Cue-geïnduceerde drang in internetcommunicatie-stoornis met behulp van visuele en auditieve signalen in een cue-reactiviteitsparadigma (2017)

Wegmann, Elisa, Benjamin Stodt en Matthias Brand.

Verslavingsonderzoek en -theorie (2017): 1-9.

http://dx.doi.org/10.1080/16066359.2017.1367385

Abstract

Internetcommunicatie-stoornis (ICD) betekent het buitensporige, ongecontroleerde gebruik van toepassingen voor online communicatie, zoals sociale netwerksites, instant messaging-diensten of blogs. Ondanks het aan de gang zijnde debat over classificatie en phenomenology, is er een stijgend aantal individuen die aan negatieve gevolgen lijden toe te schrijven aan hun ongecontroleerd gebruik van deze toepassingen. Bovendien zijn er steeds meer aanwijzingen voor overeenkomsten tussen gedragsverslavingen en zelfs stoornissen in verband met drugsgebruik. Cue-reactiviteit en hunkering worden beschouwd als sleutelbegrippen van de ontwikkeling en instandhouding van verslavend gedrag. Op basis van de aanname dat bepaalde visuele symbolen, evenals auditieve beltonen worden geassocieerd met online-communicatietoepassingen, onderzoekt dit onderzoek het effect van visuele en auditieve signalen in vergelijking met neutrale signalen over subjectieve drang naar gebruik van communicatietoepassingen bij verslavingsgerelateerd gedrag.

In een 2 × 2 tussen-proefpersonenontwerp werden 86 deelnemers geconfronteerd met aanwijzingen van een van de vier aandoeningen (gerelateerd aan visuele verslaving, visueel neutraal, gerelateerd aan auditieve verslaving, auditief neutraal). Baseline- en post-craving-metingen en tendensen naar ICD werden beoordeeld. De resultaten onthullen verhoogde hunkeringreacties na de presentatie van aan verslaving gerelateerde aanwijzingen, terwijl hunkeringreacties afnemen na neutrale aanwijzingen. De metingen van hunkering waren ook gecorreleerd met neigingen tot ICD. De resultaten benadrukken dat cue-reactiviteit en craving relevante mechanismen zijn voor de ontwikkeling en het onderhoud van een ICD.

Bovendien laten ze parallellen zien met andere specifieke stoornissen van het internetgebruik, zoals internet-gokverslaving en zelfs drugsstoornis, zodat een classificatie als gedragsverslaving moet worden overwogen.