(L) Wetenschappers verminderen gedrag geassocieerd met problematisch gokken bij ratten (2013)

29 oktober 2013

Een UBC-studie met een "rattencasino" kan licht werpen op dwangmatig gokgedrag bij mensen.

Met de hulp van een rattencasino hebben hersenonderzoekers van de Universiteit van British Columbia met succes gedrag verminderd bij ratten die vaak worden geassocieerd met dwangmatig gokken bij mensen.

De studie, die de eerste succesvolle modellering van slotmachine-achtige gokken met ratten in Noord-Amerika kenmerkte, is de eerste om aan te tonen dat gokgedragsproblemen kunnen worden behandeld met geneesmiddelen die dopamine D4-receptoren blokkeren. De bevindingen zijn gepubliceerd in Biologische Psychiatrie journal.

"Er is meer werk nodig, maar deze bevindingen bieden nieuwe hoop op de behandeling van kansspelverslaving, een groeiende zorg voor de volksgezondheid", zegt Paul Cocker, hoofdauteur van de studie en een doctoraatsstudent in de afdeling Psychologie van de UBC. "Deze studie werpt een belangrijk nieuw licht op de hersenprocessen die spelen bij gokverslaving en gokverslaving."

Voor het onderzoek gokten ratten naar suikerkorrels met behulp van een gokautomaat-achtig apparaat met drie zwaailichten en twee hendels die ze met hun poten konden duwen. De ratten vertoonden verschillende gedragingen geassocieerd met gokken met problemen, zoals de neiging om "bijna-ongevallen" te behandelen vergelijkbaar met overwinningen.

Voortbouwend op eerder onderzoek, concentreerde het team zich op de dopamine D4-receptor, die is gekoppeld aan een verscheidenheid aan gedragsstoornissen, maar nooit nuttig is gebleken in de behandeling. De studie wees uit dat ratten die werden behandeld met een dopamine D4 receptor-blokkerende medicatie verminderde gedragsniveaus vertoonden die verband hielden met gokken met problemen.

Hoewel de bevindingen suggereren dat het blokkeren van de D4-dopaminereceptor kan helpen bij het verminderen van pathologisch gokgedrag bij mensen, constateren de onderzoekers dat verder onderzoek nodig is voordat de geneesmiddelen kunnen worden beschouwd als een levensvatbare farmaceutische behandeling voor pathologisch gokken bij mensen.

ACHTERGROND

"Pathologisch gokken wordt steeds meer gezien als een gedragsverslaving die vergelijkbaar is met drugs- of alcoholverslaving, maar we weten relatief weinig over hoe we gokproblemen behandelen", zegt Cocker. "Onze studie is de eerste om te laten zien dat we door het blokkeren van deze receptoren mogelijk de belonende aspecten van bijna-ongevallen die belangrijk lijken bij gokken, kunnen verminderen."

Methoden: In de 16-maandenstudie reageerde een cohort van 32-laboratoriumratten op een reeks van drie knipperlichten voordat ze tussen twee hendels koos. Eén combinatie van lichten (alle lichten verlicht) signaleerden een overwinning en zeven combinaties (nul, een of twee lichten) signaleerden een verlies. Een "cash-out" -hefboom beloonde de rat met 10-suikerkorrels bij winnende proeven, maar gaf een 10-seconde "time-out" -boete op verloren routes. Met de "roll again" -hendel konden de ratten zonder straf een nieuw onderzoek beginnen, maar zonder suikerkorrels.

Interessant is dat de ratten een neiging vertoonden om de uitbetalingshefboom te kiezen wanneer twee lichten (bijna-miss) verlicht werden, wat suggereert dat ratten, net als mensen, vatbaar zijn voor het bijna-miss-effect. Door de D4-receptoren te blokkeren met medicijnen, konden de onderzoekers met succes de keuze van de rat van de "cash-out" -hefboom op niet-winnende proeven verminderen.

Het D4-blockergedeelte dat in het onderzoek werd gebruikt, is eerder op mensen getest bij pogingen om gedragsstoornissen zoals schizofrenie te behandelen, maar bleek geen effect te hebben.

Bijna-ongevallen: Deze algemene cognitieve bias wordt beschouwd als een belangrijke factor in de ontwikkeling van pathologische gokproblemen. Het feit dat gokautomaten in vergelijking met andere gokspellen een relatief hoog percentage bijna-ongevallen hebben, kan er de oorzaak van zijn dat gokautomaten zo'n bijzonder verslavende vorm van gokken zijn.

Studie auteurs: Paul Cocker en Prof. Catharine Winstanley (UBC Dept. van Psychology), Bernard Le Foll (Universiteit van Toronto, Centrum voor Verslaving en Geestelijke Gezondheid) en Robert D. Rogers (Universiteit van Bangor). De studie, Een selectieve rol voor Dopamine D4-receptoren bij het moduleren van beloningsverwachting in een knaagdierenslotmachine Taak, is beschikbaar op aanvraag.

UBC Laboratorium voor Moleculaire en Gedrags-neurowetenschap, geleid door psychologie Prof. Catharine Winstanley, richt zich op het begrijpen van de biologische mechanismen van functies zoals impulscontrole en gokken, wat leidt tot nieuwe en verbeterde behandelingen voor stoornissen zoals attention deficit hyperactivity disorder, bipolaire stoornis, persoonlijkheidsstoornissen en drugsverslaving.

Probleem gokken: Dwangmatig gokken treft tussen drie en vijf procent van de Noord-Amerikanen, volgens recente statistieken.