Differentiële rollen van mediale prefrontale subregio's in de regulatie van het zoeken naar geneesmiddelen (2014)

Brain Res. 2014 december 18. PII: S0006-8993(14)01708-9. doi: 10.1016/j.brainres.2014.12.024.

Moorman DE1, James MH2, McGlinchey EM3, Aston-Jones G2.

Abstract

De prefrontale cortex speelt een belangrijke rol bij het vormgeven van cognitie en gedrag. Veel studies hebben aangetoond dat mediale prefrontale cortex (mPFC) een sleutelrol speelt bij het zoeken naar, uitsterven en herstellen van cocaïne zoeken in knaagdiermodellen van terugval. Subregio's van mPFC lijken een verschillende rol te spelen in dit gedrag, zodat de prelimbische cortex (PL) wordt voorgesteld om het zoeken naar cocaïne te stimuleren en de infralimbische cortex (IL) wordt voorgesteld om het zoeken naar cocaïne na het uitsterven te onderdrukken. Deze dichotomie van mPFC-functie kan een algemeen kenmerk zijn, omdat vergelijkbare dorsale-ventrale onderscheidingen bestaan ​​voor expressie versus extinctie van angstconditionering. Andere resultaten geven echter aan dat de rol van mPFC-neuronen bij beloningsverwerking complexer is dan een eenvoudige PL-zoekactie versus IL-doof dichotomie. Het is aangetoond dat zowel PL als IL het zoeken naar drugs (en andere soorten gedrag) stimuleren en remmen, afhankelijk van een aantal factoren, waaronder de gedragscontext, de drugshistorie van het dier en het type medicijn dat wordt onderzocht. Deze heterogeniteit van bevindingen kan meerdere subcircuits weerspiegelen binnen elk van deze PFC-gebieden die unieke functies ondersteunen. Het kan ook het feit weerspiegelen dat de mPFC een veelzijdige rol speelt bij het vormgeven van cognitie en gedrag, inclusief die welke overlappen met het zoeken naar en stoppen van cocaïne. Hier bespreken we onderzoek dat leidt tot de hypothese dat dorsale en ventrale mPFC op verschillende wijze het zoeken naar en afsluiten van geneesmiddelen reguleren. We presenteren ook recente resultaten waarin de absolute aard van een PL versus IL dichotomie ter discussie wordt gesteld. Ten slotte beschouwen we alternatieve functies voor mPFC die minder overeenkomen met de uitvoering en remming van reacties en in plaats daarvan het complexe cognitieve gedrag opnemen waarvoor de mPFC algemeen wordt gewaardeerd.

Dit artikel maakt deel uit van een speciale uitgave getiteld Versiescircuits.