(L) Gokkers voelen zich meer aangetrokken tot geld dan seks (2013) - Desensibilisatie

SAN DIEGO, California-Dwangmatige gokkers zijn niet noodzakelijkerwijs hebzuchtiger dan de rest van ons - hun hersens mogen gewoon bedraad zijn om geld boven seks te verkiezen. Dat is de conclusie van een onderzoek dat hier vandaag is gepresenteerd op de Society for Neuroscience-conferentie. Deze neiging om voorrang te geven aan geld boven meer basale verlangens lijkt op andere verslavingen zoals alcoholisme, zeggen onderzoekers, en zou kunnen wijzen op nieuwe therapieën.

Van de miljoenen mensen die gokken voor de lol of winst, kwalificeert ongeveer 1% tot 2% als pathologische gokkers. Ze kunnen niet stoppen ondanks het feit dat ze ernstige negatieve gevolgen hebben - schulden aangaan, relaties beschadigen en zelfs smashing-up fruitmachines en gearresteerd worden als de gewoonte uit de hand loopt. Dit onvermogen om te stoppen, zelfs na aanhoudend verlies, is een van de redenen waarom gokken onlangs de eerste gedragsverslaving werd die werd erkend door de meest gebruikte diagnostische handleiding van de psychiatrie, de DSM-5, zegt Guillaume Sescousse, een neurowetenschapper aan de Radboud Universiteit Nijmegen in Nederland die leidde de nieuwe studie. Per slot van rekening, zegt hij, kunnen professionele pokerspelers 10 uur per dag spelen en niet als verslaafd worden beschouwd - zolang ze kunnen stoppen als hun geluk op is.

Onderzoekers hebben lang verondersteld dat de basis voor gokverslaving overgevoeligheid kan zijn voor de highs van het winnen van geld, veroorzaakt door disfunctionele bedrading in neurale circuits die beloning verwerken. Studies hebben echter tegenstrijdige resultaten opgeleverd, dus besloot Sescousse een alternatieve hypothese te onderzoeken. Hij vroeg zich af of dwangmatige gokkers, in plaats van overdreven gevoelig te zijn voor geldelijke beloningen, minder gevoelig waren voor andere belonende dingen, zoals alcohol en seks.

Om dit idee te testen, rekruteerden hij en zijn team 18 mannelijke pathologische gokkers door advertenties te plaatsen met de vraag: "Gok je veel?" De onderzoekers rekruteerden ook 20 gezonde controles. Nadat ze evaluaties hadden ondergaan om vast te stellen hoeveel ze gokten, werd de vrijwilligers gevraagd om in een functionele scanner voor magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI) te gaan liggen die hersenactiviteit registreerde tijdens een taak waarbij ze zo snel mogelijk op een knop moesten drukken om geld te winnen of om sexy foto's van vrouwen te zien. Hoe sneller de deelnemers op de knop drukten, hoe gemotiveerder ze werden geacht om de beloning te krijgen. Dit experimentele paradigma is objectiever dan een vragenlijst en is uitgebreid getest in mens- en diermodellen, zegt Sescousse.

Voorafgaand aan de taak meldde de meerderheid van de gokkers dat ze gelijkelijk waarde hechtten aan geld en seks. Hun resultaten toonden echter een onbewuste neiging tot contant geld. Hun reactietijden bij het proberen om geld te winnen waren ongeveer 4% sneller dan bij het zien van erotiek, een effect dat "misschien klein lijkt, maar eigenlijk zeer significant is" in dit soort onderzoek, Zegt Sescousse. Terwijl de deelnemers de taak uitvoerden, keken de onderzoekers naar hun hersenreacties op de fMRI-scanner, die de bloedstroom meet als een maat voor hersenactiviteit. Ze vonden dat gokkers veel minder respons hadden op erotische beelden in vergelijking met monetaire beelden in het ventrale striatum, een hersengebied dat beloning verwerkt. Het verschil in respons was veel kleiner in controles, Zegt Sescousse.

Vervolgens keken de onderzoekers naar de hersenactiviteit van de deelnemers in een ander belangrijk hersengebied dat betrokken is bij beloning, de orbitofrontale cortex. In eerdere studies van gezonde mensen hadden ze gemerkt dat verschillende delen van de orbitofrontale cortex reageren op erotische en monetaire stimuli - een verdeling die volgens hen een dissociatie weerspiegelt tussen aangeboren beloningen zoals voedsel en seks, die essentieel zijn voor overleving, en secundaire beloningen zoals als geld en macht, die we moeten leren waarderen.

In dwangmatige gokkers werd dezelfde regio die normaal alleen oplicht als reactie op seks, geactiveerd toen de deelnemers naar monetaire signalen keken, wat suggereert dat ze geld interpreteerden als een meer primaire beloning, zeggen de onderzoekers. Cognitieve therapieën die de gevoeligheid voor niet-monetaire beloningen vergroten en veranderen hoe gokkers denken over geld, bijvoorbeeld om het te zien als een hulpmiddel, in plaats van als een beloning op zich, kunnen deze vervorming helpen tegengaan, zegt Sescousse.

De studieresultaten zijn "overtuigend", zegt neurowetenschapper George Koob, een alcoholisme-expert bij het Scripps Research Institute in San Diego, Californië. Het is mogelijk dat de gevoeligheid van gokkers voor lonende activiteiten zoals seks zo afgezwakt is dat gokken het enige is dat nog plezier geeft, zegt hij. "Misschien is het alles wat er nog over is."