Neurobiologie van voedselverslaving (2010)

Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2010 Jul;13(4):359-65. doi: 10.1097/MCO.0b013e32833ad4d4.

Blumenthal DM, Gouden MS.

VOLLEDIGE STUDIE - PDF

bron

Harvard Medical School en Harvard Business School, Harvard University, Cambridge, Massachusetts, VS.

Abstract

DOEL VAN REVIEW:

Recente werk over aandoeningen gerelateerd aan voedselgebruik, waaronder voedselverslaving, bekijken en de overeenkomsten en verschillen tussen voedsel en drugs van misbruik belichten.

Recente bevindingen:

Recent onderzoek naar stoornissen in het voedselgebruik heeft aangetoond dat dezelfde neurobiologische routes die betrokken zijn bij drugsmisbruik ook de voedselconsumptie moduleren, en dat de regulering van de voedselinname door het lichaam een ​​complexe set van perifere en centrale signaalnetwerken omvat. Bovendien geeft nieuw onderzoek aan dat ratten verslaafd kunnen raken aan bepaald voedsel, dat mannen en vrouwen anders kunnen reageren op externe voedselaanwijzingen, en dat de intra-uteriene omgeving een aanzienlijke invloed kan hebben op het latere risico van een kind op het ontwikkelen van obesitas, diabetes en hypercholesterolemie.

OVERZICHT:

Ten eerste ondersteunt het werk dat in deze review wordt gepresenteerd sterk het idee dat voedselverslaving een reëel fenomeen is. Ten tweede, hoewel voedsel en drugsmisbruik op dezelfde centrale netwerken werken, wordt de voedselconsumptie ook gereguleerd door perifere signaleringssystemen, wat bijdraagt ​​aan de complexiteit van het begrijpen hoe het lichaam het eten reguleert en de pathologische eetgewoonten behandelt. Ten derde geeft hier onderzocht neurobiologisch onderzoek aan dat traditionele farmacologische en gedragsmatige interventies voor andere middelengebruikstoornissen nuttig kunnen zijn bij de behandeling van obesitas.