Kun je niet stoppen met het verslinden van junkfood?
Hoe drugsverslaving, ongezond voedsel hunkeren naar zijn vergelijkbaar
Door: Victoria Stern 04 / 29 / 10
Examiner Columnist
Voor sommige mensen is het bijna onmogelijk om slechts één hap van een chocoladecupcake of één chip uit een zak te eten. Echter, hoe meer traktaties je elke dag consumeert, hoe meer je die suikervloeistof nodig hebt, volgens nieuw onderzoek.
Wetenschappers denken dat het verlangen naar junkfood en drugsverslaving meer overeenkomsten vertoont dan men zou denken.
Onderzoekers van het Scripps Research Institute in Florida hebben voor het eerst aangetoond dat dwangmatig overeten leidt tot dezelfde veranderingen in gedrag en hersenfunctie als een drugsverslaving.
"Deze bevindingen bevestigen wat wij en vele anderen vermoedden: dat junkfood verslavingsreacties in de hersenen veroorzaakt en kan leiden tot zwaarlijvigheid", zegt hoofdonderzoeker Paul Kenny, een professor in moleculaire therapeutica aan het Scripps Research Institute.
Om de onderliggende oorzaak van voedselverslaving te achterhalen, onderzochten Kenny en zijn collega Paul Johnson het eetgedrag van ratten. De onderzoekers verdeelden de ratten in drie groepen: de ene groep kreeg een normaal voedzaam dieet met groenten; de tweede groep kreeg een dieet van vet, calorierijk voedsel - het menselijke equivalent van lekkernijen zoals spek en cheesecake - en de derde groep kreeg overwegend gezond voer, behalve dat ze elke dag een uur lang onbeperkt junkfood konden eten.
Het team ontdekte dat de dieren die de hele dag aan junkfood werden blootgesteld, dwangmatige overeters werden, twee keer meer calorieën consumeerden dan de ratten die gezond voedsel aten, en binnen een paar weken begonnen op te stapelen. De kicker is dat de zwaarlijvige ratten teveel junkfood bleven consumeren, zelfs wanneer dit zou leiden tot elektrische schokken aan de voeten van de ratten.
"Dit soort dwangmatig gedrag is precies wat we zien bij drugsverslaafden", zegt Kenny.
De ratten met beperkte toegang tot junkfood werden binge-eaters en consumeerden al hun calorieën in het venster met junkfood van een uur.
Deze ratten werden echter niet zwaarlijvig, wat aangeeft dat zwaarlijvigheid sterker geassocieerd kan worden met dwangmatig, niet eetbuien, zegt Kenny.
Vervolgens wilden de onderzoekers zien welke neurologische veranderingen zich voordeden in de hersenen van obese ratten.
Ze concentreerden zich op een hersenreceptor, dopamine genoemd waarvan is aangetoond dat het een sleutelrol speelt bij drugsverslaving. De receptor werkt door het binden van dopamine, een chemische stof die vrijkomt in de hersenen tijdens een plezierige ervaring, zoals seks of consumptie van voedsel of drugs.
De onderzoekers ontdekten dat het eten van junkfood een stroom dopamine in de hersenen veroorzaakte. Toen het pleziercentrum van een rat overprikkeld raakte met dopamine, begonnen zijn hersenen zich aan te passen door de activiteit van receptoren te verminderen, zegt Kenny. Omdat deze pleziercentra minder responsief werden, ontwikkelde de rat snel dwangmatige gewoonten om terugtrekking te voorkomen en grotere hoeveelheden voedsel te consumeren totdat hij zwaarlijvig werd.
De onderzoekers ontwikkelden ook sommige ratten om minder receptoren te hebben en voedden hen onbeperkt junkfood. Bingo! De dieren werden bijna een nacht dwangmatige overeters.
"Dit zou kunnen betekenen dat mensen die met minder receptoren zijn geboren, veel meer verslaafd raken aan voedsel of drugs", zegt Kenny.
Hoewel het team nog geen manier heeft gevonden om voedselverslaving tegen te houden, suggereert Kenny dat het beter begrijpen van de verslavingsroute helpt bij het ontwikkelen van behandelingsopties voor obesitas.
"Hopelijk zullen we ooit in staat zijn om deze verslavingspaden effectief aan te passen", zegt Kenny.
;