), beloningsgerelateerde activiteit in het ventrale striatum en een polygene score die dopamine-signalering benadert bij 115 niet-Spaanse blanke jongvolwassen universiteitsstudenten. Zoals voorspeld waren polygene dopaminescores gerelateerd aan de activiteit van het ventrale striatum, wat op zijn beurt geassocieerd was met hogere scores voor voedselverslaving. Bovendien was voedselverslaving gerelateerd aan BMI. Een verkennende post-hoc padanalyse gaf verder aan dat polygene scores indirect gerelateerd waren aan zowel voedselverslaving als BMI, gedeeltelijk via ventrale striatumactiviteit. Gezamenlijk leveren onze resultaten bewijs ter ondersteuning van het nut van voedselverslaving bij onderzoek naar de preventie van gewichtstoename door verbanden te leggen met bekende risicogerelateerde neurale en genetische biomarkers.

trefwoorden: BMI; Dopamine; Voedselverslaving; Obesitas; Ventrale striatum

PMID: 30296504

DOI: 10.1016 / j.appet.2018.09.010