Kosten en effectiviteit van blended versus standaard cognitieve gedragstherapie voor poliklinische patiënten met depressie in gespecialiseerde routinematige geestelijke gezondheidszorg: pilotonderzoek met gerandomiseerde controle (2019)

J Med Internet Res. 2019 Oct 29; 21 (10): e14261. doi: 10.2196 / 14261.

Kooistra LC1,2,3, Wiersma JE2,3, Ruwaard J2,3, Neijenhuijs K1,3,4, Lokkerbol J5, van Oppen P2,3,6, Smit F1,3,5,7, Rijper H1,2,3,6.

Abstract

ACHTERGROND:

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een effectieve behandeling, maar de toegang is vaak beperkt vanwege de kosten en de beperkte beschikbaarheid van opgeleide therapeuten. Het combineren van online en face-to-face cognitieve gedragstherapie voor depressie zou de kosteneffectiviteit en de beschikbaarheid van behandelingen kunnen verbeteren.

DOEL:

Deze pilotstudie was bedoeld om de kosten en effectiviteit van gemengde CGT te onderzoeken in vergelijking met standaard-CGT voor depressieve patiënten in de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg, om verder onderzoek en ontwikkeling van gemengde CGT te begeleiden.

Methode:

Patiënten werden willekeurig toegewezen aan gemengde CGT (n=53) of standaard CGT (n=49). Blended CGT bestond uit 10 wekelijkse face-to-face sessies en 9 webgebaseerde sessies. Standaard CGT bestond uit 15 tot 20 wekelijkse face-to-face sessies. Bij aanvang en 10, 20 en 30 weken na het begin van de behandeling werden de zelfbeoordeelde ernst van de depressie, de voor kwaliteit gecorrigeerde levensjaren (QALY's) en de kosten gemeten. Artsen, blind voor de toewijzing van behandelingen, beoordeelden psychopathologie op elk tijdstip. Gegevens werden geanalyseerd met behulp van lineaire gemengde modellen. De onzekerheidsintervallen rond kosten- en effectschattingen werden geschat met 5000 Monte Carlo-simulaties.

RESULTATEN:

De duur van de gemengde CGT-behandeling was gemiddeld 19.0 (SD 12.6) weken versus gemiddeld 33.2 (SD 23.0) weken bij standaard CGT (P<001). Er werden geen significante verschillen gevonden tussen de groepen voor depressieve episoden (risicoverschil [RD] 0.06, 95% BI -0.05 tot 0.19), respons op de behandeling (RD 0.03, 95% BI -0.10 tot 0.15) en QALY’s (gemiddeld verschil 0.01, 95% BI -0.03 tot 0.04). De gemiddelde maatschappelijke kosten voor gemengde CGT waren €1183 hoger dan die voor standaard CGT. Dit verschil was niet significant (95% BI -399 tot 2765). Gemengde CGT had een waarschijnlijkheid om kosteneffectief te zijn vergeleken met standaard CGT van 0.02 per extra QALY en 0.37 voor een extra behandelrespons, bij een plafondratio van € 25,000. Voor zorgverleners waren de gemiddelde kosten voor gemengde CGT € 176 lager dan voor standaard CGT. Dit verschil was niet significant (95% BI -659 tot 343). Bij € 0 per extra effecteenheid was de kans dat gemengde CGT kosteneffectief was vergeleken met standaard CGT 0.75. De waarschijnlijkheid nam toe tot 0.88 bij een plafondratio van € 5000 voor een extra behandelingsrespons, en tot 0.85 bij € 10,000 per gewonnen QALY. Om nieuwe depressieve episoden te vermijden werd gemengde CGT niet kosteneffectief geacht in vergelijking met standaard CGT, omdat de stijging van de kosten gepaard ging met negatieve effecten.

Conclusies:

Deze pilotstudie laat zien dat gemengde CGT een veelbelovende manier kan zijn om depressieve patiënten te betrekken bij gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg. Vergeleken met standaard-CGT werd gemengde CGT vanuit maatschappelijk perspectief niet als kosteneffectief beschouwd, maar had het vanuit het perspectief van de zorgverlener een aanvaardbare waarschijnlijkheid om kosteneffectief te zijn. De resultaten moeten zorgvuldig worden geïnterpreteerd vanwege de kleine steekproefomvang. Verder onderzoek in grotere replicatiestudies gericht op het optimaliseren van de klinische effecten van gemengde CGT en de impact ervan op het budget is gerechtvaardigd.

trefwoorden: gemengde cognitieve gedragstherapie; kosten efficiëntie; depressie; gerandomiseerde gecontroleerde studie; gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg

PMID: 31663855

DOI: 10.2196/14261