Geneeskunde (Baltimore). 2016 dec;95(50):e5695.
Lim JA1, Lee JY, Jung HY, Sohn BK, Choi SW, Kim YJ, Kim DJ, Choi JS.
Abstract
Internetgamingstoornis (IGD) draagt bij aan een slechte kwaliteit van leven (QOL) en cognitieve disfunctie en wordt in verschillende landen steeds meer erkend als een maatschappelijk probleem. Er is echter geen bewijs om te bepalen of kwaliteit van leven en cognitieve disfunctie stabiliseren na passend beheer. De huidige studie richtte zich op verbetering van de kwaliteit van leven en cognitief functioneren geassocieerd met veranderingen in verslavingssymptomen na poliklinische behandeling voor IGD. In totaal namen 84 jonge mannen (IGD-groep: N = 44, gemiddelde leeftijd: 19.159 ± 5.216 jaar; gezonde controlegroep: N = 40, gemiddelde leeftijd: 21.375 ± 6.307 jaar) deel aan dit onderzoek. We hebben bij baseline zelfrapportagevragenlijsten afgenomen om klinische en psychologische kenmerken te beoordelen, en hebben traditionele en gecomputeriseerde neuropsychologische tests uitgevoerd. Negentien patiënten met IGD voltooiden op dezelfde manier vervolgtesten na 6 maanden poliklinische behandeling, waaronder farmacotherapie met selectieve serotonineheropnameremmers. Een basislijnvergelijking van patiënten met IGD met de gezonde controlegroep toonde aan dat de IGD-patiënten meer symptomen van depressie en angst, hogere mate van impulsiviteit en woede/agressie, hogere niveaus van angst, slechtere kwaliteit van leven en verminderde responsinhibitie hadden. Na 6 maanden behandeling vertoonden patiënten met IGD significante verbeteringen in de ernst van IGD, evenals in kwaliteit van leven, responsremming en executief functioneren. Bovendien onthulde een stapsgewijze meervoudige regressieanalyse een gunstige prognose voor IGD-patiënten met een laag werkgeheugen en een hoog executief functioneren bij baseline. Deze resultaten leveren bewijs met betrekking tot longitudinale veranderingen in QOL en cognitieve functie na psychiatrische interventie voor IGD. Bovendien lijkt het erop dat responsremming een objectieve toestandsmarker kan zijn die ten grondslag ligt aan de pathofysiologie van IGD.
PMID: 27977620
DOI: 10.1097 / MD.0000000000005695
;
