Verslavende functies van sociale media / Messenger-platforms en freemiumgames tegen de achtergrond van psychologische en economische theorieën (2019)

Int J Environ Res Public Health. 2019 juli 23;16(14). pii: E2612. doi: 10.3390/ijerph16142612.

Montag C1, Lachmann B2, Herrlich M3, Zweig K4.

Abstract

Momenteel gebruiken ongeveer 2.71 miljard mensen wereldwijd een smartphone. Hoewel de smartphonetechnologie veel vooruitgang heeft gebracht, bespreken een groeiend aantal wetenschappers de mogelijke schadelijke gevolgen van overmatig smartphonegebruik. Van belang is dat de waarschijnlijke boosdoener bij het begrijpen van overmatig gebruik niet de smartphone zelf is, maar het overmatig gebruik van applicaties die op smartphones zijn geïnstalleerd. Omdat het huidige bedrijfsmodel van veel app-ontwikkelaars voorziet in de uitwisseling van persoonlijke gegevens om het gebruik van een app mogelijk te maken, is het niet verrassend dat er veel ontwerpelementen te vinden zijn in sociale media-apps en Freemium-games die het gebruik van de app verlengen. Het is het doel van het huidige werk om verschillende prominente smartphone-apps te analyseren om dergelijke elementen te identificeren. Als resultaat van de analyse worden in totaal zes verschillende mechanismen belicht om het heersende bedrijfsmodel bij de ontwikkeling van smartphone-apps te illustreren. Ten eerste worden deze app-elementen beschreven en ten tweede gekoppeld aan klassieke psychologische/economische theorieën zoals het mere-exposure-effect, het endowment-effect en het Zeigarnik-effect, maar ook aan psychologische mechanismen die sociale vergelijking teweegbrengen. Er wordt geconcludeerd dat veel van de hier gepresenteerde app-elementen op smartphones de gebruikstijd kunnen verlengen, maar het is erg moeilijk om een ​​dergelijk effect op het niveau van een enkel element te begrijpen. Voor een systematische analyse zijn inzichten nodig in app-gegevens die doorgaans alleen beschikbaar zijn voor app-ontwerpers, maar niet voor onafhankelijke wetenschappers. Niettemin ondersteunt het huidige werk het idee dat het tijd is om kritisch na te denken over het heersende bedrijfsmodel van 'gebruikersgegevens in ruil voor app-gebruiksvergoeding'. In plaats van een dienst te gebruiken in ruil voor data, kan het uiteindelijk misschien beter zijn om bepaalde ontwerpelementen in apps te verbieden of te reguleren om zo tot minder verslavende producten te komen. In plaats daarvan zouden gebruikers een redelijke vergoeding kunnen betalen voor een app-dienst.

trefwoorden: Facebook; Internet verslaving; Internetgebruiksstoornis; Whatsappen; smartphone-verslaving; stoornis in smartphonegebruik; sociale media/messenger-apps

PMID: 31340426

DOI: 10.3390 / ijerph16142612